Langste broodje gezond voor het goede doel

Op graskaasdag zaterdag 3 juni, wordt de Rijnstraat helemaal in beslag genomen door stokbrood. Rob van Hoogdalem organiseert hier de recordpoging voor het langste broodje gezond en de opbrengst is voor het asiel. Wie wil helpen smeren kan zich aanmelden.

WOERDEN - Het gaat namelijk om maar liefst 200 meter stokbrood. "Het record is nu in handen het dorp Aarle-Rixtel met ruim 132 meter broodje gezond." Van Hoogdalem organiseert dit vanuit de in februari opgerichte Stichting leven in de Polder die leuke dingen filmt en acties organiseert.
Onlangs was hij bij het asiel dat nog best wel iets kan gebruiken voor verlichting in de buitenkennel en bedacht het langste stokbroodje gezond. "Ik bekeek op Youtube hoe ze dat in Aarle-Rixtel deden en dacht 'dat kan ik ook'."


1.500 eieren
Het is nog een hele organisatie maar hij vindt overal medewerking. "We krijgen alles gesponsord, bijvoorbeeld stokbroden van Brokking, kaas, 1.500 eieren die 's morgens vroeg in het Stadshotel gekookt worden. Stadshart Woerden vindt dit zo'n leuke actie dat ze de 200 meter kramen en de vergunning voor hun rekening nemen en zorgen voor de opbouw." Omdat alles gekoeld moet, komt er op de kramen 200 meter u-profiel van 14 cm breed en 7 cm hoog van Schouten die een staalbedrijf had. "Die vullen we met ijs van de visboer in de Kruisstraat en dekken het af met aluminiumfolie waarop we de broden als metselwerk leggen. De onderkanten naast elkaar, daarop beleg: 20 meter is met vlees, 180 meter vegetarisch en daarvan weer 20 meter belegd met onder andere honing van stadsimker Chris van lersel. Daarop komen de stokbroodbovenkanten half op het ene en half op het andere brood." Op de dag zelf kan iedereen vanaf 11.30 uur een bon voor een broodje van 18,5 cm kopen bij de kraam van het asiel. "Zij krijgen de opbrengst rechtstreeks, daar zitten wij niet tussen." Met de bon kun je later een stukje stokbrood kopen, nadat de officiële meting heeft plaatsgevonden." Dat is om ongeveer 13.00 uur. "Dat doen we met de voorzitter van Stadshart Woerden, met Brokking en ik wil de bakker uit Aarle-Rixtel ook vragen."

De 200 meter stokbrood wordt opgedeeld in vakken van twee meter. "We hebben 100 vrijwilligers nodig die elk twee meter beleggen en verkopen. Elk vak is genummerd en iedereen krijgt een genummerde bak afgepast beleg. Aanmelden bij Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Bron: Woerdense Courant 26 april 2017

Ooievaartjes

Zegveld- Op de tien nesten op en naast het ooievaarsbuitenstation in Zegveld zijn maandag het aantal eieren geteld. Bij het tellen van het aantal eieren in de nesten kwamen de vrijwilligers tot de ontdekking dat de eerste jongen al geboren waren. Dat is erg vroeg dit jaar. Het totaal aantal gelegde eieren kwam uit op 41 stuks. Vanwege de vogelgriep is het ooievaarsbuitenstation gesloten geweest voor bezoekers. Inmiddels zijn de bezoekers alle dagen van de week weer welkom.

Bron: Woerdense Courant 26 april 2017

Zoektocht naar beste thuisbakker van het dorp

Zegveld - De Oranjevereniging houdt een divers programma. Men gaat op zoek naar de beste thuisbakker van Zegveld. Het thema van Heel Zegveld Bakt is dit jaar Zegveld. Morgen kan iedereen zijn baksel tussen 16.00 en 18.00 uur inleveren in de Milandhof. Donderdag is de prijsuitreiking na de aubade. Donderdag begint om 08.25 uur de rondgang door het dorp vanaf de Milandhof, achter muziekvereniging Kunst na Arbeid aan. Om 8.45 uur begint de aubade voor de Milandhof. Vervolgens zijn er spellen en activiteiten voor kinderen.

