Brand, Brand, Brand, zo werd er tachtig jaar geleden gecommuniceerd als er brand in het dorp was. Dan kwamen de brandweermannen met emmers aangerend en gingen naar de brand toe. Dat gaat nu wel even anders. Als er een melding binnenkomt zitten de mannen met ongeveer drieënhalve minuut in de wagen op weg naar het incident. De TomTom heeft direct het adres van het incident aan en via een I-Pad in de wagen kan er nog aanvullende informatie worden opgezocht. Dit kan bijvoorbeeld informatie betreffen over een bepaalde auto. Mocht er iemand bekneld zitten in een auto, kan aan de hand van het kenteken de technische specificaties van de auto opgevraagd worden. Dit is belangrijk om te weten waar er in de carrosserie geknipt kan worden, omdat er tegenwoordig overal airbags in auto’s zitten, kan er niet ‘zomaar’ geknipt worden. Als er een airbag of een leiding van een airbag wordt ‘doorgeknipt’ geeft dit een enorme knal en bovendien komt er een gas vrij, er dat is niet de bedoeling.
Ik (Ciska, redactie De Berichtgever) ben in gesprek met de postcommandant Gijs van Brenk in de monumentale brandweerkazerne in Zegveld. Gijs is nu twee jaar postcommandant en met veel enthousiasme vertelt hij over het werk als vrijwillige brandweerman. Nou vrijwillig is het zeker niet! Het enige wat vrijwillig is, is het aanmelden, daarna zijn er heel wat verplichtingen. Zo moet je eerst een opleiding van twee jaar in de avonduren volgen om als brandweerman te mogen werken. Ook is het verplicht om bij 70% van de oefeningen aanwezig te zijn, je wordt geacht goed getraind te zijn. Buiten al deze verplichtingen om is en blijft het natuurlijk wel heel mooi werk. Ongeveer vier keer per jaar wordt er ook aan regionale wedstrijden deelgenomen, dit zijn altijd leuke bijeenkomsten en bovendien is het Zegveldse team al enkele jaren succesvol als het gaat om het behalen van de beste score. Het hechte team in Zegveld bestaat nu uit negentien mannen en één vrouw, als het aan Gijs ligt, mogen er nog meer vrouwen bijkomen.
Om te kunnen zien wie er paraat is wordt er tegenwoordig een App gebruikt, je kunt heel eenvoudig zien, wie er paraat is en wie niet. Iedereen kan zichzelf aan-/ of afmelden via deze App en mocht het nu voorkomen dat er maar zes mensen paraat zijn, wordt er een melding gegeven aan de postcommandant en die kan dan bij de alarmcentrale aangeven de Zegveldse post ‘tijdelijk gesloten’ is. Als er op een later tijdstip weer meer mensen paraat zijn, kan de post weer gewoon ‘open’ worden gemeld. Er moeten namelijk altijd minimaal zes mensen mee op de wagen. Eén chauffeur, één bevelvoerder en vier brandweermensen. Er is nog één plek over in de wagen voor een stagiaire, Gijs vindt het belangrijk dat de mensen die nog in opleiding zijn, op deze manier ook mee kunnen en zo ervaring kunnen opdoen.
De Zegveldse brandweer rukt gemiddeld twintig keer per jaar uit, maar dit is lang niet alleen meer voor brand, maar steeds vaker voor ongelukken en sinds vorig jaar ook voor reanimatie meldingen. Het is gebleken dat de brandweer vaak sneller ter plaatse kan zijn dan een ambulance.
Om het jubileumjaar te vieren met de Zegvelders organiseert de brandweer dit jaar twee speciale activiteiten.
Op 1 juli a.s. vanaf 13.00 uur wordt er een brandweermiddag van de jeugd georganiseerd. Dit wordt gehouden op het plein achter de Milandhof. De allerkleinsten kunnen onder begeleiding van een ‘echte’ brandweerman leren spuiten. Ze worden beloond met een heus ‘brandweerdiploma’. De wat oudere jeugd kan zich in groepen van vier personen opgeven en in wedstrijdverband een parcours lopen of rennen, over een stormbaan, door schuimbad en verschillende spellen.
Op 23 september a.s. wordt er een demomiddag georganiseerd. In de Milandhof is een prachtige Lego stad te zien van Lego Incidentcity. Dit is erg bijzonder, een aantal mensen bouwt incidenten na in Legosteentjes. Een voorbeeld hiervan is het incident met het vliegtuig van Turkish Airlines op Schiphol of bijvoorbeeld een brand in een loods in Montfoort. Buiten naast de Milandhof worden er demonstatie gegeven in blussen. Het belooft een spectaculaire middag te worden.
Het jubileumjaar wordt op 4 november afgesloten met een uitje voor het Zegveldse team. Ze gaan dan een kijkje nemen bij de brandweer op Schiphol, dit is behalve leerzaam ook erg imposant om te zien en bovendien versterkt dat de groepsband. Dat is ook erg belangrijk in dit werk.
