Arie de Bruijn sportvrijwilliger 2006

“Ik ben een beetje een achtergrondfiguur en zit er niet direct op te wachten om op de voorgrond te treden. Maar toen ik genomineerd was, had ik wel zoiets van...leuk! Maar dammen is niet één, twee, drie een sport die op de voorgrond staat. Dus ik dacht: “Dit is het dan wel”, aldus Arie de Bruijn uit de Prinses Beatrixstraat 11. Des te groter was de verrassing toen op 15 december uit de drie genomineerden voor Sportvrijwilliger van het jaar 2006 Arie als winnaar letterlijk in de spotlights kwam te staan. 

Achteraf hoorde Arie dat het bestuur van damvereniging ‘Kijk Uit’ hem had voorgedragen. En terecht. Want Arie is al vanaf 1993 actief voor de damclub. In dat jaar bedacht hij het Sinterklaasdammen voor de jeugd, waar 25 dammertjes in de dop aan mee deden. “Wil je de damvereniging op langere termijn in stand houden, dan moet je onderaan, dus bij de jeugd beginnen. Gelukkig is dit daarna ook gebleken, want vanuit dit Sinterklaasdammen is het jeugddammen ontstaan. Ik gaf daarbij de eerste jaren op maandag- en dinsdagmiddag les aan soms wel negen dammertjes, bijgestaan door mijn vrouw Hennie. Nu is dat alleen nog de maandagmiddag. Maar de tijd die er in gaat zitten is soms enorm. Neem maar eens het organiseren van damtoernooien en het rijden van de jeugd naar wedstrijden.” En het was deze jeugd die Arie als een van de eerste kwam feliciteren en een prachtig kerststukje kwamen brengen.

De jury, onder leiding van wethouder W.G. Groeneweg, had op de oorkonde de volgende waardering gezet:

“Wie in Zegveld ‘Kijk Uit’ op straat roept, kijkt niet eerst links of rechts bij het oversteken, maar denkt gelijk aan het gezicht van de lokale damsportvereniging Arie de Bruijn. Is hij niet in de buurt te vinden, wat volgens diverse dorpsbewoners ondenkbaar is, dan is er misschien wel een reden om even te stoppen. De jury van het Rabo Sportgala 2006 wil zeker even stilstaan bij de motor van de damvereniging. Arie de Bruijn is dit jaar vanwege zijn 12½-jarig jubileum als daminstructeur bij ‘Kijk Uit’ door zijn club al geëerd en geroemd voor zijn inzet voor de denksport in deze kern van de gemeente Woerden. Zijn ‘thuis en alles wat daarbij hoort’ is onmiskenbaar zijn eerste liefde. Daarnaast probeert De Bruijn op vele manieren aandacht te vragen voor zijn tweede liefde: dammen. De scholen in Zegveld kennen hem, want hij propageert met veel verve schooldammen. De ouderengezelschappen in Zegveld kennen hem, want hij zet hen aan tot het verspelen van dampotjes. Veel inmiddels uit de kluiten gewassen jongeren, of jonge ouders, kennen hem, want hij heeft hen op één of andere wijze wel tot zijn favoriete denksport aangespoord. En de liefde voor het dammen bijgebracht, wat door zowel ouders als Arie de Bruijn op de kinderen wordt overgebracht. Vanwege dit alles heeft de jury van het Rabo Sportgala Arie de Bruijn tot sportvrijwilliger van het jaar 2006 verkozen”.

Presentator Koert Westerman, bekend van Talpa’s ‘De Wedstrijden’ overhandigde Arie het prachtige bronzen beeld dat bij de prijs behoorde.
Ook De Berichtgever feliciteert Arie, die de prijs als een waardering voor alle vrijwilligers ziet, van harte met zijn behaalde prijs en wenst hem nog veel inspiratie toe bij het promoten van de damsport. 