Bron: AD Woerden 25 april 2017

OPLEVING ARMELUISKOE' NIET LANGER EEN-CURIOSITEIT
Geitenboer heeft de wind mee

door Bert van den Hoogen
Zegveld - Na jaren van tegenslag maakt de geitenhoudersbranche een opleving mee. Er liggen steeds meer producten van geitenmelk in de winkel en een geitenboer tussen collega's met koeien is geen curiositeit meer. William van der Burg is een van hen.

Als William en Aniek de voormalige varkensstal binnenlopen, worden ze welkom geheten door gemekker van geiten. Nieuwsgierig komen ze naar het stel toegerend.
Als William het kuilgras neergooit langs het hek van de tas - het afgezette deel waar de geiten in verblijven - ordent het gekrioel zich in een keurige rij etende koppen.

In deze stal staan zo'n 200 stuks jongvee. In de nieuwe melkgeitenstal staan de duizend volwassen geiten die zeven keer per dag van een voederrobot een afgepaste hoeveelheid krachtvoer krijgen. William loopt er rond om de boel netjes te houden en het gedrag van zijn geiten in de gaten te houden. Dat had hij zestien jaar geleden niet gedacht toen hij met zijn ouders plannen maakte voor de overname van het bedrijf met melkkoeien. „Het was mogelijk om de milieuvergunning voor onze 500 varkens in te ruilen voor een vergunning voor geiten. Dat deden we, zonder dat we van plan waren geiten te gaan houden. Ik had toen niets met geiten. Ik was liever met onze veertig koeien bezig."

Juiste moment
Zes jaar later was hij er wel klaar voor. Het vooruitzicht dat het lastig zou worden met een klein aantal koeien, de mogelijkheid om de melkquota te verkopen, opvolging van vader op zoon en de opleving
van de geitensector kwamen allemaal op het juiste moment samen om over te stappen op geiten. De omschakeling in 2007 en 2008 betekende een flinke verbouwing van het hele bedrijf. „Bijna niks is
meer hetzelfde. De koeien stonden vast in de stal. In die stal lopen nu de jongste lammetjes vrij rond. In de voormalige varkensstal lopen de oudere lammeren rond in de tas. We hebben negen jaar geleden een nieuwe stal gebouwd met een speciale melkput voor de duizend melkgeiten. Drie jaar geleden hebben we nog een stal gebouwd voor het jongvee van zeven tot twaalf maanden oud."

Van der Burg kocht om te beginnen bij een fokker achthonderd lammeren van een dag oud. Hij wist voldoende over het grootbrengen van lammetjes, maar had er nog een hele kluif aan. „Zeker dat eerste jaar was ik blij dat ik hulp had uit mijn omgeving. Je moet ze namelijk allemaal leren uit de drinkautomaat te drinken. Na zes tot zeven weken, als ze twaalf kilo zijn, kun je ze overzetten op hooi en krachtvoer. Na zeven maanden zijn ze geslachtsrijp en kan de bok erbij."

Hij wordt liever niet meer herinnerd aan de donkere periode in 2010, toen de Q-koorts de geitenhouderijsector trof. Liever kijkt Van der Burg vooruit: inmiddels heeft hij een mooi opgebouwde geitenpopulatie. Ook zijn bedrijfsvoering heeft hij de afgelopen jaren verbeterd. „In het begin moest ik uitgaan van externe adviezen, maar inmiddels werk ik met een eigen visie. Ik heb ook al wat aanpassingen in de stal gedaan, zoals lichtplaten in het dak om daglicht binnen te krijgen en grote ventilatoren om in de zomer voor verkoeling te zorgen."