De op 6 mei jl. gehouden rommelmarkt vanuit het hervormd jeugdwerk binnen onze gemeente heeft het voorlopige prachtige bedrag van € 16.000,00 opgebracht, een super opbrengst. Dit jaar gaat de opbrengst naar een project in Bangladesh waar de armoede groot is en veel mensen geen huis hebben. Geen huis betekent: vatbaar voor ziekten, gebrek aan veiligheid en aanzien, wat samen resulteert in minieme kansen op een baan. En geen baan betekent dus geen geld voor eten of medicijnen.
Vanuit de clubs en jeugdvereniging zijn allerlei acties georganiseerd. Jongensclub Obadja liert zich sponseren door rondjes te rennen over het zwarte pad, kassa: € 1.199,00. Een veiling tijdens het weekend van de Jeugdvereniging in oktober 2016 bracht € 2.170,00 op. De lege flessenacties van jongensclub Juda was goed voor € 186,00 en een verkoping op de Goede Doelen Dag van meisjesclub Mirjam bracht € 82,00 ‘in de pocket’. De sponsoractie van de Jeugdvereniging door vanuit Duitsland 200 km op een ligfiets naar Zegveld te fietsen was goed voor € 3.400,00. De mestactie had al € 1.200,00 opgebracht. De 300 verkochte ontbijtjes bracht € 1.000,00 in het laadje. De snackactie van Tienerclub Het Visnet leverde € 787,00 op en tot slot de kruidnotenactie van Tienerclub Discover € 619,00. Tel daarbij ruim € 5.000,00 van de rommelmarkt op en dan kom je aan het prachtige bedrag van € 16.000,00.
Al met al kan worden teruggezien op een zeer geslaagde rommelmarkt waarbij het prachtige weer absoluut geen spelbrekers was. Van het begin tot het eind werd de markt goed bezocht en heerste er een gezellige sfeer. Complimenten aan allen die geholpen hebben om ook deze rommelmarkt tot een succes te maken.
Op 3 juni a.s., tijdens de feestelijke Graskaasdag in Woerden, gaat onze dorpsgenoot Rob van Hoogdalem voor een Europees record met een broodje gezond van 200 meter lang! Een uniek record én voor het goede doel!
Met dit record wil Rob met zijn stichting Leven in de Polder € 1.500,00 inzamelen voor de aanschaf van verlichting voor de buitenkennel van het Dierenasiel Reijerscop in Harmelen. Een bijzondere actie, waarmee hij het huidige record van een broodje gezond uit Aarle-Rixtel van 132 meter wil overtreffen. Een grote uitdaging wordt o.a. het koken van 1.500 eieren.
De ondernemers in het Stadshart Woerden waren allen meteen enthousiast en iedereen werkt mee. De kramen en de vergunning worden geregeld, Bakkerij Brokking bakt die nacht speciaal 370 stokbroden en het langste broodje gezond wordt in een halfuur gemaakt door 100 vrijwilligers. De 1.500 eieren worden gekookt bij het Stadshotel Woerden. Er wordt zelfs variatie aangebracht in het broodje gezond.
De Berichtgever wenst Rob, de ondernemers én alle vrijwilligers veel succes op 3 juni!
Familie/vrienden toernooi bij TV Miland
Vrijdag 16 juni organiseert tennisvereniging Miland een toernooi waar teams met vrienden en/of familieleden de strijd aan kunnen gaan. Een team bestaat uit 4 tot 6 personen. Maximaal kunnen er 7 teams meedoen. Aanvang is 19.15 uur. Van harte welkom !
Meer info bij Cees de Vink, tel. 691861 of email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
TV Miland Open
Zaterdag 17 juni start het Open Toernooi bij TV Miland. In dit dubbeltoernooi worden wedstrijden gespeeld volgens het poule-systeem. Inschrijven kan tot 3 juni via www.toernooi.nl. Doe jij mee of kom kijken! Voor vragen mail naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Marjorie Maat uit de Korensloot is binnenkort te zien in het SBS-programma Trauma Centrum. Marjorie die op de spoedeisende hulp van het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein werkt, speelt een hoofdrol in genoemd T.V.-programma. Het SBS-programma biedt een kijkje achter de schermen van het ziekenhuis. Vanaf 3 mei jl. zijn elke werkdag twee maanden lang opnames te zien vanuit dit ziekenhuis. Marjorie werkt sinds 2015 als verpleegkundig specialist in opleiding in het St. Antonius Ziekenhuis. Zij neemt werk van de dokter over en mag zelfstandig patiënten onderzoeken en een diagnose stellen. Onze dorpsgenoot die na een screentest werd geselecteerd, was meteen enthousiast om gevolgd te worden. Op sommige werkdagen wordt Marjorie continu gevolgd door een cameraman, geluidsman en regisseur. De kijker krijgt echter niet alle facetten van de spoedeisende hulp te zien. Er worden alleen patiënten gefilmd die aanspreekbaar zijn en die hun medewerking verlenen. De opnames met Marjorie zijn eind mei 2017 op televisie te zien en worden op werkdagen uitgezonden op SBS 6 van 20.00 tot 20.30 uur.
