Het komt toch nog goed
Speeltuin Zegveld

Zegveld - In de speeltuin aan de Molenweg is vorige week een nieuw speeltoestel geplaatst. Daarmee is aan een grote wens van het speeltuinbestuur tegemoet gekomen.
De klimtoren met een glijbaan, touwklimwand en loopbrug is in de plaats gekomen van de hoge glijbaan. In het voorjaar haalde de gemeente Woerden het toestel weg omdat het niet aan de veiligheidseisen zou voldoen. Het bestuur van de speeltuinvereniging 'De Robbedoes' en het Dorpsplatform Zegveld protesteerden daar tegen. Niet tegen het veiligheidsaspect, maar wel tegen de kaalslag, omdat de toestellen die weggehaald werden, niet werden vervangen. Hetzelfde gebeurde met de kabelbaan. Langzamerhand lijkt alles toch nog goed te komen. In de zomervakantie is ook het achtergelegen trapveld ingericht met een kooivoetbalterrein.
Ophogen
Volgens een bestuurslid van de speeltuin wordt nu nog met de gemeente bekeken wanneer de speeltuin opgehoogd wordt. Dat hangt af van het beschikbare budget. De Zegveldse vereniging 'De Robbedoes' bestaat volgend jaar vijftig jaar. Aan de voorbereidingen voor een feestje in de speeltuin wordt gewerkt.

Wandeltochten rond Zegveld

Zegveld - Rondom Zegveld worden zaterdag 6 september wandeltochten georganiseerd door Wandelkring Weyde Blick. Onder het motto Genieten van weidse en wijde blikken kunnen de deelnemers afstanden van 2,5, 5, 12 en 24 kilometer afleggen. De start is tussen 9.00 en 11.00 uur bij de Milandhof aan de Middenweg 2. Meer informatie via: www.wandelkringweydeblick.nl

Bron: Woerdense Courant 28 augustus 2008

Kopstukken

Opvallende mensen binnen het gehele verschijningsgebied van het Woerdens Nieuwsblad zullen de revue passeren. Regelmatig van woonplaats wisselend, om de verscheidenheid van 'Kopstukken' in de wijde regio weer te geven.
Foto en Tekst: Margon van den Berg

ZEGVELD - Hij kent de grafische wereld nog vanuit de tijd dat er eerst met viltstiften een ontwerp gemaakt moest worden. Vervolgens werden teksten en foto's geknipt en geplakt tot werktekeningen en dan ging het geheel naar de drukker. Pas eind jaren tachtig kwamen er computerprogramma's op de markt, die het werk een stuk vergemakkelijkten. Gerrit Gerritsen heeft een bureau voor creatieve vormgeving en realisatie.
Wat doet Gerrit Gerritsen in Zegveld?
„Met realisatie wordt bedoeld dat ik er voor zorg dat het door mij gemaakte ontwerp ook keurig gedrukt gaat worden. Dat kan een brochure, een flyer, een periodiek of een boek zijn. Die zorg neem ik de klant dus uit handen. Toen ik voor mezelf begon, waren mijn eerste klanten voornamelijk reclamebureaus, drukkerijen en uitgeverijen. Ik werkte, maar dat doe ik nog steeds, vanuit huis. De laatste tijd leg ik me toe op het verzorgen van promotiemateriaal voor kleine en middelgrote ondernemingen. Ook ontwerp ik huisstijlen, logo's, briefpapier en wat er zoal bij komt kijken als je je bedrijf naar buiten brengt. Hoe je dat doet, beeldherkenning, is belangrijker dan menigeen denkt. Een startende ondernemer die met een bij zijn bedrijf passende huisstijl naar buitenkomt, kan op een gegeven moment rekenen op herkenning. Herkenning en vertrouwen zijn twee aan elkaar gekoppelde begrippen. En daarmee ben je ongemerkt je concurrent een streepje voor." „Ik werk niet alleen voor bestaande bedrijven maar ook voor instellingen. Inmiddels ben ik nu bijna dertig jaar zelfstandig en heb nog steeds klanten uit mijn beginperiode. Ik neem aan dat ze vinden dat ik leuke dingen maak. Bijkomend aspect is dat ik een eenmansbedrijf heb en vanuit huis werk. Dat zie je terug in de factuur. En dat is vandaag de dag niet onbelangrijk."
Heb je wensen of dromen die je wilt verwezenlijken?
„Mijn allergrootste droom heb ik al verwezenlijkt toen ik voor mezelf begon. Dat heeft me heel veel opgeleverd. En dan heb ik het niet over materiele zaken. Ik heb altijd vanuit huis gewerkt en was daardoor in de gelegenheid mijn kinderen van dichtbij te zien opgroeien. Dat heb ik als een geweldig voordeel ervaren." „Daarnaast zegt niemand me hoe laat ik moet beginnen of stoppen. Los van het feit dat afspraak afspraak is en alles op tijd klaar moet zijn, heb ik toch een enorme vrijheid in de wijze waarop ik mijn dag indeel. Ik ben blij dat de dingen zijn gegaan zoals ze zijn gegaan. Deze droom wil ik graag nog een poosje blijven dromen."
Waar erger je je aan?
„Boos word ik niet gauw, maar ik kan me behoorlijk verbazen over mensen met korte kontjes. Natuurlijk is het heel vervelend wanneer je kletsnat wordt vanwege een automobilist die door een diepe plas rijdt. Maar om dan gelijk een kopstoot uit te delen? En afval. Hoe bestaat het dat je afval op de grond gooit als er nog geen halve meter verder een prullenbak staat?"
Je krijgt een toverstaf je en een stafje waarmee je een volgend Kopstuk mag aanwijzen.
„Als het flink regent staat een gedeelte van Zegveld blank. Voor de jeugd is dat eventjes leuk, want zij kunnen dan op de surfplank door de straten. Met dat toverstafje tover ik Zegveld op een terp. Dan hebben we eindelijk droge voeten." Mijn opvolger wordt Wilma van Laar die samen met haar man Martin een bedrijf runt in geschenkpakketten en relatiegeschenken aan de Cattenbroekerdijk in Woerden."