Nederland heeft geen cultuur van geiten houden. Dat ziet Van der Burg veranderen. „Veertig jaar geleden waren de eerste geitenhouders pioniers die alles zelf moesten uitzoeken. Ik kon beginnen met de kennis die zij hadden opgebouwd. Ik zie nu dat de kennisontwikkeling hard gaat. Niet alleen bij andere geitenhouders, ook bij mijn adviseurs. Tien jaar geleden keken andere agrariërs nog vreemd op van een geitenhouderij in de buurt. Nu is dat minder."
Toch denkt Van der Burg dat het nog steeds lastig is om een geitenhouderij te beginnen. „De prijs voor geitenmelk is nu misschien gunstig, maar dat geeft geen garantie voor de toekomst. Daardoor zijn
banken minder bereid een startende geitenhouder te financieren.
Wij hadden het geluk dat onze omstandigheden het mogelijk maakten. Andere boeren zouden in dat geval misschien hetzelfde hebben gedaan."

GEWILD ALS VEE
Hoge opbrengst, weinig onderhoud

Geit is wereldwijd het meest gegeten vlees. Zeker in armere regio's is de geit gewild als vee. William van der Burg: „Het wordt ook wel armeluiskoe genoemd, want je hebt weinig nodig voor het onderhoud en het brengt relatief veel op. Het is goed te houden in gebieden met droge en arme grond."
Geiten lammeren bij Van der Burg maar één, soms twee keer in hun leven. Voor de continuïteit van de melkproductie maakt dat niet veel uit.
„Geiten geven jarenlang melk. Dat kan wel vijf of zes jaar zijn." De meeste lammetjes worden in februari en maart geboren, maar het lukt geitenhouders om ook in november geiten te laten lammeren. „Daardoor heb ik twee lammerperioden, waardoor ik arbeid en stalcapaciteit beter kan spreiden en benutten."

Bron: Woerdense Courant 22 april 2017

Wat te doen met de laatste watertoren?

Pietje Potlood heeft zijn langste tijd gehad als watertoren in de Meije. Nog even en het monument raakt zijn functie als waterberging kwijt. Maar wat doe je dan met zo'n gebouw? Missen wil niemand dit bijzondere bouwwerk in de polder.

door: Janny Eskes
Meije - Daar doemt hij op, de witte watertoren van de Meije. Een markant herkenningspunt midden in het Groene Hart. Soms links van de kronkelige weg die er van twee kanten naar toe voert, soms rechts. Reinier (71) en Ineke (68) van der Draai, die er dicht bij wonen, maakten daar een act van tegenover hun kleinkinderen. Hoe kan dat nou?
Toch is Pietje Potlood een baken voor wie de weg kwijt is in het weidse poldergebied. Vooral schaatsers hebben er baat bij. „Je kunt hier makkelijk verdwalen", zegt Meijenaar Anton Martens. „Maar de watertoren en de kerk in Noorden zijn mooie markeringspunten."
Hoe Pietje Potlood aan zijn bijnaam is gekomen, weet niemand te vertellen. Voor de hand ligt het wel. Het is net een potlood qua vorm. De Van der Draais maakten hun kleinkinderen wijs dat het
puntje van de toren iedere zaterdag om 12.00 uur geslepen werd. Daarvoor kwam dan een helikopter langs vliegen. Van der Draai: „Maar dan moest je wel precies op dat tijdstip kijken." Waarom nu net Pietje de voornaam van de toren werd, is waarschijnlijk een kwestie van alliteratie. Luc Potlood klinkt toch minder.

