Zorgondernemers Thomashuis krijgen sleutel

door Jolanda van Luinen

Na een voorbereidingstijd van drie jaar, zijn Theo en Jeanne Nieuwendijk vrijdag 27 april weer iets dichter bij hun doel gekomen. Toen kreeg het – uit Kockengen afkomstige – echtpaar namelijk uit handen van de woningbouwvereniging officieel de sleutel uitgereikt van de woonboerderij aan de Hoofdweg 140, die het afgelopen jaar is omgebouwd tot zorgboerderij. (Zie hiervoor ook ons artikel in De Berichtgever van maart 2006) Zelf wonen de gezinshoofden/zorgondernemers en hun jongste dochter Steffie (17) sinds afgelopen december op de bovenverdieping; acht (jong)volwassenen met een verstandelijke beperking gaan binnenkort hun appartementen op de benedenverdieping betrekken. Vanaf dat moment zullen zij dagactiviteiten rondom het huis gaan verrichten, of eventueel hun huidige werk aanhouden. Deze vijf vrouwen en drie mannen waren die ochtend niet aanwezig bij de overhandiging van de sleutel. De officiële opening wordt namelijk uitgesteld totdat iedereen gewend is.

Bij de onderlinge kennismaking op 14 april, werd hiermee een goede start gemaakt. Die ochtend blijkt bij de koffie met gebak dat een aantal van deze groep toekomstige Zegvelders elkaar nog kent van school, of van het werk. Janneke, Kim en Katelijne voorzien dat zij ‘vást vriendinnen’ worden met z’n drieën. Ook Bart is enthousiast: ,,Wij worden straks allemaal broers en zussen. En dan gaan we met elkaar op vakantie naar Land van Ooit, want daar zijn de kinderen de baas!” Theo krijgt vervolgens de lachers op zijn hand wanneer hij quasi-streng reageert: ,,En dat is precies de reden waarom we daar niet heengaan.” Ten tijde van de kennismaking waren de kamers van de bewoners nog niet opgeleverd, en dus nog kaal en leeg, maar de aankopen voor de inrichting waren zo te horen door hen al gedaan. Bij de oplevering, twee weken later, kan aannemersbedrijf Sangers uit Benschop aan Theo en Jeanne en afgevaardigden van Vestia Midden Nederland en Thomashuizen Nederland het bouwkundige eindresultaat laten zien. Er blijken nog een paar puntjes op de ‘i’ te moeten worden gezet, maar Jeanne en Theo grijpen nu alvast de gelegenheid aan om de aannemer hartelijk te danken voor de goede samenwerking. ,,Het was voor ons zwaar om bij het bouwproject te wonen, maar het heeft zeker z’n voordelen gehad.” Sangers grapt: ,,Dat elke ochtend om half zeven de koffie klaar stond, was inderdaad een voordeel.” Verder wil de bescheiden aannemer van geen complimenten horen. Dat weerhoudt Vestia Midden Nederland en Thomashuizen Nederland er echter niet van om ook een paar te uiten. Voor Arie Stoppelenburg van Vestia is ‘Zegveld’ de 14e van de 24 zorgboerderijen die hij heeft opgeleverd. ,,Maar er is er niet één zoals deze.” Clasien Schakenraad van Thomashuizen Nederland zag dit project als een leerproces. ,,Elk Thomashuis is uniek. Toch kunnen wij de punten die bij deze oplevering aan de orde kwamen, weer goed gebruiken voor andere, nieuwe projecten.”

Binnenkort is de familie Nieuwendijk en hun dierenschare helemaal klaar voor de komst van de bewoners. De Berichtgever wenst hun en de acht nieuwe ‘gezinsleden’ een warm welkom toe in Zegveld.

Zoektocht naar verdwenen dorp Mi

Vrijdag 11 mei werd in opdracht van de Culturele Stichting Zegveld een grondradarscan gemaakt in het gebied rond de Oude Meije. CSZ laat dit geofysische onderzoek verrichten in de hoop iets van het lang geleden verdwenen dorpje Mi terug te vinden. Op de dag van het onderzoek zelf was er nog niets te zeggen over de uitkomst, het blijft dus spannend. Zaterdag 26 mei zal tijdens de fietstocht Culturele Sporen Zegveld de uitslag van het scanonderzoek gepresenteerd worden. De Berichtgever houdt u uiteraard op de hoogte van alle verdere ontwikkelingen.

