College: Behoefte aan dure huizen in Zegveld

ZEGVELD - Er is zeker vraag naar dure woningen in Zegveld. Dat antwoordt het college op vragen van de SP-fractie. De partij maakt zich zorgen over de woningbouw in Zegveld voor starters en senioren.
Volgens het college blijkt uit gesprekken met lokale makelaars dat er behoefte is aan dure woningen, zowel bij inwoners die in Zegveld wonen als bij mensen die terug willen keren. „Dit komt ook omdat in de laatste tien jaar met name woningen zijn gebouwd in het goedkope en middeldure segment"
Verder stelt het gemeentebestuur dat met dure nieuwbouw ook doorstroming op de huizenmarkt op gang komt. De SP wil dat met nieuwbouw in eerste instantie wordt voldaan aan de woningbehoefte van Zegvelders. Het college hoopt dat na 2028 de grootste druk op de woningmarkt van de ketel is.

Bron: AD Woerden 27 september 2019

Pietje Potlood mag met pensioen

Hans Paul Andriessen
 
Elke dag. Al meer dan een halve eeuw staat de 74-jarige Meija Haring op met Piet Potlood en gaat met hem naar bed. Vanuit haar slaapkamer ziet ze de inwoonster van De Meije de 58-meter hoge watertoren, die met zijn scherpe punt sprekend lijkt op een potlood. „Meneer, het is hier al vreselijk druk met recreanten. Als op de toren een uitkijkpunt komt, krijgen we hier nog meer volk over het erf. Dan wordt het onleefbaar," vertelt ze in de deuropening van haar bungalow die er pal naast is gebouwd. „Het is een monument, dus mogen ze hem niet afbreken."
Piet Potlood is de laatste watertoren in het Groene Hart die nog in bedrijf is als waterberging. Volgend jaar mag hij van de eigenaar, waterbedrijf Oasen, met pensioen. Oasen wil het monument dan van de hand doen. Want het bedrijf heeft er niks aan en onderhoud kost geld.
Maar wat te doen met het markante bouwwerk, waarop je bij helder weer de vliegtuigen kan zien opstijgen op Schiphol? Er een uitkijktoren ervan maken ligt voor de hand. Maar er circuleren in het dorp ook andere ideeën. Een klimtoren, een urnentoren, een hotel of een B&B. Het is echter de vraag of deze ideeën financieel haalbaar zijn en wat de omwonenden erover denken.
Waterbedrijf Oasen heeft als eigenaar het initiatief en heeft bij de plannenmakerij de belangrijkste partijen betrokken: de gemeente Nieuwkoop, Natuurmonumenten (die beheerder is van het populaire natuurgebied De Nieuwkoopse Plassen), de provincie Zuid-Holland als subsidieverstrekker en, misschien wel de belangrijkste belanghebbenden, de bewoners.
Stiltegebied
De Meije is een lintdorp, het smalle weggetje slingert mee met het kronkelige riviertje dat dezelfde naam heeft. Langs dat weggetje staan mooie boerderijen. Sommigen zijn nog in gebruik door melk-veehouders, andere zijn verbouwd tot woning. Verder staan er mooie villa's, een paar oude pandjes, twee schoolgebouwen, een kroeg annex eetcafé, een camping en enkele B&B's.
En de watertoren natuurlijk, die je al van heel ver kan zien. De Meije telt zo'n 400 zielen en is verdeeld over drie gemeenten: Bodegraven-Reeuwijk, Woerden en Nieuwkoop en twee provincies: Zuid-Holland en Utrecht.
Piet Potlood staat overigens in Nieuwkoop en dat is Zuid-Holland. Her en der staat een bordje 'Stiltegebied' langs de kant van de weg. En op deze wat sombere dinsdagmiddag klopt dat wel aardig. Maar kom hier niet voor je rust op een zonnige zondagmiddag, waarschuwen enkele inwoners.
„Een stoet brommende motoren, de oldtimerclub die voorbij knettert tijdens de jaarlijkse puzzelrit of feestvierders die op oude Solexen op weg zijn naar een terras", Meija Haring, buurvrouw van Piet Potlood. „Het is dan zo druk, dat je stapvoets moet rijden. En dan heb ik het niet eens over gewoon autoverkeer, de groepen wielrenners, fietsers. Ja, ook het aantal fietsers is sterk toegenomen met de elektrische fiets."
Haring wijst naar het fietspad, dat langs de watertoren loopt naar Nieuwkoop, dwars door de Nieuwkoopse Plassen. „Een prachtige route, je komt langs Strand Zomer, een uitspanning met een terras. Nee, zeker in de zomer is het hier gigadruk. De weg kan dat niet aan, ook niet qua verkeersveiligheid. Er is geen enkele parkeerruimte, mensen zetten soms de auto zomaar ergens neer. Dat is ook de reden dat veel omwonenden het niet zien zitten dat ze van Piet Potlood een attractie maken, waar nog eens duizenden mensen op afkomen."
