Auto's in het water

Kamerik/Zegveld
De gladheid van de afgelopen dagen heeft voor een aantal problemen op de weg gezorgd. Gisterenmorgen raakte in Zegveld een auto te water, nadat de bestuurder verrast werd door het gladde wegdek. Ook fietsers hadden er last van. Op verschillende routes bleek het, door een klein maar venijnig regenbuitje zo glibberig, dat de fietsers en bromfietsers maar moesten gaan lopen. Wie dat niet deed, liep het risico onderuit te gaan en dat gebeurde op diverse plaatsen. Zaterdagmorgen gingen in alle vroegte twee auto's in Kamerik het water in. Kort na half negen dook een bestuurder, die vanuit Woerden kwam, na de bocht van de Kruipin met zijn wagen het talud af. De bestuurder kwam met de schrik vrij, maar de auto moest worden weggetakeld. Korte tijd later was het weer raak en gleed een auto, komend vanaf de Spruitweg, rechtuit de Wetering in, in plaats van de bocht te nemen richting Woerden. De bestuurder kon zichzelf in veiligheid brengen en later, met een deken om, toekijken hoe zijn voertuig uit het water werd gehaald.

Bron: Woerdense Courant 27 november 2008

Geslaagde Goede Doelendag in Zegveld

ZEGVELD - Enkele honderden mensen waren afgelopen weekend getuige van een mede door hun aankopen geslaagde Goede Doelendag in en nabij het gemeenschapsgebouw in Zegveld. Van de verkoop van zelfgemaakte dingen tot aan zelf gefabriceerde levensmiddelen, én geleverde diensten zoals het wassen van auto's, werden opbrengsten bedongen.

Bron: Woerdense Courant 20 november 2008

Kleinveeteelt in Milandhof

Zegveld - Konijnen- & Pluimveevereniging 'Kleinveeteelt' organiseert zaterdag haar jaarlijkse kleindierenshow in de Milandhof. De dieren met of zonder prijs zijn te bewonderen van 9.00 tot 16.00 uur. Vanaf 14.00 uur kunnen kinderen zich laten schminken.

Zegveldse dag voor het goede doel

Zegveld - In De Voorhof in Zegveld wordt zaterdag van 10.00 tot 14.30 uur de jaarlijkse Goede Doelen Dag georganiseerd. Bezoekers kunnen terecht in de 'creazaal' voor handgemaakte bloemstukken en vogelvoerdecoraties en in de 'kniphof voor een goedkope knipbeurt. Nieuw dit jaar is de 'kidshof met kinderkleding, speelgoed, spelletjes en een kraam met poppenkleding. In de grote zaal repareert een boekbinder oude boeken. Verder is er van alles te koop: boeken, planten, levensmiddelen. Voor iedereen is in Beps' keuken een kopje koffie te koop met gratis gebak.

Bron: Woerdense Courant 13 november 2008

EO's Korenslag verder zonder Bravour

WOERDEN/ZEGVELD - Zeemanskoor Bravour heeft voor het optreden tijdens het jubileumfeest van de Chr. Oranjevereniging in Zegveld zaterdag eerst, meegedaan aan de tweede auditie van Korenslag van de EO.
's Maandags kregen zij de opdracht een lied in te studeren voor de auditie van zaterdag en wel het nummer van Jan Smit 'Als de morgen is gekomen'. Vier avonden zijn de zangers van Bravour bezig geweest het liedje onder de muzikale knie te krijgen, om een goed figuur te slaan voor de jury bij de uitvoering. Met volle overgave werd het liedje gebracht, maar de jury onder voorzitterschap van Janke Dekkers vond na rijp beraad dat Bravour niet door mocht naar de kwartfinale. Het rapport luidde 'goed verstaanbaar gezongen, maar het ontbreken van meerstemmigheid' vond men onvoldoende om door te mogen naar de kwartfinale.