Bron: Woerdens Nieuwsblad 28 augustus 2008

Boeren moeten niet tussen burgers wonen
Buurt vreest stank, zwaar verkeer en herrie

ZEGVELD
Bewoners van de Molenweg in Zegveld protesteren tegen een nieuw te bouwen boerderij. Ze hebben dat duidelijk gemaakt op een bord dat sinds kort langs de Molenweg staat. Vijf families uit Zegveld vormen de kern van de actievoerders. Zij zijn tegen de bouw van de boerderij vanwege de verkeersveiligheid aan de Molenweg. Bewoners denken dat deze afneemt, omdat het bedrijf een stroom zwaar verkeer zal aantrekken. Ook vrezen zij geluidsoverlast, stankoverlast, een toename van insecten en horizonvervuiling. „We zijn niet tegen boeren, maar vinden deze locatie gewoon niet geschikt," aldus een van de actievoerders. „De boerderij kan beter aan de Dwarsweg worden gebouwd, waar meer ruimte is en bredere wegen liggen. Ik gun iedereen zijn werk, maar boeren moeten niet tussen burgers en nieuwbouw worden gezet."
De actiegroep gaat volgende week stickers uitdelen in Zegveld, De bouwaanvraag voor de boerderij is nog niet ingediend. Deze wordt in maart 2009 verwacht.

Bron: AD 23 augustus 2008

Te water

ZEGVELD - Een testrit met een Audi R8 is anders afgelopen dan de bestuurder in petto had. Tijdens de rit ging het op de Milandweg ter hoogte van het Woerdense Verlaat goed mis. De auto raakte door onbekende oorzaak te water. De Milandweg is na het ongeval enkele uren afgesloten geweest. De bestuurder krijgt de rekening wél thuis, want de auto moet gewoon worden afgerekend.

Bron: Woerdens Nieuwsblad 21 augustus 2008

Stroopwafelactie

Het duurt nog even, maar op 9 en 10 september houdt de Zegveldse badmintonvereniging Don Quishuttle haar jaarlijkse stroopwafelactie. Vrijwilligers van de verenigingen komen in Zegveld de deuren langs om de wafels te verkopen. De opbrengst is bestemd voor de verenigingskas.