Bloemetje van de maand

Woensdag 2 mei was het feest in de Meije. De heer en mevrouw Verwoerd vierden die dag hun 50-jarige bruiloft. Speciaal voor deze gelegenheid was Atelier de Blauwe Wereld van zoon Wim omgetoverd tot een ‘feestzaal’ waar ’s middags met de familie het feest gevierd zou worden.

De heer en mevrouw Verwoerd komen oorspronkelijk uit Bullewijk (de huidige Bijlmermeer) en Waverveen. Daarna verhuisden ze naar Vinkenveen en inmiddels wonen ze al weer elf jaar in de Meije.

Zittend aan de keukentafel kwamen er natuurlijk allerlei herinneringen naar boven. Zoals hoe het allemaal begon, in een piepklein huisje met een piepklein keukentje en het toilet buiten. Het heeft heel wat jaren geduurd voordat ze eindelijk konden verhuizen naar een groter huis.

De heer Verwoerd heeft 22 jaar in de bouw gewerkt als timmerman en uitvoerder. Daarna kreeg hij een baan bij Rijkswaterstaat als kantonnier. Voor wie niet weet wat dit is: een kantonnier houdt toezicht op de wegen. Mevrouw Verwoerd is altijd thuisgebleven. Zij vertelde dat het vroeger nu eenmaal zo ging: ,,Je stopte met werken op het moment dat je ging trouwen.” Mevrouw Verwoerd kan zich ook nog goed herinneren dat haar ouders 40 jaar getrouwd waren. Zelf was ze toen nog niet getrouwd en 40 jaar leek haar toen zo’n lange periode. Nu vieren ze zelf alweer hun góúden bruiloft.

Ondanks zijn 78 jaar is meneer Verwoerd nog steeds volop aan het werk. Vooral het onderhoud van de grote tuin vergt heel wat tijd. Mevrouw Verwoerd is druk met de kleinkinderen en haar hobby’s. Zoals ze zelf zegt: “Ik was van plan allerlei dingen te gaan doen in het dorpshuis, maar dat komt er nog steeds niet van. Ik heb er nog geen tijd voor.”

De Berichtgever feliciteert hierbij nogmaals het gouden bruidspaar en wenst hen samen nog heel veel mooie en gezonde jaren toe!
 

Sportclinic voor groepen 7 en 8 een succes

Een sportdag waarbij de mogelijkheid geboden wordt een viertal sporten op één ochtend te beoefenen is toch wel buitengewoon sportief en intensief te noemen, zo bleek op 10 mei.

Dit jaar heeft de sportdag voor jongens en meisjes van groepen 7 en 8 van de Zegveldse basisscholen een geheel andere opzet gekregen. Voorheen deden de scholen mee aan de sportdag in Woerden, maar vanwege de hoge kosten is besloten af te zien van deelname. De sportdag werd nu door de scholen zelf georganiseerd in de vorm van een clinic. Vier gastvrije Zegveldse sportverenigingen – te weten badmintonvereniging Don Quishuttle, tennisvereniging Miland, volleybalvereniging Animo en sportschool Henkido – ontvingen de scholieren op 10 mei in vier groepen en gaven instructie en begeleiding bij de betreffende sport. De lunchpauze werd gezamenlijk gehouden op tennisvereniging Miland. Ondanks de slechte weersvoorspellingen werd het een zonnige sportdag. Na afloop werden de vrijwilligers van de sportverenigingen en de begeleiders van de groepen door de scholen bedankt met een bloemetje.

Voor u gelezen:

• Thuis het Weekblad van Woerden uit 1927 bekijken. Dat is mogelijk, nu het Streekarchief Rijnstreek alle edities van het Weekblad van Woerden van 1927 tot 1940 op de site www.groenehartarchieven.nl  heeft gezet. Gratis en elk moment van de dag te bekijken. Het is de bedoeling nog dit jaar de Woerdense Courant van 1945 tot 1965 op internet te zetten. De edities van 1965 tot 1985 zijn voor volgend jaar gepland.
• De regiobibliotheek Utrecht Zuidwest heeft een nieuwe naam: Regiobibliotheek Het Groene Hart. Die naam is gekozen na een prijsvraag onder de gebruikers. De naam Utrecht Zuidwest werd door de organisatie als te afstandelijk ervaren. De bibliotheek heeft vestigingen in Woerden, Harmelen, Kamerik, Linschoten, Montfoort, Oudewater en Zegveld.
• Nieuw op www.woerden.nl . De digitale dienstverlening van de gemeente Woerden breidt zich stapsgewijs uit. U kunt nu niet alleen online uittreksels bestellen, maar ook direct betalen. Inwoners kunnen via creditcard en iDeal betalen. Vlak voor de zomer start de gemeente met de ‘pilot’ bekendmakingen. Alle vergunningen, zoals bijvoorbeeld voor bouwen of evenementen, zijn dan makkelijk te vinden via de website. Wilt u op de hoogte gehouden worden van aangevraagde of verleende vergunningen bij u in de buurt, dan kunt u de bekendmakingen per e-mail ontvangen. In juni komt er meer informatie over de pilot op de gemeentelijke informatiepagina.