Nachtmerries
Haring wijst me door naar een familielid die iets verderop woont in een prachtige villa. Deze meneer wil niet met de naam de krant. „U bent van het AD? Nou, u wordt vriendelijk bedankt. Onlangs stond in uw krant een stukje over de plannen met Piet Potlood. Een dag later kloppen de mensen bij mij aan de deur. Goh, meneer, heeft u de sleutels van de toren. We zouden er graag eens in willen. Het schijn dat het een uitkijktoren gaat worden, wat weet u ervan?"
Rijen met toeristen die voor Piet Potlood staan om naar binnen te mogen. Deze Meijenaar krijgt er nu al nachtmerries van. „Ze kijken van boven zo in de tuin. Hebben wij dan geen recht op privacy? En-dan de drukte. Je kunt nu al geen kant op. Het is leuk dat ze de Randstad vol bouwen, maar iedereen komt hier maar recreëren. Ons woongenot gaat naar de knoppen."
En als er al iets moet met de watertoren, dan zo klein en beperkt mogelijk, vindt deze bewoner. „Dat je vooraf moet reserveren of een zeer beperkte openstelling."
Meer in de buurt van De Halve Maan, dorpskroeg annex eetcafé, wandelt Ingrid Meijer (40). Ze woont nog niet zo lang in De Meije. „Wat er met Piet Potlood moet gebeuren? Nou, iedereen in de wijde omtrek kent hem. Hij is het icoon van het dorp. Ik kan me voorstellen dat het voor de horeca leuk is als het een uitkijktoren wordt. Van de andere kant, het is in de zomer best druk. Ik hou soms mijn hart vast dat een van onze kinderen de weg op schiet."
Over een brug over De Meije komt een quad aan. De bestuurder van de vierwielige motorfiets blijkt melkveehouder Cees Koot (81), die samen met zijn zoon een bedrijf runt aan de Hazekade. „Ik ben even naar het vee geweest. Even tellen of er niet eentje de sloot in is gekukeld."
Hij woont sinds 1969 in De Meije. „Piet Potlood? Die moet blijven staan. Een uitkijkpunt, zou een attractie zijn. Toen die eens in de steigers stond, ben ik bovenin geweest. Prachtig uitzicht. De hele Meije kijk je af."
De oude veehouder ziet het al helemaal voor zich. „Je moet de boel wel flink verbouwen. Bovenop aan de buitenkant zou je een omgang moeten maken, een cirkelvormig plateau. Dat kan prima, want dat beton is oerdegelijk. Met een balustrade en een hek, want je moet er niet kunnen afspringen. Binnen moet dan een ronde trap komen. Voor ouderen mensen is dat niet zo geschikt, maar er komen daar vooral jongere, sportieve mensen op de fiets."
Met twee komkommers in zijn hand loopt Anton Martens (67) zijn tuinpad uit. „Piet Potlood is beschermd erfgoed uit 1931. Het is het eerste gebouw in Nederland gemaakt met een glijbekisting. Ze trokken de bekisting iedere keer een stuk omhoog. En dan de punt. Hoe ze dat hebben gedaan, ik weet het niet, maar het is vakwerk." Martens woont ruim 35 jaar in De Meije. „Ik kom uit Brabant. Jaren geleden belde mijn moeder eens. Ze had op televisie een reportage gezien over Piet Potlood. Wisten wij wel dat er een kluizenaar woonde? Een hele mensenschuwe kluizenaar. Iedere nacht om 12 uur kwam zijn moeder en zette een mand met eten onderaan de toren. Die hees dat mannetje dan naar boven. Mijn moeder was nogal goedgelovig. Ze had naar een kinderprogramma gekeken. Ik zei over de telefoon: U moet niet alles geloven wat er gezegd wordt, ma!"
Webcam
Geen mandje met voedsel, maar wel een dode slechtvalk vond Anton Martens vorig jaar onder aan de toren. „Die vogels zitten geregeld op te toren. De dode was geringd en het bleek dat de slechtvalk was geboren op een televisiemast bij Haarlem. Het zou mooi zijn om op de watenoren een nestkast voor slechtvalken te plaatsen met een webcam erbij."
Martens is ook huiverig voor extra toeloop. „Ik weet dat de burgemeester van Nieuwkoop met een paar mensen uit het dorp in februari naar een watertoren zijn gaan kijken in Sint Jansklooster in de Kop van Overijssel. Die staat in het natuurgebied De Wieden van Natuurmonumenten. Daar is een uitkijktoren van gemaakt. Maar de situatie was niet te vergelijken. Die toren daar staat middenin een wandelgebied. Piet Potlood staat pal aan de weg en er is geen metertje ruimte om te parkeren. En die weg is al hartstikke druk met verkeer. Toen de burgemeester hiernaartoe reed, werd hij op een brug al van de sokken gereden. Hij schrok zich dood van al het verkeer hier."

