Informatiebijeenkomst landschapsbeleidsplan en visie Bermen Buitengebied

Na de raadsvergadering werden beide visies met behulp van beelden toegelicht. Het landschapsbeleidsplan, vastgesteld in 1997, wil de aanwezige karakteristieke kwaliteiten behouden en zo mogelijk versterken zodat het gebied een duidelijke identiteit krijgt.
Behoud van de openheid en het versterken van de ruimtelijke structuur met een onderscheid tussen het open (veenweide) en het besloten (oeverwal) landschapstype. De visie bermen buitengebied, vastgesteld in 2002, is een uitwerking hiervan.
Uitgangspunt is het behoud van een divers groenbeeld maar wel de juiste soort op de juiste plek. Het streven is om grote bomen die te weinig ruimte hebben in smalle bermen te vervangen door kleinere soorten. Het kappen van bomen vindt plaats op een natuurlijk moment, wanneer de boom ziek is, wanneer schade aan het wegdek kan ontstaan of wanneer dit vanuit veiligheidsoogpunt noodzakelijk is. Niet alle bomen zullen vervangen worden. In de rijbeplanting zullen doorzichten gemaakt worden, beplanting bij de bebouwing zoals erfbeplanting, wordt gestimuleerd. Vanuit de raad is gevraagd of boeren hier belangstelling voor getoond hebben.
Na de presentatie was er alle ruimte voor beantwoording van vragen van raadsleden en aanwezige inwoners. De voorzitter concludeerde aan het eind van de bijeenkomst dat wanneer raadsfracties nog een wijziging van het huidig beleid willen, zij een initiatiefvoorstel zouden kunnen indienen.

Bron: Woerdense Courant (Woerden informeert) 22 februari 2007

Zorg via de televisie

Woerden/Zegveld - De zorgverlener via de beeldbuis. Wie zorg nodig heeft, hoeft de tv maar aan te zetten en contact te maken. Het is geen verre toekomst, maar sinds vorige week realiteit. Zorg TV is in Woerden en Zegveld begonnen.
Het is een van de vier proefprojecten in de provincie om zorg daar te krijgen waar ze moet zijn, ook als er op dat moment geen mens van vlees en bloed over de vloer kan komen.
"Het moet een toevoeging zijn," weet Annie Kamp, Utrechts gedeputeerde welzijn. "Als mensen nu een zorgverlener over de vloer krijgen en we vervangen die door een technische vinding, bevorderen we de eenzaamheid. Die kant moeten we dus niet op." En dat is dus ook niet de bedoeling van Zorg TV, benadrukken de verschillende partijen die het systeem hebben opgezet. Praktische ervaring is er (nu) nog niet, want Zorg TV gaat net beginnen. Maar de verwachtingen zijn hooggespannen. In het project doen onder meer de gemeente, SKW (Sociaal Kultureel Werk), SWO (Stichting Welzijn Ouderen), woningbouwcorporatie SWW en zorgverlener Vierstroom mee.
Voor gemeente, SKW en SWO is het een manier om bij te dragen aan het langer zelfstandig wonen van ouderen. Welzijnswethouder Marjan Haak: "Het moet ons gaan lukken om op een goede manier voldoende informatie richting de gebruiker te krijgen. Kijk, het is wel leuk om twee beeldschermen te installeren, een bij de cliënt en een bij de organisatie, maar besef dat de cliënt schroom moet overwinnen. Als hij dus contact opneemt, moet er iemand aan de andere kant zijn om het goede advies te geven."
Voor SWW is het een mogelijkheid de zorg en het wonen te combineren. In de nieuwbouw aan de Rembrandtlaan komt Zorg TV in het aanbod van af te nemen diensten. Dat ook Zegveld mee mag doen, is bewust: "Op die manier bevorder je de leefbaarheid in de kleine kernen." aldus directeur Korzelius. Dat Zorg TV ook een zorgelijke kant heeft, is duidelijk. "We hebben veel vraag naar zorg, maar te weinig mensen," weet Charles Laurey van Vierstroom.

Woerden/Zegveld - Het werk van de provincie is, zo blijkt uit onderzoek, voor veel burgers een ver-van-mijn-bed-show. Toch kan het heel dichtbij zijn, zoals uit deze aflevering van onze serie voorafgaand aan de Statenverkiezingen mag blijken. De provinciale bijdrage aan Zorg TV, een nieuw systeem waarmee vooral ouderen geholpen worden die van zorg afhankelijk zijn. Naast de zorgverlener die aan huis komt, is er nu ook een via de tv bereikbaar: voor een één op ééngesprek, maar dan op afstand. Een initiatief dat door veel partijen is ontwikkeld, maar dat er zonder provinciaal doordouwen niet zou zijn.