Els en Miguel: ,,Een ervaring die je nooit meer vergeet”

Ze zijn inmiddels alweer twee maanden terug van hun reis naar Indonesië, maar zijn nog steeds alle indrukken aan het verwerken die ze hebben opgedaan. Els en Miguel van Dam uit de Populierenlaan 17 zijn op 20 november vorig jaar vertrokken naar Indonesië om vervolgens vier maanden te gaan trekken door Indonesië, de Filippijnen en Maleisië. De eerste maand van hun reis hebben ze doorgebracht op Sulawesi, het vroegere Celebes. Daar hebben ze vrijwilligerswerk gedaan in een kindertehuis. Maar hoe kom je daartoe? Miguel vertelt dat ze al meerdere malen een grote reis hebben gemaakt naar het verre oosten en daar zoveel armoede hebben gezien dat ze besloten hebben om terug te gaan, maar dan ook te gaan helpen. Via internet hebben ze het kindertehuis gevonden. ,,De site op internet is opgezet door een Nederlander die bemiddelt voor mensen die vrijwilligerswerk willen gaan doen. Het tehuis staat in een heel klein dorpje – nog kleiner dan de Zegveldse Meije – temidden van de rijstvelden. Zo is het een uur rijden met de auto naar de dichtstbijzijnde ‘supermarkt’. Het is een christelijk kindertehuis c.q. weeshuis. De Nederlanders hebben het christendom in Sulawesi gebracht (in Torajaland) en worden daar met open armen ontvangen. Doordat Indonesië een moslimstaat is, krijgt het christelijk kindertehuis geen subsidie van de staat en is daardoor geheel aangewezen op giften. Gelukkig hebben we niets gemerkt van eventuele onlusten tussen de moslims en christenen. Op Sulawesi is één probleemgebied waar je als christen niet moet komen”.

Het paar vervolgt: ,,Het tehuis wordt gerund door een ouder echtpaar en hun dochter. Zij hebben daar een groot huis waar steeds weer is aangebouwd. Inmiddels hebben zij de zorg op zich genomen voor 29 kinderen, waarvan de jongste 6 jaar is en de oudste 18 jaar. De kinderen doen alles zelf. Ze staan ’s morgens om 5 uur op om zich te wassen, eten, koken (3x rijst op een dag) en gaan om half zeven lopend naar school. De school is gratis voor leerlingen tot 8 jaar. Om 1 uur ’s middags zijn de kinderen weer thuis en liggen er allerlei klusjes te wachten die gedaan moeten worden, zoals het verzorgen van de varkens en buffel, kleding wassen en groente schoonmaken.”

Els en Miguel hebben geprobeerd de kinderen daar inderdaad kind te laten zijn, door met ze te spelen zoals voetballen, puzzelen en knutselen (plakken en knippen). Daarnaast gaven zij Engelse en Nederlandse les. Dat laatste wilden de kinderen graag. Als er geen vrijwilligers zijn gebeurt dit niet. ,,Voor iedere dag hadden we een schema gemaakt. Als de kinderen naar school waren, werd alles voorbereid. Bij de Engelse les werden de te leren woordjes visueel gemaakt. Dan tekenden we bijvoorbeeld het menselijk lichaam met hoofd, handen, benen etc. En op die manier leerden ze snel wat Engelse woordjes. ’s Avonds voor het eten was er een kwartier een soort avondsluiting. Dan was er eerst een gebed, werd er gezongen, een stukje uit de bijbel gelezen, weer gezongen en tot slot afgesloten met weer een gebed. Als verrassing hebben we met de kinderen kerstversiering gemaakt voor in de kerk. Dat vonden ze helemaal geweldig.”