Bron: AD Groene Hart 27 september 2019

Bijzonder wakker worden door jubileum

Supermarkt trakteert bewoners

Waar de jarige - met uitzondering van de goedheiligman -normaliter cadeautjes ontvangt, deelde de Coop in Zegveld die zaterdagnacht juist uit: een ontbijtje aan de deur bij alle Zegveldse huishoudens. De - onaangekondigde - actie leverde veel positieve reacties op.
Roy Visscher
ZEGVELD - Zaterdag werd gevierd dat de grootvader van eigenaar Bart Bremmer zestig jaar geleden aan de Nieuwstraat de winkel oprichtte waar de huidige Coop uit voortgekomen is. Toch was het niet Bart, zijn vader of iemand van het personeel die ervoor zorgde dat het aanstaande jubileum op het netvlies kwam. Bremmer vertelt erover: "Een jongetje uit het dorp vroeg in het kader van een projectweek op zijn school aan mijn vader hoe lang de Coop al bestaat. Daardoor is het balletje gaan rollen en konden we op tijd wat feestelijkheden regelen voor de viering van ons jubileum."

Zoals de actie met de ontbijtjes. "Dat was mijn idee. Toen ik het mijn vader - die ook nog actief is voor de supermarkt -voorlegde, meldde hij dat we dat idee bij het vijfentwintigjarig jubileum ook al hadden uitgevoerd. Maar ja, dat is dus alweer een tijd geleden. We vonden dat geen reden om het nu niet weer te doen." Dus vertrok het hele team vrijdagavond om zo'n 1400 deurknoppen in Zegveld, de Meije en Woerdense Verlaat te voorzien van een heerlijk ontbijtje met broodjes, beleg, fruit en thee. "Inderdaad, de logistiek was wel 'een dingetje'. Maar het ging goed, en in een uurtje of twee, drie waren we klaar. Ja, wel even doorbijten dus voor wie zaterdag weer vroeg in de winkel moest werken."
Hecht
Niet alleen met de gratis ontbijtjes werd het jubileum gevierd. "De winkel was feestelijk aangekleed, er was zaterdag een springkussen en we zijn een actie gestart waarmee klanten kunnen sparen voor een boodschappenpakket van vijftig euro", vertelt Bremmer. Het bleek maar weer eens dat de waardering voor de Coop en de feestelijkheden groot is. "We hebben veel felicitaties en bedankjes ontvangen van klanten en van ondernemers. We zijn in Zegveld dan ook een hechte gemeenschap. Ik denk dat de mensen hier ook blij zijn met onze supermarkt. In veel kleinere plaatsen in het land zie je immers dat voorzieningen verdwijnen, ten koste van de leefbaarheid."
Familiebedrijf
De winkel aan huis van Pau Bremmer, waar overigens ook zijn vrouw Marie werkte, verhuisde in 1969 naar de huidige plek aan de Middenweg en kreeg in 2002 de naam Coop. "Je moet mee blijven gaan de ontwikkelingen, zoals bij voorbeeld ook het vegetarisch eten. Ik hoop dan ook mee te maken dat het bedrijf honderd jaar bestaat. Of mijn nageslacht er dan de scepter zwaait? Ik denk dat bijna iedere vader het leuk vindt als een van de kinderen de zaak overneemt. Zolang hij of zij dat zelf graag wil natuurlijk. Maar voorlopig blijf ik de zaak nog leiden. Eerst nog samen met mijn vader, die het nog een paar jaartjes wil volhouden."