Bron: Woerdens Nieuwsblad 13 november 2008

ledere Zegvelder staat wel op de foto

ASTRID PEL

ZEGVELD - De christelijke Oranjevereniging Zegveld maakte eind vorige maand het 75ste jaar vol. Onderdeel van de feestelijkheden is een fototentoonstelling die alleen vandaag te zien is. ledere Zegvelder is volgens de organisatie wel een keer op de foto te vinden. Aubades en volksspelen voeren de boventoon op de kiekjes, maar ook het limonade schenken behoort tot de oude oranjetraditie in het dorp. „Vrouwen vullen de bekertjes voor de scholieren, zoals je ziet. Dat zijn de echtgenoten van de bestuursleden," legt Jan van Amerongen uit. Al keuvelend kwijten de Zegveldse dames zich in zwart-wit van hun taak. Bestuurslid Jaap Brak kijkt vanachter de geschraagde tafel toe of alles ordentelijk verloopt. „Zo was de verdeling in die tijd. De mannen vergaderden en de echtgenotes zorgden voor het eten en drinken," verklaart Van Amerongen.
Van de driehonderd foto's die vandaag te zien zijn in Milandhof, zijn er een stuk of twintig uit de periode van voor de Tweede Wereldoorlog. De oudste foto dateert uit 1934.
Van alle jaren zijn foto's te zien, behalve uit de oorlogsjaren want toen werd de vereniging tijdelijk opgeheven.
Hoe recenter de foto's, hoe noodzakelijker het bleek om een selectie te maken. De zevenhonderd foto's die niet zijn opgehangen, zijn wel te zien tijdens een doorlopende diapresentatie. Het merendeel van de foto's komt uit het eigen verenigingsarchief, maar vanuit verschillende hoeken is beeldmateriaal aangeleverd. Daarbij zijn ook films, waarvan de oudste stamt uit 1962.
Dat de tentoonstelling alleen vandaag kan worden bekeken, volgens bestuurslid Van Amerongen jammer. „Maar aan de andere kant is het nu wel uniek. Iedereen moet dus naar dit feest komen."
Ook jongeren zijn welkom. Want de zinsnede uit de oprichtingsnotulen van 1933 dat 'er geen feesten worden georganiseerd voor personen tussen de 16 en 24 jaar, niet om de feesten maar om de gevolgen ervan,' is al enige tijd uit het verenigingsreglement verdwenen.
• Jubileumfeest Chr. Oranjevereniging Zegveld, zaterdag 8 november, Milandhof van 14.00 tot 22.00 uur.