Jeugdtoernooi

Badmintonvereniging Don Quishuttle organiseert op dinsdag 20 februari een toernooi voor de jeugd in de Milandhof. Het Don Qui Jeugdtoernooi is bedoeld voor kinderen tot en met 15 jaar. Opgeven kan door een e-mail te sturen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  of een sms-bericht naar 06-25030684. Voor een racket kan gezorgd worden. Het toernooi begint om 13.30 uur.

Klaverjassen

De Zegveldse klaverjasvereniging Ons Genoegen houdt zaterdag 2 maart een viertallentoemooi voor verenigingen. De inschrijving per viertal kan tot en met 28 februari via Jaap Jut, tel. (0348-) 691262. Er wordt volgens het Rotterdamse systeem gespeeld en het toernooi vindt plaats in de Milandhof.

Bron: Woerdense Courant 15 februari 2007

Passage

Op de 57e verjaardag van de afdeling Zegveld van Passage wordt op dinsdag 13 februari een bijzondere kledingshow gehouden. De kleding dateert uit de jaren 1850 tot 1950. een aantal Zegveldse leden gaat de kleding showen. De bijeenkomst begint om 19.45 uur in de Milandhof.

Bron: Woerdense Courant 8 februari 2007

Herzien plan voor bomenkap Zegveld

Wethouder Groeneweg: “Ik wil mensen niet boos maken, maar blij”
Door Jolanda van Luinen

ZEGVELD – Henk van Dam, de onlangs geïnstalleerde voorzitter van Dorpsplatform Zegveld, beleefde vorige week woensdag zijn vuurdoop. Die avond werd namelijk een ingelaste, openbare vergadering gehouden over de geplande bomenkap in Zegveld; iets waar veel over te doen is geweest in het dorp en de media. De afgelopen weken liepen de emoties over dit onderwerp hoog op, getuige de reacties en digitale handtekeningen op website www.zegveld.net. Zo was men het niet eens met de uitspraak dat de populieren niet in het landschap van Zegveld zouden passen. En het plan om 447 populieren te vervangen door slechts 80 bomen, zoals de eik, walnoot en es, werd een ‘kaalslag’ genoemd. Redenen voor wethouder Wim Groeneweg en beleidsmedewerker Marcel Wenker om tekst en uitleg te geven aan het dorpsplatform en overige belangstellenden.

In zijn voorwoord vertelt Van Dam aan de volle zaal dat de bomenkap in de vorige vergadering slechts zijdelings aan de orde is geweest. “Zo’n complexe zaak hoort echter goed besproken te worden. Daar zullen wij voortaan beter op letten.” Ook duidelijk is hij over zijn stijl van voorzitterschap: “Ik ben vóór overleg en tegen acties. Deze avond wil het dorpsplatform met u een conclusie formuleren, waar de gemeente mee geholpen is. Want niet alleen u, maar ook de gemeente is betrokken bij ons landschap.” Wethouder Wim Groeneweg beaamt dit. “Op het stadhuis zitten landschapsmensen.” (met een kwinkslag) “Zij zijn niet van ‘Groenewég’, maar groen moet blijven. Bomen worden daarom niet zomaar weggehaald, wel wordt het landschap mooier gemaakt. Want als je ergens lang woont, zie je niet meer welke verbeteringen er nodig zijn. Daar heb je landschapsarchitecten voor nodig. Met gevoel voor verhoudingen en materialen, en het gebruik van bestaande elementen in het landschap, creëren zij een sfeer die inspiratie en energie geeft. Ik ben hier niet gekomen om u boos te maken, maar blij. Daarom zullen niet in een keer 447 populieren gekapt worden.”