Begin van deze maand is de gemeente begonnen met het maken van afvoerputten in de Milandweg. Zodra het even iets harder regende, ontstonden hier namelijk enorme plassen. Voor wandelaars en fietsen soms een groot probleem, omdat het risico bestond dat je drijfnat werd als er net een auto voorbijkwam. Bovendien was het ook niet echt veilig. Men is nu bezig een aantal putten te slaan, zodat het regenwater wegloopt naar de sloot.

Corry en Henk: Er is nog heel veel te doen

In De Berichtgever van december 2006 lazen we dat het dagelijks bestuur van het dorpsplatform enkele wijzigingen heeft ondergaan. Zo is Henk van Dam de nieuwe voorzitter geworden en Corry Vink lid van het dagelijks bestuur. Reden om eens kennis te maken met deze twee mensen die de belangen van ons dorp na aan het hart liggen.

Corry Vink, 37 jaar, woont aan de Korensloot 66. Zij is getrouwd met Johan en samen hebben zij drie kinderen in de leeftijden van 11, 8 en 4 jaar. Geboren en getogen in Kamerik is het dorpsgebeuren haar niet vreemd. Naast haar drukke gezin werkt zij voor 30% parttime als kraamverzorgster. Corry vindt zichzelf heel bescheiden, maar als ze iets doet wel heel betrokken. Zij zat onder andere in de ouderraad van de Jorai school.

Henk van Dam is 56 jaar en woont aan de Willem-Alexanderstraat 38. Hij is getrouwd met Marry en samen hebben zij vijf kinderen, allen jongens. Vier kinderen zijn inmiddels getrouwd en Henk is de trotse en dankbare opa van twee kleinkinderen. Henk is inspecteur bij de Rijksgebouwendienst. In deze functie begeleidt hij projecten die in uitvoering zijn bij de Rijksgebouwendienst, zoals de bouw van gevangenissen en allerlei projecten die problemen geven bij de uitvoering. Henk is in Zegveld geen onbekende. Zo was hij jarenlang commandant van de brandweer, ouderling binnen de hervormde gemeente en voorzitter van de Jorai school. Op dit moment is hij fractieassistent binnen de Christen Unie.

Zowel Henk als Corry is gevraagd om in het dagelijks bestuur van het dorpsplatform zitting te nemen. Een functie waarvan zij zeggen dat het op hun pad is gekomen. Henk: “Nu ik niet meer in de kerkenraad zit, heb ik tijd om deze functie op me te nemen. Maar... je zoekt het niet direct”.

Op de vraag wat de betekenis van het dorpsplatform is voor het dorp, antwoordt Corry: “Het maakt de weg naar Woerden wat korter. Bewoners uit ons dorp spreken eerder het dorpsplatform aan dan de gemeente. Daarnaast signaleren wij ook bepaalde zaken. Dan nodigen wij mensen uit om hun verhaal in het dorpsplatform te komen doen. Zo komen ook met de rondvraag bepaalde zaken naar voren.”
Henk vult aan dat het dorpsplatform iets heeft van samenwerking, overleg. “Het is aan het platform om verstandige dingen te bedenken die goed zijn voor het dorp. Vervolgens treed je in contact met de gemeente om deze dingen te verwezenlijken. Belangrijk is dat we nadenken over de leefbaarheid binnen ons dorp op langere termijn. Daarom moet je met verstand de gemeente blijven bewerken om zaken aan de orde te stellen.”
“De gemeente moet ook leren om met het dorpsplatform samen te werken”, aldus Corry. “Dit wordt de laatste jaren steeds beter. Voor de gemeente is dit ook een leerproces geweest.”