Bron: AD Groene hart 8 november 2008

Kringloopvlees uit Zegveld

DOOR SASKIA AERTS

Woerden/Zegveld - Het Veenweide rundvlees smaakt nog als vroeger en als het aan Theo en Truus Spruit ligt smaakt het over 100 jaar nog steeds zo. Begrijpelijk dat vier prominente restaurants in de regio het Zegvelds Veenweide vlees op de kaart hebben staan. Het geheim van dit bijzonder smakelijk stukje vlees is volgens Theo te verklaren uit de zorg voor de natuurlijke kringloop.
Theo Spruit is verweven met zijn Zegveldse polder. Wie aan zijn land komt, komt aan hem. "Ik kan het land lezen. Elke slootkant, elk greppeltje ken ik. Ik hoor de wormen zelfs knetteren in de grond. De polder kent zoveel schoonheden, daar kan ik geen genoeg van krijgen." Het is in deze polder dat de 80 rood-bonte koeien en blaarkoppen (volgens Truus dé koeien met een lekkere kont vlees) genieten van het sappige gras. Truus "Wij kijken naar de natuur en leven met de natuur. Het land bemesten we niet eerder dan wanneer de grutto's en kieviten er weer zijn."
Natuurlijke kringloop
Ten aanzien van de bemesting voeren Theo en Truus hun eigen (natuur) beleid. Theo: "Toen ik in 1994 te horen kreeg dat boeren de drijfmest voortaan moesten injecteren dacht ik: dat nooit in mijn land!" Theo rijdt zijn drijfmest nog steeds bovengronds uit. Dat heeft ertoe geleid dat hij zich al acht keer tegenover rechterlijke instanties moest verantwoorden. "De wetgeving belemmert ons in onze kringloopgedachte en daar verzetten wij ons tegen. Uiteindelijk heeft de overheid besloten een onderzoek te laten uitvoeren en sinds 2003 verricht de Universiteit Wageningen metingen in onze polder. Volgend jaar komt het rapport uit en ik heb al gehoord dat resultaten veel belovend zijn. Dat bevreemdt mij niet want een gezonde koe eet gezond gras en scheidt gezonde mest uit, die het land weer verantwoord vruchtbaar maakt. De oplossing is dus gewoon: zorgen dat de natuurlijke kringloop weer rond is. "Truus: "Daarom zie je in onze polder en aan de slootkanten 's zomers een overvloed van bloemen staan. Bloemen die in de polder horen maar op veel plekken helaas verdwenen zijn."
Moeder van de beesten
In de stal liggen de koeien en de vijf fokstieren lekker op een bedje van stro. De 50 kalveren hebben zich genesteld in de authentieke potstal, een stal waarbij de mest wordt bedekt met een nieuwe laag stro. De zo aangestampte en gerijpte mest wordt weer gebruikt voor de bemesting van de polders. Theo: "Truus is echt dé moeder voor dé beesten. Ze voert ze en is er altijd bij als er een kalf geboren wordt! Behalve op zaterdagoch-
tend dan, want dan staat ze op de streekmarkt. Ze beloont de dieren regelmatig met een aai over hun bol en dat merk je. Als je in de stal komt komen ze gewoon naar je toe om geaaid te worden!" Truus: "Ze liggen er ontspannen bij en dat is goed voor het vlees. De Kalfjes worden gevoed met de melk van de moederkoe, daar groeien ze het beste van. Alleen de melk die overblijft, gaat naar de fabriek. En de overige biest (de eerste melk na het kalveren) neem ik in gewelde vorm mee naar de streekmarkt. Daar zijn de klanten ook dol op." Truus: "Eigenlijk beduvel ik de kalveren en koeien maar één keer in hun leven. Dat is wanneer ze naar de slachterij gaan. We vervoeren ze respectvol op een karretje met vers stro en laten ze ambachtelijk slachten. Het vlees krijgt rustig de tijd om te besterven. Ook dat komt de smaak ten goede."
Veenweide vlees proeven
Wie zich culinair wil laten verwennen met een stukje Veenweide vlees kan terecht bij de restaurants 'het Bonte varken', in Bodegraven, 'De Florijn' in Nieuwerbrug, 'De Watergeus' in Noorden en 'de Smaak van Woerden' in Woerden. Voor wie zelf graag kokkerelt, is het Zegvelds veenweide vlees te koop op de streekmarkt of op afspraak aan huis: Dwarsweg 31 Zegveld, 0348-691382. Dit is de vijfde aflevering van een serie over de Woerdense Streekmarkt. De eerste stond in de Woerdense Courant van 2 okt.

