Beatrix 39 gehuldigd door minister Verburg

Zaterdag 12 december was de stal versierd bij Theo en Truus Spruit aan de Dwarsweg 31. En ze hadden daar een hele goede reden voor: Beatrix 39, een koe uit de stal van Theo Spruit, had in het voorjaar een levensproductie van 100.000 kg melk bereikt. Daarnaast was Beatrix 39 in september genomineerd bij de verkiezing van de ‘Duurzaamste koe van Nederland 2009’. Bij de publieksjury behaalde ze de eerste plaats en bij de vakjury eindigde ze op de tweede plaats. Beatrix 39 is duurzaam omdat ze zo vitaal haar hele leven – ze is nu 15 jaar – gezonde melk met heel veel vet en eiwit heeft gegeven. Dit najaar werd bekend dat ze in totaal meer dan 10.000 kg vet en eiwit in haar leven geproduceerd heeft. Het was voor de familie Spruit een hele eer dat minister Gerda Verburg bereid was om Beatrix 39 voor deze bijzondere prestatie te huldigen. De minister stond stil bij het hoge percentage vetgehalte, namelijk 5,36 procent en het hoge percentage eiwit gehalte, namelijk 4,24 procent. Het hoogste ooit gemeten.
Minister Verburg memoreerde het fokdoel van de familie Spruit: kracht, eiwit, goed beenwerk en goeie uiers. Zij typeerde ‘de Spruiten’ als boeren die met het rentmeesterschap boeren voor een duurzame toekomst. Zij zijn zorgzaam voor dieren, grond en sloten. Dit biedt voor de samenleving een goede kwaliteit ten aanzien van leefomgeving. Namens de minister was er voor Beatrix 39 een grote mand met vers gras.

Groot was de verrassing dat ook Beatrix 38 (eigenlijk Beatrix van 1938) een bezoek kwam brengen aan haar beroemde naamgenoot, Beatrix 39. Zij bracht een ode aan de parel uit de veestapel van de familie Spruit. Als cadeau had de lakei van ‘Hare Majesteit’ een taart van hooi meegebracht, versierd met wortelen en witlof. Toch bleef ik (Gert, red.) na deze huldeblijk met een vraag zitten: was dit Beatrix 38 echt? Ze deed me verdraaid veel denken aan een bekende acteur uit de omgeving. Ach, ik zal het me wel verbeeld hebben.

Ook dit gebeurde er in 2009

Foto 1 Op 20 januari was het feest in huize Brak aan de Hoofdweg 51. Wijni, wie kent haar niet, zag Sara en dus werd haar evenbeeld buiten neergezet. Lijkt ze niet sprekend?

Foto 2 De tijd gaat snel. Dat ondervonden ook Marcel Sangers en Mari-Anne van de Vlierd van de Kastanjelaan 23. Op 28 februari waren ze al weer 12½ jaar getrouwd.
 

Foto 3 Misschien is Sari Walraven op 4 maart wel horendol geworden van al dat getoeter. Maar het verzoek stond er niet voor niets aan de Hoofdweg 111. Want als je 50 jaar wordt, mag er gerust van blijdschap even getoeterd worden als een soort felicitatie.

Foto 4 Op 1 juni was Hoofdweg 47 omgetoverd tot Rank City. De Jeugdvereniging van de hervormde gemeente van ons dorp had bezit genomen van deze boerderij van Greet en Barend Burggraaf.

 

Foto 5 Groot was de vreugde bij Pa en Ma de Kruijf uit de Clausstraat 1. Begin juli kwam zoon Frank weer terug na een reis van 4 maanden door Zuid-Amerika.

Foto 6 Ook Ries Voorend moest er op 3 juli aan geloven. Zijn Abraham stond opgesteld op de stoep voor het huis. Ries’ beroep? Vast iets met lassen!

Foto 7: Als ‘burgemeester van Zegveld’ kun je erop rekenen dat je veel aandacht krijgt, zeker als je de leeftijd van 50 jaar bereikt. Paul Vonk uit de Broeksloot 59 ondervond dit op 17 juli.

Foto 8: Gerko Quaak en zijn vriendje Mathijs Muit vermaakten zich prima op een van de vele zonnige dagen in de zomer van 2009 op een door vader Henk gemaakt vlot.

Foto 9 Alhoewel de kwaliteit van de poster niet zo geweldig is, willen we hem u niet onthouden. Op 11 augustus liet de familie van Thomas van Dam uit de Kastanjelaan 3 de bevolking weten dat hij nu een echte Abraham is.

