De Meije in een boek

Door Jolanda van Tol

De Meije- Aanvankelijk was het de bedoeling een jubileumboekje te maken vanwege het 100 jarig bestaan van de Milandschool in de Meije. Maar de auteur Agnes Visser merkte bij de gesprekken met de (oud) Meijenaren dat het leven in de Meije nauw verweven is en was met de Milandschool.

Zij besloot een combinatie te maken en dat heeft geresulteerd in het boek ‘In de Meije’ met honderd pagina’s over de geschiedenis van de Meije vanaf de Romeinse tijd en 100 jaar Milandschool met klassenfoto’s vanaf 1910.

“Het boek ‘In de Meije’ is tot stand gekomen met veel plezier en ook wat moeite” vertelt Agnes in haar voorwoord. “Plezier bij het spreken van al die mensen, die vertelden over de Meije, bij het horen van alle leuke verhalen. Goede herinneringen en - soms moeite- bij het zien en spreken van mensen met minder goede herinneringen. Moeite bij de pogingen om van dit alles een lopend verhaal te maken, waarin ieder tot zijn of haar recht komt en het leesbaar maken voor jong en oud. Plezier bij het schrijven over hoe leuk het gevonden wordt om hier te wonen en het delen van die ervaring. Moeite, bij het selecteren van wat er wel en niet in het boekje kon” ervaarde Agnes Visser die zelf inwoner is van de Meije en een jaar aan haar boek werkte.



De mooie kleurenfoto’s in het boek zijn gemaakt door Carla Schretlen. “Carla woont ook in de Meije en zij heeft een prijs gewonnen met een foto van de watertoren in de mist in National Geographic. Ik wilde haar toestemming vragen de foto te mogen gebruiken voor mijn boek en uiteindelijk komen alle foto’s in het boek van Carla.

Vele onderwerpen worden beschreven zoals de Romeinen die de Rijn als noordelijke grens gebruikten en die grens verdedigden tegen de vijand. Zij bouwden vestigingen en legerplaatsen langs de Rijn, vaak bij een zijriviertje. Daar konden ze zich verschuilen om als het nodig was een verrassingsaanval op de vijand uitvoeren. De Meije was zo’n zijriviertje.

Na het jaar 1000 groeide de bevolking snel en was er meer behoefte aan landbouwgrond. De oudste woonkern heeft waarschijnlijk aan de Oude Meije gelegen, tussen Zegveld en Nieuwkoop. In het jaar 1000 stond hier de Mikerk. Verder worden het ontstaan van de waterwegen, turf als energievoorziening, molens, de boeren met hun boerderijen, de kaas en de jaarlijkse slacht van een varken beschreven.

Zo vertelt het boek vertelt over het ontstaan van de watertoren die in 1930 werd gebouwd om Nieuwkoop, Zegveld en de Meije van waterleiding te voorzien. Ook wel Pietje Potlood genoemd omdat het verhaal is ontstaan dat in de toren de reus Piet woont en met een potlood elke dag het puntje van de toren een andere kleur geeft. Soms rood, soms grijs afhankelijk van zijn stemming.

Bijzonder is het hoofdstuk met de oudste nog levende leerling van de Milandschool de 96 jarige Piet Korse. Aan Agnes vertelde Piet Korse, die later pater is geworden en nog steeds een bruine pij met wit koord draagt, over zijn schooltijd in de Meije. Een mooi opgeschreven verhaal over een markant figuur.

“Piet Korse is de eerste zoon uit het gezin van het eerste schoolhoofd, toen Bovenmeester genoemd. Hij had twee zussen boven zich, die hem heel erg verwendden. “Misschien was ik daarom wel zo lastig, de lastigste van de school. Ik mocht van mijn vader niks, ik mocht van mijn moeder niks en ik mocht niks van de pastoor. Ik kreeg altijd op mijn donder, ik had het altijd gedaan. Maar dat was ook wel zo”

In het jaar dat Piet 6 jaar zou worden, ging hij naar school, wat eerder dan hij leerplichtig was, want er waren nog zoveel kinderen thuis. Bij juf Beek had hij het erg naar zijn zin. Hij vond haar liever dan zijn moeder.