Oranjevereniging sinds 1933

DOOR JOLANDA VAN TOL

Zegveld - De Christelijke Oranjevereniging viert zaterdag haar 75-ste verjaardag. Dat gebeurt met een feestelijk programma in de Milandhof.
De vereniging werd op 23 oktober 1933 opgericht. Het organiseren van kinderspelen, een optocht mét versierde voorwerpen, een traktatie en het houden van een lampionoptocht zijn tot aan de Tweede Wereldoorlog de belangrijkste activiteiten. Het eerste Oranjebestuur besloot dat er geen feesten worden georganiseerd voor personen van bijvoorbeeld 16 tot 24 jaar, niet om de feesten maar om de gevolgen daarvan zo staat in de notulen. Vanwege de oorlogsomstandigheden werd de vereniging opgeheven tot 28 mei 1945. Veel vooral jeugdige inwoners wilden een bevrijdingsfeest. Op een rumoerige ledenvergadering probeerden zij het bestuur over te halen, dit lukte niet. Het bestuur wilde geen volksfeest omdat dit strijdig was met de statuten.
De oplossing werd gevonden in het instellen van een apart comité dat wel contact hield met het bestuur, maar voor het overige zelfstandig optrad. In augustus 1945 werd het bevrijdingsfeest gevierd. De optocht met heel veel wagens was een enorm succes. In de jaren vijftig nam de Vereniging Dorpshuis een deel van het programma op Koninginnedag voor haar rekening. Het doel was geld bijeen te brengen voor het stichten van een Dorpshuis. Er werden onder andere voetbalwedstrijden en toneelavonden georganiseerd. De Oranjevereniging verzorgde de kinder- en volksspelen.
Festiviteiten
Het Koninginnefeest wordt dan nog steeds op 31 augustus gevierd omdat het bestuur 30 april geen geschikte datum vond. Na 1960 verschuift het feest naar 30 april en 5 mei. De eerste dodenherdenking in Zegveld werd in 1985 gehouden toen aan de Middenweg een herdenkingsmonument werd geplaatst. In de loop der jaren is het programma behoorlijk uitgebreid. De lampionoptocht en de kinder- en volksspelen zijn vaste onderdelen gebleven. Net als muziekvereniging " Kunst na Arbeid' die 75 jaar lang haar medewerking verleent. De Oranjevereniging telt 540 donateurs, waaruit de betrokkenheid blijkt van de inwoners met het werk van de Oranjevereniging.
Feest
Het jubileumfeest van de Oranjevereniging begint om 14.00 uur met een ballonnenwedstrijd. Een half uur later is er voor de kinderen in de basisschoolleeftijd de minimusical 'De kus van de Ballerina' door theater Van Santen. Van 14.00 tot 18.00 uur worden er poffertjes gebakken. Met een film- en fototentoonstelling geeft de jubilerende Oranjevereniging een overzicht van de oranje- en bevrijdingsfeestenvan de afgelopen 75 jaar. De feestdag wordt om 19.30 uur afgesloten met een uitvoering van het toneelstuk 'Kamer 13' en een optreden van zeemanskoor Bravour uit Woerden.

Wintermarkt

Wintermarkt De Culturele Stichting Zegveld organiseert op zaterdag 13 december voor de zesde keer een wintermarkt in de Milandhof. De markt, met onder andere ruim 50 kramen met winter- en kerstartikelen, kerstman en een terras met winterse lekkernijen, begint om 10.00 uur en duurt tot 16.00 uur.
Voor meer info: Edith Benetreu tel. 691720 of Jolanda van Tol tel. 691650.

Bron: Woerdense Courant 6 november 2008

Jubileum Chr. Oranjevereniging Zegveld

ZEGVELD - De Christelijke Oranjevereniging Zegveld bestaat in 2008 75 jaar. Dit wordt uitgebreid gevierd op zaterdag 8 november tijdens een jubileumdag. Vanaf 14.00 tot ongeveer 23.30 uur zijn er doorlopend activiteiten in en om De Milandhof. Er zijn bezigheden voor kinderen, zoals een ballonnenwedstrijd en een kindertheater, oude films worden vertoond van feesten van vroeger, een toneelstuk wordt opgevoerd met als titel 'Kamer 13' en Koor Bravour uit Woerden treedt op als afsluiter. Voor enkele onderdelen wordt toegang geheven. Sponsors zijn onder andere Rabobank Bodegraven-Woerden, Stoof Tweewielers, Gasterij de Milandhof en diverse lokale bedrijven. Donateur is Stichting VSB Fonds Woerden.