Het is 11 mei 1967. Een zeer zonnige dag. De kranten schrijven uitgebreid over het ontslag van de Amsterdamse burgemeester Van Hall door minister Beernink. Ook de kleurentelevisie veroorzaakt oploopjes. De Philips kleurentelevisie staat voor het eerst bij een aantal handelaren in Eindhoven in de etalage. Het was ook de dag dat Janny Kortland en Ot Muit in het huwelijk traden. Jawel, 11 mei, want dat was traditie binnen de familie van Janny. Haar ouders, grootouders en overgrootouders trouwden ook op 11 mei. En om de traditie voort te zetten is 11 mei jl. kleindochter Angelique van Janny en Ot getrouwd.
Ot en Janny hebben elkaar leren kennen in Bodegraven waar Janny woonde en werkte. Janny werkte bij een meubelhandel, vlak bij een ophaalbrug. Ot reed met de vrachtwagen regelmatig door Bodegraven, maar moest ook meerdere keren wachten voor de brug. Toen Janny de ramen aan het zemen was en Ot weer moest wachten werd er naar elkaar gezwaaid. Het eerste contact was gelegd. Daarna werd er vaker gezwaaid en op een gegeven moment was het wat.
Ot heeft van z’n 18de tot z’n 42ste jaar op de vrachtwagen gereden voor diverse bedrijven. Daarna heeft hij 20 jaar in de bouw gewerkt bij Bouw- en Aannemingsmaatschappij Woerden. “Eerst als opperman, maar al gauw deed ik ook heel veel andere dingen. Ik ben altijd al handig geweest. We deden veel renovatiewerkzaamheden aan oude panden en kerken. Zo ben ik ook drie jaar aan het werk geweest bij Kasteel Heemstede in Houten dat op 10 januari 1987 bijna volledig was afgebrand. Ook heb ik drie jaar gewerkt in de Passage in Den Haag, het oudste nog bestaande winkelcentrum in Nederland”, aldus Ot. Janny heeft naast haar eigen huishouden veel bij anderen in de huishouding gewerkt.
Het gouden echtpaar vermaakt zich nog prima. Regelmatig trekken ze er op uit met de fiets. Daarnaast gaan ze nog steeds met de caravan op vakantie naar Italië waar ze inmiddels veel vrienden hebben. Ook houden ze samen nog het kantoorpand van De Bruijn Adviesgroep schoon.
Beiden hebben nog een goede gezondheid, alhoewel Janny wel problemen heeft met haar ogen, waar het hoornvlies van los laat. Op 19 mei jl. hebben ze met familie en vrienden dit jubileum gevierd in gasterij ‘De Milandhof’.
De Berichtgever wenst het gouden bruidspaar nog heel veel mooie en gezonde jaren toe.
Tijdens de jaarvergadering van EHBO vereniging De Meije-Zegveld op 20 maart j
l. werden de twee jubilarissen, Ries Voorend en Martini de Kruijf, door de voorzitter in het zonnetje gezet. Beiden startten zij 25 jaar geleden met de EHBO-cursus. Zij waren lid van de vereniging in Zegveld. En beiden zijn actieve en trouwe leden.
Dankzij de medewerking van Ries staat de MEP (Mobiele EHBO Post) jaarlijks bij de techniek driedaagse. Onze voorzitter Pauline Bosland gaf aan dat zij al rijdend door Zegveld vaak aan Ries moet denken. En dat komt door de prachtige ooievaar die zijn leerlingen hebben gemaakt. Ries helpt daar waar kan en is ook te porren om bij een evenement te assisteren in de MEP.
Martini de Kruijf volgt de EHBO-lessen trouw. Zij is niet iemand die op de voorgrond treedt, maar de EHBO vereniging is blij met haar inzet. Ook voor Martini geldt wanneer het mogelijk is assisteert zij bij evenementen.
Beiden werden bedankt voor hun inzet en gefeliciteerd met dit jubileum.
Op maandag 8 mei jl. hield zangvereniging ‘De Lofstem’ haar jaarlijkse jaarvergadering. Groot was de verrassing bij Dit Timmerman-Hoogendoorn toen zij deze avond voor haar onverwacht in het zonnetje gezet werd omdat zij dit jaar haar 40 jarig jubileum viert bij ‘De Lofstem’. Dit is altijd een gepassioneerd lid geweest en is inmiddels 25 jaar secretaresse binnen het bestuur. Op 6 oktober 1992 werd een brief gericht aan ‘De Lofstem’ voor het eerst bij haar thuis bezorgd. Het betrof een brief van de gemeente Woerden. “Dit is een perfectionist en wij zouden haar als secretaresse niet kunnen missen. Zij denkt overal aan”, aldus voorzitter Adri Uittenbogaard-Kastelein. “Zij is super alert en de stuwende kracht achter grote uitvoeringen zoals Ruth, opgevoerd tijdens ons vijftig jarig jubileum; de Matteüs Passie in 2015 opgevoerd in de Petruskerk in Woerden en het Passie concert ‘Liefde ongekend’ onlangs ten gehore gebracht in de hervormde kerk in ons dorp”.