Vanaf klas 4 kwam Piet bij zijn vader in de klas en moest hem ‘meester’ noemen. “Ik was de enige die wel eens over de knie ging of een draai om mijn oren kreeg. Soms moest ik nablijven om sommen te maken. Ik zocht dan het antwoordenblaadje en schreef alles over, met een fout erin. Ook in die tijd werden al vieze moppen verteld. De meester ( en tevens vader van Piet) schreef dan op het bord: ‘Vroeg rijp, vroeg rot, vroeg wijs, vroeg zot’

Het boek ‘In de Meije’ heeft een oplage van 750 exemplaren en is nog verkrijgbaar bij boekhandel Karssen in Bodegraven en Agnes Visser

Tuinendagen

Voor de dertiende keer worden in Zegveld de Hoofdwegtuinendagen gehouden. Vrijdag 27 en zaterdag 28 juni zijn diverse tuinen langs de Hoofdweg voor publiek geopend.
De tuinendagen waren indertijd een initiatief van Maryanne van Tilborg, maar ook na haar vertrek uit het dorp is het evenement gebleven. De deelnemende tuinen zijn te herkennen door een bord aan de weg. Beide dagen is het publiek welkom van 10.00 tot 17.00 uur.

Bron: Woerdense Courant 26 juni 2008

Kritiek op onderhoud Zegveldse speeltuin

Zegveld - Wethouder Wim Groeneweg heeft beloofd nog deze week antwoord te geven op de vraag waarom de speeltuin aan de Molenweg nog steeds in een slechte onderhoudsstaat verkeert.
Het speeltuinbestuur uitte in een vergadering van het Dorpsplatform Zegveld, afgelopen dinsdag, haar ongenoegen over het slechte onderhoud van de speeltoestellen en de moeizame communicatie met de gemeente. Toestellen worden weggehaald en niet meer volgens afspraak teruggeplaatst. Half maart trok het bestuur bij de gemeente aan de bel, omdat de speeltuin gebruikt werd als opslag voor de renovatie van de Molenweg. "Blokken hout met uitstekende spijkers, kokers uit de grond en containers zouden het speelterrein onveilig maken" aldus het speeltuinbestuur "De gemeente beaamde de onveilige situatie en plaatste er een hek omheen. Tegelijkertijd werd weer een toestel weggehaald. Vanaf begin april zijn wij in overleg over een nieuw toestel. Het laatste overleg was 11 juni waar ons een mooi toestel werd voorgehouden. Gezien de levertijd van zes tot acht weken drongen wij aan op een snelle bestelling. Echter nog dezelfde dag kregen wij een mail van de desbetreffende opzichter met slecht nieuws want het toestel paste niet in het budget. Om moedeloos van te worden" vindt het speeltuinbestuur. De Woerdense wethouder meldde niet op de hoogte te zijn van de problemen en beloofde met een snelle oplossing te komen

Tuinendagen

Voor de dertiende keer worden in Zegveld de Hoofdwegtuinendagen gehouden. Vrijdag 27 en zaterdag 28 juni zijn diverse tuinen langs de Hoofdweg voor publiek geopend. De tuinendagen waren indertijd een initiatief van Maryanne van Tilborg, maar ook na haar vertrek uit het dorp is het evenement gebleven. De deelnemende tuinen zijn te herkennen door een bord aan de weg. Beide dagen is het publiek welkom van 10.00 tot 17.00 uur.

