Wederom lintjesregen in ons dorp

Het was 29 april weer ‘de dag van de grote leugen’, zoals burgemeester Hans Schmidt het verwoordde. Want hoe krijg je 19 personen op het Stadhuis voor de uitreiking van een Koninklijke Onderscheiding zonder dat ze argwaan hebben dat het om hen gaat. Zo waren er dit jaar drie Zegvelders naar het stadhuis gelokt en – hoe is het mogelijk – alle drie wisten ze van niets. Zo blijkt maar weer dat veel mensen een geheim goed kunnen bewaren.

Teus de BruijnDe eerste die naar het stadhuis was gelokt, was Teus de Bruijn van de Hoofdweg 144. Zoon Pieter had vader Teus in werkkleding meegenomen naar Wilnis om daar naar een werk van hem te kijken. Vervolgens moest een klus in Harmelen gedaan worden, maar eerst moest bij de Gamma in Woerden nog wat gehaald worden. Teus vond het wel vreemd dat hij langs het stadhuis reed om daar ook wat op te halen. ,,Ik ga zo niet mee naar binnen met m’n kletsnatte voeten”, zei Teus. Waarop Pieter zei: ,,Pa, geen probleem, ik heb droge schoenen en een net pak bij me.” ,,Toen drong het tot me door dat het de 29ste was.” Binnen aangekomen stond de burgemeester al op hem te wachten. ,,Gelukkig had Pieter een net pak, droge sokken en schoenen meegenomen zodat ik me daar kon verkleden”, aldus decorandus.

Teus is in de jaren zeventig diaken geweest van de hervormde gemeente van ons dorp. Van 1999-2007 maakte hij deel uit van de Evangelisatiecommissie. Als leider van de Emmaüs-cursus van de hervormde gemeente is hij vanaf 2005 actief. Vervolgens was hij van 1989 tot 1998 bestuurslid, tweede voorzitter, en vanaf 1996 voorzitter van de School met de Bijbel Jorai. Teus is verder vanaf 1990 Regiocoördinator van de Evangelische Omroep. Ook is hij vanaf 2007 leider van het kledingdepot van Oost-Europa. Tot slot zet Teus zich vanaf 2007 in als vrijwilliger bij de zorgboerderij Het Thomashuis.
In het rapport staat dat decorandus kan worden gekwalificeerd als ‘iemand die zich geruime tijd ten bate van de samenleving heeft ingespannen en anderen heeft gestimuleerd’. Namens de koningin mocht burgemeester Schmidt hem de versierselen opspelden behorende bij de onderscheidng van Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Riet Knol
Ook mevrouw M. (Riet) Knol-Borgdorff van de Middenweg 59 kwam niets vermoedend naar het stadhuis. De vader van haar schoondochter zou immers een onderscheiding krijgen. De verrassing was enorm toen bleek dat het om haar ging.
Vanaf 1980 tot heden is Riet lid van de activiteitencommissie van De Zonnebloem, afdeling Woerden (en voorheen in Steenwijk). Als vrijwilligster bij de bibliotheek in Kamerik was zij van 1989-2006 actief. De Gereformeerde Kerk in Woerden/Zegveld kon op haar inzet rekenen. Zo was zij daar van 1992-1996 en van 1999-2004 actief als diaken. Inmiddels is Riet Knol al weer vanaf 1992 vrijwilliger bij het Zuwe Hofpoort ziekenhuis. Van 1992-2005 was zij actief in het winkeltje. Tevens was Riet een lange periode gastvrouw en bracht zij wekelijks op alle verpleegafdelingen kranten en tijdschriften rond. Nog steeds is zij betrokken bij de maandelijkse lunchconcerten en is zij gastvrouw op de afdeling Chirurgie. Tot slot was zij medeoprichter van een Spelotheek in Meppel voor verstandelijk gehandicapten.
Ook voor Riet Knol geldt dat decoranda kan worden gekwalificeerd als ‘iemand die zich geruime tijd ten bate van de samenleving heeft ingespannen’. Reden voor de koningin om haar te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester Schmidt had de eer haar de versierselen te mogen opspelden.