Foto 10 Op 5 september stond dit stopbord met 50 erop voor de woning van Magda Langerak. Reden voor De Berichtgever om ook te stoppen en van de jarige een foto te maken.

 

Foto 11 Een tweede 50-jarige op 5 september troffen we aan in de W. Alexanderstraat 4. Hier was het feest omdat Marettha Voorend die dag Sara zag. Maar de makers van het spandoek vonden dat het beslist nog niet te zien was dat ze al 5 x 10 was geworden.

Foto 12 Op 17 september zijn Arjan Verboom en Marianne Muijs uit de W. Alexanderstraat 47 in het huwelijk getreden. Volgens de vrienden begonnen zij deze dag aan een bijzonder project. Hoelang deze vriendengroep sponsor blijft is niet bekend.

Foto 13
In dit geval bracht nummer 13 geen ongeluk maar geluk. Want als dertiende van de ‘vakantieclub’ mocht Carla Verhage uit de Pr. Beatrixstraat 24 op 31 oktober haar 50ste verjaardag vieren. De vrienden vonden dat een advertentie in een regionaal dagblad waard.

Foto 14
Gelukkig kon zijn vrouw ons enkele foto’s leveren van het bewijs dat Ad Langerak van de Hoofdweg 147 op 2 december 50 jaar geworden was. Proficiat!

 

Foto 15
Zou de familie echt bang geweest zijn voor brandgevaar? En of er 50 kaarsen gebrand hebben op zijn verjaardagstaart is ook de vraag. Een gegeven feit is dat Peter Brak van de Hoofdweg 51 (in hart en nieren een brandweerman) op 10 december zijn vrouw in jaren heeft ingehaald en eveneens 50 jaar is geworden.

Foto 16
En hier is dan nummer veertien van de ‘vakantieclub’. Martien Verhage uit de Elzenlaan 29 werd op 17 december 50 jaar. Volgens ons nu nog vier leden van de club die de leeftijd van 50 jaar nog niet hebben bereikt.

 

Foto 17 Sinds jaren was er weer een witte kerst. En dat er veel sneeuw is gevallen getuigen de foto’s van de diverse sneeuwpoppen die er zijn gemaakt. 

Foto van mw. Muller die eenden voert:
Mw. Muller voert de eenden in de Boschsloot tijdens de barre weersomstandigheden van de afgelopen weken.

Foto van wak op Branderpad:
Eenden en zwanen in een wak op het Branderpad.

Foto van zilverreiger:
Deze zilverreiger zoekt vlak bij de bebouwde kom van Zegveld naar voedsel.

Foto van schaatsers op de Boschsloot:
Dagenlang kan er geschaatst worden op de Boschsloot. De scholen verruilen enkele malen de gymles voor het baantjes trekken op het ijs.

Foto van schaatsers op de Nieuwkoopse Plassen:
Drie Zegveldse schaatsers op de Nieuwkoopse Plassen bij ondergaande zon.

Foto van schaatsavond tienerclub:
De tienerclubs Discover en het Visnet houden een winterwarme schaatsavond op het ijs aan de W. Alexanderstraat.

Lentebode

Het volgende bericht met foto ontvingen wij van de familie van Ingen, Rondweg 17.

Afgelopen donderdag, 14 januari, troffen we toen we buiten kwamen, 2 pasgeboren lammetjes in de sneeuw aan. Ondanks dat het nog volop winter is, kondigt de lente zich toch al aan. Moeder en kinderen maken het prima!

Voor u gelezen:

Proefboerderij wordt kennispunt en hoeft niet dicht (AD 04.12.2009)
De Proefboerderij Zegveld wordt een regionaal kenniscentrum voor veenweideboeren. Daarop mikt tenminste de eigenaar, Wageningen Universiteit en Researchcentrum. De raad van bestuur heeft deze week gemeld op den duur terug te willen gaan van negen naar slechts drie onderzoek- of proefboerderijen. Zegveld lijkt vooralsnog het lot van sluiting te ontkomen. De universiteit denkt dat de boerderij een toekomst heeft als kenniscentrum voor melkveehouderij in het veenweidegebied. Daarvoor kijkt Wageningen in de komende tijd samen met de drie Groene Hartprovincies naar de mogelijkheden.