Onvermijdelijk is de vraag wat het eerst aangepakt moet worden in ons dorp. Zowel bij Henk als Corry staat de woningbouw nummer één. “Nadenken over hoe de jeugd van ons dorp in de toekomst toch in Zegveld kan blijven wonen. Hierbij moeten we ook de locaties zoeken waar dit kan. De woningbouw is een erg ingewikkelde zaak. Allereerst heeft de gemeente bijna geen grond. Daarnaast is de grondprijs erg hoog en de woningen moeten wel betaalbaar blijven. Je moet een module vinden die begaanbaar is. Dat er bijvoorbeeld starterwoningen gebouwd kunnen worden, maar ook weer wat duurdere woningen. Dat vereist erg veel verstand en creativiteit. Hier moet energie in gestopt worden. Dit komt de leefbaarheid van het dorp ten goede.” Daarnaast staat de veiligheid in ons dorp hoog in het vaandel. Zeker het kruispunt bij de Milandhof is een onduidelijke situatie. Als derde noemen zij de leefbaarheid binnen ons dorp. Ouderen en jongeren moeten samen als dorpsgemeenschap optrekken. Het dorp mag niet vergrijzen. Want dit heeft consequenties voor de kerken, de scholen en het nu nog bloeiende verenigingsleven in ons dorp.

Henk vindt dat in het dorpsplatform het dorp vertegenwoordigd moet worden in al z’n breedte en schakeringen. “Het gaat niet om degene die het meeste praat. De taak van het dagelijks bestuur is om de zorg van de mensen te vertalen naar het gemeentebestuur. Zo vergadert het dagelijks bestuur altijd één keer voor de vergadering van het platform. Tussendoor is er veel e-mail verkeer.” Henk is positief over de leden van het dorpsplatform. “Ik merk dat de mensen die aan tafel zitten van het dorpsplatform zeer betrokken zijn. Communicatief zal mijns inziens nog één en ander verbeterd kunnen worden. Dat oppositionele is niet altijd goed. Je moet als platform evenwichtig het dorp vertegenwoordigen. Proberen samen met het gemeentebestuur het beste voor het dorp te zoeken. Wij dragen ook verantwoordelijkheid voor het dorp. Nu we middels de statuten een formele status hebben, willen we toch ook wat meer structuur gaan aanbrengen binnen het dorpsplatform.”

Op de vraag of het dorpsplatform door de gemeente serieus wordt genomen, klinkt een eensluidend: “Nu wel. Daarnaast hebben alle politieke partijen een kernenbeleid. Vanuit de politiek gezien, denk ik dat men de kernen leefbaar wil houden”, aldus Henk. “Waar het dorpsplatform ook een rol in zou kunnen spelen zijn de wandelpaden. Geen geasfalteerde wandelpaden, maar paden waar je met je laarzen aan door de polder kunt lopen. Deze paden zijn vooral ook bedoeld voor de Zegvelders om de beleefbaarheid van het landschap gaande te houden.”

De nieuwe bestuursleden willen de agrariërs voor ons dorp behouden. “Jammer dat er zo weinig agrariërs in het dorpsplatform zitten, want als de boeren verdwijnen, krijgen we toch een ander landschap. Hierin verschillen we trouwens niet met de mening van de gemeente. Zo is het bijvoorbeeld het onlangs toegelichte nieuwe bestemmingplan buitengebied een agrariërs vriendelijk plan.” Zo zouden de nieuwe dagelijks bestuurleden een afvaardiging vanuit de agrariërs binnen het dorpsplatform zeer op prijs stellen.

“Verder zullen we na moeten denken over de ouderenzorg in ons dorp, alhoewel het politiek bijna niet haalbaar is, omdat het te duur is. Als Zegvelders moeten wij er over nadenken hoe we voorzieningen kunnen treffen, zodat ouderen toch langer in ons dorp kunnen blijven wonen.” Het dorpsplatform bestaat uit leden die een bepaalde vereniging of groepering vertegenwoordigen. De vergaderingen zijn openbaar. “Het is goed om na te denken hoe de vertegenwoordiging vanuit de gemeenschap beter georganiseerd kan worden. Zo zou ook de Meije vertegenwoordigd moeten zijn.”

Henk en Corry concluderen dat er nog heel veel te doen is voor het dorp. “Nu moet men de invloed van het dorpsplatform ook weer niet overschatten. Wij zijn geen bestuurders. Wij zijn een verzameling van meningen waaruit we proberen, met het oog op het dorpsbelang, zo mogelijk één totaalmening te ventileren. Gezegd moet worden dat wij De Berichtgever een onmisbare schakel vinden voor de communicatie binnen ons dorp. Zo hebben wij geen eigen uitgave nodig.”

