75-jarig jubileum Oranjevereniging Zegveld feestelijk gevierd
Jongens en meisjes van Zegveld, als jullie deze Berichtgever lezen ben ik, na een lange boottocht uit Spanje, aangekomen in het mooie, maar koude Nederland. Het zijn drukke tijden voor mij en mijn Pieten, maar ik zal op zaterdag 29 november ook een bezoek brengen aan jullie mooie dorp Zegveld. Ik verheug mij er ieder jaar weer op om mijn trouwe fans in de Milandhof te ontmoeten. Om 14.00 uur vertrekt jullie Muziekvereniging Kunst na Arbeid om mij op te halen en muzikaal te begeleiden naar het voor mij vertrouwde dorpshuis, waar ik om circa 15.00 uur op mijn zetel zal plaatsnemen. Als jullie op dit feest voor mij enthousiast en vrolijk Sinterklaasliedjes zingen, zullen mijn knechten iets lekkers aan jullie uitdelen. Ik en mijn pieten hebben er reuze zin in!
Sinterklaas
Op zaterdag 25 oktober 2008 organiseerde Henkido het 10e judotoernooi in Zegveld. Judoka’s van achttien verschillende clubs waren uitgenodigd. Deze keer was er ook een grote groep judoka’s uit Londen. Zij hebben overnacht in de judozaal van Henkido. Bij De Griek in Zegveld was een speciale tafel voor hen gereserveerd zodat zij daar van een heerlijke maaltijd konden genieten.
De dag begon om 08.00 uur met wedstrijden van deelnemers in de leeftijd 8 en 9 jaar, gevolgd door de wedstrijden van de allerjongsten. Om 11.00 uur ging het niveau flink omhoog en kwamen de regionale talenten vanaf 10 jaar op de mat.
Tijdens de lunchpauze werden streetdance demonstraties gegeven door leden van de vier streetdance groepen van Henkido, onder leiding van Samantha Bon. De lessen voor deze groepen zijn afgelopen zomer gestart en ondanks de korte voorbereidingstijd van zeven weken waren de demonstraties bijzonder fraai om te zien.
Om 13.00 uur kwamen de dames judoka’s aan de beurt en gelijktijdig de jongens van 12 t/m 15 jaar. Judo op hoog niveau en boeiend om te zien. Rond 14.30 uur werd op de mat plaatsgemaakt voor de heren senioren (tot ruim 100 kilo). Velen dragen een zwarte band. De EHBO en chirurg Bertus Bakker waren aanwezig voor verlening van deskundige hulp bij blessures en verwondingen.
De judoka’s van Henkido hebben tijdens dit 10e toernooi uitstekende resultaten behaald. Van de in totaal 372 deelnemers waren er 76 judoka’s van Henkido die op het podium mochten staan. Bijzonder was ook de prestatie van Merel Klaasse. Zij is blind en traint nu ongeveer drie jaar bij Henkido. Zij versloeg al haar tegenstanders en werd kampioen in een klasse waar de andere deelnemers geen visuele beperking hebben.
De prijzen werden gesponsord door H. Mostert uit Woerden. Het toernooi kenmerkte zich als gezellig en sportief met hier en daar judo op zeer hoog niveau. Ook onder de jeugdige deelnemers waren topjudoka’s op de mat en dat was uiteraard genieten voor het publiek.
Podiumplaatsen werden behaald door de volgende Zegveldse judoka’s. Eerste plaats: Joyce Pauelse, Tom Blonk, Lisa Graafland, Monica Oskam, Robin van de Hoeven, Adriaan Blonk en Ids Bakker. Tweede plaats: Sem Koot, Esmee Verheul, Aron Verburg, Ghyslaine Burggraaf, Femke Graafland en Claudia Oskam. Derde plaats: Robert Verheul, Tom Graafland, Pim Graafland, Sylvian Lekx, Bjorn Koot en Dylan Smulders.
Gastoptredens zijn er wel vaker tijdens concerten van KNA. Die van mallet percussion band Concordia uit Krimpen aan den IJssel, op zaterdag 1 november, sprong er echter uit. De dirigent en instructeur van deze band bleken namelijk ook zanger/entertainer en speaker te zijn. Zij porden de zaal op om vooral mee te klappen en te zingen op de klanken van hun ‘Volare’ en ‘Het dorp’, en KNA’s ‘Bad, bad Leroy Brown’. Bij KNA zorgde André Rijneveld voor een vrolijke noot, door als ‘EHBO’er’ angstvallig in de buurt te blijven van de gastvereniging en KNA’s drumband. De dirigent had hun gezamenlijke optreden namelijk aangekondigd als ‘gevaarlijk’. De vrolijke sfeer deed ook de majorettes goed. Tijdens hun showtjes – die steeds gevarieerder worden – straalden zij van plezier.
Al met al een haast ‘on-Zegvelds’ muziekavondje, dat volgens de meeste aanwezigen zeker voor herhaling vatbaar is.
De rijtijden van Buurtbus de Meije 450 zijn vanaf 14 december 2008 aangepast.