Molenweg in verzet
Tegen komst nieuwe boerderij

DOOR JOLANDA VAN TOL

Zegveld - Bewoners van de Molenweg protesteren massaal tegen de komst van een nieuwe boerderij aan de Molenweg. De bewoners zien liever dat de veehouder die vanwege uitbreidingsmogelijkheden zijn bedrijf aan de Hoofdweg verplaatst naar de Dwarsweg. Zij vrezen dat zwaar verkeer zoals tractoren en melkveewagens de smalle B-weg beschadigen en onveilig maken. Tevens spreken de omwonenden van een ongelijke behandeling.
"Al onze eigen bouwplannen zijn aan strenge regels onderworpen. In het buitengebied wil de gemeente alles compleet houden met zo min mogelijk bijgebouwen. Ook als die er al stonden. Dit beleid staat haaks op het inrichten van een nieuwe boerderij met een bebouwde oppervlakte van 1500 vierkant meter. Wij voelen het ook als erg onrechtvaardig wanneer we vragen naar het bestemmingsplan van onze omgeving en het antwoord is dat het weilanden blijven. Hierop hebben wij immers destijds de aankoopbeslissing genomen om hier te komen wonen en veel geld en energie gestoken in het opnieuw opbouwen van een woonhuis. Alle omwonenden hebben vanaf 2002 geregeld contact gehad met betreffende afdelingen van de gemeente, zonder dat er iets over de plannen om de boerderij aan de Molenweg te vestigen, is gezegd. Recentelijk is er nog een presentatie geweest van het nieuwe bestemmingsplan. De vraag is toen heel direct gesteld en beantwoord: er wordt niets gebouwd, het blijven weilanden. Nu blijkt dat er al jaren wordt nagedacht over mogelijkheden om een boerderij aan de Molenweg te bouwen. Wij voelen ons op het verkeerde been gezet" aldus de Molenwegbewoners die hun bezwaren kenbaar maakten afgelopen dinsdag in de vergadering van het Dorpsplatform Zegveld. Het Dagelijks Bestuur van het platform begrijpt de onrust, maar twijfelt of dit een aangelegenheid is van het dorpsplatform. Zij vonden dat de bezwaarmakers in ieder geval de mogelijkheid moesten krijgen hun verhaal te kunnen vertellen en dat de gemeente de communicatie met de bewoners op correcte wijze te voeren en goed te informeren. De bewoners van de Molenweg laten het hier niet bij en gaan met hun protestactie door.

Bron: Woerdense Courant 19 juni 2008

Samenwerking en geld voor Thomashuis

Zegveld - Basisschool de Waldhoorn en het Thomashuis hebben de eerste stap gezet naar een samenwerkingsverband. Over en weer zullen er de komende tijd contacten zijn.
Het Thomashuis is een zorginstelling voor verstandelijk gehandicapten. Deze voorziening bestaat nu ruim een jaar. In het pand aan de Hoofdweg werken de kunstzinnige bewoners in een atelier, maar er zijn ook mogelijkheden om in de tuin werken of de dieren verzorgen. Om de samenwerking te beklinken liepen de scholieren naar het Thomashuis. Daarbij trokken zij een symbolische lijn tussen beide gebouwen, die uiteindelijk aan elkaar werden geknoopt. De samenwerking krijgt voor het eerst gestalte in een kunstproject van de openbare basisschool. Leerlingen werken in die week mee in het atelier. Alle groepen werken samen aan dit project. Op de afsluitingsavond, 3 juli, is er een veiling van de kunstobjecten. Een gedeelte van de opbrengst van deze veiling, is de eerste bijdrage van de Waldhoorn aan het nieuwe "goede doel". Die avond worden ook de bewoners van het Thomashuis uitgenodigd. Nu al kreeg de school een kunstwerk mee, dat na enige tijd weer omgeruild kan worden. Zo hangt er steeds iets van de bewoners van het Thomashuis in de school. De leerlingen hadden voor de bewoners voetbalspullen meegebracht, met het oog op het huidige EK.
Cheque
De Kamerikse vrouworganisatie 'Zij Actief' heeft een cheque van 500 euro overhandigd aan Theo en Jeanne Nieuwendijk van het Thomashuis in Zegveld. "Het is hartverwarmend dat zelfs vanuit Kamerik met ons wordt meegeleefd 'Vindt Theo Nieuwendijk. "Zij Actief heeft jaarlijks een kraam op Koninginnedag in Kamerik. Een deel van de opbrengst gaat naar een goed doel en zij wij dit jaar uitgekozen" In het Thomashuis, dat wordt gerund door Theo en Jeanne ,wonen 8 bewoners met een verstandelijke beperking. "Wij mogen het geld vrij besteden en zijn van plan in september een weekje met onze bewoners op vakantie te gaan en daar zullen we het aan besteden" aldus Theo Nieuwendijk.

