Nadat de afgelopen jaren een Koninklijke Onderscheiding aan ons dorp was voorbij gegaan, was er dit jaar sprake van een heuse lintjesregen. Tot vier maal toe klonk het: “Het heeft Hare Majesteit behaagd.” Op 27 april mochten drie dorpsgenoten een Koninklijke Onderscheiding ontvangen en op 8 mei nogmaals een dorpsgenoot.
Allereerst was dat Mees van Elk uit de Lijsterbeslaan 12. Mees was naar het stadhuis gelokt door Cor van Amerongen, lid van muziekvereniging Kunst na Arbeid. Om 9.00 uur zouden zij een gesprek hebben met iemand op het gemeentehuis inzake het ophalen van het oud papier voor de muziekvereniging. Tot zijn grote verbazing bleek het om iets heel anders te gaan. Mees is vanaf 1982 tot heden bestuurslid en vanaf 1987 voorzitter van muziekvereniging Kunst na Arbeid. Daarnaast was hij van 1994 tot 2009 lid van het schoolbestuur van de School met de Bijbel Jorai. Vanaf 2004 tot heden is Mees lid van de Rabo klankbordgroep Rijn en Veenstromen en sinds 2010 voorzitter van de Rabo klankbordgroep Veenweidegebied. Vervolgens is hij vanaf 2008 diaken van de hervormde gemeente Zegveld en tot slot is hij vanaf 2008 namens de diaconie lid van het dorpsplatform.
Namens de koningin mocht burgemeester Schmidt hem de versierselen opspelden behorende bij de onderscheiding van Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Ook Dini Methorst-Gorel uit de Pr. Beatrixstraat 13 was naar het stadhuis gelokt. Eigenlijk was het al vreemd dat haar man Cees enkele weken daarvoor al een nieuw pak wilde kopen, alhoewel hij nooit een pak draagt. Tevens vond hij dat Dini maar een mooie nieuwe outfit moest aanschaffen. Het werd een jurk van Addy van den Krommenacker. Gekscherend werd al door een kennis gezegd: ,,Je krijgt vast een lintje.” Buurvrouw Son van Tienhoven heeft Dini meegelokt naar het stadhuis - in haar nieuwe jurk - omdat Joke Vesseur van het IVN, waar ook Dini lid van is, zou worden gehuldigd. Op het stadhuis aangekomen snapte ze er even helemaal niets meer van. Allemaal vreemde mensen en geen Joke Vesseur.
Dini is vanaf 1981 tot heden vrijwilligster bij de peuterspeelzaal Peuterpret in ons dorp. Ook voor de EHBO is ze al vanaf 1987 actief. Vorige maand kreeg zij nog een zilveren speld omdat zij zich 25 jaar verdienstelijk heeft gemaakt voor deze vereniging. Zij was bestuurslid en nog steeds vrijwilligster bij de EHBO. Zo is zij ook vanaf 1994 vrijwilligster ten behoeve van de vereniging voor Natuur- en Milieueducatie Woerden. Vervolgens is zij vanaf 2005 betrokken bij de Atletiek Vereniging Veteranen Nederland, vanaf 2006 mede organisator van de Roemeniëmarkt en tot slot vanaf 2009 vrijwilligster bij de Stichting Welzijn Ouderen.
Gezien haar staat van dienst voldoende reden voor de koningin om haar te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester Schmidt had de eer haar de versierselen te mogen opspelden.
De derde dorpsgenoot die in het zonnetje werd gezet was Hanneke Kastelein-van den Ham van de Middenweg 57. Niet gelokt, maar door omstandigheden eerlijk verteld. Hanneke was van 1983 tot 1994 bestuurslid van de Chr. Oranjevereniging Zegveld. In 1989 werd zij vrijwilligster bij voetbalvereniging Siveo ’60 en dat is ze nog steeds. Ook is zij vanaf 1995 collectant voor de Nederlandse Hartstichting. Voor de Roemeniëmarkt was zij van 1998 tot 2008 actief. Zo is Hanneke nog steeds actief als bestuurslid van de gymnastiekvereniging Zegveld (vanaf 2001), als contactpersoon (vanaf 2001) en vrijwilliger (vanaf 2005) van de Gereformeerde Kerk Woerden. Tot slot is zij vanaf 2001 bestuurslid van de Stichting Welzijn Ouderen.
Burgemeester Schmidt vertelde dat het de koningin behaagd heeft Hanneke te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau waarbij hij de eer had haar de bijbehorende versierselen op te spelden.
De uitreiking van de vierde Koninklijke Onderscheiding vond op 8 mei plaats op de School met de Bijbel Jorai. Cok Hoogerbrugge van de W. Alexanderstraat 5 was als voorzitter van het schoolbestuur nietsvermoedend naar de Jorai school gegaan om daar de jaarvergadering voor te zitten. In de pauze verscheen daar ineens zijn hele gezin met de burgemeester ten tonele. De verrassing was groot. Cok is van 1989 tot 2000 voorzitter geweest van de bibliotheek in ons dorp en betrokken bij de totstandkoming van de nieuwe ruimte voor de bibliotheek, genaamd De Omslag. Ook was hij jaren betrokken bij de hervormde gemeente. Zo was hij 10 jaar leidinggevende van de Zondagsschool voor kinderen. Tevens was Cok 12 jaar, van 1996 tot 2008, diaken van de Hervormde Gemeente, verantwoordelijk voor de gehele administratie van de diaconie en enkele jaren scriba van de kerkenraad. In de politiek heeft Cok ook zijn sporen verdiend. Zo is hij vanaf 1986 steunfractielid van het CDA en sinds 11 jaar gemeenteraadslid voor het CDA. Dat de uitreiking op de Jorai plaatsvond, is niet zo verwonderlijk. Hij zat van 1972 tot 1988 in het schoolbestuur, waarvan het grootste gedeelte als secretaris. Inmiddels is Cok vanaf 2009 voorzitter van het bestuur van de School met de Bijbel Jorai.
De burgemeester was verheugd Cok te kunnen meedelen dat het Hare Majesteit heeft behaagd hem te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau waarbij hij de eer had hem de bijbehorende versierselen op te spelden.
Voor alle decorandi geldt dat zij kunnen worden gekwalificeerd als ‘iemand die zich geruime tijd ten bate van de samenleving heeft ingespannen’.
De Berichtgever is bijzonder trots op het feit dat vier inwoners uit ons dorp een Koninklijke Onderscheiding hebben ontvangen. Wij feliciteren hen van harte met de hun toegekende onderscheiding en hopen dat zij zich nog jarenlang kunnen inzetten in het belang van de hele dorpsgemeenschap.