Argumenten en aantallen
De storm van een week ervoor – waarbij op de Hoofdweg (preventief) bomen zijn gekapt – heeft kennelijk een nieuwe draai aan het verhaal gegeven. Want niet langer is het ‘niet passen in het Zegveldse landschap’ de reden voor de kap, maar staat de veiligheid voorop. Groeneweg hierover: “We gaan in fases werken. Allereerst worden bomen gekapt die voor onveilige situaties zorgen. Daarna bomen die dreigen om te vallen en daardoor schade aan wegen en bermen toebrengen, en vervolgens bomen die andere in hun groei belemmeren. Hier kunnen we hakhout en andere bomen voor herplanten.” Een enkeling verbaast zich erover dat nu opeens andere argumenten voor de kap worden aangevoerd, maar de meesten zijn alleen bezorgd om de aantallen. Voor elke gekapte boom een nieuwe terugplaatsen, is voor de wethouder echter niet aan de orde. Hoeveel er dan gepoot worden, kan Groeneweg niet zeggen, omdat de Hoofdweg pas sinds de storm in het plan opgenomen is. Wel doet de gemeente bewoners van zes boerderijen aan de Dwarsweg het vrijblijvende aanbod om voor 75 procent mee te betalen aan de aanleg en het onderhoud van erfbeplanting. Hier komt vanuit de zaal zowel een positieve als een negatieve reactie op.

Een bewoonster van de Dwarsweg vraagt zich af of iedereen deze avond tegen de bomenkap is. Zelf kan ze zich helemaal vinden in het plan, maar ze vraagt zich wel af of de gemeente contact heeft met het waterschap. Groeneweg beaamt dat door de hoge waterstand de wortelruimte beperkt is. “Hier kunnen geen grote, zware bomen gepoot worden. Maar als we daar nieuwe populieren zetten, hebben we over zes jaar weer dezelfde discussie. Dat zie je altijd bij populieren.” De wethouder vertrekt vervolgens naar een andere verplichting, waarna beleidsmedewerker Marcel Wenker verder inhoudelijk op het plan en de boomkeuze ingaat. “De aantallen van terugplaatsing worden bekeken wanneer we aan de gang zijn. Hierbij kijken wij vooral naar de kwaliteit. We willen verschillende bomen, die langer kunnen blijven staan. Het voordeel van gevarieerde beplanting is dat bij ziekte niet alles in een keer weg is.” Zegvelder Kromwijk heeft klaarblijkelijk ook verstand van bomen, want zowel van de geopperde eik, walnoot en es weet hij nadelen te noemen. “En de wilg gaat maar heel kort mee, dus dan wordt het toch de populier.” Wenker pareert de opmerking door te stellen dat iedere boom een nadeel heeft. “Je moet kiezen voor het minst erge nadeel of anders plastic bomen poten. Overigens hebben we aan de suggestie om walnootbomen te planten nooit invulling gegeven.” Ook een heikel punt blijkt het vergroten van de openheid in het landschap te zijn. Uit de zaal blijkt dat ‘mooi’ een relatief begrip is en dat fietsers meer last hebben van de wind als er te weinig begroeiing is. Op de vraag wat Wenker toch tegen heeft populieren, antwoordt hij: “Niets, maar wel tegen onveilige situaties.”

De conclusie van het bestuur van het dorpsplatform en de beleidsmedewerker – die zegt te spreken namens de wethouder – is dat vooralsnog alleen volgens de drie genoemde criteria bomen gekapt gaan worden en dat met betrekking tot nieuwe aanplant aan de Rondweg, Dwarsweg, Hazekade, Molenweg en Hoofdweg steeds overleg zal plaatsvinden tussen gemeente en dorpsplatform. Henk van Dam vult aan: “En ik sluit niet uit dat er een werkgroep gevormd wordt van mensen die er verstand van hebben, zodat ons landschap verbetert.” Deze uitspraak levert de nieuwbakken voorzitter een applaus op.

“Het woord ‘Polen’ heeft onterecht een negatieve klank”
PNKV zet zich in voor wederzijds begrip en waardering

Door Jolanda van Luinen

REGIO – Een Pools feest in de Zegveldse Milandhof , een cursus Poolse Keuken bij de Volksuniversiteit Woerden… Het lijkt wel of je ‘opeens’ van alles hoort, ziet of leest over Polen en zijn inwoners. “De culinaire cursus is inderdaad nieuw; het is zelfs een primeur voor Volksuniversiteiten in Nederland. Maar het Poolse feest – waar eind november tweehonderd bezoekers naar toe zijn gekomen – is al een traditie te noemen. Het wordt georganiseerd door de Pools-Nederlandse Kulturele Vereniging, die inmiddels 26 jaar bestaat”, aldus Gerrie Schouten, secretaris van de PNKV.