Dit project draait vanaf juni 2006, dus de vrijwilligers moeten zelf het wiel nog uitvinden. In een schrift worden aantekeningen gemaakt voor eventuele volgende vrijwilligers zodat ze weten wat ze kunnen doen. Els en Miguel hadden geen idee wat ze daar konden verwachten. ,,Maar toen we er aankwamen voelden we ons er gelijk thuis. Het feit dat de kinderen zo weinig hebben en toch zo gelukkig zijn met zo weinig, heeft bij ons toch wel de meeste indruk gemaakt. Er is veel respect voor elkaar. Het is als het ware één grote familie.”

Het tehuis leeft eigenlijk van donaties van veelal christelijke instellingen. Ook vanuit Nederland wordt gesponsord, onder andere door de stichting ‘Het schone streven’. Dit is een ideologische reisorganisatie in Friesland. ,,Toen vrienden van ons uit Zegveld hoorden dat we daar vrijwilligerswerk gingen doen, hebben ze spontaan sponsoractiviteiten georganiseerd om te doneren aan het tehuis. Van het geld hebben we kasten gekocht, woordenboeken, matrassen en pyjama’s. Na deze eerste maand zijn we gaan trekken over de Filippijnen en Maleisië. Genieten van de prachtige natuur en het snorkelen op zee. De laatste vijf dagen van onze vakantie zijn we nog wezen helpen in een kindertehuis in Djakarta. Daar waren vanuit Nederland nog helemaal geen vrijwilligers geweest. In dit tehuis woonden 52 kinderen. Het was wel beter georganiseerd dan het eerste tehuis. We hadden nog wat sponsorgeld bewaard en vroeger waar behoefte aan was. Dit bleek suiker, rijst, boter en meel te zijn. We zijn toen naar de stad gegaan en hebben onder andere 150 kg rijst en 50 kg suiker gekocht. De op een na laatste dag zijn we met alle 52 kinderen en tien begeleiders een dag met een gehuurde bus naar een soort Efteling geweest. Vanaf 10 uur ‘s morgens tot 8 uur ‘s avonds was het aan een stuk genieten en lachen. Dat was zó prachtig. De kinderen zullen er waarschijnlijk nooit meer komen. Dit was echt een hele mooie afsluiting van onze vakantie. Hoe vaak ze wel niet hebben gezegd: ‘terima kasih’, dat wil zeggen: dank u wel. We hebben de tel niet bij kunnen houden.”

Els en Miguel zijn nog vol van alle indrukken en besluiten dit gesprek met de opmerking: ,,Het is sowieso een ervaring die we nóóit meer vergeten.” 

Nieuwe opzet musical Waldhoorn

door Jolanda van Luinen

Dat de leerlingen van De Waldhoorn regelmatig musicals opvoeren, is inmiddels een traditie te noemen. Nieuw was het, dat op donderdag 19 april de groepen 1 t/m 4 gezamenlijk een stuk op de planken zetten, genaamd ‘Het treurige prinsesje’. Voor juffen Harriet (kleutergroep) en Loes (groep 3 en 4) was het een grote uitdaging geweest om, ondanks de onderlinge leeftijdsverschillen, toch iedereen een passende rol te geven. Maar zo te zien kwam die avond iedereen goed aan bod in spel en zang. Het spel werd ondersteund door bijpassende foto’s, die met een beamer op het decor geprojecteerd werden. Ook dat was nieuw.

Een van de hoofdrollen was voor Sam de Jong. Hij mocht het publiek voorlezen uit het boek ‘Het treurige prinsesje’. Deze rol werd ingevuld door Feline Muller. Zij was enig kind van een koning en koningin die hielden van schoon en fris. Het hele kasteel was daarom spierwit en men at er alleen witte chocola, bloemkool, witlof, witte asperges en yoghurt. Hun lichtblonde dochter hadden ze zelfs Bianca genoemd, wat ‘wit’ betekent. Om haar huidje lelieblank te houden, mocht het prinsesje niet naar buiten, in de zon. Toen het meisje zeven jaar was, bleek ze niet gelukkig te zijn. Er werd van alles verzonnen – onder begeleiding van een liedje – om haar op te vrolijken. Zo kreeg ze een grote rode roos, maar daar prikte ze zich aan. Vlinders in haar kamer leken misschien een goed idee, maar door hun gefladder kon ze niet slapen. Pas toen de zon en regen samen een regenboog vormden, besefte een goede fee dat het wegkwijnende kind kleur nodig had. De beste schilders van het land maakten vervolgens van het witte kasteel een groot kleurenfestijn. Prinsesje Bianca was niet meer treurig (en gelukkig vonden ook de koning en koningin hun ‘gepimpte’ kasteel mooi).