Met de Zegveldse Esther van Vliet heeft het dorp er een bijzondere kampioen bij. Esther, die een opleiding volgt voor banketbakker, heeft bij landelijke wedstrijden in Wageningen het kampioenschap koekjesbakken in de wacht gesleept.
Het leverde haar niet alleen een beker en een medaille op, maar ook een eervolle stageplaats bij de beroemde patisserie en chocolaterie Huize van Wely.
Esther van Vliet begon met een opleiding als modeontwerpster maar al snel bleek dat niet de juiste keuze te zijn. Omdat ze toch iets met haar handen wilde maken, begon ze vorig jaar met een opleiding voor banketbakker aan het Albeda College in Rotterdam.
Dat bleek een schot in de roos te zijn want sindsdien regent het prijzen in huize Van Vliet.
In november werd ze tweede bij de schoolwedstrijden en in februari 2012 eindigde ze bij de regionale wedstrijd op de eerste plaats. Daardoor mocht ze meedoen aan landelijke vakwedstrijden in Wageningen.
Op 25 april deed Esther er mee in de categorie assistent-bakker. De opdracht was het bakken van zes verschillende soorten ongevuld kleinbrood en 12 rozetspritsjes.
Voor de rozetspritsen met pompoenpitjes en kaneelsuiker maakte Esther zelf het recept. Haar koekjes (èn het brood ) smaakten zo goed, dat ze kampioen werd in haar klasse. De prijswinnende koekjes van Esther zijn helaas niet te koop. Nog niet….!
Op 25 april was het een spannende dag voor het meisjes voetbalteam van de Jorai, want zij stonden in de finale van het schoolvoetbal. We vertrokken om 12.15 uur uit Zegveld naar
het terrein van CVV Jodan Boys in Gouda.
Er stonden 3 wedstrijden op het programma. Steeds twee keer 12,5 minuten. Anders dan in de voorronden en de halve finale, daar moesten we steeds vier wedstrijden van twee keer acht minuten spelen.
Met supporters, spandoeken, koffie, limonade en veel lekkers gingen we vol zenuwen van start.
Om half twee was de 1e wedstrijd, tegen De Polsstok uit Berkenwoude. Daar speelde een meisje mee met een goede techniek en hard schot. We hadden veel kansen, toch verloren we met 0-2. Jammer, want eigenlijk was dit niet nodig.
Op naar de 2e wedstrijd. Na een half uurtje rust begonnen we om half drie tegen Carrousel uit Gouda. Ook nu kregen we veel kansen, toch kwamen we op 0-1 achterstand. Maar gelukkig, Maaike scoorde de 1-1. Ons eerste punt was binnen.
Nu was het van belang om de rust vinden voor de 3e wedstrijd die om half vier begon en gespeeld moest worden tegen Willibrord uit Bergschenhoek. Er werd goed gespeeld en na een mooi opgezette aanval scoorde Esmé de 1-0. Wendy scoorde vervolgens de 2-0. Het werd toch weer spannend, want de tegenpartij scoorde de 2-1. Gelukkig bleef het hierbij en wonnen we deze wedstrijd. Drie punten voor Jorai.
Nadat ook de laatste wedstrijd gespeeld was volgde de prijsuitreiking. We zijn knap 3e geworden (net een doelpunt te weinig gescoord, want op doelsaldo zijn we dus 3e geworden).
Een heel knappe prestatie, want in de schoolgeschiedenis was dit de allereerste keer dat de meisjes doorgedrongen zijn tot de finale. Jullie kunnen trots op jezelf zijn.
Dank aan: keepster Meike Lehman en aan de speelsters Lieke Timmerman, Iris van der Knaap, Wendy Vergeer, Felicity Geers, Christel Frasa, Kayleigh Smit, Maaike Koster, Esmé van Dam en Emma van Katwijk .
Een speciaal bedankje voor de ouders die 3 keer mee geweest zijn om te rijden naar Nieuwveen, Haastrecht en Gouda.
En aan de hele groep supporters doe ook steeds meegingen om aan te moedigen.
De coach Marian
Officieel stopt Meester Eikelenboom per 1 september a.s. , maar op vrijdag 29 juni a.s. nemen de leerlingen en het team van de Jorai alvast afscheid van hun directeur.
Na 38 jaar in het onderwijs - waarvan 25 jaar als directeur van de Jorai in Zegveld - zal Nico Eikelenboom bij het aanbreken van de zomervakantie de deuren van deze school voorgoed achter zich sluiten. Zijn carrière in het onderwijs begon in 1974 op de School met de Bijbel in Zegveld als fulltime leerkracht van klas 4 (nu groep 6). Na het behalen van zijn akte MO Nederlands wilde hij als leerkracht Nederlands aan de slag gaan in het Voortgezet Onderwijs, maar het aantal vacante banen was nihil. De heer Eikelenboom: ,,Mijn insteek was zeker niet om heel lang op de Jorai te blijven, maar in 1983 ben ik een korte tijd waarnemend directeur geweest wegens ziekte van de functionerend directeur, gevolgd door een aantal jaren als adjunct-directeur. Vervolgens werd ik in 1987 door het schoolbestuur gevraagd voor de functie van directeur en die functie heb ik met plezier aanvaard. Het is gewoon zo gelopen en ik heb het altijd als een uitdaging én opdracht gezien de functie van directeur zo goed mogelijk uit te voeren.”
Terugkijkend op de afgelopen 38 jaar zegt Nico Eikelenboom: ,,De kinderen zijn hetzelfde gebleven, maar de maatschappij is vluchtiger en sneller geworden waardoor de spanningsboog in het algemeen wat korter is. Ook het intreden van het digitale tijdperk heeft veel gevolgen gehad voor de wijze van lesgeven en het aanbieden van informatie aan de leerlingen. Het is een uitdaging voor een leerkracht hiermee om te gaan en daarin mee te groeien.” De heer Eikelenboom vertelt verder: ,,Ook de leermethodes zijn in de afgelopen jaren veelvuldig gewijzigd, maar ook verbeterd. De leermethodes zijn gemoderniseerd en communicatiever van opzet. Klassikale uitleg van de leerstof wordt gevolgd door werken in eigen tempo en op eigen niveau. Ieder kind is uniek en mag zich naar zijn of haar capaciteit ontwikkelen en ontplooien”, benadrukt Nico Eikelenboom. Op de vraag welke wijsheid hij de leerlingen de afgelopen jaren graag heeft meegegeven hoeft de heer Eikelenboom geen moment na te denken: ,,Dat wij allen kinderen van God mogen zijn en de wijze van omgaan met elkaar en ons leven zullen relateren aan de Bijbel.” Het geeft de heer Eikelenboom voldoening dat het beleid van deze school - in overleg met het bestuur - qua godsdienst nimmer gewijzigd is en hij spreekt de wens uit dat de huidige identiteit van de school tot in lengte van dagen ongewijzigd blijft. Glimlachend herinnert de heer Eikelenboom zich leuke en grappige anekdotes tijdens lessen in de afgelopen jaren en hij benadrukt dat hij altijd enorm heeft genoten van festiviteiten en activiteiten zoals het schaatsfeest op de slootjes achter de school. Ook noemt hij het 75-jarig jubileum van de school hetgeen door hem als zeer bijzonder ervaren is. Het aantal negatieve herinneringen daarentegen is gelukkig minimaal.