Hoofdweg snel aangepakt (Woerdense Courant 03.12.2009)
Het Dorpsplatform maakte bekend dat Wethouder Groeneweg heeft toegezegd dat volgend jaar de Hoofdweg wordt aangepakt. Dat betekent dat er eindelijk een eind komt aan de gaten in de weg, waterplassen op het fietspad en de slechte bermen. Op korte termijn zal een werkgroep in samenspraak met de gemeente ook andere verbeteringen, zoals de groenvoorziening en verkeersremmende maatregelen, in kaart brengen.

Gemeente ruimt op in Zegveld (Woerdense Courant 17.12.2009)
De gemeente Woerden zal de illegaal geplaatste containers en andere onrechtmatig geplaatste attributen verwijderen van het bedrijventerrein in Zegveld. De actie is een gevolg van het in kaart brengen van (mogelijk) illegale activiteiten op bedrijventerreinen, onderdeel van het beleid van de gemeente Woerden om de wet structureel en integraal te handhaven.
Het bedrijventerrein in Zegveld was het eerste die door alle instanties gezamenlijk gecontroleerd werd. Het afgelopen jaar trok de afdeling Bouw- en Woningtoezicht van de gemeente samen op met de brandweer en milieudienst. Zijn brachten in kaart of er mogelijk in strijd werd gehandeld met brandveiligheid, milieuwetgeving, bestemmingsplan etc. Wethouder Groeneweg hoopt niet handhavend te hoeven optreden maar doet dit wel als de strijdigheden niet op tijd zijn opgelost.

Resterende deel Molenweg hersteld (AD 15.12.2009)
De Molenweg krijgt dit jaar een grondige herstelbeurt. Het gaat om het gedeelte vanaf de bebouwde kom in de richting van de Hazekade en De Meije. De smalle polderweg verkeert in een slechte staat. Het wegdek vertoont op veel plekken verzakkingen en scheuren. De bermen zijn bovendien ronduit gevaarlijk voor het verkeer. Her en der ligt de wegkant net zo laag als de nabije sloot. Daarom zijn recent waarschuwingsborden geplaatst.

Kunststof stuw biedt voordelen (AD 05.12.2009)
In de polders bij Zegveld, Kamerik en Kockengen worden nog vier stuwen gebouwd die gedeeltelijk uit kunststof bestaan. Het plaatsen van de eerste stuw langs de Hoofdweg is zo goed bevallen, dat Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden er mee doorgaat. Dat levert een besparing op van tienduizenden euro’s.
De eerste stuw, die meer dan 14 meter breed en 5 meter diep is, werd deels onder water gebouwd. Voorheen werd in het water een put gemaakt en daarin een stuw. In Zegveld werd gebruikgemaakt van een geprefabriceerde betonnen put en een kunststof damwandscherm.
Het lichte kunststof biedt in de veenweidenpolders met hun slappe grond voordelen. Omdat het water niet afgedamd hoeft te worden, is ook de aan- en afvoer van zware damwanden niet nodig. Een ander voordeel is het duurzame karakter van de kunststof. De nieuwe werkwijze is ook een stuk goedkoper. Een traditioneel gebouwde stuw kost ongeveer 100.000 euro. Afhankelijk van de situatie ter plaatse kan de besparing oplopen tot 30.0000 euro. De stuw maakt deel uit van het watergebiedplan Zegveld en Oud Kamerik. Grotere gebieden dan voorheen krijgen hetzelfde waterpeil. Dat betekent niet dat er minder stuwen nodig zijn. Rond woningen moet het waterpeil hoger blijven, omdat anders de paalkoppen droog komen te staan en gaan rotten. Voor zo’n watersysteem zijn ook kleinere stuwen nodig.

Dank jullie wel! (een ingekomen bericht vanuit het Thomashuis)

Namens onze bewoners willen wij een aantal mensen uit Zegveld bedanken die tijdens de kerstperiode cadeautjes hebben gebracht.

Allereerst de mensen van de kerk die bij ons een doos brachten volgeladen met fruit. Het was heerlijk allemaal, dank jullie wel. Dan de overheerlijke kerst slagroomtaart die Annelies, de bakker, bij ons kwam brengen. Dank je wel, Annelies. Na de kerst kwam een onbekende meneer (volgens Janneke was het een knappe man) aan de deur, hij wilde zijn naam niet noemen, wel uit Zegveld. Hij kwam een kerstpakket brengen, dat hij zelf had gekregen, voor de bewoners. Onze bewoners hebben met heel veel enthousiasme de doos uitgepakt, het gebeurt natuurlijk nooit dat bewoners zo`n pakket krijgen van hun baas. Dank je wel, onbekende gulle gever! Wij zijn erg blij dat er zoveel betrokkenheid is.