Groep 7 en 8 van de Milandschool halen hun Jeugd EHBO diploma

Vrijdag 27 april deden de kinderen van de Milandschool in de Meije hun Jeugd EHBO examen na 14 weken van leren en oefenen. De kinderen hebben veel geoefend met verbanden aanleggen, de stabiele zijligging uitvoeren en een gedeelte theorie leren. Na het officieel en spannend examen is iedereen geslaagd. De lessen werden namens EHBO vereniging De Meije door Annita en Sandra gegeven. Geslaagd zijn: Marco, Mik, Tijn, Patrick, Esmee, Joyce, Wesley, Justin en Jan (niet op de foto).

Rabobank Klankbordgroep Zegveld

Al sinds 1998 heeft de Rabobank een eigen Klankbordgroep in Zegveld. Naast Klankbordgroep Zegveld-de Meije heeft Rabobank Bodegraven-Woerden nog vier andere klankbordgroepen namelijk: Bodegraven-Zwammerdam, Driebruggen-Nieuwerbrug-Waarder, Kamerik en Woerden.
‘Klankbordgroepleden zijn volwaardige gespreks- en sparringpartners van de bank’, aldus Jeroen Keus, algemeen directeur a.i.. ‘Zij adviseren de bank over verbetering van de dienstverlening en over voorstellen tot wijziging van het distributiebeleid. Hieronder wordt ook verstaan het aanpassen van openingstijden en het bespreken van plannen met betrekking tot herinrichting van het kantoor.Tevens nemen zij aanvragen voor het Coöperatief Stimuleringsfonds in behandeling’.

Klankbordgroep Zegveld bestaat uit de volgende personen: voorzitter Joop Verheul en de leden Joke Frasa-van Wijk, Marianne Hoogerbrugge-de Jong, Sandra van Vliet-Smoorenburg, Mees van Elk, Jan Vergeer, Dick Verburg, Arjan Ton, Melvin Stolwijk en Rob Mostaard. Namens de bank is naast een MT-lid ook adviseur Wim Hoogendoorn aanwezig.

Coöperatief Stimuleringsfonds van de Rabobank
Elk jaar wordt een gedeelte van de winst van de bank gestort in dit fonds dat bestemd is voor lokale maatschappelijke projecten. Zo werden het afgelopen jaar o.a. de Oranjevereniging, de Stichting Peuterpret, Muziekvereniging KNA en Speeltuinvereniging De Robbedoes ondersteund met een bijdrage. Ook werd het door onze bijdrage mogelijk gemaakt een Jeu de Boulesbaan aan te leggen en kon het prachtige Boerderijenboek van de Berichtgever uitgegeven worden. Ook het Verenigingenspel en onze eigen Berichtgever kregen een mooie bijdrage.
Meer informatie over ons Coöperatief Stimuleringsfonds vindt u op onze lokale website. Deze vindt u onder www.rabobank.nl. Klik rechtsboven op:‘naar uw bank’. Als u Zegveld hebt ingegeven, komt u vanzelf op onze site.

Servicewinkel
De Rabobank is in gesprek met Supermarkt Bremmer en de Woningbouwvereniging SWW om in een gedeelte van het pand van de supermarkt (voorheen de winkel van M. Uittenbogaard) een servicewinkel in te richten. Momenteel wordt er hard gewerkt aan de uitwerking van dit plan. De verwachting is dat er naast de Rabobank en de SWW ook andere partijen aan zullen sluiten. Ook dit initiatief kwam o.a. vanuit onze Klankbordgroep Zegveld. Jeroen Keus geeft aan dat Rabobank Bodegraven-Woerden blij is met deze samenwerkingsvorm die kansen biedt voor diverse partijen. ‘En heel belangrijk: we blijven u in de toekomst graag van dienst in Zegveld’.  