Na het afscheid van Nico Eikelenboom zal de nieuwe directeur Peter Jan van Veen uit Rotterdam aantreden. Nico Eikelenboom: ,,De overdracht aan de nieuwe directeur vindt plaats vóór de zomervakantie, maar vanzelfsprekend ben ik ook na de zomer bereid - indien nodig - de nieuwe directeur en het team met raad en daad bij te staan. Maar ik ben voornemens de eerste maanden na mijn afscheid vooral niets te doen.” Bij navraag blijkt dat het niets doen zeer relatief is aangezien Nico Eikelenboom vele hobby’s heeft. Schaatsen is één van zijn geliefde bezigheden en het trainingsschema voor de alternatieve Elfstedentoertocht op de Weissensee in Oostenrijk begin 2013 is dan ook al gereed. Daarnaast staan een aantal klussen in en rond zijn huis in Papekop op het programma en wil hij met zijn vrouw meer gaan genieten van hun huis in Duitsland. Toch staan er ook nog vaktechnische wensen op zijn lijstje. De heer Eikelenboom: ,,Wellicht ga ik nog een aantal cursussen volgen en mijn wens is één dag in de week - wellicht op oproepbasis - les te gaan geven in het middelbaar beroepsonderwijs.” Ook de zorg voor de wederzijdse ouders en de vier kleinkinderen zal vermoedelijk veel tijd in beslag gaan nemen. ,,Wij prijzen ons gelukkig dat wij nog drie van de vier ouders in ons midden hebben, maar zij hebben veel zorg nodig en die kunnen en willen wij ze graag geven. Op donderdag is en blijft onze vaste oppasdag en dan genieten wij met volle teugen van de aanwezigheid van onze kleinkinderen”, vertelt Nico Eikelenboom. Uitkijkend naar het naderende afscheid en de nieuwe invulling van zijn leven weet de heer Eikelenboom één ding heel zeker: ,,Ik zal de gezelligheid van de leerlingen en de teamleden enorm gaan missen.”
Na jaren van voorbereidingen en hard werken is het vernieuwde onderkomen van de Stichting Ooievaarsbuitenstation Zegveld en Konijnen & Pluimvee Vereniging Kleinveeteelt op 21 april jl. officieel in gebruik genomen. De voorzitters van beide stichtingen Jaap Wansinck en Jan Beukers spraken hun bewondering en waardering uit aan alle vrijwilligers die ervoor hebben zorg gedragen dat het vernieuwde onderkomen een feit is. Ook de sponsoren werden uitgebreid bedankt voor hun financiële en/of materiële bijdragen. Met name het Europese Leaderprogramma en de Agenda Vitaal Platteland van de provincie Utrecht hebben een grote rol gespeeld bij het tot stand komen van deze educatieve voorziening en toeristische trekpleister in Zegveld. Tevens werd even stil gestaan bij het afscheid van de heer Methorst. Na vele jaren van trouwe vrijwilligersdienst overhandigde de heer Methorst bij wijze van afscheid zijn sleutels van het toegangshek aan de voorzitters. Voorzitter Jaap Wansinck bedankte de heer Methorst voor zijn enorme, enthousiaste inzet in de afgelopen jaren en overhandigde hem een aandenken. Na de toespraak van de heer Groeneweg - voorzitter van de plaatselijke groep Leader ‘De Weidse Veenweide’ - en de door hem uitgevoerde openingshandeling werden de aanwezigen uitgenodigd voor een rondleiding door het vernieuwde ooievaarsbuitenstation.
Het ooievaarsbuitenstation is voor publiek geopend op maandag t/m zaterdag van 10.00 tot 17.00 uur. Tijdens deze openingstijden kunt u via de informatieborden wetenswaardigheden over de aanwezige dieren lezen en middels de webcam in een ooievaarsnest met jongen kijken.
Jenny Muller-Staak is in Zegveld geen onbekend gezicht, maar sinds kort kennen de bewoners van het dorp haar vooral van haar kraam met tuinplanten aan de Milandweg. Elke vrijdagmiddag staat ze daar en op zaterdagmorgen is ze te vinden op de streekmarkt in Woerden.
Jenny woont al 36 jaar in Zegveld en is getrouwd met Gerard Muller. Heel lang werkte ze in de detailhandel, maar begin maart gooide ze het roer drastisch om, begon haar eigen bedrijfje en ging leuke en vooral voordelige tuinplanten verkopen. Haar man Gerard assisteert haar, want zowel hij als haar zoon weten waar ze het over hebben als het om planten gaat. Tenslotte werken beiden regelmatig als hovenier.
Jenny verkoopt behalve planten voor de tuin ook zakken aarde, opgemaakte stukjes, plantenbakjes en seizoenproducten zoals bollen en in december kerststukjes.
Misschien dat het assortiment in de toekomst nog verder uitgebreid wordt maar dat is nog niet zeker, aldus Jenny: "Onze planten komen bijna altijd rechtstreeks van de kwekers uit Boskoop en Hazerswoude dorp. Hierdoor zijn onze vaste planten zeer scherp geprijsd. Op dit moment hebben we een prachtige aanbieding: negen perkplanten voor 10 euro”.
De kraam van Jenny Muller staat elke vrijdagmiddag van 13.00 tot 17.00 uur aan de Middenweg.
Dit jaar wordt het Open Toernooi gehouden van 16 tot en met 23 juni. Omdat het de 25e editie is, worden er naast het tennissen allerlei feestelijkheden georganiseerd.
Sven van der Plank, lid van TV Miland, heeft een door de Rabobank uitgeschreven ‘wedstrijd’ gewonnen voor de club. De bedoeling was dat jonge mensen een plan van aanpak en voorstellen moesten maken voor een evenement. Sven heeft het zilveren jubileum van het Open Toernooi als onderwerp gekozen, een werkelijk schitterend plan gemaakt en hij werd uitverkoren. Resultaat: 750 euro voor de organisatie van het Open Toernooi!