Merkwaardige plek
Het echtpaar Van der Draai woont sinds 24 jaar op nummer 206. „Ons huis is het meest gefotografeerde huis met de watertoren erop. Want als je daar op dat bruggetje gaat staan, krijg je de mooiste foto", wijst Van der Draai.
Het is in zoverre een merkwaardige plek dat de grens tussen de gemeenten Bodegraven-Reeuwijk en Nieuwkoop over het erf van de familie loopt. „We krijgen van twee gemeenten een aanslag voor de ozb. Ieder jaar tekende ik beroep aan, maar nu stuurt Nieuwkoop een rekening van 0 euro."
Pietje Potlood zelf staat op Nieuwkoops grondgebied. Het riviertje de Meije vormt de grens. Even verderop, op nummer 218, woont Rochus Biever (79) in Zegveld. Dat behoort tot de gemeente Woerden en is grondgebied van de provincie Utrecht. Maar de nummering van de Meije loopt door, zo is ooit afgesproken. Op zijn terras geniet Biever van een schitterend uitzicht op de polder en de watertoren. De voormalige architect woont hier al 50 jaar. „Ik heb het huis eerst 20 jaar gehuurd. Je wilt hier toch niet meer weg?"
Het was even wennen, vertelt hij. „Maar ik viel wel in de pul. Er was destijds gedoe over schuren en stallen die boeren zonder vergunning hadden gebouwd en ik hielp hen om dat te regelen."
De watertoren is voor hem vooral een ijkpunt, zegt hij. „Ik vind het nou niet de mooiste watertoren, je hebt veel mooiere, van baksteen. Als ontwerper kan ik me haast niet voorstellen wat je er in de toekomst van zou kunnen maken." Was hij aanvankelijk een buitenstaander in de Meije, nu is dat allang niet meer zo. „Ik ben nu zelf een monument."
Sociale controle
De Meije vormt van begin tot eind, van Bodegraafs tot en met Zegvelds grondgebied, een hechte gemeenschap, zeggen ze allemaal. Er is sociale controle op de positieve manier. De mensen laten elkaar vrij, constateert Biever. Maar ze steken elkaar de helpende hand toe en ontmoeten elkaar in de biljart- of tuinclub. Voor feesten en partijen is er het Gemengd Operettekoor De Meije BV. Gemengd slaat hier niet op mannen en vrouwen, maar op Bodegraafse en Stichtse Meije. Voor elk feest wordt een nieuw lied geschreven en het feestvarken hoort te zeggen dat dit het 'mooiste lied' ooit is.
Niet ver van de toren, naast de katholieke kerk en op de grens van Bodegraven en Zegveld, staat eetcafé De Halve Maan, waar Elly van Hanswijk sinds zes jaar de scepter zwaait. „Voor ons bedrijf is de watertoren meer een herkenningspunt", zegt ze. „Het is een object dat gebruikt wordt in puzzeltochten. Maar ik zou hem niet willen missen, het is een bezienswaardigheid. Ik zou niet weten wat je ermee moet doen. We hebben van alles zitten fantaseren. Een toeristisch punt? Iets cultureels? Voor horeca is het niets."
Over de toren doen verschillende verhalen de ronde, waar of niet waar.
Waar. Voor een buurtgenoot werd de watertoren min of meer omgebouwd tot een raket, die met veel lawaai tot 'ontploffing' is gebracht. Het was een cadeautje, omdat de persoon in kwestie voor zijn werk een echte raketlancering zou meemaken, maar deze tot na diens pensionering werd uitgesteld.
Niet waar: Er zou een kluizenaar in de toren wonen, voor wie met een mandje aan een touw voedsel naar boven gehesen werd.
Wel brandt zo nu en dan een lamp in de toren. Anton Martens: „Ik heb Oasen een keer gevraagd die uit te doen, maar de monteur vond het te gevaarlijk naar boven te klimmen." Voor Oasen is de watertoren in de Meije de laatste die het drinkwaterbedrijf van de hand zal doen. Voorlichter Joost van Luijt: „We zorgen nu vooral dat hij het blijft doen. Daarna kijken we pas wat er verder mee moet gebeuren. Het is lastig; we hebben een rijke geschiedenis op het gebied van watertorens. Mensen die zo'n toren kopen, hebben een droom. Maar in de praktijk valt het toch tegen."
Het moet bouwtechnisch mogelijk zijn een toren te verbouwen, maar daar is veel geld voor nodig, aldus Van Luijt. „Er zijn maar weinig voorbeelden dat het gelukt is. Het beste voorbeeld is misschien Hazerswoude." Deze in 1915 gebouwde watertoren is door supermarktketen Hoogvliet rond de eeuwwisseling tot kantoorruimte verbouwd.