Fietstocht voor Rwanda

Zaterdag 12 mei hebben tien jongelui uit Zegveld, Putten en Tholen en hun reisleider een fietssponsortocht gereden van Zegveld naar Putten en weer terug. Zij hebben hiermee geld opgehaald voor een hulpverleningsproject in Rwanda, waar zij zelf voor een werkvakantie naar toe gaan. Na een ontbijt, aangeboden door de Hervormde Kerk van Zegveld, zijn ze om half 8 vertrokken richting Putten, waar ze om 12.00 uur arriveerden. Daar stond de lunch klaar. Omdat de jongelui een bedrag van € 3.500,00 hadden opgehaald, krijgen ze van Xplore een extra subsidie.
Dat het een zware tocht was, hebben de jongelui geweten. In de stromende regen zijn ze vertrokken en met zware tegenwind hebben ze de terugtocht gereden. Aan het begin van de avond kwam iedereen moe maar voldaan in Zegveld aan.
 

De Boer Op geslaagd! (een ingekomen bericht van de organisatie)

Zaterdag 14 april was het zover! Om 9.30 uur gingen bij verschillende agrarische bedrijven letterlijk de deuren open. Het weer was bijzonder aangenaam en dat trok veel mensen ‘de boer op’. Deze dag hebben ongeveer 700 mensen de weg gevonden naar de deelnemende boeren en aanverwante bedrijven. Bij de familie Vergeer in de Meije werd de dag officieel geopend. Om 10.30 uur heeft burgemeester Hans Schmidt de opening verricht. Hij vroeg zich af hoe Woerden er in 2025 er uit zou zien. Woerden zal dan een belangrijke rol moeten spelen, zodat mensen vanuit grote steden, zoals Amsterdam, Utrecht en Den Haag in het Groene Hart kunnen recreëren. Ook de boer kan hier goed op in spelen. Na deze openingswoorden ging de vlag in top. Boer Vergeer gaf een rondleiding over zijn bedrijf en vertelde waarom zij begonnen waren met het houden en melken van schapen en daarbij het verkazen van deze melk.
Bij Ans van Ingen werd er zeer creatief gebloemschikt en kon men ook het beeldhouwwerk bewonderen. Bij Jits Colje was veel belangstelling voor de oude tractoren en werktuigen, vooral veel liefhebbers op dit gebied liepen graag rond te neuzen. Op de proefboerderij aan de Oude Meije kwamen velen even op adem. Even uitrusten en rondkijken. Tegelijkertijd konden belangstellenden zich laten informeren over het nieuwe bestemmingsplan. Vervolgens via het kavelpad richting het vleeskalverenbedrijf van de familie Van Ingen. Een informatieve dvd over deze sector en een kijkje in de stal gaven goed beeld.

Ook een drukte van belang was het bij de twee bedrijven van de families Kastelein; aan de Rondweg kon men letters bij elkaar zoeken die uiteindelijk het begrip ‘Groene Hart’ gaven. En per trekker en kar kon je je laten brengen bij het andere bedrijf, waar men de kalveren kon knuffelen en genieten van een stukje kaas.
Ook het ooievaars-buitenstation trok veel belangstelling. En alle dieren bij de familie Kastelein aan de Hoofdweg hebben weer aandacht gekregen van de vele bezoekers. Bij palingboer Kop kon men het gewicht raden van een paling. Deze woog 985 gram; de prijs is gewonnen door Marcel Dekker uit Zegveld.
Als organisatie kijken we samen met de deelnemers terug op een zeer geslaagde dag!

Laatste seizoen Meijetuin

In een uitgebreid interview in het AD van 3 april stond te lezen dat de Meijetuin zijn laatste seizoen is ingegaan. Zeventien jaar heeft eigenaresse Corina van Arnhem bloemen, planten en perkjes gedeeld met duizenden bezoekers. Daar komt een einde aan nu zij, haar man Fred en dochter Jet verdergaan in wat zij noemen ‘een van de mooiste gebouwen van Amsterdam’: De Bazel. Hier gaan zij een museumcafé, trouwlocatie en een conferentiecentrum runnen. Aangezien het stel in de boerderij wil blijven wonen, wordt de Meijetuin voor publiek gesloten. De bedoeling van Corina en Fred is om van dit laatste seizoen een feestje te maken voor de bezoekers. De tuin sluit waarschijnlijk eind september, maar mogelijk iets eerder.