Cees Timmerman
Tot slot was het Cees Timmerman van de Willem Alexanderstraat 36 die met een smoes naar het stadhuis was gelokt. Iemand uit zijn vriendenkring zou een Koninklijke Onderscheiding krijgen. Een zoon van deze vriend had hem gebeld en daarvoor uitgenodigd. Een andere vriend uit zijn vriendenkring was ook zogenaamd gebeld en stelde voor om gezamenlijk een bloemetje te geven en....,,O ja, we kunnen wel met elkaar meerijden. Wij komen jullie wel ophalen.” En zo gebeurde. Tot op het laatste moment had Cees en ook zijn vrouw Dit niets door. De verrassing was compleet.
Nog maar nauwelijks getrouwd en in Zegveld komen wonen werd Cees in 1969 voorzitter van Jeugdverenigig De Rank. Dit bleef hij tot 1975. Inmiddels was hij in 1972 benoemd tot diaken van de hervormde gemeente van ons dorp. In 1976 verruilde hij deze functie voor ouderling binnen de hervormde gemeente. Een functie die hij tot 1982 vervulde. Inmiddels is Cees wederom, sinds 2000, ouderling. Vanuit deze functie coördineert hij de ouderenbezoeken, maakt hij deel uit van het moderamen en notuleert hij de kerkenraadsvergaderingen. Dertig jaar lang, van 1973-2003 was hij de technische man van de kerkradio van de hervormde gemeente. Ook voor de school was Cees op bestuurlijk vlak actief. Van 1977-1981 was hij voorzitter van de Vereniging voor Christelijk Nationaal kleuter Onderwijs. Daarna werd hij tweede voorzitter van de Vereniging School met de Bijbel voor het basisonderwijs en vanaf 1984-1989 voorzitter van de School met de Bijbel. Zo was Cees vanaf 1982 tot de herindeling van Zegveld per 1 januari 1989 raadslid van de gemeente Zegveld voor de PCG (Protestants Christelijke Groepering). Tot slot is decorandus actief met diverse acties, om geld in te zamelen voor Rwanda, waar zijn dochter Lilian en schoonzoon Henri Jansen werken.
Ook van Cees werd gezegd dat decorandus kan worden gekwalificeerd als ‘iemand die zich geruime tijd ten bate van de samenleving heeft ingespannen’.
Burgemeester Schmidt vertelde dat het de koningin behaagd heeft Cees Timmerman te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau, waarbij de burgervader de eer had hem de bijbehorende versierselen op te spelden.

De Berichtgever is bijzonder trots op het feit dat drie inwoners uit ons dorp een Koninklijke Onderscheiding hebben ontvangen. Wij feliciteren hen van harte met de hun toegekende onderscheiding en hopen dat zij zich nog jarenlang kunnen inzetten in het belang van de hele dorpsgemeenschap.

Siveo wordt 50 jaar (een ingekomen bericht)

Volgend seizoen bestaat Siveo 50 jaar en dat wordt gevierd! Onder andere met een reünie.
Omdat de reüniecommissie zoveel mogelijk (oud-)Siveoleden wil bereiken vraagt zij iedereen waarvan het (e-mail) adres nog niet bekend is bij Siveo, dit te mailen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 
Ook als je een (e-mail) adres hebt van een oud-Siveolid waarvan je denkt dat dit nog niet bekend is, kun je dit doorgeven. Bij vragen of het telefonisch doorgeven van een adres kun je contact opnemen met Dick van den Hoeven (0348-691885), Aad Bunnik (06-12366902) of Jeroen Groen in ’t Wout (0348-453070).

Gezamenlijke sportdag Jorai en De Waldhoorn

Voor de leerlingen van groepen 7 en 8 van De Waldhoorn en Jorai werd op 14 mei een korfbal-, slagbal- en voetbaltoernooi gehouden op het voetbalveld van Siveo. De sportdag werd voor het eerst op deze wijze georganiseerd. Voorheen deden de scholen apart van elkaar mee aan de sportdag in Woerden; dit jaar bestonden de teams uit een mix van beide scholen. Afwisselend werden partijtjes slagbal, korfbal en voetbal gespeeld. De zon scheen, de sfeer was uitstekend en aan sportiviteit was absoluut geen gebrek. De deelnemers en de organiserende leraren konden terugkijken op een geslaagde sportdag.

Koninginnedag begon zo feestelijk…

Het was stralend weer en iedereen had er zin in. De aubade was als vanouds feestelijk en druk. Op het podium stonden naast een afvaardiging van het college van B & W de drie mensen die de dag er voor een Koninklijke Onderscheiding hadden gehad. Uiteraard was iedereen nieuwsgierig welke verrassing de Oranjevereniging dit jaar in petto had. Het was er weer een om in te lijsten. Wethouder Groeneweg kreeg plastic zakken om z’n schoenen en moest gaan fietsen op een fiets waar een opblaasbootje omheen zat. Tijdens het fietsen moest hij over enkele takken rijden en kreeg hij en passant twee grote teilen met water voor z’n fiets uit gegoten. Dit alles symboliseerde het fietspad van Zegveld, waar de boomwortels het fietsen soms wat onaangenaam maken en de vele plassen water het fietsen vaak onmogelijk. Wethouder Groeneweg beloofde deze zaak binnen het college aan te kaarten. Na de rit kreeg hij uit handen van Oranjevereniging voorzitter Diana de Heer het fietspadplashobbelcertificaat uitgereikt.
Het spelencircuit voor de kinderen is altijd een succes. Zo ook dit jaar. De fietspuzzeltocht ging van start en voerde door prachtige plekjes van Zegveld.