Namens de Koninklijke Christelijke Zangersbond ontving Dit een beeldje en oorkonde, hetgeen uiteraard vergezeld ging met een prachtige bos bloemen.
Na 17 jaar werkzaam te zijn geweest bij Bibliotheek Het Groene Hart, neemt Wilma Benning afscheid als vestigingscoördinator van Bibliotheek Zegveld. U bent van harte uitgenodigd om persoonlijk afscheid te komen nemen op dinsdag 13 juni, vanaf 16:00 in Bibliotheek Zegveld.
Wat een seizoen zeg, met 14 jongens, 2 trainers en 2 leiders de competitie afsluiten met een kampioenschap.
Het begin van de competitie verloren we één wedstrijd en speelden een paar keer gelijk, maar daarna werden alle partijen gewoon gewonnen, (op vorige week na dan). Wat een talenten, wat een vechtlust en wat een teamspirit hebben jullie, jongens van Siveo JO13-2 laten zien.
Vandaag, 15 april 2017 de kampioenswedstrijd tegen ARC. Een heel spannende, want de uitwedstrijd hadden we in het begin van het seizoen met 2-0 verloren. De wedstrijd begon en zoals we hadden afgesproken zaten jullie kort op de bal. We waren net iets sterker, maar er was nog geen doelpunt die ons op voorsprong zette. Met de eerste goal na ruim 25 minuten explodeerde de tribune. Yes, knikkeriejanus het staat gewoon 1-0. Na de rust controleerde jullie de wedstrijd en lieten jullie ARC er niet meer door. De duels werden gewonnen, er werd overgetikt en passes kwamen keurig voor de juiste voeten. Met een verdiende tweede goal verdween de hartslag van 180 bij de coaches en zagen we in onze ooghoeken al een spandoek opgehangen worden. Het scorebord gaf 2-0 aan en het laatste fluitsignaal klonk. Luid gejuich vanaf de tribune, feestende spelers, blije coaches en huilende ouders (dit gaat zeker te ver?). Het is gelukt....we zijn kampioen. Na de bossen met bloemen, medailles, de foto’s, de rondrit door het dorp en de patat en snacks bedanken wij iedereen die hieraan heeft meegewerkt. Wij genieten voorlopig nog even na.
Foto:
Achterste rij de leiders Lucas Kreuger en John Muijt
Middelste rij v.l.n.r.:
Maico de Heer, Fabièn Kreuger, Onno Verdouw, Sem van den Hooren, Stanley Blok, Nick Onderwater, Bastiaan Maat en Kees Spierenburg
Voorste rij v.l.n.r.:
Hugo van Dam, Luuk Muijt, Tibbe Versteeg, Mike van den Born, Tim Kalshoven en Niels Balvert
Maandag 1 mei 2017 was John van der Meer in groep 7 van School met de Bijbel Jorai om de clinic (S)cool on Wheels te geven. Het doel van deze clinic was kinderen te laten ervaren hoe het is om te sporten met een beperking.
Door middel van een gesprek liet John aan de kinderen zien dat mensen die wij als anders ervaren door bijv. een beperking helemaal niet anders of raar zijn. Hij liet zien dat eigenlijk iedereen wel een beperking heeft. Zelf heeft hij een dwarslaesie opgelopen, maar kan hij weer lopen door sport en een positieve instelling. Hij spoorde de kinderen aan om ook vanuit het positieve te denken omdat je daarmee het meeste bereikt!
De les eindigde in de sporthal met een potje basketbal vanuit de rolstoel!
Dat gaf een positief resultaat na afloop van de les: respect en enthousiasme!
Stormbaan met steprace:
Thomashuis: 1e Janneke; 2e Kim
Dames: Rosalie van der Knaap
Heren: André Kastelein
Klompenrace:
Thomashuis: 1e Wendy; 2e Jeroen
Dames en heren gemengd: André Kastelein en Christiaan Dekker
Sprietlopen
Heren: Lars Vernet
Dames: Ilse Eskes
Stormbaan met brancardrace:
Heren: Robbert Verheul - Lucas Timmerman - Lars Vernet
Dames: Naomi Bergman - Rosalie van der Knaap - Ester Bergman
Prutrace
Heren: Floris Verburg
Dames: Rosalie van der Knaap
Touwtrekken
t/m 15 jaar: Team De Keet Zegveld
Vanaf 16 jaar: Team Van der Knaap
Fietspuzzeltocht
t/m 6 jaar: Stefan van Vliet
7 t/m 15 jaar: Martijn van der Knaap
Vanaf 16 jaar: Adrie Lehman
65+ puzzel
Cees Timmerman.