Bij Schouten komt die belangstelling voor Polen niet uit de lucht vallen. Zij en haar man hebben al jaren iets met Oost-Europa. “Wij hebben elkaar leren kennen op een reünie van een Hongarije reis. Als tiener vond ik zo’n Oostblokland spannend. Het was een heel andere wereld dan hier, met al die armoede. Datzelfde gold en geldt voor Polen, waar we inmiddels vaker naartoe zijn geweest dan naar Hongarije. In Polen hebben we kennissen wonen en regelmatig gaan we naar dat land om pakketten met kleding en medische benodigdheden te brengen. Dit doen wij op persoonlijke titel, dus niet via de PNKV. Wij merken helaas dat bij veel Nederlanders het woord ‘Polen’ een negatieve klank heeft. De inwoners zouden hier komen om onze banen in te pikken. Doordat wij uit eigen ervaring weten hoe het gros van de mensen in Polen leeft, zien wij dat anders. Huishoudelijke apparatuur is er vaak oud – in Nederland zouden we allang iets nieuws hebben gekocht – of aangeschaft met een dure lening. Op de televisie zie je er de hele dag reclames en plaatjes van welvaart, waardoor de mensen hebberig worden gemaakt. In hun ogen zijn Nederlanders rijk; zij komen immers met hun mooie auto in hun vrije tijd naar Polen, om daar veel geld uit te geven. Dat we er de rest van het jaar voor moeten werken en dat de kosten van levensonderhoud hier veel hoger liggen dan bij hen – waardoor het voor ons goedkoop vakantie vieren is – dat zien ze niet. Dus komen ze naar Nederland voor banen waar wij ons neus voor ophalen, zoals bloembollen pellen en witlof steken. Het komt voor dat ze door hun werkgever met een groot aantal in een huis worden gepropt en worden uitgebuit. Onder die omstandigheden, zo los van familie en vrienden… Ik heb daar bewondering voor.”

Aansluiting bij Europa
De secretaris vervolgt: “In tegenstelling tot andere gastarbeiders sturen Polen geen geld naar huis, maar sparen ze om het later daar te besteden. Doordat ze tijdelijk in Nederland wonen, worden deze mensen meestal geen lid van de PNKV. Onze leden zijn voornamelijk Polen die met Nederlanders zijn getrouwd en die hun kinderen willen laten opgroeien met beide talen en culturen. Wij organiseren voor hen excursies en geven een tweetalig bulletin uit. Nee, wij geven geen cursus Nederlands, want daar is bij ons geen vraag naar. Vaak wonen onze Poolse leden hier al jaren. Zij kwamen tijdens de Tweede Wereldoorlog als geallieerden hier, maar waren daarna niet meer welkom in hun vaderland. Door de jaren heen zijn de oost- en westgrens van Polen nogal eens verschoven. Zo was het westen tijdens de oorlog door Duitsland geannexeerd. Hierdoor werd nog generaties daarna in Polen het Duits beschouwd als een gehate taal en was daarentegen Russisch een verplicht vak op school. Mede door de taalbarrière kreeg dit land moeilijk aansluiting bij Europa. Gelukkig wordt er nu op scholen ook Engels onderwezen, wat een wereldtaal is. Overigens kon men twintig jaar geleden in Polen al Nederlands studeren op een aantal universiteiten. Als je een goed gevoel voor taal hebt, is het te doen, maar dan moet je het wel bijhouden. Zelf kan ik aardig Pools schrijven en lezen, maar ik kan me helaas na vijf jaar nog steeds niet verstaanbaar maken, door die hoeveelheid medeklinkers achter elkaar en de acht naamvallen. Maar door er moeite voor te doen en je in elkaars cultuur te verdiepen – bijvoorbeeld tijdens de korte cursus Poolse Keuken – ontstaat er makkelijker wederzijds begrip.”

Voor meer informatie over dit onderwerp kan gekeken worden op www.pnkv.nl  en voor de culinaire cursus op www.volksuniversiteit.nl/woerden.

Expositie van Margot Matyiko

ZEGVELD - Tot eind februari is in de Regiobibliotheek Zegveld de expositie van Margot Matyiko te bezichtigen. Margot Matyiko, een zeventigjarige schilderes uit Noord-Roemenië, is in haar regio bekend om haar landschappen in olieverf, die zij weergeeft in een nagenoeg abstracte compositie met heldere kleuren. Ook in het kleine werk weet zij steeds perspectief in het onderwerp aan te geven. Het schilderen van bloemen en behoort eveneens tot haar favoriete onderwerpen. Zij schildert meestal de natuur uit het hoofd, waarbij tijdens het werken de fantasie bovenkomt en spontaan wordt weergegeven. Ze is op latere leeftijd gaan schilderen en heeft les gehad van haar echtgenoot, Kondrak Karoly, een in Noord Roemenie bekend staande beeldhouwer, die de schilderkunst ook goed beheerste. Wim en José Oudijk uit Zegveld zijn goede bekenden van haar en hebben de laatste jaren diverse schilderijen van haar gekocht, die nu in de regiobibliotheek tentoongesteld worden. De expositie is tijdens de reguliere openingstijden te bezichtigen.