Bron: Woerdens Nieuwsblad 6 november 2008

VERHUIZING Geen buren binnen 400 meter en een natuurgebied naast de deur

Rust en ruimte werken als een magneet op stedeling

MATTHIAS KALJOUW

GROENE HART - Wonen op het platteland? Het is een droom van miljoenen Nederlanders. Dat blijkt uit onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Het Groene Hart, gelegen tussen 6 miljoen stedelingen, blijkt behoorlijk in trek.
„In het Groene Hart gelden andere wetten, omdat het omringd is door de Randstad," zegt SCP-onderzoekster Anja Steenbekkers. „Stedelingen verhuizen naar platteland binnen de regio omdat ze hun werk en de stedelijke voorzieningen wel in de buurt willen houden." Hierdoor lijkt het kip met de gouden eieren weggegooid te worden. „Platteland bestaat bij gratie van rust en ruimte, maar juist die aspecten komen onder druk te staan."
Want zowel stedelingen als mensen van het platteland zelf, zoeken betaalbare woningen. Hierdoor dreigt er een tekort aan deze woningen te ontstaan. Nieuwbouw lijkt dus nodig te zijn, maar dat zou de rust, de ruimte en het groen van het platteland niet ten goede komen. Een dilemma, en het zou volgens Steenbekkers maar zo kunnen dat het Groene Hart hierin voorloper is op andere plattelandsgebieden.
Uit het onlangs verschenen rapport 'Het platteland van alle Nederlanders' van het SCP blijkt dat 30 procent van stedelingen, 2,2 miljoen personen, ooit de kans zal grijpen naar het platteland te verhuizen. Zo'n 128.000 van hen zijn daadwerkelijk bezig met een verhuizing naar platteland.
Het gezin Lequin heeft de stap al genomen. Ze verlaten begin december hun gerenoveerde herenhuis in hartje Den Haag voor een zeventiende-eeuwse woonboerderij aan rivier de Grecht in Woerdense Verlaat.
„Langs het water en tussen de weilanden," aldus Stefanie Lequin. „Nou, de reden van de verhuizing is meteen duidelijk," zegt ze als ze haar huis in Den Haag binnenloopt. Lequin komt net terug van haar werk en kon haast de auto niet meer kwijt. Eenmaal haar huis binnen, moet ze zich langs de kinderwagen wringen die de trap naar de woonverdieping blokkeert.
„Mijn man en ik hebben altijd in de grote stad geleefd, maar alle voordelen daarvan gelden nu niet meer," beargumenteert Lequin. De gezinssituatie, met drie zoons van 3 maanden, 2 jaar en 3 jaar, vraagt om ruimte en veiligheid die de stad niet te bieden heeft. „De jongens kunnen in Woerden-se Verlaat met hun handen in de grond wroeten en in de tuin ravotten. Hier kan ik alleen hopen dat ze nooit aangereden worden."
Volgens Steenbekkers van het SCP zijn het vaak jonge gezinnen die de ruimte en veiligheid van het platteland opzoeken. „Ze zoeken de idyllische plekken: eengezinswoningen met een grote tuin."

Tot nu toe
• Door de grotere welvaart na de Tweede Wereldoorlog wordt wonen in het Groene Hart en werken in de Randstad populair.
• Tussen 1973 en 1976 groeit de bevolking in het Groene Hart (3,0 procent) sneller dan in de rest van Nederland (1 procent). In de Randstad neemt de bevolkingsomvang af (min 0,5 procent).
• In 1996 neemt de bevolkingsomvang van het Groene Hart nog maar half zo snel toe als in de rest van Nederland en de Randstad.
• Tot 1980 neemt de woningvoorraad het snelst in het Groene Hart, om na 1994 weer achter te lopen bij de rest van Nederland en de Randstad.
• Van de bewoners van het Groene Hart werkt 37,9 procent niet in het Groene Hart. Van deze groep werkt een kwart in Amsterdam, 17 procent in Den Haag en Utrecht en 14 procent in Rotterdam.
Bron: Het gedeelde land van de Randstad, Ruimtelijk Planbureau.

'Je moet het proberen, anders weet je niet of het bevalt'
„De jongens kunnen een eigen stukje grond bebouwen en buiten met opa en oma ravotten. Dan hebben we daar eindelijk de ruimte voor." Stefanie Lequin naar Woerdense Verlaat en ze ziet het platteland helemaal zitten. Ze verhuist 1 december vanuit Den Haag naar een woonboerderij in Woerdense Verlaat. En nee, het is niet een té idyllisch beeld. „Natuurlijk kan het dat ze later alleen zin hebben in computerspelletjes, maar ik heb ze in ieder geval de mogelijkheid gegeven buiten te spelen, en van de natuur te genieten." Volgens het SCP-rapport Het platteland van alle  Nederlanders, hebben Nederlanders een idyllisch beeld van het platteland. Wie platteland zegt, denkt meteen aan rust, vrijheid, veiligheid, gemoedelijkheid en een hechte gemeenschap. Een groot verschil met de stad, beaamt Lequin, maar ze zal Den Haag niet missen. „Vrienden zeggen: maar je hebt nooit op het platteland gewoond, hoe weetje dan dat het zo mooi is? Maar moet ik dan in een stad blij ven wonen omdat ik dat altijd gedaan heb? Je moet het proberen, anders weetje het nog niet. Als je werkelijk iets wilt moet je het niet uitstellen."