TC Milandhof is supertrots en blij met zo’n talentvol iemand als Sven. Voor meer informatie en inschrijvingen kunt u terecht op de website van TV Miland: www.tvmiland.nl
Het was woensdag 16 mei exact 30 jaar dat Peter Vermeij op de weekmarkt in Woerden met zijn handel staat. Reden voor burgemeester Hans Schmidt namens het gemeentebestuur en Gineke van Kesteren, voorzitter van Ondernemersvereniging Stadshart Woerden, om jubilaris Peter in het zonnetje te zetten. Peter is binnen zijn branche erg actief. Zo zit hij al 25 jaar in het afdelingsbestuur van de Centrale Vereniging Ambulante Handel van Midden Nederland, waar Woerden onder valt. Inmiddels vervult hij binnen het bestuur al 12½ jaar de functie van penningmeester. ,,Hij doet heel veel werk, is actief en een super goeie gozer”, vertelt Cor den Hollander, een medebestuurslid. Peter is 30 jaar geleden begonnen met ‘ongeregeld goed’, zoals toen in zijn vergunning stond. Daarna is hij overgestapt op goederen van Wehkamp en inmiddels bestaat zijn handel al jaren uit dameskleding. ,,Maar”, zegt Peter: ,,Als je als ondernemer een vrouw hebt die niet achter je staat, kan je de tent wel sluiten.” En met deze woorden zet hij ook zijn vrouw Margriet in het zonnetje.
Het was een half tot zwaar bewolkte dag, 16 mei 1957. Een dag waarop Herman Emmink de studio indook om het nog steeds vermaarde lied ‘Tulpen uit Amsterdam’ op te nemen. Tevens was deze dag in de krant een advertentie te lezen van Douwe Egberts, waarbij voor de afdeling verpakkerij enige flinke beschaafde meisjes werden gezocht. Maar ook was deze dag de trouwdag van Kees en Jannie Lehman van de Milandweg 54. En dat is eigenlijk het belangrijkste nieuws dat we kunnen melden van deze dag. Nu zijn we inmiddels 55 jaar verder en mocht dit bruidspaar van smaragd met hun kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden in Gasterij de Milandhof dit feest vieren. Hun huwelijk werd aan het begin wel even op de proef gesteld. Kees was in militaire dienst vliegtuigmotormonteur. Toen hij hiervoor naar Leeuwarden moest verhuizen wilde Jannie niet mee. ,,In een flat of zo. Zie je het al gebeuren. Dus niet!” Kees heeft toen zijn baan voor haar opgezegd en is in de auto’s gaan werken. De motoren van onder andere vrachtwagens waren een stuk smeriger dan die van vliegtuigen. Gelukkig is hij daarna monteur geworden van motorjachten bij Peek Yachting en was het weer werken met schone motoren. ,,Ik heb veel boten in Engeland gehaald en ook wel naar Joegoslavië gebracht.” Stil zitten valt voor Kees niet mee. Nog steeds is hij actief binnen de bouwcommissie van de hervormde kerk. ,,Er is altijd wel een klusje te doen.” Jannie houdt erg van lezen. Helaas heeft ze vanwege gehoorproblemen haar lidmaatschap bij zangvereniging De Lofstem op moeten zeggen. Samen genieten ze in de zomermaanden van het varen met hun plezierjacht door Nederland. ,,De buren verzorgen dan de tuin en halen de post weg. Als dank gaan we altijd met hen een keer chinezen.” De Berichtgever feliciteert dit smaragden bruidspaar van harte met hun 55-jarig huwelijksjubileum en wenst hun nog goede en gezonde jaren toe.
Al zo’n 35 jaar bestaat de Volkstuinvereniging en lid vanaf het eerste uur is Son Tienhooven. In het dorp staat zij bekend als het bloemenvrouwtje. Dagelijks geniet ze van haar twee tuinen die zij van de vereniging huurt. Son houdt ervan de natuur de natuur te laten zijn. Een groot gedeelte van haar tuin staat vol met bloemen. Van deze honderden bloemen bewaart zij het zaad, maar ze deelt ook graag uit. Dus als u bloemzaad zoekt, klop gerust bij Son aan. Son leeft voor haar tuin en ze doet niets liever dan mensen vertellen wat er allemaal groeit op de tuin en wat voor dieren er leven in de sloot naast de tuin. ,,Amber, een buurmeisje van enkele deuren verder bij mij in de straat, heeft bij mij op de tuin ook een stukje tuin. Zij komt vaak met vriendinnetjes en dan vertel ik van alles over de planten en bloemen. Alles wat zij maar willen weten. En in de kist op mijn tuin heb ik een zoekkaart liggen, zodat zij daarop kunnen vinden wat zij in de sloot gezien hebben. Het is een stukje educatie en het is zo leuk om kinderen te vertellen hoe bijvoorbeeld spruitjes groeien.”
Toch zijn niet alle tuinen op het complex verhuurd. Daarom …buren gezocht! Het gaat Son aan het hart dat de tuinen die niet verhuurd worden met gif bespoten worden om het onkruid te verdelgen. Terwijl in de statuten staat dat er niet gespoten mag worden. ,,Nee, bij mij wordt niet gespoten. Ik gebruik alleen compost op de tuin van mijn eigen planten. Nee, ik wil niet moralistisch overkomen, maar vind het wel heel erg. Je zou een lege tuin ook kunnen beplanten met kalebassen of pompoenen.”
Een tuin is normaal gesproken 200 m2 groot, maar je kunt ook een halve tuin huren, dus 100 m2. Natuurlijk kan je een tuin met twee of meer personen beheren. De tuinen zijn heel divers. Zo heeft iemand alleen maar mais op zijn tuin staan en een ander heeft alleen druivenranken geplant. Vroeger waren het voornamelijk groentetuinen, tegenwoordig zie je vaak een combinatie van groente en bloemen. Voor Son betekent het hebben van een tuin ook het kunnen delen van een stukje bewondering en verwondering. ,,Dat blijft dagelijks. Je ziet hoe krachtig de natuur is. Je creëert met elkaar zo’n mooi stukje natuur waar de vlinders en bijen een goede plek hebben om voort te bestaan.” Son vindt het belangrijk dat mensen bewust zijn van de samenhang van de natuur. ,,Zo is een brandnetel belangrijk voor de vlinder, zoals onder andere de dagpauwoog. Deze legt zijn eitjes in de brandnetel en als de eitjes als rupsen uitkomen, eten ze van de brandnetel; dat is hun waardplant. De rups verpopt zich weer tot vlinder en begint weer het grote genieten.”
Son eindigt haar verhaal met: ,,Het belangrijkste van de volkstuin is het grote genieten van het Groene Hart. Daarnaast kun je er heerlijk onthaasten.”
