Renovatie van Slotenbuurt in Zegveld begonnen

Wijkbewoners vrezen schade aan hun huizen

Rik Sneijder

Zegveld - De Slotenbuurt in Zegveld gaat flink op de schop. De wijk wordt grondig gerenoveerd en fiks opgehoogd. Gisteren was wethouder Arthur Bolderdijk (bodemdaling, Lijst van der Does)bij de eerste werkzaamheden, die anderhalf jaar duren. De buurt is bang voor schade aan de huizen.
Op veel plekken in de Slotenbuurt is het hoogteverschil goed te merken. In sommige delen is de grond zelfs meer dan een halve meter gezakt. De reconstructie betreft de straten Korensloot en Broeksloot.
De Slotenbuurt is gebouwd op slappe veengrond en dus gevoelig voor bodemdaling. Dit levert problemen op zoals water op straat, blootliggende funderingen, afknappende leidingen en grote ni-veauverschillen tussen de drempel van de woning en de aansluiting op de straat.

Piepschuim
Jarenlang heeft de gemeente Woerden nagedacht over en uitgeplozen wat de beste methode is om de wijk voor lange tijd op te hogen, zonder dat het financieel spuigaten uitloopt. Er is dan ook voor gekozen om EPS, oftewel piepschuimplaten, toe te passen als funderingsmateriaal. Er blijft, aldus de gemeente altijd een restzetting aanwezig, maar die is beperkt. Na veertig jaar is waarschijnlijk weer een ophoging nodig. De bewoners zien met angst en beven de reconstructie tegemoet. Uiteraard zijn zij blij met het ophogen van de straten, trottoirs en tuinen maar zij vrezen voor schade aan hun woningen als gevolg van de werkzaamheden.
Acht bewoners willen het rapport van de uitgevoerde schouw en de metingen per woning ontvangen van de gemeente. Ook willen zij dat de gemeente 'nadrukkelijk' aansprakelijk blijft voor alle schade en vervolgschade aan de woningen als gevolg van die werkzaamheden. „De gemeente heeft metingen laten verricht aan onze woningen", zegt bewoner Koos van der Kooi. „Dan is het dus serieus. Wij weten niet wat de gevolgen zijn voor de houten funderingspalen onder onze huizen. Bij spanningsbemaling kan op termijn schade ontstaan aan de fundering. Het kan niet zo zijn dat wij na de werkzaamheden achterblijven met hoge kosten."
Bij spanningsbemaling kan bodemdaling optreden. Deze bemaling is nodig om verstoring van evenwicht tussen grond en water in de diepere lagen tegen te gaan. Dit kan leiden tot kwelvorming.

Bron: AD Groene Hart 30 augustus 2018

Steun voor KTC Zegveld

ZEGVELD - Sinds de start van de inschrijving in juli hebben zich zo'n tachtig nieuwe participanten aangesloten bij het Kennis Transfer Centrum Zegveld (KTC). Het doel 'tonnen ophalen voor september in verband met de uitbreiding' - is hiermee binnen bereik. Via de koop van een certificaat, a 15.000 euro voor leden tot 16.000 euro voor niet-leden, worden de participanten mede-eigenaar en kan de coöperatie de uitbreiding financieren. Er zijn nog zo'n twintig certificaten beschikbaar. Eind juli kocht het KTC de landbouwgrond van een naburige agrariër.

AD Woerden - 30 augustus 2018

HERVORMDE KERK ZEGVELD

Open Monumenten dag: Er zijn rondleidingen in en om de monumentale kerk met uitleg over de op handen zijnde restauratie. Ook kan de toren beklommen worden om van het weidse uitzicht te genieten.