De vertrektijden vanuit de Meije R.K. Kerk en Zegveld Hoek richting Bodegraven via Zwammerdam zijn als volgt:
Zegveld Hoek: 8.45 – 11.45 – 14.45 uur
Meije R.K. Kerk: 9.00 – 12.00 – 15.00 uur
De vertrektijden richting Bodegraven via Woerden, Nieuwerbrug, Waarder en Driebruggen zijn als volgt:
Meije R.K. Kerk: 9.34 – 12.34 – 15.34 – 17.04 uur
Zegveld Hoek: 9.53 – 12.53 – 15.53 – 17.23 uur
Voor alle duidelijkheid, Buurtbus 450 rijdt alleen van maandag tot en met vrijdag en niet op feestdagen. Plaatsbewijzen zijn alleen te koop bij de buurtbuschauffeur. De OV jaarkaart is ook geldig bij de buurtbus.
Tot slot meldt vereniging Buurtbus De Meije dat u niet per se bij de haltepaal hoeft te wachten om met de buurtbus mee te kunnen rijden. De buurtbus stopt overal langs de voorgeschreven route, mits u maar duidelijk uw hand opsteekt.
Voor eventuele verdere informatie kunt u terecht op de website www.buurtbusdemeije.nl of e-mailadres: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
In de Meije is al langere tijd beroering; de beoogde vernatting van het gebied kan op weinig draagvlak onder de bewoners rekenen. Na de posteractie ‘Stop de kolder, geen moeras in onze polder’ van begin 2008 is onlangs de zienswijzenactie gehouden. Maar liefst 320 bewoners uit de Meije hebben een bezwaarschrift ingediend tegen de natuurplannen van Natura-2000. ,,We waren blij dat we een bijdrage konden leveren. Te lang is er over en niet met ons gepraat. Nu kunnen we tenminste eens een daad stellen”, was een van de opmerkingen die men liet horen. Met zoveel zienswijzen moet de politiek zich wel even achter de oren krabben.
De Stichting tot behoud van de Meijegraslanden behartigt de belangen van de Meijenaren bij de natuurplannen. Recent heeft de stichting een alternatief plan gepresenteerd. Dit plan voorziet in de vorming van enkele zogenaamde natuur- en landschapsboerderijen in het gebied. Hierdoor kan de gewenste natuur met het huidige landschap op een betaalbare manier samengaan. Een plan waar alle partijen baat bij hebben, meent de stichting.
Voor meer informatie wordt naar de site www.koeienwillenwei.nl verwezen.
Foto: Voorzitter van de Stichting tot behoud van de Meijegraslanden, de heer G. Lekx, met de stapels ingediende zienswijzen.
Zowel op de Dorpsplatform vergadering van 23 september als op de themavond over water op 6 oktober 2008 werd ik rechtstreeks aangesproken als raadslid over de Deltaplannen. Daar was men zeer ongerust over en terecht! En waar moet je dan zijn? Bij de Raad, en ik vertegenwoordigde op dat moment de Raad.
Inderdaad, de Raad gaat daarover en u mag mij daarover aanspreken, vooral ook blijven doen. Maar dat betekent niet dat ik zomaar aan wensen tegemoet kan komen op zo’n vergadering. En ik wil zo’n kwestie als de roep om een snellere uitvoering van de Deltaplannen in dit artikeltje in een breder perspectief plaatsen.
Met het ophogen van de Beatrix- en de W. Alexanderstraat was het oude Deltaplan afgerond, maar nieuwe plannen waren hard nodig, er zijn nog vele straten die een opknapbeurt verdienen. Maar er zijn meer zaken nodig in onze gemeente Woerden met de kernen. We hebben in diezelfde vergadering van 23 september gesproken over de urgentie van sociale woningbouw, we hebben gesproken over het handhaven van onze openbare orde. En zo zijn er veel meer zaken, die hard nodig aangepakt moeten worden, denk aan de randwegen!
Wij hebben als coalitiepartijen daarover afspraken gemaakt. Niet alleen over nieuwe plannen, maar ook over OZB-verhogingen, die mogen niet meer stijgen dan de inflatiecorrectie. Ook daar staan anders de kranten bol van: de gemeentes doen maar!
Terug naar de Deltaplannen: in 2007 is een inventarisatie van onze straten gemaakt, maar ook in Kamerik en Harmelen. In 2008 in het Voorjaarsoverleg kreeg dat een financiële vertaling. Dat bleek zoveel te kosten, dat de OZB fors omhoog zou moeten, dus zijn die plannen over meer jaren uitgesmeerd.
Maar daar is het niet bij gebleven, we hebben in de Raad meer gezegd: we willen een helder meerjarenperspectief op financieel gebied. Dat is hard nodig, we willen realistische plannen. Tevens worden deze herfst nieuwe onderzoeken uitgevoerd over het onderhoudsniveau van onze wegen en straten, het zogenaamde IBOR-onderzoek. U zult daar de komende tijd meer over lezen.