Al warm gemaakt voor een volkstuin? Gaat u gerust eens vrijblijvend kijken op het volkstuinencomplex. Wie weet vindt u daar de rust waar u al zo lang naar zoekt. Er zijn in ieder geval nog meerdere tuinen te huur. Welkom!
KNA heeft op zaterdag 12 mei een geweldig feest gemaakt van het 50-jarig bestaan. De dag begon met een rondgang en optreden van de jeugddrumband, het jeugdorkest, de majorette, drumband en fanfare van KNA. Hierbij werden zij geassisteerd door de kinderen van het blazers project ‘Jorai’. De opening werd verricht door burgemeester Schmidt van Woerden.
De muziek was geweldig, het weer was mooi, de drankjes en de hapjes waren lekker. Kortom een fantastische dag. Petje af voor Kunst Na Arbeid die dit mooie 'muziekfestijn op het plein' heeft georganiseerd.
Terwijl het talententeam meedeed aan het district toernooi in Ede op 12 mei jl. deden de G-judoka’s (judoka’s met een verstandelijke beperking) van sport- en gezondheidscentrum Henkido mee aan de G-Olympische Spelen Midden Nederland in Maarssen. Tijdens de spelen kregen zes van de zeven judoka’s een podiumplaats. Luca Velthuizen en Sjoerd van Trigt werden kampioen, Chris Degen werd 2e en de broertjes Thijs en Thomas Neve werden 3e. Alleen Marcus Neve moest genoegen nemen met een 4e plaats. De judoka’s van het talententeam konden zich tijdens het districtstoernooi meten met de andere toppers uit het district. Ook hier werden prima resultaten geboekt met maar liefst drie kampioenen. Berend Mostert, Lize van Vliet en Sebastiaan Aris eindigden op een eerste plaats, Dylan Smulders, Joram de Groot en Rick van Doorn behaalden een keurige 2e plaats en Menno ‘t Hooft en Daan Wolf werden 3e. Een prachtig resultaat en een goede stimulans om door te gaan met de ontwikkeling van Henkido naar de Top van Nederland. In het afgelopen seizoen werd door de judoka’s van Henkido in iedere klasse het NK behaald, met een bijzonder resultaat van Babette Woudenberg, die dit jaar 3e van Nederland werd.
Met een ouderwetse heistelling heeft wethouder Schreurs van de gemeente Woerden op feestelijke wijze de 1e paal geslagen van het nieuw te bouwen appartementengebouw De Florijn .
De wethouder werd hierbij geassisteerd door een aantal toekomstige bewoners van de appartementen. De bouw gaat ruim een jaar duren. Er zijn nog een aantal appartementen te koop.
Zaterdag 21 april was het zover: de jaarlijkse rommelmarkt van de hervormde gemeente Zegveld. Ondanks het regenachtige weer heeft de rommelmarkt totaal het mooie bedrag van € 9100,= opgebracht. De opbrengst is bestemd voor de actie ‘Geef kleur aan het leven van jongeren in Pakistan’ van het landelijke HGJB project ‘Alles over Hoop’.
Ook de jeugd heeft zijn/haar steentje bijgedragen om dit mooie bedrag bij elkaar te krijgen. Zo heeft de jeugdvereniging tijdens een weekend weg een veiling gehouden. Opbrengst € 694,=. In de winter is er een kruidnotenactie geweest, opbrengst € 900,=. De kaarten en suikerbroden, verkocht door meisjesclub Mirjam, leverden € 715,= op. De ontbijtactie voor het goede doel was goed voor € 600,=.
Vrijdagavond 20 april zijn 8 jongeren naar Bardel gereisd (een plaatsje net over de Duitse grens) en zijn met de tandem teruggefietst naar Zegveld. Een rit van 200 km. De opbrengst hiervan was € 2.345,=.
We willen iedereen die op welke wijze dan ook heeft meegeholpen om dit mooie bedrag bij elkaar te krijgen hartelijk danken.
Wie binnenkort op safari wil hoeft niet meer naar Afrika, de Beekse Bergen of de Oostvaardersplassen. Ook in Zegveld zijn er de laatste tijd volop "wilde beesten" gespot. Op zaterdag 23 juni a.s. kan er een boeiende kunstsafari worden gemaakt op het erf rondom Atelier De Schuur en het Thomashuis aan de Hoofdweg. De wilde dieren zijn te bezichtigen van 11.00 tot 16.00 uur. Iedereen is van harte welkom!
Op de tentoonstelling stikt het van de 'wilde beesten' , zoals op het schilderij “De Apenberg”, een bijzondere creatie van Luuk, die ook een van de vaste bewoners is van het Thomashuis.
De kunst bestaat er niet alleen uit verrassende schilderijen, er is in de beeldentuin ook een nieuwe collectie beelden en keramiek te bewonderen.
De tentoonstelling aan de Hoofdweg heeft vanwege het vijfjarig bestaan van het Thomashuis een extra feestelijk karakter doordat er op het erf ook allerlei kraampjes zullen staan, met onder andere een rommelmarktje.
Gasterij De Milandhof zorgt voor een hapje en een drankje en iets lekkers erbij. Redenen genoeg voor een bezoekje!
Milieuclub MOB uit Nijmegen is er niet in geslaagd via de Raad van State de uitbreiding tegen te houden van een varkensbedrijf aan de Rondweg in Zegveld. De Raad heeft de natuurbeschermings- vergunning die Vergeer eerder al van de provincie Zuid-Holland had gekregen, geldig verklaard.
De stallen staan op ± 3 km van het Natura-2000 gebied Nieuwskoopse Plassen en De Haeck en op ± 1 km van de beschermde natuurmonumenten Schraallanden De Meije en de Kamerikse Nessen.
MOB vindt het niet meer van deze tijd om een intensieve veehouderij te laten groeien nabij natuurgebieden. De Raad van State geeft de provincie echter gelijk.
De ammoniakuitstoot in het natuurgebied neemt niet toe ondanks dat het bedrijf uitbreidt, aldus de Raad van State die het beroep van MOB mede daarom ongegrond verklaarde.
De Nijmeegse milieuclub ageert in het hele land tegen vergunningen die naar de mening van de club niet door de beugel kunnen.
Onveilige situaties in het verkeer kunnen vanaf nu digitaal gemeld worden. De kersverse Woerdense afdeling van Veilig Verkeer Nederland (VVN) gaat daarna aan de slag om de situatie te verbeteren.
Via www.meldpuntveiligverkeer.nl kan iedereen een onveilige situatie melden. Die melding komt terecht bij VVN en daarna kun je zelf volgen wat er concreet aan wordt gedaan. Volgens de initiatiefnemers is dat ideaal, want het is van groot belang om verkeersdeelnemers te stimuleren een situatie melden.