Geschreven door Nienke Gorter en door haar voorgedragen tijdens dodenherdenking 4 mei 2017
Hoorbaar in de stilte
Stil staan we in stilte
Bij allen die waren
En sinds de oorlog niet meer zijn
Levens gegeven
Om leven te geven
Aan het volk
Ons volk, hun nageslacht
Stil staat hij in stilte
Bij wat men vroeg
De kameraden die hij droeg
Jaren konden niet verzachten
De maten die hij mist
Voor altijd in zijn hart
En zijn gedachten
Stil staat zij in stilte
Bij die brief die van het front
Zijn weg langs luchtpost vond
Naar de mat daar in de stad
Die brief die bij het openen
Een zucht verlichting bracht
Dat tekentje van leven
Stil staan zij in stilte
Met kreunend zuchten
Denkend aan het leed
Dat pas nog waarheid was
De angst, de pijn, hoe wreed
Het vluchten
Stil staan wij in stilte
Bij wat was
Al het lijden
Lang geleden
Heel dichtbij
Bij u en mij
Hoorbaar in de stilte
Je kunt gerust stellen dat hij een zeer bewogen jeugd heeft gehad, Alex Christiaan Hildering.
Lex Hildering is in ons dorp meer bekend van de man op de achtergrond. Samen met zijn partner, de kunstschilder Ido Vunderink, woont hij in de Meije met een prachtig uitzicht over de polder.
Lex is op 12 april 1937 geboren in Nederlands-Indië. Om precies te zijn het plaatsje Tjilatjap op het eiland Java. Tjilatjap was de enige doorvoorhaven voor olie op het eiland. De ouders van Lex waren rasechte Amsterdammers en kregen zeven kinderen. Verdriet is ook hen niet bespaard gebleven want drie kinderen overleden in hun eerste levensjaar. Lex heeft deze kinderen nooit gekend, wel zijn twee broers en een zusje.
Het gezin Hildering was, zoals Lex zegt, een goed gereformeerd gezin, maar niet zo ziekelijk dat hij zondags aan de teugels werd gehouden.
De vader van Lex was leraar en kreeg van de regering opdracht om in Nederlands-Indië christelijke scholen te stichten. Dit heeft hij op verschillende eilanden gedaan, in totaal 26 jaar. Het volgende verhaal vertelt Lex met een brok in zijn keel. “De laatste school die mijn vader gesticht had was in Poerbolingo. Op 12 april 1942, mijn vijfde verjaardag, zouden we terug gaan naar Nederland. Maar in plaats van terug te gaan, werd mijn vader door Japanse militairen afgevoerd naar een Jappenkamp. Alle blanke mannen werden meegenomen. Ik weet nog goed dat ik naar mijn vader zwaaide maar hij mocht niet terug zwaaien. Voorzichtig maakte hij een zwaaigebaar met zijn hand voor zijn borst. Ook mijn twee broers werden afgevoerd. Ik bleef met mijn moeder en zus achter. Wij hebben daar in diverse kampen gezeten. Ik heb daar de meest vreselijke dingen zien gebeuren en dat heeft best wel een impact op mijn leven gehad. Na de capitulatie van Japan in augustus 1945 vond de hereniging met de familie plaats. Via het Rode Kruis hadden we gehoord waar mijn vader zat. God zij dank hebben we het allemaal overleefd. Ik weet nog goed dat ik na drie en een half jaar mijn vader als eerste terug zag. Toen ik naar hem toe holde was er eerst even teleurstelling want hij herkende mij in eerste instantie niet”.
In 1946 zou de familie Hildering met het schip de Johan van Oldenbarnevelt terug gebracht worden naar Nederland, echter toen werd Lex ernstig ziek. Na drie maanden was Lex weer zoveel hersteld dat het verantwoord was terug naar Nederland te gaan. Toen werd met het omgebouwde troepentransportschip De Sommelsdijk de overtocht naar Nederland gemaakt. Tijdens de terugreis zijn we in Egypte in Port Said via het Marshall hulpplan aangekleed. “Dit was een heel evenement, want we hadden namelijk niets. Bijzonder en emotioneel was ook dat het Wilhelmus werd gespeeld toen het schip daar binnen voer”.
“In Nederland aangekomen nam ons gezin zijn intrek bij oma Lageman in Amsterdam, de moeder van mijn moeder. Een schat van een vrouw. Toen begon het normale leven. Gelukkig had ik wat onderwijs gehad in het Jappenkamp. Ik was negen jaar toen ik voor het eerst naar school ging. Het was de derde klas van de Gereformeerde lagere school aan de Keizersgracht in Amsterdam”.