Als beide zaken meer duidelijkheid brengen, zullen zeker de Deltaplannen weer vooraan op de agenda staan met wellicht de conclusie dat het Deltaplan toch weer met de oorspronkelijke snelheid uitgevoerd zal worden, desnoods met een verhoging van de OZB.
Dus Dorpsplatform: houd de zaak maar scherp!
Het stratenvolleybaltoernooi werd donderdag 16 oktober voor de 19e keer georganiseerd door volleybalvereniging Animo ’72 en was weer enorm gezellig. Ondanks de herfstvakantie, die dit jaar eerder viel dan andere jaren, was de opkomst groot. Aan de andere kant: juist vanwege de vakantie deden er veel jeugdige spelers mee.
Twaalf teams hadden zich ingeschreven. Deze werden onderverdeeld in twee poules, waardoor er veel wedstrijden gespeeld konden worden. De finale werd gespeeld door de Pr. Beatrixstraat en de Middenweg.
De Middenweg bleek de sterkste van de twee en heeft voor een jaar de wisselbeker in ontvangst mogen nemen en een overheerlijke taart. De nummer twee kreeg dit jaar een feestelijke cake. Tijdens het toernooi vond er een verloting plaats met leuke prijsjes, die ter beschikking waren gesteld door verschillende bedrijven in en rondom Zegveld. Ook dit jaar was dit toernooi mogelijk gemaakt door sponsoring van de Rabobank en Interpolis. Animo ’72 is hen daar heel dankbaar voor en hoopt volgend jaar een lustrum te vieren van dit stratenvolleybaltoernooi.
Per 1 februari 1956 werd de praktijk dus overgenomen door dokter Gerard van de Gruiter (geboren 6 april 1927 te Vlissingen, overleden 3 december 1984 te Driebergen). Hij assisteerde een arts in Harderwijk, maar zocht ondertussen zelf ook naar een praktijk. Dokter Van de Gruiter kwam naar Zegveld met zijn zuster Gé. Hij was toen nog ongetrouwd en had geen relatie. Omdat de dokterswoning nog niet leeg was, hebben ze tijdelijk in de pastorie gewoond, die op dat moment leeg stond.
Dokter Van de Gruiter leerde al snel zijn aanstaande vrouw kennen, Alida Gerarda (Alida) Segers (geboren 5 november 1928 te Lisse). Zij werkte in het Diaconessen Ziekenhuis in Utrecht. Kort nadat zij Gerard had leren kennen, kreeg zij te horen dat zij hoofd kon worden van de operatiekamer van het Diaconessen Ziekenhuis of hoofd van de Emma Kraamkliniek in Utrecht. Haar keus viel echter op Gerard. Niet lang daarna trouwden zij op 18 oktober 1956 in Zegveld. Het kerkelijk huwelijk werd voltrokken door Ds. H.K. van Wingerden uit Harderwijk. De kosten voor het gebruik van de kerk bedroegen ƒ 15,=. De kwitantie was ondertekend door koster K. Anker. In een extra uitgave van De Berichtgever van 21 september 1956 werd het huwelijk op de voorpagina aangekondigd. Met de komst van Alida vertrok Gé. Zij ging in Amersfoort werken in de kraamverzorging. Mevrouw Van de Gruiter ging haar man gelijk helpen. Zij deed onder andere de administratie en hielp in de apotheek.
Het was voor haar man een druk bestaan, vertelt mevrouw Van de Gruiter. Naast het feit dat hij huisarts was, leidde hij iedere week op de vrijdagavond de E.H.B.O., samen met mevrouw Van Hoogdalem. Daarnaast was hij adviseur van de B.B. (Bescherming Bevolking) en voorzitter van het Groene Kruis. ,,Er waren weken dat hij geen avond thuis was.” Tot de ruilverkaveling in 1962 was het een groot probleem om de boerderijen in de Lagenbroek te bereiken. De meeste boerderijen hadden een lange laan met een groot hek aan het begin. ,,Je moest altijd het hek openen, de auto er doorheen rijden en het de hek weer sluiten. En als je pech had moest er soms nog een hek gepasseerd worden. Maar het kon nog erger als je aan het eind van de middag kwam en er volle melkbussen voor het hek stonden die eerst verzet moesten worden. Mijn man is hierdoor een keer met spit thuis gekomen. De ruilverkaveling was een heel goeie oplossing.”