Bij het nieuwe meldpunt kunnen tal van onveilige situaties worden aangekaart. Iedere melding wordt met aandacht onder de loep genomen. En VVN gaat er mee aan de slag, hoe klein de melding ook is.
PRIKSLEEËN DAMES:
1e Femke Graafland
PRIKSLEEËN HEREN:
1e Robbert Beukers
JULIANAKANAAL HINDERNISBAAN DAMES:
1e Jantina Brak
JULIANAKANAAL HINDERNISBAAN HEREN:
1e Arie van der Knaap
ZAKSLAAN DAMES:
1e Jantina Brak
ZAKSLAAN HEREN:
1e Bart-Jaap van Rijswijk
PRUTRACE DAMES (38)
1e Dame: Rosanne Vergeer
PRUTRACE HEREN (34)
1e Heer: Richard de Jong
PRUTRACE gekostumeerd
DAME: Sofie de Voogel
HEER: Lennard van Dam
PUZZEL VOOR 65+-ers
A. van Dam
H. Vergeer
Fam. Vink
J. Vergeer
FIETSPUZZELTOCHT
Leeftijd t/m groep 6 van de basisschool
1e Daan/Luuk Muijt
Leeftijd groep 7 t/m 15 jaar
1e Naomi Rumkorf
Leeftijd vanaf 16 jaar
1e Mw. Westerink
Op 6 april 1954 verhuist Dirk Muit met zijn gezin naar het arbeiderswoninkje van Zeger Kastelein aan de Hoofdweg 187. Het trad namelijk in dienst bij Kastelein als boerendaggelder. Van de twee woninkjes aan de Broekerweg 56 wordt daarna één woning gemaakt.
Zoals in het verhaal over het achterste gedeelte van deze woning reeds is geschreven, wordt de woning na het vertrek van Netta Muller in 1969 door de diaconie van de hervormde gemeente Zegveld verkocht aan Ewout Verweij uit Woerden voor een bedrag van ƒ 11.800,00.
Wout had in eerste instantie ƒ 9.000,00 geboden, maar daar was de diaconie niet mee akkoord gegaan. Daarna heeft hij de woning toch kunnen kopen (,,Ik wilde zo graag buiten wonen”) via Makelaar G. de Koning uit Waarder.
Ewout Verweij (geboren 28 september 1947 te Waarder) is op 21 november 1968 te Woerden getrouwd met Marianne Wilhelmina Maria Epping (geboren 15 september 1948 te Woerden).
Zij zagen er wel brood in om het huisje op te knappen, alhoewel er gezegd werd dat je er niet meer in kon wonen en dat je er zelfs geen varkens in kon houden. Dit alles weerhield hen er niet van om van dit oude huisje ‘hun paleis’ te maken. Wout had als beroep het herstellen van autoschades en ook het herstellen van dit huisje is prima gelukt. Het oude huisje heeft de zwaarste stormen doorstaan, waarbij de familie soms verontrust belde of alles nog goed was.
Bij de aankoop had de makelaar hen wel gewaarschuwd dat het erg moeilijk zou worden om bij de bank een hypotheek te verkrijgen, gezien de staat van het huisje. Makelaar De Koning was wel bereid een hypotheek aan Wout te verstrekken en zo geschiedde. Na het opknappen van de woning is Wout alsnog naar de bank gegaan en toen was het verkrijgen van een hypotheek geen probleem meer. Als dank voor het tijdelijk verlenen van een hypotheek heeft Wout tot op de dag van vandaag zijn verzekeringen bij makelaar De Koning lopen.
Volgens Wout zat er aan het oude huis een bordje met daarop geschreven: ‘Armengoed’. Hij weet het niet meer zeker of dit klopt of dat het een gerucht was. Bep Burggraaf-Muit - zij heeft er met haar ouders gewoond - weet te vertellen dat er inderdaad een bordje aan de woning bevestigd was met daarop ‘Armengoed’ geschreven. Als teken dat dit een woning van de diaconie was.
Uiteindelijk hebben Wout en Marianne nog 28 jaar met heel veel plezier in dit huisje gewoond. In 1997 kwam het moment dat de woning wel afgebroken moest worden. De woning was niet onderheid en inmiddels doormidden gescheurd. Via een grote advertentie in de Woerdense Courant is het oude huis in delen verkocht aan wie ook maar belangstelling had voor bepaalde onderdelen. ,,Een moderne manier van recycling.” Bij de sloop werd nog speelgoed gevonden van de kinderen van eerdere bewoners. Dit speelgoed lag tussen de muur op zolder waar de woning gekniekt was. Ook werd daar een tekening gevonden die nog toebehoorde aan Ton Wallenburg. Hij is getrouwd met Wil Muller en zij hebben daar nog gewoond. De tekening betrof een embleem van het onderdeel in Militaire Dienst waar hij bij zat.
De nieuwe woning stond er in enkele dagen. Door Bouwbedrijf Danilith uit Wortegem-Petegem in België werden de muren kant-en-klaar vanuit de fabriek geleverd. De kwaliteit en isolatie zijn prima. En Wout en Marianne, zij wonen er nog steeds met heel veel plezier.
In 1977 heeft oud-dorpsgenoot Ad Ton de culturele Stichting Zegveld (CSZ) opgericht. Bijna 25 jaar was hij de voorzitter en motor van deze club. En ook nadat zijn zoon Arjan een paar jaar geleden de voorzittershamer overnam, bleef hij op de achtergrond betrokken bij CSZ.
In '77 was Ad Ton voorzitter van het bestuur van de Milandhof. Het dorpshuis kampte met grote tekorten en er werd een activiteitencommissie, de CSZ, in het leven geroepen om het tekort terug te brengen.
Ad Ton: ,,We zijn begonnen met het organiseren van dansavonden, een markt met tien kraampjes en een autopuzzeltocht, maar al snel kregen de activiteiten een grotere omvang. 'Het Zes bedreigde dorpenspel' in 1981 is wel het grootste evenement geweest. Dat was qua organisatie een gigantische klus. Met de dorpen Kamerik, Linschoten, Benschop, Polsbroek en Kockengen maakten we op een sportieve manier een vuist tegen de herindeling, die helaas in 1989 toch een feit werd."
De jubilerende stichting heeft de afgelopen 35 jaar tal van bijzondere attracties georganiseerd, zoals de kamelenrace, Romeinse strijdwagens,het verenigingenspel, de wintermarkt, hazewindhondrennen, ringrijden met Friese paarden, het bakken van een pannenkoek met een doorsnee van 6 meter, optreden van het Russische Bolschoi Don Kozakkenkoor, optredens van BZN en de Havenzangers, Slootkunst, Zegvelds dictee, etc. etc.