Tot slot wijst Corry ons nog op het inloopspreekuur van de gemeente Woerden. Het is belangrijk dat mensen dit weten en er ook gebruik van maken. Een afgevaardigde van de gemeente Woerden heeft iedere maandag van 11.00 tot 12.00 uur in de Zegge inloopspreekuur, waar eventuele klachten doorgegeven kunnen worden. Klachten zoals scheefliggende stoeptegels, overhangend groen etc.

Corry en Henk, twee zeer gemotiveerde mensen die het wel en wee van ons dorp zeer ter harte gaat. Er is inderdaad veel te doen. De Berichtgever wenst ze heel veel sterkte, wijsheid en creativiteit toe. 

Inwoners van Zegveld protesteren tegen bomenkap

Het gaat goed met de actie ‘Red de bomen in Zegveld’. Donderdagavond 11 januari werden er door het actiecomité 224 handtekeningen aangeboden aan de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders van Woerden. En nog dagelijks stromen de handtekeningen en reacties binnen op website www.zegveld.net.

Voor wie het verhaal nog niet kent: tijdens een bijeenkomst van het dorpsplatform hoorde Manon Verheul dat er een inloopavond was geweest over het bermbeheer aan de Dwarsweg, Hazekade, Rondweg en Molenweg. Omdat niet geheel duidelijk was waar dit nu precies over ging, nam zij contact op met de gemeente Woerden. Groot was haar verbazing toen ze van hen hoorde dat het hier gaat om de kap van maar liefst 440 bomen, voornamelijk populieren. Bovendien gaat het om gezonde bomen van zo’n twintig jaar oud, die het goed doen op de natte veengrond.

De gemeente Woerden gaf als reden voor de kap dat deze populieren niet passen in een veenweidelandschap, omdat deze gekenmerkt wordt door veel openheid. Bovendien wil de gemeente na de kap van 447 bomen er in de komende jaren totaal slechts 80 voor terugplaatsen. De bomen die teruggeplaatst worden zijn de eik, walnoot en es.
Om de kap te voorkomen zijn Manon Verheul en haar vader Kees Koot een handtekeningenactie voor behoud van de bomen in het Zegveldse buitengebied begonnen. En daarbij was enige haast geboden. De gemeente heeft namelijk uitgaande van de plaatselijke kapvergunning geen vergunning nodig en men wilde begin dit jaar al met deze kaalslag beginnen.
Uiteindelijk heeft de gemeente de bomenkap uitgesteld totdat duidelijk is hoe groot de bezwaren zijn van de inwoners van Zegveld en de Meije. Er werd een afspraak gemaakt dat er op 24 januari een overleg plaats zou vinden met wethouder Groeneweg, het Dorpsplatform Zegveld en de inwoners van Zegveld. De uitkomst van dit gesprek leest u in de volgende Berichtgever.
Dat de bomenkap heel wat los heeft gemaakt blijkt wel uit onderstaande reacties die binnenkwamen op de website www.zegveld.net.
• Is deze voorgenomen bomenkap niet in strijd met het Milieubeleidsplan van de Gemeente ? Ik ben absoluut tegen deze voorgenomen bomenkap. Populieren en peppels (geknotte populieren) zijn van oudsher in onze polders aanwezig. Ik zou dan ook niet weten om welke reden ze thans niet meer passend zijn.
• Dit protest is namens het Meije comité waarvan R. Biever voorzitter is. Het is ongelofelijk dat iemand bedenkt dat deze boomsoort niet past in het polderlandschap
• Laat ze het geld ergens anders aan besteden: ophogen Zegveld of bereikbaarheid binnenstad Woerden of ringweg naar A12
• Laat die bomen toch staan ! Er is al veel te veel weggehaald in Zegveld. Denk eens aan de bomen in de Beatrixstraat, waar niets voor terug is gekomen. Qua zicht staan de bomen echt niet in de weg. Dus laat staan. Niet kappen.
• Laat de bomen staan ! ! ! ! Het silhouet van de hoge bomen in de polder geeft kracht en sfeer aan een prachtig landschap. De weidsheid van het Groene Hart landschap komt zo geheel tot zijn recht.
• Naar mijn mening staan deze bomen er al vele jaren, en ik vind het dan ook niet nodig om ze om te kappen. Zegveld wordt dan "Zeeland tussen Meije & Rijn"
• Ooit een walnoot op een veengrond zien groeien ? ? ? Heb je wel eens eiken gezien in Zegveld ? ? ?