De dokterswoning was een koud huis. De diverse vertrekken moesten met aparte kachels verwarmd worden. Het huis was gebouwd met een 1-steens muur. Daardoor was het vaak vochtig in huis en hierdoor werden de medicijnen ook vochtig. Besloten werd om het huis te slopen en een nieuwe dokterswoning te laten bouwen. Dit kon, omdat Van de Gruiter bij zijn komst naar Zegveld de woning had gekocht van de gemeente Zegveld. Architectenbureau N. Vroman uit Woerden heeft het nieuwe huis ontworpen. Het is gebouwd door Aannemingsbedrijf Van der Heijden uit Woerden. Op 15 mei 1962 werd begonnen met de afbraak van de oude dokterswoning. Na een maand, op 15 juni 1962, werd begonnen met de nieuwbouw. Er werden ruim honderd palen onder de woning geslagen. De nieuwbouw heeft nog geen jaar geduurd. Op 10 maart 1963 werd de nieuwe woning betrokken. Tijdens de bouw is de praktijk en het gezin Van de Gruiter tijdelijk gehuisvest geweest in een woning van Ries van Eck aan de Hoofdweg 107. Ook de ervaring van het echtpaar Van de Gruiter was dat je als dokter 24 uur per dag en 7 dagen per week beschikbaar moest zijn. Als je weg wilde, al was het maar even naar de stad, dan moest met de huisarts in Kamerik worden overlegd of hij stand-by kon zijn. Gelukkig lopen Zegvelders niet erg hard naar een dokter, volgens mevrouw Van de Gruiter. Zij vertelt verder: ,,In de vakanties was het voor een arts ook ‘hooibouw’. Dit betekende dat je ’s morgens in Zegveld spreekuur had, ’s middags in Kamerik en dan nog de bezoeken. En het gebeurde meer dan eens dat je net weer thuis was in Zegveld dat er gebeld werd en er weer naar Kamerik moest worden gereden.” Ook werd er ’s morgens een keer om 6 uur gebeld. De dokter verwachtte een spoedgeval, maar niets van dat alles. Wel kwam de vraag of ze nog een maaltje biest wilden hebben. Mevrouw Van de Gruiter moet nog steeds hartelijk lachen om dit telefoontje.
In de nieuwe dokterswoning werd boven een ruimte gecreëerd met daarin een kamer, slaapkamer en keukentje, waar de ouders van dokter Van de Gruiter konden wonen. Een kleine tien jaar hebben zij daar een fijn onderkomen gehad. Het echtpaar Van de Gruiter heeft ook verdriet gekend in de periode dat zij in Zegveld woonden. Hun oudste dochtertje Carolientje overleed in 1958 toen ze een half jaar oud was. Later werden in Zegveld de kinderen Kees, Carolien en Lydia geboren.
Ook mevrouw Van de Gruiter heeft niet stil gezeten. Zo was zij leidster van de gezinsverzorging voor vier gemeenten, namelijk Montfoort, Linschoten, Kamerik en Zegveld. ,,Iedere week ging ik op mijn brommertje de gezinnen opzoeken waar de hulpen waren.” Daarnaast was zij jaren presidente van de Vrouwenbond en organiseerde zij de collectes voor onder andere Simavi, het Rode Kruis, de bejaardenreis en Bartiméus. Mevrouw Van de Gruiter bewaart fijne herinneringen aan Zegveld. Zo heeft zij enkele albums vol met briefjes van patiënten en dorpsgenoten, waar ze vooral om gelachen hebben. Ook vanwege de woordkeus en hoe de woorden geschreven zijn. Daarnaast veel foto’s van onder andere enkele bejaardenreizen van begin jaren zestig. Iedere foto heeft zijn verhaal. Prachtig.
Per 1 november 1973 moest dokter Van de Gruiter om gezondheidsredenen stoppen met zijn praktijk in Zegveld. Gelukkig kon hij gaan werken in het Militair Hospitaal in Utrecht. Na ruim 17 ½ jaar waarin dokter Van de Gruiter 330 bevallingen heeft geleid, vertrok het gezin naar Woerden.
De praktijk werd per 1 november 1973 overgenomen door dokter A. Esch. Het transport van het huis vond volgens de koopakte plaats op 16 november 1973. Alfred Esch (geboren 14 december 1944 te Rotterdam) was op 29 september 1973 in Krimpen aan de Lek getrouwd met Anke Rouw (geboren 1 september 1950 te Nieuw Lekkerland). Na zijn medische studie had dokter Esch eerst nog bijna twee jaar bij de Marine gediend als scheeps- en kazerne-arts. Dat hij daarna zo snel een eigen praktijk zou vinden had hij niet verwacht. ,,Ik had het idee om eerst eens rustig rond te kijken, wat waar te nemen en keuringen te doen. We hadden inmiddels een gemeubileerde verdieping kunnen huren in Rotterdam Overschie. Ik had me toen in laten schrijven bij een makelaar in dokterspraktijken. Die had je toen. Je kom daar je wensen opgeven. Ik had echt het idee dat het jaren kon duren. Maar al heel snel kwam het bericht dat ze misschien wat voor me hadden. Een praktijk met 1800 patiënten. Een andere kandidaat, die hoopte vrijstelling van militaire dienst te krijgen door naar dit 'gat' te gaan, werd echter niet vrijgesteld. Zo kregen wij de praktijk aangeboden", aldus dokter Esch.