'Vader wilde geen tierelantijnen'
Jakob ofwel Jaap van der Linden (1899-1958) is de architect van de watertoren in de Meije, die in de jaren 1931-1932 gebouwd werd. Zijn zoon Piet van der Linden (87), die in Alphen woont, was toen 2 jaar, en herinnert zich daar dus niets van. Wel weet hij dat het ontwerp een uitstapje was voor zijn vader, die vooral ziekenhuizen heeft ontworpen - zeker twintig - verspreid over het land. „De watertoren was maar zo'n werkje voor mijn schoonvader", zegt Piets echtgenote Annelies. „Hij vond het eigenlijk niet zo geweldig."
Het strakke van de toren is typerend voor Van der Lindens stijl, die destijds in Amsterdam een maatschap had met Posthumus Meyjes. Piet: „Ze wilden er meer tierelantijnen aan hebben, maar dat wilde mijn vader niet. Hij zei: zo wordt het en anders niet." Hij herinnert zich zijn vader als een dominante man, die maar moeizaam met andere architecten kon samenwerken. „Hij vertelde dat ze vreselijk veel last hadden van het grondwater toen de watertoren gebouwd werd. Het was niet eenvoudig dat zaakje overeind te krijgen."
 
NIEUWIGHEID
Toren gemaakt met behulp van glijbekisting
Bijzonder aan de 58 meter hoge watertoren in de Meije is dat deze in 1931-1932 gebouwd is met behulp van glijbekisting, een nieuwigheid in die tijd. Zodra het beton droog was, werd de bekisting hoger getakeld. Aan de ringen om de toren is dat nog te zien. Het waterreservoir bovenin heeft een inhoud van 450 kubieke meter. Watertorens worden gebruikt voor het opslaan en onder druk houden van drinkwater. Aanvankelijk was de toren grijs, maar in 1977 is hij wit geverfd. Sinds 2001 is het een rijksmonument. Volgens eigenaar Oasen duurt het nog enkele jaren voor de toren zijn functie verliest. Zuiveringsstation De Hooge Boom in Kamerik neemt de taak over.

Bron: AD Groene Hart 12 april 2017

Buurt krijgt nog dit jaar oplapbeurt

ZEGVELD Riool, wegdek, verlichting en bestrating van bedrijventerrein de Nijverheidsbuurt in Zegveld gaan op de schop. In de nieuwe situatie komen er zestien parkeerplekken voor personenauto's en ontstaat ruimte voor vrachtverkeer om te keren op het terrein. De huidige omgeving lijdt onder flinke verzakkingen. Daarom komen in de nieuwe situatie piepschuimplaten onder het wegdek te liggen, die als fundering dienst doen. Deze moeten toekomstige verzakkingen tegengaan en wateroverlast voorkomen. De verzakkingen zijn momenteel zo ernstig dat reconstructie van het terrein zo snel mogelijk plaats moet vinden. Al sinds 2015 is de gemeente met ondernemers op het terrein in gesprek over een grootschalige opknapbeurt. Eind dit jaar moet het langverwachte vervangen van oude en verzakte delen gaan beginnen. De ondernemers zijn deze week ingelicht over de plannen.