Wereldreis in een notendop

Wanneer half december diverse reisgidsen één voor één in onze brievenbus belanden, begint het meteen te kriebelen. De drie kerstzondagen van het vorige jaar boden ruimschoots de gelegenheid om ons uitgebreid te oriënteren en een keus te maken uit de informatieve en prachtig geïllustreerde reisboeken. Wat vakanties betreft zijn mijn man en ik erg hongerig, maar we zijn ons er wel van bewust de hele wereld niet te kunnen bereizen. Ondanks deze wetenschap besluiten we, om de niet koude, maar wel winderige en natte winter, te onderbreken en half januari een wereldreis te gaan maken. Op de dag van vertrek gaan we bepakt met een rugzak, met daarin een broodje en een drankje (je hoeft je afkomst toch niet te verloochenen), en comfortabele wandelschoenen (er zal deze reis veel gewandeld worden), vol verwachting op pad. We reizen per trein en ons eerste reisdoel is Utrecht van waaruit we verder door Nederland reizen. Op het station bemerken we dat wij niet de enige reislustigen in deze periode zijn, want een stroom andere toeristen gaat dezelfde kant op, waarna ieder uitwaaiert naar alle delen van onze aardbol. We zeggen steeds tegen elkaar dat Nederland toch wel erg mooi is, met gezellige steden in leuke terrasjes. In Brabant gebruiken we een kopje koffie met een heerlijke wafel op een leuk pleintje waar een Twents Chianti koor oer-Hollandse liederen ten gehore brengt. We zingen en deinen lekker mee. In Gelderland wandelen we op de Veluwe en in Noord-Holland en Zeeland langs de eindeloze stranden.
We trekken verder door Europa, waar overal aardige mensen ons hartelijk verwelkomen en informatie verstrekken over het land waar we op dat moment zijn. Mijn man houdt niet zo van de kou, dus worden sneeuw en ijs meestal vermeden, maar op deze reis heeft hij het zelfs in Lapland prima naar zijn zin. We waren altijd al eens van plan om van noord naar zuid Italië te trekken, ook dat hebben we nu gedaan. Via Turkije, vervolgden we onze reis naar het Midden-Oosten en daarna naar het Verre-Oosten. Vooral in Thailand, Vietnam en Indonesië werden we hartelijk begroet door vriendelijke bewoners en de heerlijke geuren van het eten dat bij voorkeur op straat bereid werd, deden ons watertanden. In Afrika werd Marokko aangedaan en in Kenia zijn we op safari geweest en in Tanzania bezochten we de Ngorongoro crater, een absoluut hoogtepunt voor mens en dier. We hebben van Noord naar Zuid-Amerika gereisd, waar we in Midden-Amerika verwelkomd werden met zang en dans, en zeer gecharmeerd waren van de relaxte leefgewoonte . De Galapagos eilanden, waar de meest bijzondere dieren leven en de Machu Picchu in Peru waren ronduit indrukwekkend, zoveel variatie in natuur en cultuur. Tijdens deze reis wisselden luxe en avontuur zich af evenals eten en drinken, dat we op de meest bijzondere plaatsen genuttigd hebben.
Met een hoofd vol indrukken en een dikke rugzak met vakantiesouvenirs zijn we, uiteraard weer met de trein, huiswaarts gekeerd. Heerlijk zo’n dagje vakantiebeurs!