Bron: Woerdense Courant 25 september 2019

Zegveld, Woerdense Verlaat en De Meije ontwaken met ontbijtje

Inwoners van Zegveld, Woerdense Verlaat en een deel van De Meije zullen gisterochtend verrast opgekeken hebben. Aan hun voordeur hing een tasje met daarin bolletjes, beleg, een theezakje en appel. Het verrassingsontbijt is afkomstig van de jarige Coop.
Dat hun supermarkt deze maand zestig jaar bestaat, ontdekte Piet Bremmer (57) per ongeluk toen hij in mei een gastles gaf op de basisschool in het dorp. „Een jongetje vroeg hoelang de supermarkt al bestond en toen berekende ik dat dat dit jaar alweer zestig jaar is."
Reden voor Piet en zijn zoon Bart (27) om in het geheim een verrassing voor te bereiden. „Bij het 25-jarig bestaan hebben we ook 's nachts ontbijtjes huis aan huis aan de deur gehangen en dat sloeg toen heel erg aan", weet Piet.
Bart: „Ik wilde zoiets graag doen. Voor de zekerheid heb ik van de week wel even de wijkagent geïnformeerd over onze plannen." Bart is sinds 2016 mede-eigenaar van de supermarkt, maar loopt al zijn hele leven rond in de winkel van zijn ouders. Net zoals vader Piet opgroeide in de winkel van zijn vader Pau. „Mijn vader begon in 1959 in de Nieuwstraat als melkboer. Mijn moeder verkocht vanuit het winkeltje in de schuur boter, kaas en eieren." Het assortiment werd steeds verder uitgebreid en in 1969 verhuisde de winkel naar het huidige adres aan de Middenweg. „Toen nog 150 vierkante meter, maar inmiddels is de winkel vier keer zo groot", vertelt Piet. Volgens vader en zoon heeft een dorpssuper nog steeds bestaansrecht. „Maar je kunt niet achterover gaan leunen", zegt Bart. „Met deze actie laten we iedereen weer even zien dat we bestaan."

Bron: AD Woerden 21 september 2019

Elly laat De Halve Maan weer schijnen

Als iemand begint te piepen: hé, kost zo'n Brugse Zot maar liefst 4euro? Dan vraag ik: Ben jij na de oorlog niet meer buiten geweest, of zo? Ik heb mijn woordje meestal wel klaar. Ook zo'n zinnetje: Nee, jij trekt volle zalen. Ik ben lang geleden standwerker geweest op beurzen. Stond ik met staafmixers. Zegt een vrouw: ik heb er een maar ik gebruik hem nooit. Moet je hem zeker in de kast laten liggen, blijft-ie lekker lang nieuw, mevrouw!"
„Ik zit nu al weer heel lang in de horeca. Altijd voor een werkgever. Café De Olde Beus, dat bestaat niet meer. En Café Walzicht, allebei in Woerden, want ik ben een Woerdense. Nou, eigenlijk Barwoudiaan, want ik ben in Barwoutswaarder geboren. Voordat ik in 2011 dit café overnam, werkte ik in De Herberg in Kamerik. Op mijn vijftigste ben ik voor mezelf begonnen, dat heb ik altijd voor ogen gehad. Het café was totaal vervallen, maar we hebben er weer leven in geblazen. Ik run de zaak samen met een geweldig team. Mijn man heeft een marktkraambedrijf. Nee, ik vind me geen kroegbaas. Een echte kroeg met een bal gehakt en een tosti, dat is dit niet meer. Dit is een eetcafé met een lunch- en een dinerkaart. Het terras is belangrijk. Met mooi weer is het hartstikke druk met wielrenners, fietsers, wandelaars, mensen die een puzzelrit rijden of in een stoet oldtimers. En we krijgen eters van de B & B's, de camping en de hele omgeving. Dat kopje koffie met verse appeltaart is veel belangrijker dan dat biertje om tien uur. En niet alleen achter de bar heb je contact met gasten. Als een vaste gast komt, die iets ernstigs heeft meegemaakt, dan ga daar ik even mee aan tafel zitten. Ik heb allerlei rollen en dat is het leuke van dit werk. Ik ben het luisterend oor. De psychologe. Het navigatiesysteem voor de gast die de weg zoekt. De dorpshistoricus als de gast wat vraagt over dit café of over Pietje Potlood. En ik ben de fotograaf die iedereen in beeld brengt. Het mooiste compliment? Dat we hier nog aandacht hebben voor de gast."