Na één jaar bij oma te hebben ingewoond verhuisde het gezin naar Groningen. Een oom van moeders kant had daar een appartement. Omdat de vader van Lex in Amersfoort werkte en vanwege de afstand daar noodgedwongen door de weeks op kamers woonde, was het gezin wederom uit elkaar. Lex vertelt: “Je begrijpt dat mijn moeder als ras Amsterdammer het erg moeilijk in Groningen had en het daar niet meer uit kon houden. Al haar familie woonde in Amsterdam. We kregen toen gelukkig dicht bij Amsterdam in Zaandam een woning toegewezen. Daar heb ik de lagere school en de middelbare school (HBS) afgemaakt. Daarna ben ik de opleiding HTS vliegtuigbouw in Scheveningen gaan volgen. Toen mijn praktijkjaar aanbrak moest ik ook in militaire dienst, toen nog twee jaar. Mijn praktijkjaar en militaire dienst volgde ik bij de luchtmacht. Daarna heb ik het laatste jaar van de school in Scheveningen afgemaakt”. Tijdens deze laatste opleiding was het gezin inmiddels naar Amstelveen verhuisd.
Lex was in zijn jeugd zeker sportief. Hij speelde in Zaandam bij de Zaandamse Korfbal Club Z.K.C. Toen het gezin naar Amstelveen verhuisde was het daar zoeken naar een nieuwe club. In Amstelveen had je korfbalclub C.S.C.A., oftewel de Christelijke Sport Club Amstelveen. “Voor mijn aanmelding kwam ik terecht bij een hoogzwangere dame die de schoonzus van Ido Vunderink bleek te zijn. Bij de kennismaking kwam Lex naast Ido te zitten en zo hebben zij elkaar leren kennen. Dit was op 28 maart 1955. Het vervolg is bekend. Inmiddels zijn ze 62 jaar bij elkaar en nog steeds houden ze zielsveel van elkaar.
Na het behalen van zijn diploma HTS vliegtuigbouw is Lex niet in deze branche terecht gekomen. Via een broer van Ido ging Lex werken voor de Trustmaatschappij van de bank Mees & Hope in Amsterdam. Zij hielden zich voornamelijk bezig met vermogensbeheer. Deze Trustmaatschappij was een dochter van de bank Mees & Hope, inmiddels overgenomen door de ABN Amro bank. “Omdat de bank Mees & Hope van oorsprong een protestantse bank was, hadden wij van veel protestantse adel het vermogen in beheer. Ik ben begonnen als algemeen procuratiehouder en heb me uiteindelijk opgewerkt tot directeur van de Trustmaatschappij”.
Toen Lex 55 jaar was kon hij vervroegd uittreden en gebruik maken van de zogenaamde VUT-regeling. “Eigenlijk wilde ik helemaal geen gebruik maken van deze regeling. Ik had het enorm naar mijn zin, maar Ido zei: “Je bent gek als je er geen gebruik van maakt”. Toen heb ik zijn advies maar opgevolgd. Wel ben ik nadat ik uit dienst was nog diverse keren terug geroepen om nalatenschappen af te handelen. Dat was een onderdeel van mijn werkzaamheden. Dan praten we wel over zeer grote vermogens. Thans doe ik voor vrienden nog wel eens een nalatenschap verzorgen”.
In 1961 zijn Lex en Ido gaan samenwonen. Hun eerste ‘stek’ was een huurflat in Amstelveen. In 1973 kochten ze hun eerste huis. Ook in Amstelveen, in een chique buurt. Toch misten ze de ruimte om zich heen en een goede werkplek voor Ido om te schilderen. Dat huis werd in 1976 in ons dorp gevonden en wel in de Meije. “De woning hebben we helemaal laten opknappen. Toen in 1985 de boerenschuur die voor de woning stond te koop kwam, hebben we die gekocht en laten verbouwen tot wat nu Galerie Vermeije is. In 1988 heeft Ido zijn eerste expositie in deze galerie kunnen houden. In 1993 hebben ze tijdelijk in de galerie gewoond omdat het woonhuis werd gesloopt en op dezelfde plek een prachtig nieuw woonhuis is gebouwd. De woning kreeg een ruime woonkamer met heel veel licht. En, zoals ik al schreef, met een prachtig uitzicht over de polder. Om ieder detail in de woonkamer tot uitdrukking te laten komen is deze met het hoogst noodzakelijke ingericht. Geen vensterbanken met heel veel planten of ‘prularia’. De tuin om de woning is net als de woonkamer ingericht, heel minimalistisch. De randen aan de zijkanten van het grote gazon zijn afgezet met prachtige veelkleurige bomen en verder zijn hier en daar partijen prachtig rond geschoren buxussen aangelegd. Inmiddels wonen Lex en Ido al weer 41 jaar met heel veel plezier in de Zegveldse Meije.