De verhuizing stelde niet veel voor. ,,We hadden zo weinig spulletjes, dat alles in mijn oude Renault paste. Nieuwe spullen waren wel besteld, maar de levertijd was zo’n acht weken. Dus wij hebben letterlijk de eerste tijd op oude sinaasappelkistjes gewoond.” Het huis zelf was comfortabel, maar aan de buitenkant leek het huis erg hoog en kolossaal, omdat er rondom het huis aan de bovenkant vertikale houten schrootjes zaten. Daarnaast was het een vreselijke klus om deze schrootjes te onderhouden. Daar moest iets op gevonden worden. De oplossing kwam tijdens de bevalling bij een aannemersgezin in het dorp. Tussen de weeën door kwam dit verhaal ter sprake en de aannemer stelde voor om horizontale planken te gebruiken van Canadees redwood hout. Dat is gebeurd en de planken zitten er nu nog op. ,,Het huis lijkt nu minder hoog en kolossaal en ik was van dat akelige onderhoud af.”
Ook de wanden van de serre zijn in één dag vervangen. Terwijl het dak op z’n plaats werd gehouden, werden nieuwe wanden met dubbel glas aangebracht.
Dokter Esch had achter de garage een kippenhok gemaakt, waarvoor hij gratis enkele mooie kippen kreeg van zijn buurman enkele huizen verder op. Toen later deze buurman vroeg of hij een bokaal beschikbaar wilde stellen voor een tentoonstelling van Kleinveeteelt Zegveld, wilde hij niet achterblijven. Zo werden de 'gratis' krieltjes toch nog duur betaald. Gelukkig kan dokter Esch er smakelijk om lachen. In de garage werd een gat gemaakt, zodat de kippen binnen in een nachthok konden verblijven. Dit had wel tot gevolg dat patiënten, voordat ze naar de apotheek gingen, de deur van de apotheek zat in de garage, eerst even de kippen (met kuikentjes) gingen bewonderen. In 1988 werd er in de wachtkamer een luik gemaakt zodat via dit luik de apotheek bereikt kon worden. Velen herinneren zich vast nog wel het beroemde belletje van assistente Nelleke.
Een leuke anekdote van dokter Esch is de volgende. ,,Ik was op een morgen al vroeg aan het grasmaaien – het was nog een beetje mistig – toen ik een stem op de begraafplaats hoorde. Ik keek, maar zag helemaal niemand. Even laten hoorde ik weer een stem, maar weer zag ik niemand. Toen ik voor de derde keer een stem hoorde ben ik op onderzoek uit gegaan. Wat bleek, in de grote treurwilg zat een papegaai te praten. Ik kwam er achter dat de eigenares (uit de Beatrixstraat) het raam had open gezet terwijl ook de kooi open stond."
In mei 1990 ging de wens van Alfred en Anke Esch in vervulling het huis een 'naam' te geven. Het werd een ICHTHUS-vis, geheel belangeloos door het Zegveldse lasbedrijf Tikolas in elkaar gelast. De vis was het herkenningsteken voor de vervolgde christenen in de Romeinse tijd. Het Griekse woord Ichthus betekent: vis. Maar tegelijk vormen de letters de beginletters van de woorden: 'Jezus Christus Zoon van God, Redder'.
Bij zijn 25-jarig jubileum in 1998 heeft een commissie een grote jubileumavond georganiseerd. Ruim 900 dorpsgenoten hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om hen te feliciteren met dit zilveren jubileum. De wens van dokter Esch was dat indien men iets wilde geven, dit te doen in de vorm van een gift voor Mercy Ships. Nadat alle kosten van deze avond betaald waren kon het mooie bedrag van bijna ƒ 6.000,= worden gegeven aan dit mooie doel. Na de festiviteiten kwamen mensen van Mercy Ships het geld aan de Hoofdweg ophalen. Zij brachten een schitterend fotoboek mee en vertelden enthousiast over het werk met de hospitaalschepen in ontwikkelingslanden. ,,Toen we hen 's avonds uitlieten zeiden we tegelijk tegen elkaar: wat zou het geweldig zijn om dit soort werk te kunnen doen - medische hulp te kunnen bieden aan de allerarmsten.” Maar ja, kon dat wel op dat moment? Dokter Esch was nog maar 56 jaar. De accountant is aan het rekenen gegaan en toen kwam het verlossende woord: ja het kon. Tenminste als hij huis, praktijk én apotheek kon verkopen en erg zuinig zou gaan leven. ,,We hebben het gewaagd in de overtuiging dat, als het Gods wil was, er binnen een jaar een geschikte opvolger zou zijn." Aan 't eind van dat jaar kwam dokter Quaak in beeld. Om een lang verhaal kort te maken: op 1 april 2001 werd de praktijk overgedragen aan dokter Quaak en verhuisden Alfred en Anke Esch met hun gezin naar Bodegraven. Het afscheid op 28 maart 2001 werd op verzoek van dokter Esch door dezelfde commissie georganiseerd als van het 25-jarig jubileum. 1000 Zegvelders kwamen afscheid nemen van hun huisarts. Naast cadeaus die zij kregen, kon de reis met Mercy Ships voor een groot deel door de Zegveldse bevolking worden gesponsord.