Graag willen wij ook van de gelegenheid gebruik maken om onze vrijwilligers te bedanken.
Coba, voor de hartelijkheid en aandacht die zij geeft aan Jolanda. Teus en Hennie, voor de gezelligheid die zij aan Gerard geven en voor de fietstochten in de buurt samen met Gerard. Wijni en Peter, voor het halen en brengen van Janneke om samen met haar naar de voetbalwedstrijden in Zegveld te gaan. Jannette, die vaak met onze bewoners heeft gefietst.
Ada, die elke dinsdagmiddag gaat fietsen met Bart. Anouk en Margreet die regelmatig een uitgebreide maaltijd voorbreiden en klaarmaken, samen met en voor de bewoners. Ria, die onze kunstenaars in het atelier ondersteunt bij het maken van mooie beelden. Willemien die speciaal uit Kockengen komt om een keramiste te leren pottendraaien op de draaischijf. Petra die elke week twee middagen onze kunstenaars begeleidt bij het figuratief tekenen en schilderen. Ook zijn wij erg blij met onze buurtjes, die altijd voor ons klaar staan. Dank jullie wel. Wij prijzen ons gelukkig met zoveel lieve mensen om ons heen.

Wij zijn nog op zoek naar vrijwilligers voor de vrijdag en of zaterdag. Daarbij moet u denken aan wandelen en fietsen. Daarnaast zijn wij op zoek naar iemand die één van onze bewoners kan begeleiden naar de muziekschool in Woerden op vrijdagmiddag.

Namens ons en onze bewoners wensen wij alle Zegvelders een gelukkig en gezond 2010!

Theo en Jeanne Nieuwenhuis
Thomashuis Zegveld

Terug in de tijd naar ......Hoofdweg 52 en 54 (11)

In opdracht van Matthijs Brak, bouwman te Zegveld, werd in 1878 een woning gebouwd die huisnummer 65a kreeg. Tot 1901 werd de woning door één gezin bewoond, daarna werd het huis in delen bewoond, waarbij het twee huisnummers kreeg. De huisnummering werd later huisnummer 100 (nu Hoofdweg 54) en 101 (nu Hoofdweg 52).

Matthijs Brak ging niet zelf in de woning wonen, maar ging het huis verhuren aan Adrianus Vis (geboren 25 januari 1806 te Wilnis). Deze was op latere leeftijd nog getrouwd met de veel jongere Dirkje Blok (geboren 19 juni 1843 te Zegveld, overleden 25 oktober 1897 te Zegveld). Na het overlijden van Adrianus Vis op 10 februari 1888 te Zegveld, blijft Dirkje Blok nog tot 1891 in dit huis wonen.

In 1891 verkoopt Matthijs Brak de woning aan kleermaker Jacobus Brunt (geboren 2 maart 1855 te Kockengen, overleden 10 februari 1936 te Bodegraven). Jacobus was op 20 oktober 1881 te Zegveld getrouwd met Willemijntje Bloos (geboren 13 juni 1861 te Linschoten, overleden 25 januari 1944 te Bodegraven. Tien jaar blijven ze daar wonen, want in 1901 verkoopt Jacobus Brunt de woning aan Klaas Valk, metselaar van beroep maar tevens koster en begrafenisondernemer.

Nu volgen we eerst de bewoners van Hoofdweg 52.
Met de komst van Klaas Valk als bewoner werd ook de woning in delen bewoond. Zijn zuster Grietje Josina Valk kwam op huisnummer 100 (Hoofdweg 54) wonen. Maar daarover meer wanneer we Hoofdweg 54 gaan beschrijven. Klaas kwam dus op huisnummer 101 te wonen, nu Hoofdweg 52.
Klaas Valk (geboren 4 februari 1865 te Zegveld, overleden 5 februari 1945 te Utrecht) was op 21 februari 1889 te Zegveld getrouwd met Hendrika (Heintje) den Boggende (geboren 22 januari 1865 te Kamerik, overleden 26 oktober 1937 te Zegveld). Heintje was bedreven in het naaien van kleren en gaf daar ook les in.
Om financiële redenen verkoopt Klaas Valk in 1941 de woning aan Anthonie Beukers (geboren 29 maart 1889, overleden 25 januari 1957). Hij gaat dan op 22 december 1941 wonen in het gedeelte waar zijn zuster Grietje Josina had gewoond met als huisnummer 100. Zijn zuster Grietje Josina woonde vanaf 1 oktober 1937 in bij haar broer. Een en ander hield verband met het overlijden van de vrouw van Klaas Valk.