Bron: Woerdense Courant 14 augustus 2008

Zegveldse raakt gewond bij botsing

Woerden - Bij een aanrijding op de kruising van de Middellandbaan en de Rosmolenlaan is vorige week een 21-jarige Zegveldse gewond geraakt. De vrouw reed op het fietspad langs de Middellandbaan en werd aangereden door een auto met een 59-jarige man uit Gouda aan het stuur. De man zag de Zegveldse over het hoofd.
De vrouw liep bij de aanrijding een fikse beenwond op en klaagde over pijn in nek en rug. Zij werd per ambulance overgebracht naar het Hofpoort Ziekenhuis.

Bron: Woerdense Courant 7 augustus 2008

Gasten dag en nacht welkom

Tekst Klaas van Dijken
Foto: Eric Taal

Angela de Jong woont bij haar camping in de Bodegraafse Meije. Ze woont en werkt dus op één plek. Dat heeft voordelen, maar ook nadelen.
Polders strekken zich uit achter boerderijen en kleine huizen. In het water van het riviertje de Meije dobberen motorboten en vaart een kano. De weg kronkelt mee met de rivier. Aan deze weg, toch enigszins afgelegen, ligt camping De Hollandse Boerderij, verscholen achter de boerenhoeve van de familie De Jong.
Bijna dag en nacht kunnen mensen aankloppen bij Angela de Jong (44), als ze een plek op de camping willen. Alleen tussen zes en zeven uur 's avonds is Angela met haar man en vijf kinderen aan het eten en willen ze liever niet gestoord worden. „Maar als een gast om vijf over zes voor de deur staat, ren ik wel naar buiten om hem te helpen," moet Angela toegeven.
Haar hele leven heeft ze aan de Meije 63 gewoond. Zelfs een jaar of vier in een caravan op het terrein. Eerst alleen, later met haar man en eerste kind. „Ik voel me verbonden met deze plek. Net als mijn oma. Die heeft hier ook gewoond en had vijf kinderen, net als ik." Verhuizen, daar moet Angela niet aan denken. Haar ouders wonen nu in Bodegraven, maar vooral haar vader vond het moeilijk weg te gaan. „Stel dat in de toekomst het bedrijf wordt overgenomen door een van mijn kinderen, dan kan ik altijd nog in een van de chaletjes gaan wonen," zegt Angela.
Maar zover is het nog lang niet. Tot die tijd woont en werkt ze op dezelfde plek. „Ik moet er niet aan denken om de deur achter me dicht te kunnen trekken. Wat zou dat saai zijn."
Ze houdt erg van tuinieren. „Ik zorg dat de planten en bloemen er mooi bijstaan. Gasten merken dat op en zo werk ik aan het aangezicht van de camping."
De boerderij waar Angela nu in woont, stamt uit 1980. daarvoor stond er een hoeve uit 1889. Het nieuwste deel van de woning wordt momenteel gebouwd. Direct naast het huis komen een keuken en een ruimte voor de gasten. Want De Hollandse Boerderij is niet alleen maar een camping. Er worden ook gebouwen verhuurd aan grote groepen mensen. Die kunnen bijvoorbeeld gebruik maken van een zaal die direct aan het woonhuis grenst. Alleen een deur houdt woon en werkruimte gescheiden. „Als er een groep mensen is, dan gaat de deur op slot. ik wil niet dat mensen opeens in mijn woonkamer staan."
Slechts ervaringen heeft ze niet. Alleen met studentengroepen past ze op, want die willen nog wel eens herrie schoppen. „Meestal komen gasten van tevoren wel langs en kan ik het goed inschatten. Ik heb dus bijna nooit lastige berzoekers." Dat mensen permanent verblijven op de camping, wil Angela liever niet. „Nee dan heb ik het idee dat ik geen baas ben meer over mijn eigen terrein en dat wil ik wel blijven."

In de polders
De Meije is een lintdorp
Camping De Hollandse Boerderij ligt langs de Meije, een riviertje. De Meije is ook een plaatsje en wel een lintdorp. Dat is een andere benaming voor een vaak smal en langgerekt dorp langs het water. In Nederland en België zijn veel lintdorpen te vinden. Hoewel de camping diep in de polders ligt, weten veel toeristen De Hollandse Boerderij te vinden. Door het schilderachtige Hollandse landschap wordt de camping aantrekkelijk. „Het is niet een hele luxe camping," zegt Angela. „Wat denk ik het belangrijkste is, is dat de toiletten en het overige sanitair schoon zijn. Daar letten mensen het eerste op."

Bron: AD 2 augustus 2008
Pin It