Na een onvergetelijke reis met de Anastasis van Mercy Ships, naar Sierra Leone (West Afrika), kwam al gauw ander vrijwilligerswerk op hun pad. Momenteel zet het echtpaar zich onder andere in voor de Stichting 'Israël en de Bijbel', de christelijke boekhandel in Bodegraven ('t Lichtpunt), de Bijbelstand (op tal van grote beurzen) en elke zaterdag zitten ze in de Bijbelkiosk in Amsterdam (Concertgebouwplein). ,,We hebben ons echt nog geen moment verveeld. En achter de geraniums zitten? Echt niet!", aldus een lachende Alfred en Anke.
Zijn naam is al genoemd. Hendrikus Zacharias Alexander (Henk) Quaak (geboren 18 december 1971 te Tholen) nam op 1 april 2001 de praktijk over. Henk was op 25 juni 1997 in Scherpenzeel getrouwd met Jannigje Willemina (Jannie) van Weelden (geboren 2 maart 1974 te Kerkwijk). Op 29 maart 2001 zijn ze in Zegveld komen wonen, één dag na het afscheid van dokter Esch.
In 2003 heeft dokter Quaak de praktijk helemaal laten verbouwen en uitgebreid. De praktijk voldeed niet meer aan de eisen van deze tijd. ,,De warmwatervoorziening deed het niet meer, dus als er oren uitgespoten moesten worden, ging ik water koken en deed dit dan in een thermoskan. Niet echt ideaal.” De praktijk bestaat nu uit 100 vierkante meter (voorheen 33 vierkante meter). ,,Eigenlijk is het nu al weer te krap”, vertelt dokter Quaak. ,,Je wilt namelijk zoveel mogelijk diensten bundelen in je praktijk. Dan kunnen ze niet om je heen.”
Bewoners:
1843-1845 Ds. Hendrik Astro, Hervormd predikant, geboren 1789 te Amsterdam
gehuwd met Jacoba Biesterbos, geboren 1787 te Uitgeest
ingekomen vanuit Benthuizen in 1829, in 1845 vertrokken naar Ede
1845-1854 Jan Spille, chirurgijn
gehuwd met Frederike Louisa Geraars In 1854 vertrokken naar Scheveningen
1854-1864 Cornelis Pieter Sylvius, chirurgijn, geboren 19 juli 1821 te Hooge Zwaluwe
gehuwd met Maria Johanna Francona Florentina Beijen, geboren 16 december 1829
te Barneveld, overleden 1913 te Den Haag
ingekomen vanuit Hazerswoude, in 1864 vertrokken naar Beusichem
1865-1869 Gerrit Swartsenburg, heel- en vroedmeester, geboren 28 mei 1837 te De Rijp
gehuwd met Anna Maria Cornelia Keur, geboren 7 januari 1843 te Medemblik
ingekomen vanuit Oudendijk, in 1869 vertrokken naar Nieuwe Niedorp
1869-1870 Jean Gijsberti Hodenpijl, geneeskundige, geboren 2 mei 1805 te Schiedam
gehuwd met Clara Nijenbandringh, geboren 7 oktober 1819 te Smilde
ingekomen vanuit Breukelen, in 1873 vertrokken naar Nieuwleusen
1870-1893 Jan van der Mel, veehouder in ruste, geboren 5 november 1820 te Stein, overleden 7 januari 1893 te Zegveld
gehuwd op 28 november 1845 te Zegveld met Geertje Blok, geboren 7 maart 1810 te Zegveld, overleden 3 mei 1887 te Zegveld
1893-1901 Jacob Karens, winkelier, geboren 5 november 1861 te Zegwaart
gehuwd met Johanna Adriana van Rooijen, geboren 20 maart 1866 te Moerkapelle, overleden 6 november 1946 te Moerkapelle
ingekomen van elders in Zegveld, in 1901 naar Woerden vertrokken
1901-1905 Lourens Blok, rustend veehouder, geboren 5 september 1834 te Zegveld, overleden 25 augustus 1905 te Zegveld
gehuwd op 6 maart 1873 te Zegveld met Grietje de Leeuw, geboren 16 april 1844 te Zegveld, overleden 18 juli 1917 te Zegveld
1905-1917 Grietje de Leeuw, weduwe van Lourens Blok
1917-1918 Arie de Leeuw, veehouder, geboren 13 mei 1843 te Zegveld, overleden 26 mei 1918 te Zegveld
gehuwd op 28 december 1882 te Zegveld met Teuntje Nap, geboren 10 september 1852 te Zegveld, overleden 3 oktober 1928 te Zegveld
1918-1928 Teuntje Nap, weduwe van Arie de Leeuw
Eten koeien minder gras als ganzen erop gepoept hebben? Daar probeert het Praktijkcentrum Zegveld volgend jaar een antwoord op te geven.
Aanleiding voor het onderzoek, dat wordt uitgevoerd in opdracht van het Productschap Zuivel, is een groeiend aantal klagende boeren rond de grote plassen in Noord- en Zuid-Holland. Ze ervaren dat hun koeien, die grazen op graslanden waar veel ganzen rondscharrelen, het gras minder smakelijk vinden en een lagere hoeveelheid melk produceren.