Biebnieuws (een ingekomen bericht)

Juni – Maand van het Spannende Boek – 2007 draait om ‘crime passionnel’, oftewel ‘misdaad uit liefde’. Vertrouwd terrein voor Nederlandstalige auteurs als René Appel, Saskia Noort en Esther Verhoef. En voor buitenlandse schrijvers als Elizabeth George, Nicci French, Liza Marklund en James Patterson. Vanaf 1 juni staat er in de bibliotheek een tafel vol gepassioneerde misdaadverhalen voor u klaar!
Van 1 mei tot 29 juni zijn er twee exposities te bezichtigen in de bibliotheek: beelden en objecten van Anneke van Zutphen uit Harmelen en de schilderijen van Hermien Westhoff en Ans Hillebrink.

Oranjefeesten 2007

Dat het een van de zonnigste Koninginnedagen ooit was, was goed te merken aan de grote belangstelling tijdens de evenementen georganiseerd door de Oranjevereniging. Niemand hoefde zich te vervelen; er was voor alle leeftijdsgroepen weer iets te doen.
Helaas dit jaar geen lintjesregen in Zegveld. Wethouder Wim Groeneweg, die tijdens de aubade de taak overnam van burgemeester Hans Schmidt, riep daarom alle inwoners van Zegveld op eens goed om zich heen te kijken wie er volgend jaar eventueel voor zo’n onderscheiding in aanmerking zou kunnen komen. Hopelijk doet ons dorp volgend jaar weer mee.

Net zoals de overige activiteiten, was ook de eerste Zegveldse prutrace een succes. Heel veel publiek, maar ook veel deelnemers en gelukkig verliep alles ‘vlekkeloos’. De winnaars van de prutrace zijn:
In de A-ronde: Peter Kastelein en Marijke Vianen en in de B ronde: Bram van Uffelen en Hilda Brak. De originaliteitprijs ging naar Natasja Maayenburg.
Alle festiviteiten werden net als voorgaande jaren op bevrijdingsdag afgesloten met een uitvoering van de toneelvereniging in een bomvolle sporthal.

Nieuws van de SWO (een ingekomen bericht)

Donderdag 3 mei had de Volksdansgroep van de SWO een dagje uit georganiseerd. Om 9.30 uur vertrokken we via de Nieuwkoopse Plassen naar Voorhout in de Bollenstreek, waar we in Panorama TulipLand eerst verwelkomd werden met koffie en appeltaart. Daarna kregen we een uitleg over het bloemenpanorama, dat het grootste en kleurrijkste panorama ter wereld is. Onlangs is TulipLand opgenomen op de wereldlijst van panorama’s.

Het was indrukwekkend. Het schilderij is namelijk rondom geschilderd en je staat er middenin, net zoals bij Panorama Mesdag in Den Haag. De schilder is er nog niet mee klaar; hij schilderde gewoon door terwijl wij daar rondliepen. In 2010 zal het schilderij pas klaar zijn.
Er was ook een grote souvenirwinkel waar druk werd gekocht.

Toen gingen we naar Hazerswoude voor de lunch en voor het boerengolven. In de weilanden waren tien vlaggen opgesteld met een kuiltje erbij. We moesten in ploegjes van drie een bal in dat kuiltje zien te krijgen met een golfstick, waar aan het eind een klompje zat die de bal richting kuiltje moest brengen. De ploeg die er het minste aantal slagen voor nodig had, was de winnaar. Gijs Bogaard was verreweg de beste, maar dat betekende wel dat hij daarna zijn ploeg moest trakteren.

Om half vijf gingen we weer richting Zegveld. Het was een leuke dag en we verheugen ons al op het uitje van volgend jaar. We zullen dit tijdig aankondigen, zodat er dan meer introducés mee kunnen.

Opbrengst rommelmarkt 21 april

De rommelmarkt van de Hervormde Gemeente Zegveld heeft dit jaar een bedrag van
€ 6.300,00 opgeleverd. Belangrijke onderdelen waren de rommelmarkt met allerlei tweedehands spullen, en de kramenmarkt. Maar ook de activiteiten als het rad van avontuur, het springkussen, de vlaaienactie, de ballonnenwedstrijd en het ‘doosslapen’ hebben geld in het laatje gebracht. De opbrengst is bestemd voor een basisschool in Roznava in Slowakije en een technische school voor wees- en straatkinderen in Rwanda.

Collecte Hartstichting (een ingekomen bericht)

De collecte van de Nederlandse Hartstichting heeft in de Hartweek, van 15 tot 21 april, het mooie bedrag van € 1.275,71 opgebracht.
Collectanten en gevers, hartelijk dank!