Bron: Woerdense Courant 29 augustus 2018

53e Meijeloop een succes

Maandagavond 27 augustus vond voor de 53e keer, onder ideale weersomstandigheden, de Meijeloop plaats georganiseerd door Oranjevereniging De Meije. De Meijeloop is door de prachtige omgeving en goede loopomstandigheden populair onder de hardlopers. Vanaf de Hollandse Boerderij liepen de kinderen 2 kilometer en voor de volwassen was er een keuze tussen 6,6 en 15 kilometer. Er waren dit jaar 179 deelnemers: 12 kinderen, 81 lopers schreven in voor de 6,6 kilometer er waren 86 deelnemers die de 15 kilometer aandurfden. De 2 kilometer werd door Erwin (uit de Meije) als beste jongen afgelegd, Tessel was het beste meisje. Lieke was het snelste Meije-meisje. De 6,6 kilometer werd bij de mannen gewonnen door Brent Pieterse uit Nieuwkoop (22.29 min.) en de beste Meijenaar was Anton Versteeg (28.42 min.) Lisette Verleun uit Bodegraven was de beste vrouw op de 6,6 kilometer (29.19 min.) en Astrid Uitdenbogaard werd geëerd als beste Meije-dame op deze afstand (34.15 min). Op de verste afstand (15 km) zegevierde Sven Strijk uit Bodegraven in een tijd van 52.32 min. Beste dame op deze afstand was Janneke Verhorst uit Zwammerdam (1.04.31 hr). Door Anita Bunnink werd de Meije-eer hoog gehouden. Zij liep de 15 kilometer uit in 1.09.37 hr.

Bron: Kijk op Bodegraven-Reeuwijk 29 augustus 2018

Studente helpt slachtoffers beving

DE MEIJE - Dankzij Dalou de Bruin uit De Meije kunnen twee gezinnen die werden getroffen door de aardbevingen op Lombok een begin maken met het opknappen van hun woning.
De negentienjarige student verpleegkunde was samen met een vriendin vijf weken op reis, toen het land werd getroffen door verwoestende aardbevingen. „Tijdens de eerste aardbeving waren we in Senaru, vlakbij het epicentrum. De home stay en het huis waar we verbleven zijn na de beving niet meer bewoonbaar."
De meiden trokken verder en maakten op het eiland Gili Trawangan nog een beving mee. „Dat was enger dan de eerste keer, het was donker, dus je zag niks. Tot de volgende ochtend zijn we op een open plek gebleven waar ook de lokale bevolking was. We hoorden mensen gillen. Ze waren dierbaren kwijt, anderen waren aan het bidden. Je wilt dan gewoon weg." De Bruin is gisterochtend thuisgekomen. De laatste dagen bracht ze door in Jakarta. Daar besloot ze dat ze de gezinnen waar ze tijdens haar reis verbleef, wilde helpen. Via Facebook riep ze familie en vrienden op geld te doneren. „Ik heb 1400 euro gekregen, dat is echt veel meer dan verwacht. Een deel heb ik al doorgestuurd naar de gezinnen. Via Whatsapp houdt de familie me op de hoogte wat ze ermee doen."