Cootje

Zomerkleding en speelgoedbeurs (een ingekomen bericht)

Op zaterdag 3 maart wordt er in de Voorhof weer een kinderkleding en speelgoedbeurs gehouden, van 9.30 tot 12.30 uur. Het gaat hier om tweedehands kinderkleding (in maten 50 t/m 188) en speelgoed. Ook kunnen er bijvoorbeeld kinderfietsen, trekkers en babyspullen – zoals box, campingbedje, fietszitje en autostoeltje – worden verkocht of gekocht.
Zowel de koper als verkoper betaalt aan de organisatie 10 procent op het aankoop- of verkoopbedrag. Voor alle spullen geldt dat ze netjes, schoon en heel moeten zijn.

Als u spullen wilt verkopen, dan moet u van te voren een inschrijfnummer aanvragen. Dit kan bij Mari-Anne van der Vlierd (tel. 0348-691334) of Sabina van der Arend (tel. 0348-691933). Heeft u nog vragen, dan kunt u ook bij Sabina of Mari-Anne terecht.
Spullen kunt u inleveren tot donderdag 1 maart van 14.00 tot 15.00 uur en van 19.00 tot 20.00 uur. Tot ziens op de kledingbeurs!

Oproepje toneelgroep

De toneelgroep is deze maand alweer begonnen met de repetities voor het stuk, dat op zaterdag 5 mei wordt opgevoerd in de Milandhof. ‘Licht aan, spot uit’ heet het. Meer willen we er nog niet over verklappen, behalve dan dat er behoefte is aan brillen en pruiken.
Kunt u de toneelgroep daaraan helpen, neemt u dan contact op met Margriet Vermeij, tel. 691931.

Waarderingsspeld in goud voor Wim Kastelein

In de vorige Berichtgever lieten wij u weten dat Wim Kastelein op 13 november bij zijn aftreden als voorzitter tot erelid van Siveo ’60 is benoemd. Hier bleef het niet bij: in een besloten bestuursvergadering kreeg hij op 18 december de waarderingsspeld in goud uitgereikt door de heer Klaassen van de KNVB. Deze onderscheiding kreeg hij vanwege alle activiteiten die hij deed en nog steeds doet voor zijn geel/blauwe club en omdat hij 25 jaar bestuurslid is geweest, waarvan 16 jaar als voorzitter en 4 als secretaris.
 

Hoera voor ‘De Waldhoorn’ (een ingezonden brief)

“Vorig jaar heeft de o.b.s. ‘De Waldhoorn’ een moeilijk jaar doorgemaakt. Het schooljaar begon heel naar, door gebeurtenissen rond een leerkracht. Daarna kwamen er nog wat problemen, waardoor veel ouders meenden hun kind van school te moeten halen.
Andere ouders waren zo sportief de school een kans te geven in het nieuwe schooljaar. Wat hadden zíj gelijk. Op dit moment is er geen leukere school dan ‘De Waldhoorn’. De kinderen huppelen blij naar binnen, ouders zijn erg tevreden en op school heerst, dankzij een zeer actief team, een geweldige sfeer.

Er worden veel activiteiten georganiseerd, waaronder, recentelijk, een prachtige playbackshow waarin leerlingen een echte wisselbeker konden winnen. Wat ik eigenlijk zeggen wil: ‘De Waldhoorn’ is een prima school, waar kinderen, ouders, team, en zelfs grootouders, met elkaar van elke dag en gebeurtenis een feestje maken.

Team van ‘De Waldhoorn’, ga zo door! En namens alle kinderen, ouders en grootouders, dank voor deze fijne sfeer!

Een blije oma”

Voor u gelezen

Gert en Bea Hulleman in de prijzen
In de Woerdense Courant van 30 november 2006 stond te lezen dat het echtpaar Gert en Bea Hulleman volgende maand naar Australië reist. Dit was de hoofdprijs in een wedstrijd die wijnmaker Hardy’s en luchtvaartmaatschappij Qantas samen organiseerden. Het paar zal daar de wijngaarden van Hardy’s bezoeken, maar er staat ook een bezoek aan Sydney op het programma.