De activiteiten van bestuurslid Wout Verweij hebben zelfs geleid tot een heus 'Woutplein'. Wout die op eigen wijze de bedenker en organisator was van het 'Speed & Powerplein. Een groots evenement dat zo min mogelijk geld mocht kosten. De meeste deelnemers namen na een gesprek met Wout genoegen met een lunch en een twee consumptiebonnen.
Ad Ton: ,,Terugkijkend was het genieten van de kinderen tijdens de Zegvelderie het mooiste. Dat het zo'n impact op ze zou hebben, heb ik toen nooit zo in de gaten gehad, maar twee jaar geleden toen er een nieuw verjongd bestuur kwam, werd mij dat pas duidelijk. Bijna alle nieuwe bestuursleden kenden de Zegvelderie nog vanuit hun jeugd en hadden er goede herinneringen aan."
De Zegvelderie wordt gehouden op zaterdag 16 juni vanaf 10.00 uur. Voor bezoekers van buiten Zegveld rijden er gratis pendelbussen tussen Woerden en Zegveld.
In verband met het 35-jarig bestaan zal er een 'boelhuis' worden organiseert. Heeft u nog een bijzonder artikel voor deze veiling dan kunt u hierover contact opnemen met Wout Verweij, telefoonnummer 0348 – 69 17 08 of 06 – 11 27 18 65.
Ze zijn een deel van Zegveld geworden. In de vijf jaar dat het Thomashuis aan de Hoofdweg een thuis biedt aan acht jonge mensen met een verstandelijke handicap zijn ze als vanzelfsprekend bij het dorp gaan horen. Overal waar iets te doen is, zijn de bewoners uit het huis van Jeanne en Theo Nieuwendijk erbij. En zo hoort het ook, vindt Zegveld. Koninginnedag is niet compleet zonder de schaterlach van Kim of een Prutrace zonder Janneke.
Ruim tien jaar geleden nam Hans van Putten, vader van de verstandelijk beperkte Thomas, het initiatief voor de Thomashuizen. Kleinschalige woonvoorzieningen voor jonge mensen vanaf achttien jaar, zoals zijn zoon. Hans van Putten merkte hoe groot de vraag was en nam zich voor binnen tien jaar honderd van die Thomashuizen van de grond te krijgen. Dit jaar zijn het er precies honderd. Zijn eigen zoon heeft dat niet meer meegemaakt, hij overleed in 2006.
Voor het Thomashuis in Zegveld is 2012 een bijzonder jaar. Op 15 mei was het precies vijf jaar geleden dat Janneke als allereerste naar de verbouwde boerderij aan de Hoofdweg verhuisde. De dagen daarna kwamen de andere bewoners en begon er een ander leven voor het echtpaar Jeanne en Theo Nieuwendijk.
Het groepje bewoners - cliënten heten ze officieel - waarmee ze vijf jaar geleden begonnen is op twee na hetzelfde gebleven. Een meisje is verhuisd en vorig jaar is een van de bewoners, Gerard, overleden. Hij was een bekende in het dorp en in de wijde omgeving, altijd onderweg op zijn fiets met een kratje spulletjes achterop. Nog elke dag wordt het gemis van Gerard in het Thomashuis gevoeld.
Jeanne zegt: "Het overlijden van Gerard heeft nog steeds veel impact op iedereen. Het heeft ook met ons veel gedaan. Pas bij zo'n verdrietige gebeurtenis dringt het tot je door hoe dicht je bij de mensen staat. Het zijn natuurlijk niet onze eigen kinderen. Wij hebben er zelf drie, maar je staat er wel heel dichtbij”.
Van de acht bewoners van het eerste uur wonen Janneke, Kim, Bart, Jolanda, Sanne en Jeroen nog altijd in het huis aan de Hoofdweg. Iris en Wendy zijn er bij gekomen en hebben er inmiddels ook hun draai gevonden. Acht mensen, die allemaal een bijzonder verhaal hebben. Een aantal van hen werkt als kunstenaar bij Atelier de Schuur, dat ook deel uitmaakt van het Thomashuis.
“We hebben er in die afgelopen jaren een echt team van gemaakt”, vertellen Jeanne en Theo, “We hebben al die individuen met elkaar leren leven. Het is een leuk stel mensen. Ruzie is er nog nooit geweest”.
Theo en Jeanne zijn ervan overtuigd dat initiatiefnemer Hans van Putten met zijn kleinschalige woonvormen een trend heeft gezet en een verandering in het denken teweeg heeft gebracht. Toch is het allemaal nog een druppel op een gloeiende plaat. Honderd Thomashuizen betekent in de praktijk dat er nog geen duizend jonge mensen met een verstandelijke beperking op deze manier kunnen wonen. Terwijl er in Nederland meer dan 100.000 zijn. De meesten zijn dus toch nog aangewezen op grotere instellingen.
Theo en Jeanne kijken met voldoening terug op de eerste vijf jaar in Zegveld. Met een knipoog vinden ze zichzelf ‘ouder maar zeker ook wijzer’ geworden: "We hebben heel veel geleerd, heel veel meegemaakt, het waren mooie maar af en toe ook vermoeiende jaren”.
Buiten het echtpaar telt het Thomashuis inmiddels zes medewerkers (Petra, Corrie, Ingrid en Sara), van wie er twee (Maarten en Ria) aan Het Atelier verbonden zijn
“In het begin”, zegt Theo, “deden we het werk maar met z’n drietjes. Dat hebben we anderhalf jaar volgehouden, maar het betekende dat wij dag en nacht werkten. Het was voor ons heel belangrijk de groep eerst goed te leren kennen. Weten hoe iemand in elkaar zit en daar de juiste medewerkers bij vinden. Het allerbelangrijkste is dat er een goede klik is tussen de bewoners en de medewerkers en vrijwilligers. Als die er niet is krijg je spanningen”.
Voor Theo en Jeanne begint de dag al vroeg. Rond zes uur, half zeven zijn ze beneden om iedereen op weg te helpen. En 's avonds om elf uur zijn ze klaar en kunnen ze even gaan zitten. En dan moeten er ‘s nachts geen rare dingen gebeuren. Moet er niemand ziek worden of zich niet zo gelukkig voelen. Moet het ook niet gaan onweren of moet er een mug in een van de kamers van de bewoners zitten want dan kan het echtpaar weer aan de slag.
Met de bekendheid en de acceptatie van het Thomashuis in Zegveld is het heel goed gegaan. Jeanne en Theo wilden graag dat het dorp wist dat ze er waren en dat ze deel zouden uitmaken van de gemeenschap.