Bron: AD Groene Hart 15 augustus 2018

Meer dan opgeknapt boerderijtje

Bert van den Hoogen

Nostalgie - Aan de Hoofdweg in Zegveld staat een huis dat op het eerste gezicht een opgeknapt boerderijtje is. Maar het is pas twintig jaar geleden neergezet. Kees de Kooter heeft het tien jaar geleden casco gekocht en in oude stijl opgeknapt. Alsof de koeien er vorig jaar nog in stonden. Dat is de ultieme staat van een oud boerderijtje waarin de liefhebber van opknappertjes ze het liefst heeft. Dat verhaal zou Kees de Kooter zo over zijn woning kunnen ophangen, als je niet beter zou weten. Daarvoor begint hij de rondleiding aan de achterkant van het huis, waar bij boerderijen de deel is. Wijzend op de indeling van de ruimte: „Je moet je voorstellen dat aan beide kanten een groep was waar de koeien stonden en waar de stront via een goot werd afgevoerd. Ze liepen aan weerszijden naar binnen waar nu ook twee grote ramen zitten. De boer kon in het midden lopen om het hooi te verspreiden. Dat hooi kwam van de hooizolder die open was. Aan de zijkant zat het boenhok."
Maar zo was het dus niet. De Kooter laat foto's zien van toen er vooraan de weg nog een huisje stond, met daarachter tegen het huis aan een schuur. „De man die het ruim twintig jaar geleden kocht woonde in Amsterdam en wilde hier een soort buitenhuis bouwen, geheel in de stijl van een boerderij. Hij liet de schuur slopen en begon op die plek te bouwen. Hij spaarde het bij elkaar, waardoor er telkens iets gedaan kon worden. Toen het casco af was, werd het woninkje gesloopt en kwam vanaf de weg een mooi boerderijtje tevoorschijn."
Kort daarna, in 2008, overleed de man. De Kooter deed toen al enkele jaren het groenonderhoud en kreeg van de familie het aanbod om de woning te kopen. „Het was een zeer gewild huis, dus ik heb het gevoel dat ze het mij gunden." Waarschijnlijk omdat De Kooter dezelfde bedoeling had met het huis: zo veel mogelijk in de stijl van een boerderij afbouwen.
Op de begane grond liggen over de hele vloer oude boeren plavuizen, met uitzondering van de badkamer. Alle deuren heeft De Kooter gemaakt van kaasplanken met daarin het glas en lood uit de oude woning. Onder de dichtgemaakte hooizolder is links de keuken in landelijke stijl met moderne apparatuur, rechts de entree die volgens boerentraditie nooit wordt gebruikt en achterin de moderne badkamer en een kamer die De Kooter nu gebruikt als kantoor. In de woonkamer kijk je tegen het houten dakbeschot aan dat boven in de slaapkamer doorloopt.
Het boenhok heeft De Kooter uitgebreid tot ruime bijkeuken. De gordijntjes en het emaillen kannetje op het petroleumstelletje tonen het oog voor detail van De Kooter aan. Zo liggen er op de vloer in de slaapkamer echte planken, alsof het de planken van de tussenvloer zelf zijn.
Terwijl de vloerverwarming, een luxe badkamer en een gashaard van deze eeuw zijn, is er de sfeer van het sobere boeren leven. Daarbij hoort ook een oerdegelijke bouw, die De Kooter ook buiten het huis heeft doorgetrokken. De veranda is robuust, boven én onder.
Degelijkheid
Diezelfde degelijkheid heeft hij in 2010 aangehouden bij de bouw van de schuur. Deze is goed geïsoleerd, heeft vloerverwarming en heeft alle voorzieningen om er eventueel woonruimte van te maken. De Kooter gebruikte het voor opslag voor zijn bedrijf. Het uiterlijk past geheel bij het huis en heeft zelfs elementen van een schuur die er ooit heeft gestaan, nog voor de schuur die voor het huis is gesloopt. Achter op een stuk plat dak liggen wel weer zonnepanelen.
Het huis is voor De Kooter als enige bewoner groot genoeg. Om die reden hoeft hij ook niet weg. Maar zijn hoveniersbedrijf is door groei nu zo versnipperd over diverse locaties dat hij heeft besloten te gaan verhuizen naar Linschoten waar hij de ruimte heeft om alles bij elkaar te brengen.

HOUTEN CONSTRUCTIE
Archief en foto's maken karakter compleet
„Je wilt karakter aan zo'n huis geven", merkt Kees de Kooter een paar keer op als hij uitlegt waarom hij blij is met de haard, de plavuizen of de zichtbare houten constructie in de schuur. Dat heeft hij mede voor elkaar gekregen doordat hij beschikte over foto's van hoe het ooit was en archiefstukken heeft over alle vorige eigenaren van de panden die er ooit hebben gestaan. „Ik ben ontzettend blij dat ik dat van de verkopers heb meegekregen. Dat zorgt ervoor dat je ook de kennis over het huis hebt, waardoor het nog meer karakter heeft. Anders had ik bijvoorbeeld nooit het hout op de voorgevel van de schuur bovenaan vertikaal gemaakt."
 