Aan het Praktijkcentrum Zegveld om te bekijken of dit berust op werkelijkheid, aldus bedrijfsleider Karel van Houwelingen. In de buurt van het Noord-Hollandse Weesp zijn kooien over stukken gras geplaatst, zodat de ganzen er niet bij kunnen. In een later stadium, na het verwijderen van de kooien, wordt de graslengte nauwkeurig opgemeten. Als de koeien het gras zonder ganzenpoep lekkerder vinden en dus meer eten, dan kan de conclusie zijn dat de uitwerpselen inderdaad een negatieve invloed hebben op de grasconsumptie én de melkproductie van de koeien.
Melkveehouders in het Groene Hart hebben in groeiende mate last van ganzen, die steeds langer in Nederland blijven. De directe schade die de beesten veroorzaken door gras te eten dat voor koeien bestemd is, wordt vergoed door het Faunafonds. De indirecte beschadiging door bemesting niet.
Het onderzoek met de graskooien, dat het Productschap Zuivel financiert, loopt tot eind oktober. Het rapport komt in het midden van volgend jaar uit.
In de bedrijfshal van Promatrix aan de Nijverheidsbuurt werd maandag avond 20 oktober een regio-oefening van de Regio Rijnstreek gehouden, georganiseerd door de EHBO vereniging Meije-Zegveld. Er waren zeven ploegen uit nabije dorpen actief die ieder vier slachtoffers, met diverse verwondingen, moesten behandelen. Er vloeide veel ‘bloed’, onder andere bij een gewonde met een schroevendraaier in zijn borst. De blaren op de brandwonden leken net echt. Iedereen keerde aan het eind van de avond gezond en wel weer huiswaarts.
‘Wat heb je op je lever?’, ‘je gal spuwen’, ‘knikkende knieën’. Dit zijn uitdrukkingen die regelmatig en vanzelfsprekend gebruikt worden in de Nederlandse taal. Bij het tot stand komen van deze uitspraken is dus ooit een verband gelegd tussen emoties en lichaam. In de huidige tijd wordt nog wel eens voorbijgegaan aan het verband tussen emoties en lichaam. Het lichaam geeft signalen wanneer zich problemen voordoen. Balance-for-all, praktijk voor natuurgeneeskunde, gunt iedereen een gezond en vitaal lichaam.
Werkzaam als assistent-accountant koos Anita de Jong er een aantal jaren geleden voor haar interesses voor natuurlijke genezing en persoonlijk groei de ruimte te geven en verder te ontwikkelen. Anita vertelt: ,,Na diverse studies en innerlijke verdieping ontdekte ik mijn passie, namelijk het coachen en behandelen van mensen richting hun gewenste doelen.” Op kleinschalig niveau heeft zij de afgelopen jaren mensen behandeld, maar onlangs opende Anita – samen met haar vriendin Natascha van Vliet – de praktijk voor natuurgeneeskunde Balance-for-all aan de Golf van Biskaje 4a-12 te Woerden. De praktijk voor vitaliteit en welzijn biedt een diversiteit aan werkvormen die ingezet en gecombineerd kunnen worden om tot het gewenste resultaat te komen, zoals: touch for health, woordblind - een methode om kinderen met dyslexie, leer- of concentratieproblemen te helpen -, NEI, vitaliteitskunde (integraal therapie), trance coaching, energetische healing, bloesemremedies en chakra balancing. Anita en Natascha hebben ieder hun eigen specialisaties. Zo werkt Natascha graag met kinderen en helpt zij hen met leer- of concentratieproblemen waarbij herstellen van de natuurlijke balans in het kind tot bijzondere resultaten heeft geleid. Anita - onlangs gecertificeerd als natuurgeneeskundig therapeut - heeft zich voornamelijk verdiept in de emotionele en mentale aspecten bij de mens; het verwerken van emotionele gebeurtenissen en het ombuigen van belemmerende gedachten, overtuigingen en zelfbeeld.
Op de vraag welke resultaten zoal bereikt kunnen worden met toepassing van de diverse werkvormen legt Anita uit dat onder andere vermindering van pijn, vrij zijn van lichamelijke klachten, betere concentratie, innerlijke rust en ontspanning, energie en vitaliteit, optimaal benutten van potentieel en talenten, positiviteit en optimisme, meer zelfvertrouwen, loslaten van trauma’s of fobieën en vrij worden van verslavingen resultaten zijn die behaald kunnen worden. Anita: ,,Natascha en ik zijn er van overtuigd dat een mens in balans beter presteert en gelukkig is. Wij begeleiden mensen graag bij het ontdekken van hun evenwicht en de kracht daarvan te ervaren. In de praktijk wordt gewerkt met een visie waarbij gekeken wordt naar de mens als geheel: fysiek, mentaal en emotioneel. Maar ook voeding, activiteiten en leefomstandigheden spelen hierbij een belangrijke rol. Het bereiken van een gezondere leefstijl waarbij lichaam, geest en ziel in balans zijn, is voor iedereen mogelijk.” Het credo van Balance-for-all is dan ook: ,,Zie een behandeling als een investering in jezelf, je bent het waard om gelukkig te zijn en lekker in je vel te zitten.” De behandelingskeuze en frequentie wordt geheel in overleg met de cliënt bepaald en samengesteld. Behandeling op afspraak. Voor meer informatie: www.balance-for-all.nl, Anita de Jong 06-47007808 of Natascha van Vliet 06-43053020.