De nieuwe bewoners worden Jan Methorst (geboren 23 juli 1910 te Zegveld, overleden 27 november 1984 te Woerden) en zijn vrouw Jannetje Cornelia (Jans) van Vliet (geboren 28 december 1918 te Harmelen, overleden 25 augustus 1985 te Woerden). Jan en Jans waren op 30 november 1939 in Zegveld met elkaar getrouwd.
Na hun trouwen hadden zij enkele jaren gewoond in Kromwijk dat onder de gemeente Linschoten viel. De huur die zij moesten betalen bedroeg ƒ 2,50 (omgerekend zo’n € 1,15) per week. In de oorlog was Jan Methorst boerendaggelder bij de familie Mouris in de Lagenbroek (Rondweg). Na de oorlog ging hij werken in het magazijn van de defensie in Woerden. Hier bleef hij tot zijn pensioen.
Zoon Cornelis (Cees) Methorst (geboren 17 maart 1945) herinnert zich nog goed dat het boven ontzettend klein was. Met vier kinderen konden er boven precies twee tweepersoonsbedden staan. Zijn ouders sliepen beneden in de kamer op een opklapbed. Dit betekende dat iedere avond in de kamer het meubilair en andere spulletjes aan de kant moesten worden gezet, zodat het opklapbed neergezet en beslapen kon worden. ’s Winters was het vreselijk koud boven. Als je dan op bed lag, kon het gebeuren dat de dekens vastgevroren aan bed zaten. ,,Je kon door het riet heen kijken”, aldus Cees. ,,En als het sneeuwde, lag de sneeuw op je dekens.” Iets wat alle bewoners wel hebben meegemaakt.

Cees had als hobby het houden van witte muizen. Zij zaten in een bak met een deksel erop die stond in de schuur achter het huisje. Soms gebeurde het dat de kat ’s nacht aan het deksel zat te rommelen en deze er dan afgleed, waarna de muizen het hazenpad kozen en naar de schuur van de buren gingen. Omdat het toilet ook bij de buren in de schuur stond, kon het gebeuren dat er opeens een enorm gegil uit de schuur kwam. U begrijpt het al, de muizen waren gesignaleerd. In januari 1957 verhuist het gezin van de familie Methorst naar de Nieuwstraat 7.

Gijsbert Beukers (geboren 8 oktober 1925 te Zegveld) trouwt op 20 maart 1957 met Lijntje van Doorn (geboren 5 september 1928). Zij worden dan de nieuwe bewoners. Inmiddels is de woning grondig opgeknapt door Gijs Beukers. Hij was immers timmerman (en later leraar aan de technische school in Utrecht). Gijs en Lijntje herinneren zich de trouwdag nog goed, maar zeker ook de eerste dag daarna. De bruiloft was aan huis geweest bij de bruid en er was nogal wat eten over. Moeder Van Doorn had aan Gijs en Lijntje gevraagd: ,,Komen jullie maar eten, want er is nog eten zat.” Zo gezegd, zo gedaan. Voordat ze weggingen, had Gijs de kolenkachel in hun huisje flink opgestookt en er verder niet meer naar gekeken. Toen ze thuiskwamen na het eten bij moeder Van Doorn was de kachel zo door gebrand, dat hij loeiheet was. ,,Het is een wonder dat er geen brand was ontstaan”, vertelt Lijntje.
Gijs en Lijntje blijven maar één jaar in dit huisje wonen, dan vertrekken zij naar een nieuwbouwwoning aan de Nieuwstraat 23.

