Nieuwe kazerne in juni klaar

René Cazander

Zegveld - De nieuwe brandweerkazerne in Zegveld wordt in juni opgeleverd, zo is de verwachting.
Op dit moment wordt volop gewerkt aan het monteren van de installaties. De verbouwing van de verouderde brandweerpost is eind november vorig jaar gestart. Ook het buitenterrein moest worden opgehoogd.

De kazerne heeft de status van gemeentelijk monument. Bij de verbouwing zijn onverwachte zaken naar voren gekomen. Zo bleek bijvoorbeeld de schoorsteen in zodanige bouwkundige staat te verkeren dat deze moest worden gesloopt In overleg met de Commissie Ruimtelijke Kwaliteit & Erfgoed is besloten om die niet meer terug te laten keren.
Tijdens de renovatie is de brandweerpost aan de Hoofdweg gewoon in gebruik. „Het inrichting van een tijdelijke brandweerpost op een externe locatie zou tot hoge kosten leiden”, aldus burgemeester en wethouders. Voor de renovatie was een krediet beschikbaar van ruim 2,5 miljoen euro.

Bron: AD Woerden 17 april 2025

Op deel De Meije nu nog verbod motoren

René Cazander

Zegveld/Bodegraven/Woerden - Alleen op het Woerdense deel van De Meije geldt in het weekend sinds begin deze maand tot 1 oktober nog een verbod voor motorrijders. Door een blunder van de Motorrijders Actie Groep (MAG).
De MAG gaat nu proberen dit inrijverbod alsnog zo snel mogelijk van tafel te krijgen. Dat lukte al eerder in het Bodegraafse deel van De Meije. Hierdoor kunnen de motorrijders weer rijden over dit rustieke polderweggetje, dat voert door drie gemeenten en twee provincies.
Maar opgepast: bij de grens met Woerden moeten de motoren omkeren. Dat gebeurt echter niet, aldus Inwonersbelangen. De fractie heeft beelden gezien van een omwonende. Hieruit zou blijken dat het verbod, dat dus 1 april is ingegaan, nu al massaal door motorrijders wordt genegeerd.
Een beeld dat bestuurslid Paul Vonk van het Dorpsplatform Zegveld, wel herkent. Hij dringt er bij de gemeente aan het verbod te handhaven om zo de overlast voor omwonenden en andere weggebruikers te beperken. Inwonersbelangen wil eveneens via schriftelijke vragen graag weten wat de gemeente tegen het negeren van de regels denkt te gaan ondernemen.
Dat alleen het Woerdense deel van De Meije verboden is voor motoren, komt door een blunder van de MAG, bekent woordvoerder Hugo Pinksterboer eerlijk. „Zo stom. We wisten niet dat de weg op het grondgebied van meerdere gemeenten ligt. Wij zijn afhankelijk van de informatie van onze leden. Die hebben dat niet verteld. Ook de gemeente Bodegraven heeft het niet gezegd.”
De MAG heeft het motorverbod daarom in eerste instantie alleen in Bodegraven aangevochten bij de bestuursrechter. En met succes. Maar de gemeente laat het hier niet bij zitten, laat een woordvoerder weten. „We kijken wat we juridisch nog kunnen doen.” De rechter oordeelde dat het verkeersbesluit ‘niet zorgvuldig voorbereid en evenmin goed gemotiveerd’ was.
Om toch enige duidelijkheid in de inmiddels onoverzichtelijke situatie te scheppen, heeft Bodegraven inmiddels aan het begin van de Kerkweg, waar De Meije begint, een extra verkeersbord geplaatst. Hierop staat dat het inrijverbod na zes kilometer wèl geldt in het Woerdense deel.
Verbodsbord
Op verzoek van de MAG heeft Woerden het verbodsbord op de Hazekade verplaatst naar de kruising Hazekade/De Meije. Dit bord stond in eerste instantie ongeveer 200 meter voor de kruising, maar leidde na het inrijverbod bij Bodegraven tot verwarring bij motorrijders, aldus de actiegroep.
In een brief aan verkeerswethouder Roy Luca verzoekt de MAG Woerden, samen met Bodegraven-Reeuwijk, het door de rechter opgelegde verkeerskundig onderzoek uit te voeren. Dit onderzoek is nodig om het motorenverbod te onderbouwen. „Hiertoe is het wel noodzakelijk dat het betreffende verkeersbesluit wordt opgeschort dan wel wordt ingetrokken.”
Luca heeft nog niet gereageerd op dit verzoek. Maar mocht de gemeente Woerden het motorenverbod in het weekend overeind houden, dan sluit MAG zeker niet uit dat ze, net als bij Bodegraven, naai de rechter stapt.
Een woordvoerder van de gemeente Woerden wil niet vertellen of en hoe ze het verbod op De Meije de komende tijd wil gaar handhaven. De procedure is dan eerst schriftelijke vragen, in dit geval die van Inwonersbelangen worden beantwoord.
Bij de gemeente Woerden is dit jaar tot dusver één melding over motorrijders in De Meije binnen gekomen, laat een woordvoerder weten.
„Dat was in februari. Hierin werd gevraagd om een herhalingsbord in de Zegveldse Meije voor het motorrijdverbod.”