Toch willen de gezinnen stedelijke voorzieningen en het werk dichtbij hebben. „Daarom zullen ze niet naar Friesland of Groningen verhuizen, maar binnen de regio."
Friesland en Groningen waren ook voor Lequin en haar man geen optie. Voor hun baan, hij is medisch specialist in Amsterdam, zij in Den Haag, moeten ze binnen een half uur op hun werk kunnen zijn. „Binnen die straal rond Amsterdam kwamen we uit bij Woerdense Verlaat. Ik moet dan naar Den Haag forenzen. Maar ja, you win some, you lose some."
Geen buren binnen 400 meter, een natuurgebied naast de deur; het is het woonideaal van vele stadsbewoners. Nico Weesjes (64) zag er enkele naar de Meije verhuizen, een lintdorp tussen Zegveld en Bodegraven.
„Ze keerden in de eerste winter terug naar de stad omdat het zo stil was." Hijzelf verhuisde met zijn vrouw en drie kinderen zeventien jaar geleden uit het volgens hem te drukke Leimuiden naar de Meije. Leimuiden mocht dan slechts een groot dorp zijn, de verstedelijkte omgeving waren ze zat. Toen zijn jongste zoon in 1991 naar de middelbare school ging, vertrok het gezin naar het Groene Hart. „Ik werk in Katwijk aan Zee, maar moet vaak door heel het land reizen, Hier woon ik centraal." Wonen op het platteland was altijd al een wens van Weesjes. „ledere keer als we door het platteland fietsten, hadden we een bovenmatige interesse in de bordjes 'te koop'." Uiteindelijk kocht de familie een oud, vervallen boerderijtje in de Meije. Ze sloopten de bouwval en bouwden een woonboederij in de zeventiende-eeuwse stijl. „Daar waren we gek op."
Bang dat zijn 'ontstellend mooi plekje' volgebouwd wordt, is Weesjes niet. „Het is hier beschermd natuurgebied. De kans is groter dat het bos de boeren verdringt."
Toch schetst onderzoekster Steenbekkers een, naar eigen zeggen, doemscenario voor het Groene Hart. „Gemeenten en projectontwikkelaars volgen nog te veel de eigen belangen die ze hebben bij nieuwbouw. Er zijn mensen met visie en verstand nodig om te voorkomen dat er steeds meer van het Groene Hart wordt weggesnoept."

Vooral jonge gezinnen en ouderen nemen de wijk
Uit het onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat plattelanders positiever over hun woning zijn dan stedelingen. Dat is ook niet zo gek, aldus het SCP, aangezien zij in voornamelijk ruime, vrijstaande koopwoningen wonen. De meeste stedelingen willen naar het platteland verhuizen als ze een jong gezin hebben, of van plan zijn een gezin te stichten. Ook veel ouderen, een op de vijf, die vroeger op het platteland woonden, willen graag terug naar het platteland. Friesland, Drenthe en Gelderland hebben volgens Nederlanders de aantrekkelijkste plattelandsgebieden, terwijl de onaantrekkelijkste plattelandsgebieden in de drie Groene Hartprovincies liggen. Aan het onderzoek van het SCP werkten 2058 mensen mee. Het rapport is onderdeel van het onderzoeksprogramma Sociale Staat van het Platteland, dat het SCP op verzoek van het ministerie van Landbouw, Natuur en Visserij houdt.

Bron: AD Groene Hart d.d. 5 november 2008