De volgende bewoners zijn Willem van der Kolm, landarbeider (geboren 25 november 1894 te Zegveld, overleden 27 mei 1968 te Zegveld) en zijn vrouw Margaretha Huibertina Oosterom (geboren 25 oktober 1892 te Jutphaas, overleden 8 juli 1967 te Woerden). Zijn waren op 13 december 1918 in Houten getrouwd.
Toen Gijsbert Beukers in 1965 uit de boedelscheiding van zijn vader Anthonie Beukers de huisjes Hoofdweg 52 en 54 erfde, wilde hij deze woninkjes slopen en er een nieuw huis bouwen. Maar op Hoofdweg 52 woonde het gezin van Willem van der Kolm en op Hoofdweg 54 woonde inmiddels het gezin van Arie Groenendijk. Er vond een woningruil plaats. Arie Groenendijk verhuisde met zijn gezin naar de woning aan de Nieuwstraat 23 waar Gijs en Lijntje woonde en Van der Kolm had gezegd: ,,Als jullie een aardig huisje voor mij hebben, dan wil ik best verhuizen.” Dat huisje werd gevonden aan de Hoofdweg 4. Dit was van zijn schoonzus Janna Beukers-de Kruijf (geboren 16 oktober 1923) en kwam op dat moment leeg. En zo kwam Gijs Beukers en zijn gezin weer wonen aan de Hoofdweg 52 en 54. Van deze twee kleine woninkjes werd één woning gemaakt. Zo zat er in de woningen nog een houten plee (wc). Op nummer 54 werd deze verwijderd en in een hokje in de keuken kwam een chemisch toilet te staan. Het nadeel was dat deze wel iedere keer geleegd moest worden.

Het was wat met muizen vroeger. Ook de volgende anekdote heeft hier alles mee te maken. Achter het huis zat in de aanbouw een klompenhok. Voordat Gijs Beukers naar binnen ging hing hij daar zijn pet op. In het klompenhok hingen ook de stofjassen. Toen het hok een keer schoongemaakt moest worden, had Gerrie de Voogel, die hulp in de huishouding was, de jassen en petten op de grond gegooid. Wat bleek....in één van de petten had een muis zijn nest gemaakt en de jonkies vlogen in het rond. Het gevolg was dat even later Lijntje Beukers, Gerrie de Voogel en drie kinderen op de tafel zaten te gillen. Het gegil was zo hard dat de buren van twee huizen verderop het konden horen.

Zoals reeds geschreven wilde Gijs Beukers op de plek van het huisje Hoofdweg 52-54 een nieuw huis neerzetten. Architect Lokhorst uit Woerden had een tekening gemaakt voor een nieuwe woning met een garage er naast. Alhoewel Beukers het ontwerp van de woning niet zo geweldig vond, was er al wel geheid voor de garage. Toen kwam er echter een kink in de kabel. De vergunning voor de bouw van de woning kwam niet rond. De gemeente Zegveld wilde zelf de grond hebben om daar bejaardenwoningen neer te zetten, alsmede een kerkelijk centrum; plannen die later geen doorgang zouden vinden. U zult begrijpen dat Beukers hier grote problemen mee had, temeer daar er al was geheid voor de garage. Op 10 maart 1966, de trouwdag van koningin Beatrix en prins Claus, kwam het college van B & W in spoedzitting bijeen ten huize van Gijs en Lijntje Beukers. Onderwerp: de bouw van de nieuwe woning. De uitkomst van deze vergadering was dat er een grondruil kwam, waarbij Beukers de grond tussen de dokterswoning en schilder Beukers kreeg, nu Hoofdweg 68. Nu kon hij op die plek een nieuwe woning bouwen.

In augustus 1967 verhuisde Beukers met zijn gezin naar de nieuwe woning en verhuurde de gemeente Zegveld deze woning aan Willemijntje Brak (geboren 21 juli 1886 te Zegveld), weduwe van Willem Cornelis van Ommeren (geboren 20 augustus 1887 te Zegveld, overleden 18 april 1962 te Gouda). Na bijna twee jaar verhuist mevrouw Van Ommeren-Brak naar een bejaardenwoning van Zonkant aan de Hoofdweg.

In 1969 kwamen de laatste bewoners van dit oude huisje. Een huisje dat geen fundering had, maar op een soort brede voet stond. Het waren Gertjan (Joek) Muijt (geboren 9 april 1947 in de Zegveldse Meije) en Gerda Breedijk (geboren 2 september 1948 in Noorden). Zij waren op 27 augustus 1969 in Nieuwkoop getrouwd. De huur die zij aan de gemeente Zegveld moesten betalen bedroeg ƒ 7,50 (omgerekend zo’n € 3,40). In die vijf jaar dat ze er gewoond hebben, heeft er nooit een huurverhoging plaatsgevonden. Iedere zaterdagmorgen werd de huur opgehaald door Piet Versluijs, veelal vergezeld gaande met een mop de hij de afgelopen week had gehoord.
Joek en Gerda vonden het wel vreemd dat ze het eerste halfjaar helemaal geen nota’s kregen voor de elektriciteit die zij afnamen. Na onderzoek bleek dat de vorige bewoonster, mevrouw Van Ommeren, nog steeds de nota’s betaalde. ,,Ze vond dat zo’n jong getrouwd stel hun geld misschien beter konden gebruiken”, vertelt Gerda.
Joek vond het heerlijk dat de woning twee keukens had. Zo kon hij in één van de keukens de motor van een lelijk eend reviseren. Hij was immers automonteur.