En toen werd het 11.51 uur.
Een dag die zo mooi begon veranderde in een vreselijk drama. In Apeldoorn waar de Koninklijke familie Koninginnedag vierde, rijdt een zwarte auto met grote snelheid dwars door de afzettingen en door de menigte, sleept verschillende mensen mee en knalt tegen monument de Naald aan. Iedereen is verschrikt en verbijsterd. Bij dit drama zouden uiteindelijk acht mensen, onder wie de dader, omkomen. Een zichtbaar geëmotioneerde koningin Beatrix verwoordde ’s middags op de televisie de gevoelens van heel het volk. Wij citeren haar: ,,Wat begonnen is als een prachtige dag, is geëindigd in een vreselijk drama, wat ons allen heel diep heeft geschokt. Mensen die er dicht bij hebben gestaan, die het hebben zien gebeuren op televisie, allen die het meebeleefd hebben, zullen met verbijstering en ongeloof gekeken hebben. Wij zijn sprakeloos dat zoiets vreselijks heeft kunnen gebeuren. Mijn familie, ik, maar ik denk ook allen in het land, leven van harte mee met de slachtoffers, met hun familie en vrienden en met allen die door dit ongeluk diep geraakt zijn.” Aangrijpende woorden van de koningin, recht uit haar hart.
Onwillekeurig hing er over de verdere festiviteiten deze dag een sluier van verdriet. Ondanks deze gebeurtenis besloot de Oranjevereniging om alle geplande activiteiten door te laten gaan. Niet iedereen in het dorp kon daar begrip voor opbrengen, of men verbaasde zich over die beslissing. Koninginnedag 2009 zal in onze herinnering gegrift blijven staan.
Mede door deze gebeurtenis kreeg dodenherdenking op 4 mei een nog diepere betekenis.

Terug in de tijd naar....Hoofdweg 69 (8)

Ze waren van beroep kleermaker. De eerste bewoners van het huisje dat stond aan de Hoofdweg 69 en later bekend zou worden als het ‘pookhuisje’. Zo’n 85 jaar is het beroep daar uitgeoefend door de familie Veldwis, ook wel geschreven als Veltwis en Feldwisch. Zij hebben het huisje daar omstreeks 1830 laten bouwen.

De eerste eigenaar en tevens eerste bewoner was Franz Willem Veldwis (geboren circa 1762, overleden 27 mei 1837 te Zegveld). Hij trouwt rond 1800 met Cornelia van Nie (geboren circa 1765, overleden 4 juli 1847 te Zegveld). Zoals reeds geschreven was Franz Willem Veldwis kleermaker. Als hij op 27 mei 1837 overlijdt, laat hij de woning na aan Jan Veldwis, ook een kleermaker. Jan of Jacobus Veldwis is op 17 juli 1802 geboren te Zegveld en is de zoon zijn van Franz Willem en Cornelia. Na het overlijden van Cornelia op 4 juli 1847 wordt Jacobus hoofdbewoner.

Jacobus Veldwis is op 17 januari 1835 getrouwd met Gerrigje Prijs (geboren circa 1805 te Moordrecht). Zij was van beroep naaister. Na het overlijden van Gerrigje Prijs op 22 maart 1852 hertrouwt Jacobus op 31 maart 1854 te Zegveld met Lijsje Verhoef (geboren 13 september 1813 te ’s-Gravensloot). De naam Lijsje Verhoef werd in de geboorteakte geschreven als Leijsje Verhoeff. Als Jacobus op 27 juni 1881 te Zegveld overlijdt, laat hij de woning na aan zijn weduwe Lijsje Verhoef. In 1886 wordt de woning overgeschreven op naam van Hendrik Veldwis, een neef van Jacobus Veldwis. Lijsje overlijdt op 27 maart 1891 te Zegveld.

Hendrik Veldwis zet het beroep en bedrijf voort van zijn oom, namelijk kleermaker. Hendrik was een zoon van Dirk Veldwis, een wagenmaker in Harmelen en Martina Prijs. Hendrik (geboren 17 december 1835 te Harmelen) trouwt op 22 maart 1872 te Zegveld met Martijntje de Groot (geboren 12 maart 1847 te Zegveld).
Hendrik overlijdt op 26 december 1915 en laat de woning na aan zijn weduwe Martijntje de Groot. Zij blijft er tot 1918 wonen en verkoopt de woning dan aan Aart Boer, een koopman te Zegveld. Martijntje overlijdt een jaar later op 23 april 1919 te Zegveld.