Zomerzangavond in kerk Zegveld

Zegveld - In de hervormde kerk aan de Hoofdweg in Zegveld wordt zaterdag een zangavond gehouden. Medewerking verleent het jeugdkoor "The Messengers' uit Veenendaal, onder leiding van Warno Ruting, die tevens het orgel en de piano bespeelt. Het Zegveldse Christelijk Gemengde koor "de Lofstem" zingt enige liederen. Dirigente is Pia Schütz die ook als soliste te beluisteren is.' De collecte is deze avond bestemd voor de technische school voor weeskinderen in Rwanda, waar Lilian en Henri Jansen-Timmerman werkzaam zijn. Over dit werk vertellen Amanda Muijs en Lydia van Holten. Aanvang: 20.00 uur.

Bron: Woerdense Courant 12 juni 2008

Doelenmarkt

ZEGVELD - Op Molenweg 39 is er zaterdag 14 juni een goede doelenmarkt van 09.30 tot 14.30 uur. De opbrengst is bestemd voor de bouw van een school voor speciaal onderwijs in het stadje Siret in het noorden van Roemenie.

Kopstukken
Opvallende mensen binnen het gehele verschijningsgebied van het Woerdens Nieuwsblad zullen de revue passeren. Regelmatig van woonplaats wisselend, om de verscheidenheid van 'Kopstukken' in de wijde regio weer te geven.