Als voortvloeisel uit zijn functie als bankdirecteur is Lex penningmeester geweest van de Willem de Zwijgerstichting. Een stichting die zich o.a. bezig houdt met de Nederlandse taal in niet Nederlandstalige gebieden, zoals Vlaanderen en Zuid-Afrika. “Voor deze stichting ben ik meerdere keren naar Zuid-Afrika geweest”.
Ook ben ik penningmeester en later voorzitter geweest van het dyslexiefonds. Dit fonds heb ik samen met een collega opgericht. “Ik was bijzonder gemotiveerd, mede ook omdat Ido last heeft van dyslexie, d.w.z. moeite heeft met lezen, schrijven en spellen. Toen ik 70 jaar werd, heb ik besloten afstand te doen van al mijn bestuursfunctie”.
Lex vermaakt zich nog uitstekend. Samen met Ido wordt wekelijks de Coop in Zegveld bezocht en de inkopen gedaan. “We genieten van de gastvrijheid bij de Coop en het bijzonder aardige personeel waar ze inmiddels een vriendschappelijke band mee hebben opgebouwd’.
“Vanuit mijn opvoeding speelt het geloof nog steeds een grote rol in mijn en ons leven. Daarbij kijken we absoluut niet in hokjes. Op zondagmorgen kijken we graag naar het programma ‘Nederland Zingt’ en genieten van de prachtige liederen”. Ido is momenteel een serie schilderijen aan het maken waarin voorstellingen uit de Bijbel aan het doek worden toevertrouwd. Ik krijg vast een voorproefje te zien en indrukwekkend is het prachtige schilderij van Jezus.
Lex hoopt samen met Ido nog heel veel mooie en gezonde jaren in de Meije te beleven. Want zegt Lex: “We zijn erg happy om in Zegveld te wonen”. Een mooier compliment kunnen we als dorp niet krijgen. Toch!
Onlangs troffen de leerlingen van groep 7 van de Jorai een gastdocente aan, namelijk onze dorpsgenoot Nienke Gorter in haar rol als (inmiddels voormalig) stadsdichter. Zij verzorgde een poëzieworkshop. De leerlingen kregen uitleg over wat poëzie is, lazen samen met Nienke wat bekende en minder bekende gedichten en moesten toen zelf aan de slag. Met een stappenplan als handvat stortte de hele klas zich op het schrijven van een eigen gedicht binnen het thema Vrede & Vrijheid. Een aantal van de poëtische creaties van deze jonge dichters delen we graag met u.
DE VREDESDUIF
Dode soldaten
Je ziet ze overal
Verdrietige mensen
Bij een graf
Maar nu niet meer treuren
Want vrijheid komt gauw
Het is nu Bevrijdingsdag
We mogen blij zijn
Goed dat het mag
Tranen en oorlog zijn nu weg
Want daar is de vredesduif
Schiet hem niet weg
-Kees-
VLINDERTJE WIT
Vlindertje wit weet niet wat oorlog is
Oorlog van pijn en verdriet
Niks dat je voor ogen ziet
Geen wapperende vlag
Geen wit wat je zag
Maar vrede weet Vlindertje wel
Het verschil weet je nu snel
-Noëlla-
VIER EN VIJF MEI
Op 5 mei is er Bevrijdingsdag
Omdat er vroeger oorlog was
In de oorlog waren er geweren
En schoten ze mensen dood
Er was veel bloed en pijn
En er was angst…
Op 4 mij hebben we 1 minuut stilte
Om te denken aan de oorlog
We leggen bloemen bij de stenen
En herdenken…
Gelukkig hebben we nu vrede
En hoeven we niet te schuilen
In schuren of in kelders
We ademen en juichen!
-Joelle-
Op zaterdag 24 juni a.s. organiseert muziekvereniging Kunst Na Arbeid het 'Pleinfestijn'. Deze feestelijke dag wordt gehouden vanwege het 55-jarig jubileum van de muziekvereniging. Dit moet gevierd worden met MUZIEK!
Van 14.00 tot 23.00 uur kunt u genieten van diverse optredens. Het schoolorkest van de Jorai en de Blazersbende zullen optreden, de majorettes laten hun shows zien! De fanfare, drumband en mpc brengen leuke en herkenbare nummers ten gehore.
We hebben ook een mooie lijst met gastoptredens met o.a. Nieuw Leven uit Kamerik, Excelsior Woerden, Slagwerkgroep Heeze en Concordia uit Krimpen aan de IJssel.
Kom kijken en genieten van allerlei soorten muziek! Uiteraard is er ook een hapje en drankje verkrijgbaar. Voor het actuele programma en informatie, kijk op www.kna.zegveld.net. "
Een heerlijk dagje fietsen, een kopje koffie bij de start en tegelijk geld verdienen voor uw vereniging, stichting of school; dat is de Rabo Fietstocht. Iedereen is van harte welkom. Er zijn diverse mooie routes uitgestippeld van 12, 30 en 100 km door het Groene Hart. Per uitgereden route schenkt de Rabobank een vast bedrag aan een deelnemende vereniging, stichting of school.