Van Aart Boer (geboren 27 december 1850 te Zegveld) is verder niet zoveel bekend. Hij is een zoon van Dirk Boer en Aaltje den Boggende die op 13 september 1844 met elkaar waren getrouwd. Mogelijk dat zijn gezondheid de laatste jaren niet meer zo goed was, want op 24 april 1937 komt Willempje Visser uit Woerden daar inwonen tot 18 februari 1938. Achter haar naam staat ‘hh’, oftewel hulp in de huishouding. Op 1 januari 1938 komt ook Janna van Dam inwonen. Zij kwam van nummer 6 (Hoofdweg 140). Achter haar naam staat ‘db’, dat is dienstbode. Zij overlijdt op 18 oktober 1938. Vervolgens komen de broers Antonie en Hendrik Reijerse inwonen bij Aart Boer. Zij woonden op nummer 94 (Hoofdweg 64), een woninkje aan de overkant in ‘de steeg’.
Als Aart Boer op 10 januari 1941 in Woerden overlijdt, wordt de woning verkocht aan Anthonie Blok. De gebroeders Reijerse blijven er nog wonen tot 29 mei 1941, dan komt Anthonie Blok.

Anthonie (Toon) Blok (geboren 25 juli 1880 te Bodegraven) was timmerman en kwam uit Utrecht, maar woonde al vanaf 1938 op nummer 100 (Hoofdweg 54). Hij was op 18 december 1913 getrouwd met Elisabeth de Kuiper (geboren circa 1887 te Stolwijk) en was op 29 mei 1928 van haar gescheiden. Vermoedelijk is hij na zijn scheiding naar Weert vertrokken, want hij kwam vanuit Weert naar Hoofdweg 54. Deze Toon Blok heeft in 1921 de Lorredraaier gesloopt. Dit was de molen die stond aan de Grechtkade. De onderdelen werden opgeslagen in een schuur die stond op het land van de familie Brak, achter de woning van de familie Beukers aan de Hoofdweg 56. Toon Blok was een beetje bijzondere man. Hij was nogal groot en in het kleine huisje waren de deuren aan de lage kant. Dit betekende dat hij regelmatig zijn hoofd stootte tegen het deurkozijn. Als oplossing had hij een jutezak tegen de bovenkant van het kozijn getimmerd zodat het stoten niet meer zo’n pijn deed. De jeugd uit ons dorp nam Toon Blok nog wel eens te grazen. Hij hield ervan om zijn huis lekker warm te stoken. En wat deed onze lieve jeugd? Zij legden iets bovenop de schoorsteen of gooiden in de winter sneeuwballen door de schoorsteen, waardoor Toon Blok bijna zijn huis uitrookte. Een andere anekdote over Toon Blok is de volgende. Op een dag had hij over de sloot een praatje in het land met Cornelis van de Bunt. Deze riep naar hem: ,,Ik weet nog een goeie vrouw voor jou.” ,,O ja?”, vroeg Toon Blok. ,,Wie mag dat wel wezen?” Waarop Van de Bunt zei: ,De Koningin.” Dit gesprek vond plaats net nadat prins Hendrik was overleden. Na het overlijden van Anthonie Blok op 9 oktober 1950 wordt de woning verkocht aan Willem Beukers. De schilder van de overkant, die woonde op nummer 99 (Hoofdweg 56).

Willem Beukers had de woning gekocht voor zijn zoon Johannes (Jan) Beukers (geboren 25 juni 1926 te Zegveld). Toen begon een periode van opknappen. De voorgevel van het huisje had namelijk een hele ‘buik’. Door Aannemingsbedrijf Beukers, die naast de woning was gevestigd, werd de voorgevel recht gewonden met een domme kracht. De woonkamer werd vergroot door er een erker aan te bouwen en op het dak werd een dakkapel geplaatst. Het comfort van de woning werd vergroot doordat de wc naar binnen werd gehaald. De buitenkant van het huisje werd wit geschilderd en er werden luiken aangebracht. De woning onderging een totale metamorfose, hetgeen werd gecompleteerd door aan de voorkant van de woning een voordeur aan te brengen. Omdat het huisje zo laag lag, moest bij de voordeur in de grond een verlaagde stoep worden aangebracht. Toen het huis klaar was kon er worden getrouwd. Jan trouwde op 19 april 1951 in Woerden met Abelina (Ien) Hamelink (geboren 8 september 1929 te Woerden). Nadat Jan en Ien van de bruiloft waren thuisgekomen, hadden ze de trouwjurk en het trouwpak aan een rail voor het raam gehangen. Toen Wim Boer, een buurjongetje, dit de volgende morgen zag, wist hij zijn moeder te melden: ,,Nu hebben ze zich nog opgehangen ook.” In 1955 verhuisde Willem Beukers, de vader van Jan, naar Woerden. Daar hadden ze ook een schildersbedrijf. Daarnaast was het voor Willem Beukers gemakkelijker om in Woerden te wonen omdat hij ook nog teken- en schilderles gaf in Utrecht. De ouderlijke woning aan de Hoofdweg 56 kwam vrij en Jan en Ien verhuisden hiernaartoe. En zo verwisselde de woning weer van eigenaar.