Foto en Tekst: Margon van den Berg

DE MEIJE - Hij zegt van zichzelf dat hij wispelturig van aard is en van veranderingen en uitdagingen houdt. Ook is hij niet te beroerd een weiland in bos te veranderen of een omgewaaide stal eigenhandig weer op te bouwen. Eigenlijk heeft hij elk plekje in en rondom de boerderij waar hij woont en werkt beetgepakt en veranderd. Wim Verwoerd beschikt over een onuitputtelijke energie en heeft meer ideeën dan tijd, maar ..."
Wat doet Wim Verwoerd in De Meije?
„Ik heb het helemaal voor elkaar in De Meije. Ik woon en werk er prettig, met mijn ouders als directe buur. Toen ik hier kwam wonen, achttien jaar geleden, werkte ik nog als tentoonstellingsbloemist en voerde de meest uiteenlopende opdrachten uit in Europa. Nog steeds kan ik het niet nalaten tienduizend buxussen te kweken en agaves te stekken.
Ik stopte met dit werk en ging naar de kunstacademie om er te schilderen, maar kwam met beeldhouwen thuis. Ik wilde van de tuin rondom mijn huis een beeldentuin maken, maar stuitte op verzet van de gemeente Nieuwkoop. Ik heb er toen voor gekozen om les te gaan geven in het beeldhouwen. Dat is heel goed gaan lopen. Zelf zo goed, dat ik met wachtlijsten werk. De eerste drie maanden van het jaar geef ik wekelijks zeven groepen les. In de zomermaanden geef ik workshops en ontvang ik dagelijks twaalf leuke mensen die iets moois willen creëren. Ieder mens zet zijn eigen handtekening in de steen. De eigenheid van de maker zie je terug in de steen. Ook wie van zichzelf denkt dat hij niet in staat is om iets te creëren, gaat compleet verrast naar huis. En komt terug. Want beeldhouwen werkt verslavend. Ook voor mij. Ik hoop nog vele jaren op dezelfde voet door te gaan."
Heb je wensen of dromen die je wilt verwezenlijken?
„Als je geen dromen en wensen meer hebt in het leven, is je leven geleefd. Het leven is zo kort, dat ik altijd probeer mijn dromen en wensen te verwezenlijken. Ook de boerderij waar ik nu woon, was ooit een droom. Ooit wilde ik een woonschip kopen op het mooiste plekje van Amsterdam als expositie/werkruimte om daar mijn onderbroekencollectie en fallussen tentoon te stellen. Het eerste is een schilderonderwerp en het laatste beeldhouw ik. Vorig jaar heb ik dit gerealiseerd. In 2009 hoop ik tijdens de Gay Pride open te gaan. Ik heb minstens honderd onderbroeken geschilderd en het lijkt me leuk om nu een eigen collectie te ontwerpen. En te laten uitvoeren onder de merknaam O.M.A.: Onderbroeken Mannen Amsterdam. En geloof mij, die komt er."
Waar erger je je aan?
„Ik erger me niet gauw, maar je moet niet dronken tegen mijn auto aanrijden, gauw je lichten uitzetten, wegrijden en mij met een schade van vierduizend euro laten zitten. Ik heb sowieso een hekel aan vernielzucht van dronken mensen die daar naderhand niet de verantwoording voor nemen. Groepen die vanuit de kroeg richting huis onderweg van alles vernielen kunnen niet Op mijn sympathie rekenen."
Je krijgt een toverstaf je en een stafje waarmee u een volgend Kopstuk mag aanwijzen
„Met zo'n toverstafje zou ik mijn vier jaar geleden overleden zusje, ze stierf aan borstkanker, even terug toveren. Zodat ze kan zien dat het haar twee kinderen goed gaat. Dat andere stafje gebruik ik om Trees van de Hadelkamp uit Montfoort aan te wijzen. Ik denk dat toveren met een stokje haar wel is toe vertrouwd."

Bron: Woerdens Nieuwsblad 12 juni 2008

Kopstukken
Opvallende mensen binnen het gehele verschijningsgebieid het Woerdens Nieuwsblad zullen de revue passeren. Regelmatig van woonplaats wisselend, om de verscheidenheid van 'Kopstukken' in de wijde regio weer te geven.