Op D.V. 15 december wordt de jaarlijkse Kerstzangavond gehouden. Het thema van deze avond is ‘Licht in de duisternis’. Spreekster is Ds. J.C. Colenbrander uit Linschoten, pastoraal verbonden aan het Zuwe Zorgcentrum Woerden. Medewerking wordt verleend door muziekvereniging Kunst na Arbeid, zangvereniging De Lofstem, het Kinderkoor en dirigente Pia Schütz, die als soliste zal zingen.
De Kerstzangavond wordt gehouden in gasterij De Milandhof te Zegveld. Aanvang 19.30 uur, zaal open 19.00 uur.
In de nacht van dinsdag 30 september op woensdag 1 oktober moest de Zegveldse brandweer uitrukken voor een flatbrand aan de Boschsloot, op de eerste etage. De brandweer heeft de deur geforceerd en kon de brand gelukkig direct blussen. De bewoner van het pand was naar het balkon gevlucht en is door de brandweer gered. Uit voorzorg zijn een viertal woningen ontruimd. De bewoners mochten kort nadat de brand geblust was hun huis weer in. Volgens een woordvoerder van de brandweer ging het om vuilnis dat in brand stond.
Op 15 en 16 oktober jl. heeft de politie met de aanhouding van drie jongens uit Zegveld vijf zaken opgelost. Zij hebben bekend betrokken te zijn geweest bij vier brandstichtingen en het stelen van een krat bier. De politie heeft proces-verbaal opgemaakt. De jongeren moeten de schade vergoeden.
In het kader van de Dag van de Mantelzorg op 10 november 2008, hebben raadsleden/wethouders in de gemeente Woerden op zaterdag 8 november mantelzorgers – aangedragen door inwoners van deze gemeente – in het zonnetje gezet door hun een bloemetje te bezorgen. Deze mantelzorgers verzorgen vaak al jaren hun zieke man, vrouw, familielid/ kennis of buur. In Zegveld hebben Henk van Dam en raadslid Cok Hoogerbrugge op elf adressen mantelzorgers in het zonnetje gezet. Op de foto wordt aan mevrouw Breedijk aan de Rondweg 30 een bloemetje aangeboden.
De Culturele Stichting Zegveld houdt op zaterdag 13 december 2008, voor de zesde keer, de Wintermarkt in gasterij De Milandhof te Zegveld.
De Wintermarkt,met onder andere vijftig kramen met winter- en kerstartikelen, de Kerstman en een terras met winterse lekkernijen, begint om 10.00 uur en eindigt om 16.00 uur.
Meer info: Edith Benetreu 0348-691720 of Jolanda van Tol 0348-691650.
Zoals u weet heeft de SWO allerlei activiteiten voor ouderen vanaf 55 jaar.
Hieronder volgt het vaste programma:
Maandagmiddag:
Jeu de boules op de jeu de boulesbaan aan de Middenweg, vanaf 14.00 uur. Het wordt natuurlijk alleen maar met mooi weer gespeeld. Er wordt geprobeerd een jeu de boulesvereniging op te richten.
Maandagmiddag:
Bij voldoende deelname start het Tekenen weer in januari 2009, onder leiding van Arie Vink.
Dinsdagmorgen:
Meer bewegen voor ouderen. Gymnastiek in de gymzaal van de Milandhof van 9.00 tot 9.45 uur, onder leiding van Nolda Heus. Daarna is er gelegenheid om een kopje koffie te drinken in De Zegge.
Dinsdagmiddag:
Rummicup en klaverjassen. Aanvang 14.00 uur.
Woensdagmiddag:
Open Tafel om 12.00 uur. U krijgt een heerlijk 3-gangenmenu voor € 4,75 per persoon. U kunt zich hiervoor opgeven bij Loes van der Zwan, telefoon (0349) 691917.
Woensdagmiddag: elke 2e en 4e woensdag van de maand Handwerken, onder leiding van Wil Hoes en Rita Dimmendaal. Aanvang 14.00 uur.
Woensdagmiddag: elke 1e en 3e woensdag van de maand Bingo in De Zegge onder leiding van Hanneke Kastelein en Ineke Kleinveld. Aanvang 14.00 uur.
Elke 5e woensdag van de maand: een extra Bingo met leuke prijsjes, onder leiding van Ineke Wijnbergen. Aanvang 14.00 uur.
Donderdagmorgen:
Volksdansen in de Weidezaal van de Milandhof van 9.30 tot 10.30 uur, onder leiding van Inge van Bekkum. Daarna is er gelegenheid om een kopje koffie te drinken in De Zegge.
Vrijdagmiddag de even weken:
Koersbal in de Tropenzaal van de Milandhof. Aanvang 13.30 uur.
Is er iets voor u bij, loop dan eens binnen. Er is altijd koffie.