Bron: AD Woerden 17 april 2025

Vragen over 'koffieprut-boete' veehouder

Inwonersbelangen wil tekst en uitleg over het geschil tussen de gemeente Woerden en veehouder Michiel Ruis. Laatstge-oemde ligt al geruime tijd met de gemeente overhoop over onder meer de inzameling van een grote partij koffieprut.
Hiervan maakt hij compost. Volgens zowel gemeente als de politierechter is Ruis niet bevoegd op grote schaal drab in te zamelen. Koffieprut valt onder het kopje ‘bedrijfsafval’. Dat mag alleen worden ingezameld door erkende inzamelaars.
De politierechter legde de Zegvelder onlangs een boete op van 1800 euro en de gemeente heeft hem een dwangsom opgelegd. Het beeld dat bij Inwonersbelangen wordt opgeroepen, is dat ‘een ondernemer die met goede intenties afval omzet in een bruikbare grondstof wordt gedwarsboomd’.
De oppositiepartij vindt hetgeen Ruis doet ‘een mooi praktijkvoorbeeld van circulair handelen’. „Omdat hij zich (onbewust?) niet aan de regels heeft gehouden moet hij ermee stoppen. En krijgt hij ook nog een boete.”
De lokale partij zou ‘een andere houding verwachten van een gemeente die de circulaire economie wil aanjagen. Bijvoorbeeld kijken hoe deze ondernemer geholpen kan worden om zijn praktijk wel binnen de regels te kunnen continueren. En niet gestraft te worden met dwangsommen en boetes.’
- René Cazander

Bron: AD Woerden 10 april 2025

Ouders hebben geen idee wat hun kinderen uitspoken.