"We doen voor zover mogelijk mee aan activiteiten in het dorp of we zijn er bij aanwezig”, zegt Jeanne, “Of dat nu met Koninginnedag is of tijdens de kerstmarkt. Je voelt je welkom in Zegveld, we zijn opgenomen in de gemeenschap. Wij zijn ook erg dankbaar dat er op dit moment zo'n 10 tot 15 vrijwilligers zijn die ons helpen. En ook de buurtjes spelen een belangrijke rol”.
Theo vult aan: “Zij zijn er altijd als het nodig is. Zoals afgelopen winter toen de waterleiding kapot sprong en de kamer van Bart onder water stond. Gelukkig waren de buren er toen meteen om te helpen”.
Veiligheid is in het Thomashuis een belangrijk onderwerp. Vanaf juli is het ISO gecertificeerd en dat wil zeggen dat alle processen nauwkeurig beschreven zijn en goed bevonden. Zo mag er bijvoorbeeld geen gewone waterkoker in het huis worden gebruikt vertelt Jeanne: "Het theewater moet niet te heet zijn want dan kunnen mensen zich bezeren. Je moet de risico's inventariseren Als wij het niet goed doen dan worden we daar op aangesproken, door de ouders, maar dat zou ook door de Inspectie voor de volksgezondheid kunnen zijn. Je moet aan heel veel dingen denken. Daarom zijn alle bedrijfsprocessen nu beschreven en gedocumenteerd”.
De vrijwilligers van het Thomashuis spelen een belangrijke rol bij het begeleiden van de bewoners bij allerlei activiteiten. Theo: “Het is belangrijk mensen hun vaardigheden te laten ontwikkelen. Ze dingen te laten doen die ze ook graag doen. Zo gaan Janneke, Jeroen en Kim iedere zaterdagochtend naar de dansschool. Dan staan er wel een aantal vrijwilligers klaar om ze weg te brengen. En dat is maar een voorbeeld van wat ze allemaal voor ons doen”.
Jeanne en Theo hebben vanzelfsprekend ook te maken met de bezuinigingen in de zorg: "De omvang van de bezuinigingen zal voor onze sector zeker consequenties geven. Wij zijn zorgondernemers en dan zullen we nòg harder moeten werken. Want voorop blijft staan dat wij kwaliteit willen bieden. Wij verzorgen de mensen zoals we zelf verzorgd willen worden. Dat moet ook de grote kracht van de Thomashuizen blijven”.
Ondanks dat het elke dag weer hard werken is, willen Jeanne en Theo het werk graag nog eens vijf jaar doen: “Eigenlijk kun je dit ook geen werk noemen. Het is meer een manier van leven. Op het moment dat je het als werk ziet wordt je er hartstikke gek van”.
Iedereen is welkom op 23 juni
Op 23 juni wordt het eerste lustrum van het Thomashuis in Zegveld gevierd en is iedereen van harte welkom. Die dag is er een expositie op het erf. Alle Zegvelders zijn hierbij uitgenodigd. Maar ook de bewoners van het Thomashuis in Nieuwerbrug komen die dag op bezoek. Er worden allerlei producten verkocht en er is een rommelmarktkraampje. De hapjes en drankes worden verzorgd door Gasterij De Milandhof en er is een terrasje. De openingstijd is van 10.00 tot 16.00 uur.
De collecte voor de Nederlandse Hartstichting heeft in de nationale Hartweek van 15 t/m 21 april het mooie bedrag van € 1.296,93 opgebracht. Uw financiële bijdrage is letterlijk van levensbelang. Want alles wat de Hartstichting doet, doet zij zonder financiële steun van de overheid. Van elke euro die u geeft, gaat € 0,80 naar: wetenschappelijk onderzoek, patiëntenzorg en voorlichting. De Hartstichting wil hart- en vaatziekten eerder opsporen, zorgen voor betere behandeling en uiteindelijk echte genezing. Daarom investeert zij in wetenschappelijk onderzoek, voorlichting en patiëntenzorg.
Dankzij uw hulp kunnen zij blijven investeren in wetenschappelijk onderzoek. Hiermee wordt ook in de toekomst hart- en vaatziekten voorkomen en wordt voor betere behandelmethoden gezorgd.
Collectanten en gevers hartelijk dank!
Heeft u zich al aangemeld als deelnemer aan het Zegvelds Diner? Tot zaterdag 2 juni heeft u nog de gelegenheid u aan te melden. Na dit weekend is dat niet meer mogelijk in verband met de voorbereidingen door Gasterij de Milandhof. Wij verwachten er weer veel van op 6 juni!
Natuurlijk kunt u ook mee gaan fietsen. Ons startpunt is De Zegge. Jammer genoeg waren de weersomstandigheden de afgelopen tijd niet altijd ideaal. Maar daar komt zeker verandering in. Dus als u mee wilt doen, kijk voor de datum en tijd op het publicatiebord bij De Zegge. De eerstvolgende keer is op 7 juni. Vertrek om 13.00 uur precies. Weet u hartelijk welkom!
Heeft u het nieuwe ooievaarsdorp al bewonderd? Op dit moment is daar een expositie ingericht met werk van de deelnemers aan de schilderscursus. Het station is elke dag open voor publiek. Zo zie je maar waar een klein dorp groot in kan zijn!
Namens de WELzijn-commissie van DE ZEGGE, Herman Groen.
Ter ere van het 75-jarig bestaan van de brandweerpost in Zegveld wordt op 30 juni a.s. een brandweerdemonstratiedag gehouden. Met een spectaculaire autobrand wordt deze feestelijke dag om 10.00 uur geopend, gevolgd door een speciale kinderdemonstratie, een demonstratie ‘de vlam in de pan’, het redden van een slachtoffer uit een auto en blusdemonstraties door brandweerveteranen uit Zegveld waarbij een oude Chevrolet wordt ingezet. De gehele ochtend bestaat de mogelijkheid om met de brandweerhoogwerker Zegveld van bovenaf te bekijken.
Maandag 18 juni sluit het koor ‘Intermezzo’ haar zangjaar af. Het is inmiddels traditie geworden dat zij dit doen met een zanguitvoering in de Rooms Katholieke Kerk Onze Lieve Vrouwe Geboorte in de Meije 137. Deze uitvoering begint om 13.30 uur en eindigt ongeveer 15.00 uur.
Op vrijdagavond 29 juni wordt er in bovengenoemde kerk een concert gehouden door het vocaal Ensemble ‘Eight Voices’. Zij staan onder leiding van dirigent mevr. Pia Schütz. Zij zal ook als soliste optreden. Het concert begint om 20.15 uur en duurt tot ongeveer 22.00 uur.
De toegang voor beide uitvoeringen is gratis. Wel zal er een collecte gehouden worden voor de restauratie van het kerkorgel.