Met Oud & Nieuw was het in het huisje een zoete inval van vrienden. Het was immers de gewoonte om met Oud & Nieuw naar dorp te komen om elkaar gelukkig Nieuwjaar te wensen. Hun huis stond lekker dichtbij en was met een borrel op nog te belopen.
Met Oud & Nieuw lag er ook altijd een doos sigaren klaar voor Dirk Muijt, een oom van Joek. Deze bracht wekelijks de Woerdense Courant rond bij abonnees en zij kregen hem altijd gratis, vandaar die doos sigaren.

Joek herinnert zich nog goed dat het eens vreselijk stormde. ,,Het dunne rieten dak dreigde kapot te waaien. Overbuurman Leen Zwijnenburg bood aan een hek op het dak te leggen, maar dat wilden we niet, bang dat er ongelukken zouden gebeuren. We hebben onze koffers gepakt en zijn naar mijn vader in de Meije gegaan. Toen bleek dat bij mijn vader hetzelfde probleem was, met als gevolg dat ik toch nog het dak op moest. Toen we thuiskwamen, bleek dat een klein gedeelte van het dak kapot was gewaaid. Rietdekker Huib de Bruijn heeft het direct gerepareerd.”

Hoewel de woning niet van alle geriefelijkheden was voorzien – er was geen douche, de woning was vochtig en ’s winters boven erg koud (zie anekdotes bij vorige bewoners) – hebben Joek en Gerda er met heel veel plezier gewoond. ,,We zouden het zo weer over doen.” In 1974 vertrokken ze naar de Clausstraat. Ze moesten er uit omdat de gemeente nog steeds het plan had bejaardenwoningen op deze plek te bouwen. Het huisje werd onbewoonbaar verklaard. Alhoewel..... het huisje is nog een heel poosje bewoond geweest, namelijk door de kippen van buurman Beukers. Uiteindelijk werden de bejaardenwoningen gebouwd aan de Boschsloot en niet op deze plek.

Wel is op deze plek in 1988 begonnen met de bouw van twee prachtige nieuwe woningen, die als adressering ook Hoofdweg 52 en 54 kregen. In 1991 werd Arie Cornelis Hermanus (Arco) Verkerk (geboren 23 februari 1966) de eerste bewoner en eigenaar van Hoofdweg 52. Op 29 juni 2001 is hij getrouwd met Mariska Christine Schipper (geboren 20 juni 1977). Nog steeds wonen zij daar met veel plezier met hun twee kinderen.

De bewoning van Hoofdweg 54 komt een volgende keer aan de orde.

Geen hondenpoep in plantsoen of op stoep

De leden van het Dorpsplatform hebben op 11 december het eerste bordje ‘hondenuitlaatgebied’ geplaatst op de kruising Middenweg/Milandweg/Hoofdweg. Eind december 2009 zijn huis-aan-huis flyers bezorgd waarin de hondenuitlaatplaatsen binnen de bebouwde kom worden benoemd. In de flyer worden hondenbezitters opgeroepen hun hond uit te laten op de daarvoor bestemde plaatsen of buiten de bebouwde kom.

Biebnieuws (een ingekomen bericht)

Gedichtendag 2010 is het poëziefeest van Nederland en Vlaanderen en wordt gevierd op donderdag 28 januari 2010. Het thema is dit jaar ‘Over de grens’.

Honderden scholen, bedrijven, boekhandels en bibliotheken organiseren die dag festiviteiten rond poëzie: voordrachten, lezingen, poëziewandelingen en workshops.
In Regiobibliotheek Het Groene Hart stellen zes bibliotheken hun deuren open en organiseren een open podium. Iedereen die dat wil kan zijn lievelingsgedicht of een zelfgemaakt gedicht voordragen.