Harrie van Opstal

Ruud Hageman (65) uit Zegveld was ooit de allereerste wijkagent in West-Utrecht. Na bijna 45 jaar gaat hij met pensioen.
óm te schetsen wat voor politieagent Ruud Hageman is, volstaat misschien één anekdote.
We schrijven Koningsdag 2021. Buurtbewoners die het Oranjefeest vieren rond winkelcentrum Tournoysveld in Woerden, horen plotseing knallen. De één denkt dat er vuurwerk wordt afgeschoten, de ander vermoedt dat het schoten uit een wapen zijn. Het blijkt het laatste te zijn. Een Woerdenaar voelt zich zozeer belaagd door een opponent dat hij drie schoten lost om de ander af te schrikken. Het incident loopt wonderwel met een sisser af, niemand wordt geraakt.
Ruud Hageman heeft die dag vrij.
Maar op zijn werktelefoon ziet hij de melding langskomen, inclusief signalementen. Hij aarzelt geen moment en belt zijn dienstdoende collega’s. Hij vertelt ze wie de schutter is en geeft ze een nummer waarop ze diens familie kunnen bereiken. Ondertussen toetst Hageman opnieuw een telefoonnummer in. „Je moet even naar het bureau gaan. En neem dat wapen ook meteen mee.”
Terugblikkend vertelt Hageman: „Meteen na het incident wist ik om wie het ging, omdat ik op de hoogte was van de spanningen tussen de twee. Vervolgens waren de signalementen en de plaats delict voldoende om zeker te weten om wie het ging.” Het voorval werd bij zijn recente afscheid nog eens aangehaald. Hageman ten voeten uit, vonden de collega’s van politieteam De Copen in Woerden.
Hoog tijd om nader in gesprek te gaan. De vraag rijst natuurlijk hoe je het voor elkaar krijgt om zóveel gezag te hebben en precies te weten in welke hoek je een verdachte moet zoeken. Hageman blijft er nuchter onder en vertelt dat dit gewoon een kwestie is van je werkgebied en de mensen die er wonen en werken, door en door kennen. „Dat groeit vanzelf. Door het vele contact in je werkgebied ben je goed op de hoogte en weet je wat er speelt. En geloof me: er spelen heel veel conflicten. Het komt in feite neer op kennen en gekend worden.”
Gootsteenontstopper
Zo zorgde Hageman ook voor een doorbraak in de zaak rond het crystal methlab in Woerden.
In een villa aan de Henrik Ibsenweg in de wijk Snel en Polanen bleek een heuse fabriek van synthetische drugs te zijn verstopt, zo ontdekte de politie bij een inval in februari 2022. Hageman was één van degenen die het beslissende zetje in dat onderzoek gaf. „Je moet merken dat er iets speciaals gebeurt, daar draait het eigenlijk om. In dit geval kocht de hoofdverdachte elke week bij een bouwmarkt het schap met de flessen gootsteenontstopper leeg. Dankzij ons goede contact met het personeel kwam die informatie bij ons terecht. De hoofdverdachte bleek overigens ooit bij mij in één van de politielessen Doe effe normaal op de basisschool te hebben gezeten.”
Altijd terugbellen
Maar dan nog, hoe vergaar je het persoonlijke gezag als politieagent? Ook dat is evenmin hogere wiskunde, vindt hij.
„Je moet als agent naar de mensen toe gaan. Ze aanspreken, contacten leggen. Dat is in feite de basis van het werk van een wijkagent. Belangrijk is ook dat je altijd doet wat je belooft. Ik ben gewend om altijd terug te bellen. Ook als de boodschap is dat iets niet kan. Nee is ook een antwoord. Anders gaat onder de mensen iets circuleren en groeit er een negatief gevoel over de politie.”
Hageman was in 1997 de eerste agent in de regio West-Utrecht die de titel wijkagent kreeg. „Ik ben ooit bij de rijkspolitie begonnen. In die functie deed je in feite alles, dus voor mij persoonlijk was het fenomeen wijk-agent niet nieuw. Anders was het voor collega’s die bij de toenmalige gemeentepolitie werkten. Binnen die organisatie was een duidelijke taak-verdeling. De één deed vergunningen en handhaving, de ander opsporing, weer een ander de verkeerszaken.”
Veertig gezinnen