De woning werd verkocht aan Luitje Bleeker (geboren 31 augustus 1887 te Veendam). Luitje was een gepensioneerde postkantoorhouder. Hij was op 13 juni 1918 te Maartensdijk getrouwd met Hendrika Gezina van Essen (geboren 22 mei 1894 te Maartensdijk). Van hen is bekend dat ze erg op zichzelf waren. Maar ze hadden ook nauwelijks gelegenheid gehad om te integreren in het dorp. Want op 3 maart 1955 zijn ze er komen wonen en Luitje Bleeker overlijdt op 19 december 1955 te Woerden. Zijn vrouw blijft er nog wonen tot 14 september 1956. Daarna verhuist zij naar De Bilt. En weer komt de woning te koop.

Ditmaal wordt de woning gekocht door Jan Gerrit de Jong (geboren 16 september 1933 te Barwoutswaarder). Jan is op 27 september 1956 in Barwoutswaarder getrouwd met Jarina Evertje (Rina) van Luinen (geboren 11 januari 1934 te Wilnis). Er behoefde weinig aan het huisje te gebeuren, want het was enkele jaren daarvoor helemaal door de familie Beukers opgeknapt. Jan en Rina hebben er ruim elf jaar met heel veel genoegen gewoond. Rina vertelt: ,,Het huisje stond op dorp erg centraal. Je kon vanuit de kamer alles volgen wat er op dorp gebeurde.” Leuke anekdotes komen ‘boven drijven’. Toen Rina in verwachting was van zoon Jan, sprak men daar niet zo open over. Zeker niet als er kinderen bij waren. Maar toen Jan zich aankondigde, moest vader Jan de Jong gewaarschuwd worden bij de Verwo dat hij naar huis moest komen. ,,Ik had een briefje geschreven voor overbuurvrouw Beukers met daarop de tekst: ‘Graag de Verwo bellen, want er is brand thuis’. Toen Ien Beukers-Hamelink deze tekst hardop aan tafel voorlas, vlogen alle kinderen spontaan naar de overkant.”
Het in de grond verzakte stoepje bij de voordeur zorgde ook nogal eens voor problemen. Zo zaten er regelmatig padden en kikkers in die er niet meer uit konden. Jan de Jong hoorde een keer een raar gekrabbel aan de voordeur. ,,Ik ging kijken en wat dacht je wat, zat er een egel die er niet meer uit kon.” Vanuit deze periode stamde ook de naam ‘het pookhuisje’. Aan de binnenkant bij de voordeur zat een bel en als je deze wilde laten gaan, trok je buiten aan een ‘pook’. U begrijpt dat de jeugd uit ons dorp hier regelmatig gebruik van maakte, soms wel eens tot ergernis van Jan de Jong. Jan vertelt: ,,Ook is het een keer gebeurd dat een dronken automobilist met zijn wielen in de stoep belandde, vervolgens een luik ramde, het huis beschadigde om tenslotte bij bakker De Leeuw tot stilstand te komen.” Jan en Rina herinneren zich nog goed dat zij een van de eersten op dorp waren die televisie hadden. ,,Bij gebeurtenissen als schaatsen, Open het Dorp en de begrafenis van koningin Wilhelmina zat de huiskamer afgeladen vol. Iedereen wilde graag deze gebeurtenissen op de televisie meemaken.”
Inmiddels waren vijf kinderen geboren en werd het huis te klein. Zo moest er al een kledingkast worden gesloopt om een stapelbed te kunnen neerzetten. Waarschijnlijk is dit de kledingkast geweest die Jan Beukers er in had gemaakt. En dan volgt er een logische woningruil. Mevrouw Van Doorn die op Molenweg 8 woonde, wilde graag dichter bij een van haar kinderen wonen. Alle kinderen waren inmiddels uitgevlogen en het huis was voor haar te groot geworden. Dochter Lijntje was getrouwd met Gijs Beukers en zij woonden op het dorp aan de Hoofdweg 68, dus tegenover het witte ‘pookhuisje’. Het witte huisje van De Jong was een ideale woning voor haar. En zo verhuisde in oktober 1967 Jan de Jong met zijn gezin naar Molenweg 8 en kwam mevrouw Van Doorn naar dorp.