INFO
Adres: Hoofdweg 163, Zegveld.
Type woning: Vrijstaande gezinswoning.
Vraagprijs woning: 795.000 euro.
Woonoppervlakte: 130 vierkante meter.
Aantal kamers: 3.
Bouwjaar: 1996.
Informatie: Gevaert Makelaars; gevaertnvmmakelaars.nl.
Bijzonderheden: Nieuwbouw, in stijl oude boerderij.

Bron: AD Groene Hart 3 augustus 2018

Wel of niet met paraplu de deur uit?
Weerman Mees houdt alles bij

'Wat is het warm, zeg?', 'wat een wind' en 'lekker weertje, hè?' Het lijkt soms wel of we met zijn allen over niets liever praten dan over het weer. Zelfs met onbekenden. Juist met onbekenden. Als we dan ook nog eens in een periode zitten van bijzonder veel droogte en hoge temperaturen, dan is het de hoogste tijd om te praten met Woerdens beroemdste weerman: Mees Weststrate.

WOERDEN - "Ik was pas een jaar of 12 toen ik me al bezighield met het weer", vertelt Mees, nu 67. 'Toen was het nog heel simpel, ik had een thermometer, een regenmeter, een hygrometer en een wind-vaantje. En schriftjes. Daar hield ik alles in bij. Elke dag. En dan maakte ik grafiekjes na een periode om het verloop te kunnen zien." Wat hij daarmee deed? "Nou, weinig. Misschien eens een spreekbeurt op school, maar verder eigenlijk vooral zelf bekijken, want er was natuurlijk helemaal niemand in geïnteresseerd. Nu nog zijn mensen meer geïnteresseerd in wat het weer gaat worden, dan in informatie over een voorbije periode. Zo is het nou eenmaal. Het sprak me aan, het weer. Maar ik was sowieso geïnteresseerd in wetenschap, in de brede zin. Astronomie bijvoorbeeld, dat vond ik ook heel interessant"
Schriftjes vol data
Zijn werk maakte Mees er niet van, maar de liefhebberij bleef. Mees schrijft, tot op de dag van vandaag schriftjes vol data over het weer. Die liggen dus nu naast de computer, zegt hij, zich zelf bewust van de ironie daarvan. Want op een bepaald moment veranderde de meetapparatuur van analoge meters in de tuin naar digitale weermodellen. "En dat is eigenlijk veel leuker", vindt Mees.
Verschillende modellen
Hij legt uit dat er verschillende modellen zijn die weermannen en -vrouwen kunnen gebruiken. Mees zelf kijkt graag naar het Engelse model, vertelt hij. Mees voorspelt met die modellen al jaren het weer voor Woerden en het Groene Hart. Eerst in de jaren 80 bij de lokale piratenzender van Willem Geelen in Woerden, later bij onder andere Woerden Dichtbij en natuurlijk bij RPL FM waar Mees ook in het bestuur zit en nog steeds dagelijks voorspelt of je met of zonder paraplu de deur uit moet. En ja, zegt hij trots, 'ik heb het best vaak goed'. "Er is wel eens een wedstrijdje gedaan dat ze bij gingen houden welke weerman er het meest naast zat. Daar kwam ik best goed uit." Hoe dat kan? "Ervaring denk ik, goede weermodellen en de juiste inschatting. Maar soms is het ook een beetje geluk hebben. Want er zijn ook onvoorspelbare weersituaties. Een onweersbui die ineens een andere kant op beweegt." Wie het weer wil weten, kan dagelijks terecht voor het Woerdense weer bij RPL
Of dat ooit nog eens NPO journaal wordt? "Het zou mooi zijn om mijn ervaring te kunnen inzetten voor een breder publiek dan alleen in het Groene Hart." Van cameravrees heeft Mees in elk geval geen last. Hij is er klaar voor: "Ik ben beter dan Piet Paulusma, ik ben gewoon nog niet ontdekt."

Dit artikel komt van indebuurt.nl/woerden. Het hele interview met weerman Mees of meer inspirerende verhalen over Woerden lezen? Ga dan naar de site.

Bron: Woerdense Courant 1 augustus 2018