Er klinkt weleens de kritiek dat een wijkagent door regulier surveillance-werk en administratieve taken nauwelijks toe komt aan het daadwerkelijk de wijk in gaan. Maar dat valt in de praktijk reuze mee, reageert Ruud Hageman. „Per blok van vier werkweken doe je maximaal zes zogeheten noodhulpdiensten. Het betekent dat je voor twee derde van je werktijd wel degelijk het wijkwerk kunt doen. Ook als je bij uitval binnen de noodhulp moet bijspringen. Maar het verschilt per persoon hoe je het invult Andere collega’s zitten er soms formeler in. Die concentreren zich op de noodhulp en pakken tussendoor geen andere zaken op.”
Het is een open deur te veronderstellen dat er veel is veranderd in het politiewerk. Wellicht is een betere vraag wat hij, als hij het voor het zeggen had, direct zou veranderen? Hageman: „Feit is dat de politie steeds meer op haar bordje krijgt. Vooral het aantal meldingen van verwarde personen. Er komen nogal wat sociale problemen in eerste instantie bij de politie terecht. Ik denk dat dit het gevolg is van bezuinigingen op geestelijke gezondheidszorg en sociaal werk.”
„Dat zie je niet direct. In het begin was ik zelf daarin ook heel bleu. Was ik bij ouders die tobden met een kind in de problemen. En vertelden ze dat ze een gezinscoach hadden. Nou, dacht ik, dat klinkt goed. Er is gelukkig deskundige zorg bij. Tot ik er nadien achter kwam dat zo’n gezinscoach veertig tot vijftig gezinnen onder zijn of haar hoede heeft. Toen werd mij het capaciteitstekort wel goed duidelijk.”
Wat het niet gemakkelijker maakt, is dat een verward iemand snel terugkomt op z’n oude stek. De betreffende cliënt moet namelijk ook hulp willen. Iemand tegen z’n zin een behandeling geven, is niet toegestaan. Het voelt voor Hageman als dweilen met de kraan open. „We krijgen als politie soms op een enkele dag meerdere meldingen van verward gedrag. Niet gek, want de politie is er altijd, 24/7. Maar eerlijk gezegd vind ik dit geen politietaak. De politie is er voor het vangen van boeven. Ik vind dat we als maatschappij de hulpverlening heel anders moeten inrichten. Dat er voor ggz-gevallen een soort ambulante dienst zou moeten komen die de juiste deskundigen inschakelt Dus naast de alarmdiensten voor ambulancezorg, bandweer en politie. De meeste zorginstellingen zijn nu alleen tijdens kantooruren bereikbaar.”
De politie wordt soms voor de gekste dingen gebeld, weet Hageman uit eigen ervaring. „Als de stroom is uitgevallen bijvoorbeeld. Zelfs over een bos sleutels word je gebeld. Mensen bellen steeds meer naar de politie, maar op zich ben ik juist blij met die trend. Mede door hashtag metoo en femicide zijn mensen alerter op misstanden en misdrijven. En cybercrime. Je wil niet weten wat er op dat gebied gaande is. Zeker sinds er sociale media zijn en iedereen een mobieltje heeft.”
Band opbouwen
Het brengt hem op zijn voornaamste zorg voor de toekomst. „De jeugd, dat vind ik wel een dingetje. Ouders hebben vaak geen benul wat hun kinderen uitspoken. Ik heb meermaals meegemaakt dat jonge meiden ’s avonds laat ergens rondhingen en ouders geen idéé hadden waar ze waren. Dat vind ik verontrustend. Terwijl het daar begint. Dat je als ouders het gesprek met je kinderen gaande houdt.”
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Dat is voor Hageman de rode draad. „Je moet als maatschappij investeren in je jeugd. Een voorbeeld: helaas wordt het lesprogramma Doe effe normaal in de groepen zeven en acht van de basisschool nauwelijks meer aangeboden als gevolg van bezuinigingen. Je kwam dan als politie in de klas om te vertellen over bijvoorbeeld verslavingen, kleine criminaliteit en veiligheid. Enorm belangrijk, want zo kende je elkaar al in een vroeg stadium. Die kinderen vertellen je echt alles en zodoende bouw je samen een band op. Sinds het programma is afgeschaft, mis ik die verbinding. Jammer, want als je die verbinding kwijt raakt, loop je voortdurend achter de feiten aan.”