De nieuwe bewoonster werd dus Lijntje van Doorn-Brak (geboren 16 april 1892). Zij was op 29 augustus 1918 getrouwd met Leendert van Doorn (geboren 1 mei 1879, overleden 14 december 1946). De woning op dorp was gekocht door haar zoon Bastiaan (Bas) van Doorn. Ze woonde daar heerlijk. Dochter Lijntje vertelt: ,,Vanuit het huisje had je goed zicht op de kerk. Als in de winters de lichten op zondag brandden in de kerk, kon je vanuit het huisje de dominee op de preekstoel zien staan. Niet dat je hem herkende, maar toch zag je iemand bewegen.” Bekend is ook dat het dorp op Nieuwjaarsnacht het verzamelpunt was van de jeugd. Hier werd het vuurwerk afgestoken en vanaf het dorp trok men er op uit om te gaan ‘slepen’. Een traditie die nu niet meer bestaat in ons dorp, maar vroeger bij de jeugd zeer geliefd was. Alles wat buiten stond en versleept kon worden, werd versleept. Zoals boerenwagens, tuinbanken, fietsen, te veel om op te noemen. De meeste attributen werden voor de kerk, bij de dominee of dokter neergezet. Ook de luiken van het witte huisje moesten het vaak ontgelden. Deze werden er dan afgehaald en een eind verderop ‘gedropt’.
Lijntje van Doorn was de laatste bewoonster van dit leuke huisje. Na zes jaar gaat zij in augustus 1973 inwonen bij haar dochter aan de overkant van de weg, Lijntje Beukers-van Doorn. Zij hadden in 1967 aan de Hoofdweg 68 een nieuwe woning laten bouwen en er was ruimte voldoende voor inwoning.
Bas van Doorn verkoopt de woning aan Mevr. J. Beukers-de Kruijf. Zij woonde ernaast op Hoofdweg 77. Kort daarna zou de woning worden gesloopt en de grond worden betrokken bij de woning van het aannemingsbedrijf.

Hart voor de Sport (een ingekomen bericht)

Het Coöperatief Stimuleringsfonds van Rabobank Bodegraven-Woerden heeft zijn Hart voor de Sport getoond door een bijdrage waarvan Siveo '60 een AED heeft aangeschaft. Deze automatische externe defibrillator kan worden gebruikt voor de eerste hulpverlening aan mensen met een plotselinge hartstilstand. Jaarlijks overlijden er hierdoor in Nederland tussen de 10.000 tot 15.000 mensen, maar door snel handelen en gebruik van een AED neemt de kans op overleven met 70 procent toe. Met dit apparaat bij de hand kan binnen 5 minuten eerste hulp worden verleend. Een krachtige stroomstoot kan ervoor zorgen dat de hartslag weer op gang komt. Siveo is dan ook erg blij dat de Rabobank dit mogelijk heeft gemaakt, want hiermee is er binnen Zegveld weer een plek waar bij plotselinge hartstilstand mogelijk een leven gered kan worden.

Oproep jeu de boulesbaan (een ingekomen bericht van PLEIN2)

Al enige tijd ligt er een jeu de boulesbaan in Zegveld, maar daarna houdt alles op, want er wordt niet op gespeeld. We hadden ons er veel van voorgesteld. Hoe komt het dat deze baan niet gebruikt wordt? Wellicht denkt men dat de jeu de boulesbaan van PLEIN2 is, maar deze is van iedereen.
Het zou zo leuk zijn als er straten tegen elkaar zouden gaan spelen. Dat kan een spannende competitie worden, maar wie begint er?
Op de feestdag van de O.V.M., zaterdag 13 juni, is M. Methorst present bij de jeu de boulesbaan en legt hij de spelregels uit. Daarna wordt er gespeeld! Wie zal de winnaar zijn aan het eind van de middag?

Wijkagent Cor Doets stelt zich voor

Beste inwoners van Zegveld,

Sinds enige tijd ben ik de nieuwe wijkagent van Zegveld en Kamerik. Met een aantal mensen en vooral ook jongeren heb ik al kennis gemaakt. Maar een groot deel kent mij nog niet. Ik wil gebruik maken van de mogelijkheid mij via De Berichtgever aan de inwoners van Zegveld voor te stellen.