Bron: Woerdens Nieuwsblad 1 februari 2007

Bomenkap in Zegveld

Aan de hand van vragen en een motie van Inwonersbelangen werd gesproken over de voorgenomen bomenkap in Zegveld. In december ontstond onrust in de raad over het voornemen in korte tijd ruim 400 populieren te kappen in Zegveld.
De raad is van mening dat alleen bomen gekapt mogen worden die gevaar opleveren of kaprijp zijn. Het kappen van deze populieren zal nu gefaseerd over meerdere jaren plaatsvinden. Naar aanleiding van de onrust is op 24 januari door het dorpsplatform Zegveld overlegd met wethouder Groeneweg. Op deze avond heeft de gemeente de huidige visie op het landschap toegelicht. Deze presentatie zal nu ook voor raadsleden gehouden worden. Daarna zal de raad besluiten of hij het huidige beleid wil heroverwegen.

Bron: Woerdense Courant (Woerden informeert) 1 februari 2007

Onzekerheid over Zegveldse bomen

ZEGVELD – De bomen in Zegveld worden niet op korte termijn gekapt. Alleen aan de Hoofdweg moeten de populieren er al snel aan geloven. Toch is er nog niet alom tevredenheid. Als er gekapt wordt, wat komt er dan terug?

Met een informatiebijeenkomst in de Milandhof is vorige week de angel wel uit de gemeentelijke plannen gehaald. Langs de Hoofdweg gaan de bomen, die daar kaprijp zijn, tegen de vlakte. Langs de Hazekade en de Dwarsweg blijven ze staan, terwijl op de Molenweg het merendeel – na het plegen van groot onderhoud – ook mag blijven. Op de Rondweg is meer nodig dan groot onderhoud en zal een aantal bomen verdwijnen. Gevarieerde beplanting blijft echter bestaan. Bij concrete plannen voor het kappen van bomen wordt in een vroeg stadium het dorpsplatform Zegveld betrokken.
Manon Verheul-Koot, initiatiefneemster van de actie tegen het kappen is desondanks niet volledig gerustgesteld. “Na die avond overheerste de blijdschap,” zegt zij. “Nu is er toch weer twijfel.”
Die twijfel heeft vooral te maken met het herplantbeleid.
Toen in de zomer 2001 de Notitie Bermen Buitengebied werd besproken, is door een raadsmeerderheid veel kritiek geuit op de in die notitie beschreven ideeën over openheid van het landschap. De samenstellers van de notitie oordeelden dat in het veenweidegebied oorspronkelijk nauwelijks laanbomen hebben gestaan en daarom op grote schaal kappen zonder herplant noodzakelijk was. Een meerderheid van de raad bestempelde dat als purisme en teruggaan in de tijd. Eén-op-één terugplanten hoeft ook niet, maar het bestaande karakter van het buitengebied moet intact blijven.
Nu er plannen waren om in Zegveld zo’n 450 bomen te kappen en er maar tachtig terug te zetten, bleek die raadswens genegeerd.
In de raadsvergadering van vorige week wilde wethouder Groeneweg ook niet toezeggen dat er één-op-één zou worden teruggeplant.
Een deel van de raad (Inwonersbelangen, VVD, D66 en Christenunie) vroeg om die duidelijkheid. Inwonersbelangen diende zelfs een motie in om in februari nog eens een Ronde Tafelbijeenkomst rond het kappen van bomen te houden en tot die tijd geen boom te vellen. Met alleen de eigen stemmen en die van VVD en D66 voor, redde die motie het niet. Wel zegde Groeneweg toe de raad te willen informeren over de uitgangspunten van het bomen- en bermenbeleid. Een raadsmeerderheid was daarmee tevreden. Manon Verheul niet: “Nu weten we nog niet waar we aan toe zijn en het kappen is niet definitief van tafel.”

Bron: Woerdense Courant 1 februari 2007