Ruud Hageman (4 maart 1960) begon op 1 januari 1982 bij de politie, na zijn militaire diensttijd (1980-1981). Hij werkte in Kamerik, Wilnis, Mijdrecht, Vinkeveen, Utrecht (Noord) en vervolgens 25 jaar als wijkagent in de gemeente Woerden (vanaf 1 januari 1997). Hij was onder meer betrokken bij de opbouw van de wijken Snel en Polanen en Waterrijk. Bij veel ondernemers in de binnenstad is hij een bekend gezicht.
Naast zijn werk is hij sinds 1986 zeer actief bij de Zegveldse voetbalvereniging Siveo '60. Behalve als voetballer is hij ook actief (geweest) voor de activiteiten-, jeugd- en kantinecommissie. Verder is hij betrokken bij bardiensten en onderhoud van het terrein. Voor zijn professionele en vrijwillige inzet heeft Hageman onlangs de gemeentelijke steekspeld in zilver gekregen. Hij is getrouwd met Carola van der Hoeven, ze hebben drie kinderen.

Bron: AD Woerden 5 april 2025

Michiel mag geen“ koffieprut inzamelen

René Cazander

Zegveld - Michiel Ruis (55) is veehouder, maar heeft de afgelopen jaren zijn bedrijf uitgebreid. Zo kweekt hij in sloten en voormalige mestkelders vissen (palingen, karpers en zeelten). De wormen waarmee hij zijn vissen voert, kweekt hij eveneens zelf. Omdat de Zegvelder het goed voor heeft met het milieu, zo vertelt hij, is hij samen met een Utrechts bedrijf een proef gestart om koffieprut te hergebruiken. En met succes.
„Koffieprut is een bodemverbeteraar. Het is fantastisch spul, dat anders de verbrandingsoven in gaat.” Het Utrechtse bedrijf zorgde ervoor dat Ruis 10 kuub aan koffie-restanten geleverd kreeg, netjes verpakt in zakjes. Maar in zijn drang om te innoveren en zelf dingen uit te vinden, stuit Ruis wel eens op regeltjes, ontdekte hij een kleine anderhalf jaar geleden tot zijn grote ergernis. Toen kwam een ambtenaar van de gemeente Woerden bij hem langs en zag de grote hoeveelheid zakjes met koffieprut liggen. Die mocht Ruis niet zomaar inzamelen, luidde het harde oordeel.
Experiment
In de ogen van zowel de gemeente als het Openbaar Ministerie valt koffieprut onder het kopje ‘bedrijfsafval’. Dat mag alleen worden ingezameld door erkende inzamelaars. Dat is Ruis niet. De Zegvelder is zich echter van geen kwaad bewust. „Ik ben te goeder trouw aan het experiment begonnen. Ik ben me er nooit bewust van geweest dat koffieprut de status bedrijfsafval kan krijgen. Ik zie het meer als afvalstof dan als bedrijfsafval.” Hij benadrukt dat hij de koffieresten heeft ’laten aanvoeren’ en niet zelf heeft ingezameld.
Hoewel het zeker niet zijn intentie was en is, benadrukt Ruis, is het geschil met gemeente, Omgevingsdienst Regio Utrecht (Odru) en Openbaar Ministerie inmiddels hoog opgelopen. De veehouder heeft na het betreffende bezoek van de ambtenaar diverse andere inspecties gehad van onder meer gemeente en Odru.
Aan deze bezoeken werkte de agrariër, deels uit frustratie, niet altijd netjes mee, bekent hij eerlijk. „Na zo veel bezoeken ben je ook wel een beetje klaar”, verweert hij zich.
De veehouder heeft in het kader van het bestuursrecht van de gemeente Woerden inmiddels een dwangsom van enkele tienduizenden euro’s aan zijn broek gekregen. Daarnaast moest hij zich gisteren verantwoorden bij de politierechter voor zijn ‘illegale’ inzameling van koffieprut. Ruis was zelf niet bij de zitting aanwezig en had om meerdere redenen gevraagd de zaak tegen hem aan te houden. Dit verzoek wees de politierechter af.
Economisch delict
Die zag geen reden tot uitstel en veroordeelde de veehouder bij verstek tot een boete van 1800 euro. Betaalt Ruis deze niet, dan moet de55-jarige Zegvelder 28 dagen de gevangenis in. De uitspraak van de politierechter is conform de eis van het Openbaar Ministerie.
De politierechter meent dat Ruis zich schuldig heeft gemaakt aan een economisch delict door onbevoegd bedrijfsafval in te zamelen. Daarnaast verwijt de politierechter hem dat de veehouder geweigerd heeft inzage te geven in alle papieren.
Ruis is teleurgesteld in de rechterlijke uitspraak en kondigt aan zeker in hoger beroep te gaan. Tegen de dwangsom van de gemeente heeft hij bezwaar aangetekend. Maar hij hoopt dat hij er in deze kwestie alsnog met de gemeente uitkomt.

Bron: AD Woerden 2 april 2025