Door Margon van den Berg

ZEGVELD - Ze is van oorsprong een Friezin, verliet heit en mem om een zwerfkatje te worden. Nienke van der Kooi werkte als begeleidster van geestelijk gehandicapten in verschillende instituten in Nederland en overzee. Midden jaren zeventig verhuisde ze naar Zegveld, geprikkeld door het beleid van Den Uyl dat werknemers stimuleerde buiten de stad te wonen. Ze begon er een schoonheidssalon, trouwde en binnen no time voelde ze zich een Zegveldse.
Wat doet Nienke van der Kooi in Zegveld?
„Te veel om op te noemen. Ik ben druk met mijn schoonheidssalon. Mijn werk geeft me veel voldoening en zeer zeker ook energie. Ik koester de vertrouwensrelatie die ik in al die jaren heb opgebouwd met mijn klanten. Als ik niet bezig ben in mijn salon, kun je me in mijn atelier vinden. Ik heb een verrukkelijke werkplek in de tuin. Daar ben ik mevrouw Specht, volgens mijn buren. Ze horen me geregeld hakken. Als een bouwvakker ben ik dan in de weer met een haakse slijper en beitels. Het beeldhouwen staat haaks op mijn werk als schoonheidsspecialiste, maar zo blijf ik prima in balans. Ik maak beelden van verschillende steensoorten. Afhankelijk van mijn stemming pak ik een zachte of knoeper-harde steen, die ik dan langzaamaan vormgeef. Daarnaast schilder ik ook. Ik ben al vijftien jaar actief bij sdchildersclub De Natte Kwast en heb me onlangs aangesloten bij de Kunstkring in Nieuwkoop. Kunstenaars zijn bij uitstek sologangers en dan is het heel stimulerend om met andere, gelijkstemden contact te hebben, ideeën uit te wisselen en samen exposities te organiseren. Dit jaar heb ik zeven exposities lopen, waarvan een in Aalsmeer in de bekende galerie 'Sous-Terre'. Ik werd ervoor gevraagd en dat geeft me nog steeds een verjaardagsgevoel. Het brengt me zo'n superheerlijk gevoel als iemand mijn geesteskinderen waardeert. Voordat ik zelf begon met beeldhouwen, organiseerde ik in samenwerking met de Culturele Stichting Zegveld 'Slootkunst'. In de sloot aan de Hoofdweg, zo'n vijf kilometer lang, stonden meer dan 35 objecten, gemaakt door verenigingen, scholen, bedrijven en particulieren. Elke drie jaar werd dit project opnieuw georganiseerd. Iedereen vindt het nog steeds jammer dat er geen Slootkunst exposities meer gehouden worden.
Heb je wensen of dromen die je wilt verwezenlijken?
„Ik heb niet zozeer een wens of een droom, want dan moet je maar afwachten of die uitkomt. Maar ik heb wel een doel. Nu staan mijn beelden in zes van de dertien provincies. Ik wil ze allemaal veroveren. Daar komt heel wat bij kijken. Ik regel mijn eigen PR en ik kan je verzekeren dat daar heel wat uren werk in zit."
„Maar niets in het leven komt naar je toe. Als je niks doet, gebeurt er niks. Ik onderneem actie, dat past veel meer bij mij. Maar dan wel het liefst in samenwerking met anderen. Ik organiseerde de Schildersdagen in Woerden/daar kwamen veel mensen uit alle delen van Nederland op af. Het geeft me een bruisend gevoel als ik iets heb neergezet waar andere mensen blij van worden/'
Waar erger je je aan?
„Als ik me erger aan iets waar ik iets aan kan doen, zoek ik een oplossing. Alleen maar mopperen kost energie en brengt je in een negatieve spiraal. Dat probeer ik te vermijden. Als er iets is wat me dwars zit, duik ik mijn atelier in en pak ik de hardste steensoort die voorhanden is. Zo kan ik negatieve energie omzetten in positieve energie. En dat levert een beeldschoon eindresultaat op."
Je krijgt een toverstaf je en een stafje waarmee u een volgend Kopstuk mag aanwijzen.
„Met dat toverstafje tover ik dat iedereen die in een moeilijke situatie zit, het sleuteltje vindt voor haar of zijn eigen oplossing. Mijn opvolger wordt Wim Verwoerd van de Blauwe Wereld. Van hem heb ik de beginselen van mijn beeldhouwkunst geleerd. Een fijn en inspirerend mens."

Bron: Woerdens Nieuwsblad 5 juni 2008

Markt in Zegveld

De Zegvelderie is al een aantal jaren met meer. Maar met een Verenigingenmarkt presenteren plaatselijke verenigingen en instellingen zich tegenwoordig toch in voorjaar of zomer aan de bevolking. Afgelopen zaterdag trok het evenement een behoorlijke belangstelling.

Oud Papier

Komende zaterdag, 7 juni, haalt muziekvereniging 'Kunst Na Arbeid' weer het oud papier in Zegveld op. de Zegvelders wordt verzocht het papier vanaf 8.30 uur uur aan de weg te zetten. De opbrengst is bestemd voor de verenigingskas.

Bron: Woerdense Courant 5 juni 2008
Pin It