Hennepkwekerij opgerold
Ook in de Woerdense Courant, maar dan van 21 december, stond een artikel over een hennepkwekerij in Zegveld. Naar aanleiding van binnengekomen informatie stelden agenten op 14 december omstreeks 11.00 uur een onderzoek in een woning aan de Willem- Alexanderstraat in. Er werd door een 21-jarige Poolse vrouw opengedaan. In de woning werd een hennepkwekerij met ruim 170 planten aangetroffen. De planten en kweekapparatuur werden in beslag genomen. De vrouw werd aangehouden en naar het politiebureau overgebracht. De 55-jarige bewoner van het pand meldde zich aan het begin van de middag vrijwillig bij het politiebureau in Woerden. Hij werd aangehouden. Beide verdachten zijn gehoord en zijn in de loop van de middag heengezonden. Tegen hen wordt proces-verbaal opgemaakt.

Clubblad Trio opgeheven’
Via de huis-aan-huis editie van Trio laten volleybalvereniging Animo 72, Gymnastiekvereniging Zegveld en badmintonclub Don Quishuttle weten na 28 jaar te stoppen met de uitgifte van hun gezamenlijke clubblad. De genoemde redenen hiervoor zijn een minimum aan ingeleverde kopij, de beperkte nieuwswaarde, weinig respons door gebrek aan actualiteit, hoge druk- en verspreidingskosten en een tekort aan vrijwilligers. De informatie naar de leden toe zal voortaan via een (elektronische) nieuwsbrief geschieden.

Biebnieuws (een ingekomen bericht)

Tot eind februari zijn twee exposities te bezichtigen in de Regiobibliotheek Zegveld.

Allereerst schilderijen van Margot Matyiko, een 70-jarige schilderes uit Noord Roemenië, die eigendom zijn van haar goede bekenden, Zegvelders Wim en José Oudijk. Margot Matyiko staat in haar regio bekend om haar landschappen in olieverf, die zij weergeeft in een nagenoeg abstracte compositie met heldere kleuren. Ook in het kleine werk weet zij steeds perspectief in het onderwerp aan te geven. Het schilderen van bloemen behoort eveneens tot haar favoriete onderwerpen. Zij schildert meestal de natuur uit het hoofd, waarbij tijdens het werken de fantasie bovenkomt en spontaan wordt weergegeven. Margot is op latere leeftijd gaan schilderen en heeft les gehad van haar echtgenoot, Kondrak Karoly, een in Noord Roemenie bekend staande beeldhouwer, die de schilderkunst ook goed beheerste.

De tweede expositie die te bezichtigen is, zijn de beeldhouwwerken van Marian van Gemert.
Ongeveer twintig jaar geleden begon Marian van Gemert met aquarelleren. Na circa zes jaar kwam daar boetseren bij. In 1996-1997 woonden zij en haar echtgenoot een jaar in het Amerikaanse Californie. In die periode is de belangstelling voor beeldhouwen begonnen.
Bij terugkeer in Nederland is zij bij Wim Verwoerd in Zegveld terechtgekomen. Tot op de dag van vandaag beeldhouwt zij daar met heel veel plezier. Bij het vinden van vormen voor het beeldhouwwerk laat zij zich vaak leiden door de steen, soms heeft zij dieren als onderwerp voor de vorm. Haar meeste beeldhouwwerken zijn non-figuratief.
 

Nieuws van de SWO (een ingekomen bericht)

Het nieuwe jaar is alweer een paar weken oud, maar nog jong genoeg om u allen een voorspoedig en gezond 2007 te wensen.
Het jaar 2006 was een goed jaar, alle activiteiten werden goed bezocht. Jammer was dat de damclub niet kon starten, er waren te weinig liefhebbers voor.
We hebben ook nog geprobeerd een vervolgcursus bridge te beginnen vanaf 4 januari, maar de griep trof zoveel mensen, dat dat zo snel niet lukte. Besloten is een nieuwe cursus te starten per 1 oktober 2007. We hopen dat u dit jaar weer met veel genoegen de activiteiten zult bijwonen.