De tijden waarop diegenen die meedoen hun voordracht kunnen houden zijn:
Woerden en Montfoort van 16.00 tot 17.00 uur.
En in Harmelen, Kamerik, Zegveld en Oudewater van 19.30 tot 20.30 uur.

Graag vooraf aanmelden in de bibliotheek. Geef a.u.b. ook de naam van de dichter en het gedicht op. Meerdere gedichten mogen ook.
Kinderen kunnen ook meedoen, graag zelfs!

Silvia Borgers exposeert in bieb (een ingekomen bericht)

Tijdens openingstijden kunt u in de bibliotheek van Zegveld van 14 januari tot 25 februari een kijkje nemen in de fantasiewereld van Silvia Borgers. Deze keramiste, afgestudeerd aan de S.B.B. (Stichting Beroeps Begeleide leerweg) te Gouda, geeft blijk van een surrealistische kijk op de werkelijkheid. Geïnspireerd door hedendaagse actualiteiten en oude vertellingen, realiseert zij fantasievolle beelden in klei die vervolgens met veel kleur en vorm gedecoreerd worden. Voor meer informatie over het werk van Silvia Borgers en de cursussen die zij in haar atelier in IJsselstein verzorgt zie www.silviaborgers.kunstinzicht.nl.

Toekomst van dorpswinkels

Het Algemeen Dagblad heeft een artikel geplaatst over de dorpswinkels die onder druk staan en uiteindelijk niet meer te handhaven zijn. Hierin werd onder andere verwezen naar de Coop in Zegveld.

Naar aanleiding hiervan heeft De Berichtgever aan Piet Bremmer (eigenaar van de Coop Zegveld) om een reactie gevraagd.
Piet Bremmer zei hierover het volgende: ,,Dit artikel stond in de krant naar aanleiding van een rapport dat de gemeente heeft laten maken over het vestigen van detailhandel in Woerden. Er stond in dat in de toekomst – ongeveer over 15 jaar – de dorpswinkels in Kamerik en Zegveld geen bestaansrechten meer hebben.
Niemand kan natuurlijk in de toekomst kijken, maar zoals het er nu uit ziet kan ik bedrijfseconomisch nog jaren een goeie snee brood in Zegveld verdienen. Maar ik ga niet nog 15 jaar door en bij bedrijfsovernames of opvolgingen is het altijd weer afwachten of het met een nieuwe kostenstructuur nog rendabel is.” 

Eigen website RK Parochie Meije-Zegveld (een ingekomen bericht)

Kon u vroeger allerlei informatie over de RK kerk Onze Lieve Vrouwe Geboorte in de Meije vinden via de website van de Regenboogfederatie, nadat de parochie niet langer deel uitmaakte van de Regenboog Federatie was dat helaas niet meer mogelijk.

Maar er is goed nieuws! Sinds kort beschikt de kerk weer over een eigen website.
Op deze site kunt u allerlei informatie vinden over onder andere het pastorale team en de Vieringen en er zijn links naar de andere parochies van de federatie.

Omdat men op dit moment nog druk bezig is met het bouwen van de site, worden een aantal blokjes later nog ingevuld.

Het adres van de site is: http://meijezegveld.rkonline.nl 

Oudste inwoner van Zegveld overleden

Op zondag 10 januari is Jannetje de Jong-Nagel uit de Oude Meije 14 op de gezegende leeftijd van honderd jaar overleden. Zij was de oudste inwoner van ons dorp. In enkele woorden bovenaan de rouwkaart wordt haar leven getypeerd: bezige handen en een leven vol ijver. Een van de kleindochters sprak het ook uit in de dienst van woord en gebed in de Gereformeerde Kerk te Woerdense Verlaat bij enkele herinneringswoorden. Oma was er altijd voor de kinderen en kleinkinderen. De liefde die zij binnen de familie heeft gegeven zal nooit meer verdwijnen. ,,De Zonnige Hoek (de naam van de boerderij waar zij woonde) is niet meer hetzelfde nu uw zonnetje niet meer schijnt”, zo verwoordde zij.
Het levensverhaal van mevrouw Janny de Jong-Nagel kunt u nog eens nalezen in De Berichtgever van november 2009, geschreven naar aanleiding van het feit dat zij op 23 oktober 2009 honderd jaar was geworden.
Mevrouw De Jong is op zaterdag 16 januari begraven op de begraafplaats Rustoord in Diemen.