Mijn naam is Cor Doets en ik ben 55 jaar jong. Sinds april 1975 ben ik werkzaam bij de politie. Eerst bij de Gemeentepolitie in Zandvoort. Per oktober 1982 kwam ik in dienst bij de gemeente Woerden. In 1993 werden de Gemeentepolitie en de Rijkspolitie gevormd tot één politie, de Regiopolitie, en sindsdien werkte ik in district Rijn en Venen. Zodoende bleef ik in Woerden werken.
Tussen oktober 1998 en oktober 2005 heb ik deel uitgemaakt van het Wijkteam Breukelen-Abcoude-Loenen en vervolgens ben ik weer teruggekeerd in het Wijkteam Woerden-Harmelen, waar de dorpen Zegveld en Kamerik onder vallen. Nu ben ik dus de wijkagent van de mooie dorpen Zegveld en Kamerik geworden.

Mijn wens is dat ik samen met de inwoners van Zegveld en het Dorpsplatform Zegveld voor een veilige en leefbare omgeving kan zorgdragen. Inderdaad samen, want de wijkagent kan dat niet alleen bewerkstelligen. Daarom wil ik u vragen wanneer u iets vreemds opvalt, dit door te geven aan de politie. Het kan bijvoorbeeld zijn dat mensen of voertuigen en/of vreemde geluiden (brekend glas of andere inbraakgeluiden) u opvallen en u het niet vertrouwt.
De politie heeft liever dat u voor niets belt, dan dat u achteraf moet erkennen: ,,Had ik toch maar even de politie gebeld”, nadat u de volgende dag hebt vernomen dat er bijvoorbeeld aldaar is ingebroken. De telefoonnummers zijn: 112 bij situaties die direct actie van de politie behoeven en anders 0900-8844.

Ik wil zo vaak als mijn werk dat toelaat me in de dorpen Zegveld en Kamerik laten zien.
Wanneer ik niet in dienst ben, kunt u een bericht voor mij achterlaten, dan kan ik u later terugbellen.

Tot ziens, Cor Doets

Nachtelijke fietstocht voor Zegvelds viertal (een ingekomen bericht)

Vier jongeren uit de hervormde gemeente van Zegveld hebben in de nacht van vrijdag 17 op zaterdag 18 april met succes een fietstocht gemaakt voor het goede doel. Jaap van Ingen, Job van Meijeren, Ronnie Dekker en Rutger Groenendijk (allen leden van jeugdverenging De Rank) hebben een tocht gemaakt van Groningen naar hun woonplaats Zegveld (230 km). De fietsende jongeren hebben om 4 uur nachts in het dorpje Zalk (bij Zwolle) een nachtelijk ‘ontbijt’ genoten bij hun (toen nog) toekomstige predikant ds. N. Noorlander.

Toen begin maart het plan voor de fietstocht werd gemaakt, bleek dat het viertal langs Zalk zou rijden. Op de website van de JV werd ondeugend een bericht geplaatst dat een ontbijtje met de dominee wel ‘aardig’ zou zijn. Immers, zo wisten de jongeren, Noorlander bekeek hun verenigingssite regelmatig. Een dag later hing ds. Noorlander al aan de lijn. Hij vond het een geweldig plan. Zelfs toen bleek dat de fietsers de Zalker pastorie midden in de nacht aan zouden doen!

De jongeren lieten zich sponsoren en hebben zo een aanzienlijke bijdrage geleverd door ruim € 2.500,= bij elkaar te trappen. Deze fietstocht maakte deel uit van de rommelmarkt die 18 april is gehouden. De totale opbrengst is ruim € 9.200,=. De opbrengst van zowel de tocht als de markt gaat naar buurtcentrum ‘Het Pand’ in Groningen. Dit centrum wordt gerund door mensen van de plaatselijke Martinikerk.

Jubilarissen KNA

Tijdens het voorjaarsconcert van muziekvereniging KNA, op 4 april, zijn drie jubilarissen in het zonnetje gezet. Zij ontvingen uit handen van burgemeester Hans Schmidt een oorkonde van de KNFM (Koninklijke Nederlandse Federatie van Muziekverenigingen), een speldje van de KNFM en een oorkonde van KNA.

Jan Muijt vierde zijn 40-jarig jubileum bij de drumband. Even lang speelt hij er op de tenortrom. Ook jarenlang heeft hij in het KNA-bestuur gezeten en hij is altijd van de partij bij het oud papier ophalen. Volgens de verhalen moet iedere schoondochter bij de familie Muijt kunnen drummen, anders komt ze er niet in. Jan is bij iedere repetitie aanwezig, want de muziek is zijn leven.