Aanmelden is niet nodig. U kunt deze dag gewoon komen fietsen. Alleen verenigingen, stichtingen en scholen uit de regio die hun kas willen spekken, moeten zich aanmelden. 12 kilometer fietsen levert een bedrag op van € 10, 30 kilometer fietsen € 20 en 100 kilometer fietsen zelfs € 30. Wilt u 60 kilometer fietsen? Dat kan ook door twee maal de route van 30 kilometer te fietsen. U ontvangt dan ook twee maal het bedrag van € 20! Tot een maximum van 1500 euro!
Alle routes lopen door de regio van Rabobank Rijn en Veenstromen. Er zijn diverse startpunten. In Zegveld is die bij Gasterij De Milandhof. Onderweg hebben de deelnemers de gelegenheid om een kop koffie te drinken en allerlei lekkers te nuttigen bij lokale ondernemers die hun bedrijf of horecagelegenheid openstellen.
Schrijf uw vereniging, stichting of school nu in en start met promotie! Kijk voor meer informatie op www.rv.rabobank.nl
Zaterdag 10 juni 2017 wordt door de Rabo Fietssponsortochten georganiseerd. Fietst u ook gezellig mee?
Iedereen is van harte welkom om mee te fietsen tijdens de Rabo Fietstocht. Er zijn diverse mooie routes uitgestippeld van 12, 30 en 100 km door het Groene Hart. Per uitgereden route schenkt de Rabobank een vast bedrag aan een deelnemende vereniging, stichting of school. Fietst u mee voor Welzijn Zegveld?
Er kan worden gestart o.a. bij de Milandhof.
Onderstaand een schema van de activiteiten die door Welzijn Zegveld worden georganiseerd.
Maandagochtend "De Zegge" 11.30 uur - 12.00 uur opfriscursus Engelse les momenteel ledenstop
Maandagavond "De Zegge" 19.30 uur - 21.30 uur Inloop - breicafé
Dinsdagmorgen "Milandhof" 9.00 uur - 9.45 uur Bewegen voor ouderen geschikt voor mensen met fysieke beperkingen
Dinsdagmiddag "De Zegge" 14.00-16.00 uur Klaverjassen passend voor tafel (4 personen)
Dinsdagmiddag "Milandhof" 16.00 uur - 17.00 uur Yoga op en naast de stoel (Meijezaal) vooral geschikt bij fysieke beperkingen
Dinsdagmiddag “Welzijn Woerden" Rembrandtlaan 2 13.00 uur - 17.00 uur Biljarten Rembrandtlaan 2
Woensdagmiddag "Milandhof" 12.00 uur - 13.00 uur Open tafel elke 2e en 4e woensdag van de maand
Woensdagmiddag "De Zegge" 13.30 uur - 16.00 uur Creatief en spelletjesmiddag elke 2e en 4e woensdag van de maand aansluitend na de Open Tafel
Donderdagochtend "Milandhof" 9.30 uur - 11.30 uur Wereld/Volksdansen er is ruimte genoeg, kom vrijblijvend eens kijken
Donderdagochtend "Milandhof" 10.00 - 12.00 uur Tekenen en schilderen Momenteel ledenstop
Donderdagmiddag 'Voor Milandhof" 13.00 uur Fietstocht elke 2e en 4e donderdag van de maand in de maanden april - oktober ongeveer 30 km
Vrijdagmiddag "Milandhof" 14.00 uur Jeu de Boules in de zomer (monument Middenweg) Koersballen in de winter (Milandhof)
Jaarlijks: Dagje uit - Zegvelds Diner - Bekende/onbekende familie en diverse cursussen bij voldoende interesse of aanvraag
De collecte heeft in de ZOA-week, van 20 maart t/m 25 maart, in Zegveld en de Meije
het mooie bedrag van Euro 1.250,00 opgebracht.
ZOA werkt aan hulp, hoop en herstel voor mensen die slachtoffer zijn geworden van
een oorlog of natuurramp. In diverse plaatsen in Afrika en Azië worden vluchtelingen
voorzien van schoon drinkwater, onderdak, dekens en voedselpakketten.
Voor meer informatie: zie website www.zoa.nl.
Collectanten en gevers hartelijk dank voor uw bijdrage en inzet !
Kontaktpersonen: Sonja en Marijke Verboom.
De collecte voor de Hartstichting in de week van 2 t/m 8 april jl. heeft in Zegveld en de Meije
€ 1315,21 opgebracht. Hierbij dank aan de collectanten en gevers.
Met de opbrengst steunt de Hartstichting onderzoek naar signaalstoffen die informatie geven over het risico op een hartinfarct. Dat is hard nodig, want jaarlijks krijgen in ons land meer dan 30.000 mensen een hartinfarct: elke dag zo'n 80 mensen. Het onderzoek helpt om het ontstaan van hartinfarcten beter te begrijpen en om nieuwe medicijnen te ontwikkelen.