Elly van Hanswijk (59) De Halve Maan in De Meije

Bron: AD Woerden 21 september 2019

1000 jaar herfst in Zegveld en De Meije

ZEGVELD - DE MEIJE -Op zaterdag 28 september organiseert Staatsbosbeheer een speciale wandeling door het eeuwenoude landschap van de Zegveld en de Meije. De deelnemers maken in deze periode een reis door de tijd.
De Staatsbosbeheer gids ontvangt de deelnemers vanaf 9.45 uur in eetcafé de Halve Maan. Na een korte inleiding gaan de deelnemers gezamenlijk naar Zegveld waar de wandeling begint. De wandeling gaat via een eeuwenoude houtkade, over de weg en dwars door de weilanden. De gids vertelt hoe de bewoners het land hebben gevormd.
Na deze wandeling gaan de deelnemers per auto naar de schraallanden van de Meije. Wat is eigenlijk schraal en waarom noemt men ze zo? De gids onthult het geheim. De schilders van de Haagse School vonden deze kleurrijke weidse polders met prachtige luchten niet voor niets zo boeiend. Om 13.00 uur bent u weer terug bij Eetcafé de Halve Maan. De kostenbedragen 8 euro en 3 euro voor deelnemers tot 12 jaar. Goede wandelschoenen en verrekijker vergroten het plezier. Honden zijn niet toegestaan. Parkeren bij eetcafé de Halve Maan aan de Hazekade 20, in de Meije. Aanmelden via utrechtse-waarden@staatsbosbeheer. nl of tel. 06-23646290, onder vermelding van Naam en telefoonnummer.

Bron: Woerdense Courant 18 september 2019

Koninklijke onderscheiding heer Didden

ZEGVELD - Op maandag 9 september ontving de heer Didden een Koninklijke Onderscheiding van burgemeester Victor Molkenboer voor zijn verdiensten als vrijwilliger voor Stichting Welzijn Zegveld, Fotoclub Iris en Tennisvereniging Miland. Ook was hij lid van de Culturele Commissie Zegveld.

Bron: Woerdense Courant 11 september 2019

Fotografen lopen uit voor Jos Didden

ZEGVELD - Leden van de fotoclub Iris fotograferen medelid Jos Didden uit Zegveld (tweede van links) die een koninklijke onderscheiding heeft opgespeld gekregen door burgemeester Victor
Molkenboer van Woerden (links). Didden is al 37 jaar vrijwilliger bij de Woerdense fotoclub en heeft daar ook verschillende bestuursfuncties bekleed. Maar niet alleen hierom is hij benoemd tot
Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Didden is al sinds het begin van de jaren 70 actiefin het vrijwilligerswerk. Van 1972 tot 1986 was hij lid van de Culturele commissie Zegveld, sinds 2004 is hij vrijwilliger bij de stichting Welzijn Zegveld. Daarnaast is hij vrijwilliger - in de jaren 80 onder andere penningmeester - bij tennisvereniging Miland in zijn dorp.

Bron: AD Woerden 10 september 2019

Kroosjesjam in de Meije

Meije - Al is De Blauwe Meije maar een kleine bedrijfje langs de Meije, ze timmeren voortdurend aan de weg met nieuwe dingen. Zo hebben zij Kroosjesjam, jam van een soort geel pruimpje. www.deblauwemeije.nl

Bron: Kijk op Bodegraven-Reeuwijk 4 september 2019

Polsstokverspringen in Zegveld

ZEGVELD - Afgelopen zaterdag kwamen de beste polsstokverspringers van Nederland bijeen tijdens het Nederlands Kampioenschap. Stralende zon, perfectie organisatie en een spannende wedstrijd, genoeg ingrediënten voor een fantastisch kampioenschap Fierljeppen waarbij de Hollanders sterker bleken dan de Friezen. 'Onze' Jaco de Groot uit Kamerik moest genoegen nemen met het zilver bij de Senioren. De winnaars in de verschillende categorieën zijn: Rien Baas 21,27 meter, Wendy Helmes 16,43 meter, Reinier Overbeek 20,45 meter, Roy Velis 18,50 meter en Femke Rispens 15,07 meter.

Bron: Woerdense Courant 4 september 2019