Irma Heikoop-Vink, speelt cornet (een soort kleine trompet) en is 25 jaar lid van de fanfare. Irma is in Zegveld opgegroeid maar woont inmiddels al weer 16 jaar in Giessenburg. Iedere donderdag komt ze trouw naar de repetities. Alleen als het glad is moet ze verstek laten gaan en daar baalt ze dan behoorlijk van.

Ook Anlya Spaanderman vierde haar 25-jarig jubileum bij de fanfare. Zij speelt er dwarsfluit en helpt altijd mee met acties voor de club. Over haar wist de burgemeester te vertellen dat het met buiten optredens altijd weer opletten is voor Anlya. ,,Zij loopt meestal in de meest rechtse rij, en moet dan oppassen dat ze met haar fluit niet een spiegel van een geparkeerde auto eraf tikt, of een persoon die aan de kant van de straat staat te kijken, een tikje geeft.”

Alle jubilarissen alsnog van harte gefeliciteerd!

Demonstratie Raku stoken Thomashuis

Ze zijn er hartstikke blij mee, de kunstenaars van Atelier de Schuur. Sinds kort zijn ze in het bezit van een nieuwe Raku oven. Om te laten zien wat Raku stoken is, worden er tijdens de Hoofdwegtuinendagen demonstraties gegeven door kunstenares Elise van der Sanden en creatief therapeut Maarten Vlaming. Elise en de andere kunstenaars hebben al een aantal beelden gemaakt die te bewonderen zijn in onder andere de tuin van het Thomashuis aan de Hoofdweg 140.
Raku is een populaire stooktechniek. De oorsprong vinden we bij de theeceremonie in de eeuwenoude zen-cultuur, een oosterse filosofie en levensbeschouwing uit de 16e eeuw, in Japan. De techniek werd toen vooral gebruikt voor het maken van theekommen. Nu worden er allerlei voorwerpen in deze oven gestookt, zoals schalen en beelden. Bij het Raku stoken worden de werkstukken in een oven gezet van 1000 graden Celsius. Na een tijdje worden de werkstukken met een tang uit de oven gehaald. Door het grote temperatuurverschil gaat de glazuurlaag scheuren, waardoor craquelé in het glazuur ontstaat. Vervolgens worden de werkstukken in een vat met zaagsel of ander brandbaar materiaal gezet. Door de hitte van de werkstukken gaat het brandbaar materiaal branden, Koolstof zet zich af op de ongeglazuurde delen van het werkstuk en in de craquelé van het glazuur. Na ongeveer 10 minuten worden de werkstukken uit de oven gehaald en gekoeld door ze in water te dompelen. Na afkoeling kunnen de werkstukken schoongemaakt worden. De meest mooie en soms spectaculaire kleuren worden zichtbaar. Omdat er met vuur wordt gewerkt, is Raku een spannende stooktechniek die ook voor de toeschouwers spectaculair is.
De Hoofdwegtuinendagen worden gehouden op 26 en 27 juni van 10.00 tot 17.00 uur. De deelnemende tuinen zijn te herkennen aan een bordje langs de weg.

Activiteitenkalender PLEIN2 (een ingekomen bericht)

Hier volgt het programma van de activiteiten bij PLEIN2 voor 55-plussers.

Maandag van 14.00 tot 16.00 uur pergamano en tekenen, de 1e,3e,5e maandag
van de maand

Dinsdag van 09.00 tot 09.45 uur gymnastiek; daarna koffie in De Zegge.
van 14.00 tot 16.30 uur klaverjassen.

Woensdag van 12.00 tot 13.00 uur open tafel,de 2e en 4e week van de maand.
van 13.30 tot 16.30 uur handwerken, de 2e en 4e week van de maand.
van 14.00 tot 16.00 uur bingo, de 1e, 3e,5eweek van de maand.

Donderdag van 09.30 tot 10.30 uur volksdansen, daarna koffie in De Zegge.

Vrijdag van 13.30 tot 15.30 uur koersbal in de Milandhof, de even weken.

Collecte Hartstichting (een ingekomen bericht)

De collecte voor de Nederlandse Hartstichting heeft in de nationale Hartweek van 13 t/m 18 april het mooie bedrag van € 1.393,93 opgebracht.
Collectanten en gevers hartelijk dank!

Biebnieuws (een ingekomen bericht)

In juni staat het spannende boek weer centraal. Thriller of detective, altijd goed voor een aantal uren leesplezier. Als u in juni een spannend boek in de bibliotheek komt lenen, krijgt u een actieboekenlegger van de NS. Ook zijn er tijdens deze maand afgeschreven thrillers en detectives in de bibliotheek te koop.

Rijtijden buurtbus

De route loopt sinds december 2008 via de Bosweg. Niet alle haltes worden in dit overzicht genoemd. Voor meer informatie: www.buurtbusdemeije.nl.