Bron: AD Woerden 7 april 2017

Rondje Zegveld voor goede doel

Zegveld - Het Rondje Zegveld werd georganiseerd om aandacht te vragen voor Compassion en hiervoor geld in te zamelen. Bart Bremmer gaat in mei de Muskathlon in Oeganda lopen.
Dit hardloopevenement heeft uiteindelijk € 2500 opgeleverd, met dank aan alle sponsoren en deelnemers.
Zegveld beleefde zaterdag de eerste editie van het 'Rondje Zegveld', een handloopevenement voor jong en oud. De jeugdloop trok 69 deelnemers, die werden 'weggeschoten' door burgemeester Victor Molkenboer. Marien Jongeneel uit Woerden was winnaar van de vijf kilometer in 17.36. Bij de dames ging de Zegveldse Margriet Muller-Zijderlaan als eerste over de finish in 22.45.
Dubbel feest in huize Muller, omdat haar man Ben Muller de snelste Zegvelder werd. Op de langste afstand zegevierde Michael Woerden (36,47). Snelste vrouw was Sigrid de Jong (49.36).

Bron: Woerdense Courant 5 april 2017

Orthodoxe viering

ZEGVELD - In de Oosters-Orthodoxe Kapel, Milandweg3c is op Goede Vrijdag, 14 april, een gedachtenisviering var het stervensuur van Jezus (Mattheüs 27 : 45 - 'Rond het middaguur viel er duisternis over het hele land, die drie uur duurde')
Deze begint om 15.00 uur. Vooraf opgeven is noodzakelijk en kan telefonisch: 06-51958091 of 0348-690160.

Bron: Woerdense Courant 5 april 2017

Passieconcert in Zegveld

ZEGVELD - In de Hervormde Kerk van Zegveld wordt woensdag 12 april de Passiecantate "Lam Gods" uit het oratorium "Van Liefde Ongekend" van Johan Bredewout uitgevoerd door de Christelijke Zangvereniging "De Lofstem" onder leiding van Pia Schütz met diverse solisten. Het concert begint om 19.30 uur. Gratis toegang, maar er is wel een collecte.

Bron: Woerdense Courant 5 april 2017

Lenteconcert KNA Zegveld

ZEGVELD - Muziekvereniging Kunst Na Arbeid geeft zaterdag haar jaarlijkse voorjaarsconcert. Dit is de eerste van een reeks concerten die in het teken staat van het 55-jarig bestaan van KNA. Tijdens dit voorjaarsconcert spelen de diverse onderdelen van de muziekvereniging. De slagwerksectie, o.l.v. Marcel Heijnen, fanfare, o.l.v. Ties Wagensveld en majorettes o.l.v. van Saskia Oskam. Tevens zijn er optredens van de jeugdslagwerkgroep en blokfluiters.

Bron: Woerdense Courant 5 april 2017

Nieuw loopevenement wegens succes volgend jaar weer

De eerste aflevering van het Rondje Zegveld was zaterdag meteen een succes en wordt volgens de organisatie volgend jaar zeker herhaald. Er deden 321 lopers mee, waarbij kon worden gekozen voor 1,5 kilometer (kinderen), 5 of 10 kilometer. De meeste deelnemers liepen de langste afstand en brachten daarmee ook het grootste bedrag in kas voor het goede doel van Rondje Zegveld: hulp aan kansarme kinderen in ontwikkelingslanden. Deelnemers aan de 5 kilometer legden 3 euro in, de lange afstandslopers betaalden 5 euro. De snelste tijden op de 5 kilometer werden gelopen door Marien Jongeneel en Jacoba de Lijster-Brak. Op kilometer waren Michael Woerden en Sigrid de Jong.

Bron: AD Woerden 3 april 2017

Hardloopevenement met drie afstanden

Onder de naam 'Het eerste rondje Zegveld' is er vanaf vandaag een nieuw hardloopevenement. Dat bestaat uit drie onderdelen: de kidsrun van 1,5 kilometer, de 5 kilometer en de 10 kilometer. De start vindt plaats aan de Middenweg naast de supermarkt. De eerste afstand begint om 13.30 uur en inschrijven kan tot 15 minuten voor aanvang. De kidsrun is gratis, de 5 kilometer kost 3 euro en de 10 kilometer 5 euro.

Bron: AD Woerden 1 april 2017
Pin It