Zegveld - Gewoon lekker een avondje fröbelen met vriendinnen, eindelijk een echte schilder worden, of met het kinderpartijtje armbandjes, oorbellen en kettingen maken. In de kas van Sylvia Bloemendaal kan het allemaal. In haar achtertuin geeft ze sinds kort verschillende creatieve workshops, voor man en vrouw, van jong tot oud. Met een hapje en drankje, een muziekje op de achtergrond en wat kaarsen voor de gezelligheid zijn de workshops volgens Bloemendaal het perfecte avondje uit.
Kinderen kunnen hun hart ophalen in de kas aan de Hoofdweg 143 in Zegveld. Onder de naam De Knutselkas verzorgt Bloemendaal verschillende workshops en knutselmiddagen. "Ze mogen met kralen en strijkkralen werken, spiegels versieren, met servetten knutselen, schilderen en een speurtocht doen. Ze kunnen langskomen voor een knutselmiddag, maar bijvoorbeeld ook hun verjaardagspartijtje hier vieren". Ook voor volwassenen is er voldoende te beleven. Bloemendaal: "Zij kunnen ook aan de slag met sieraden, of een schilderworkshop volgen. Die wordt gegeven door Karen Geerdink. Ik ben redelijk creatief, maar schilderen gaat me toch een stukje minder goed af. Dat heb ik dus uitbesteed". De sieraden doet ze wel zelf. "Dat is meer dan een beetje kralen rijgen. Ik heb zestig bakken met verschillende kralen en dan kun je ook verschillende rijgmaterialen kiezen, of rijgen met meerdere draden. Leuk is dat het heel makkelijk is om te leren. Daardoor loopt iedereen na afloop van de workshop weg met een prachtig sieraad". Verder kunnen volwassenen ook het handje of voetje van hun kind levensecht namaken, houtbewerken en vanaf september bronzen penningen maken. Volgens Bloemendaal is de kas ideaal voor de workshops. "De kas is groot, je kijkt uit over weilanden met koeien en het is heerlijk rustig. Kinderen die hier komen knutselen kunnen ook in de tuin spelen, bijvoorbeeld op de trampoline. Volwassenen kunnen er rustig een kopje koffie drinken of landschappen schilderen."
Mensen kunnen zich aanmelden voor de workshops, maar Bloemendaal staat ook open voor andere ideeën "Als een groepje vriendinnen met elkaar sieraden wil maken, dan is dat mogelijk.
Als ze er een 'High Tea' feestje van willen maken, dan valt dat te regelen. Of als kinderen na het verjaardagspartijtje hier willen eten, dan zorg ik dat er wat lekkers op tafel komt. Geen punt". Wie meer wil weten over de workshops kan kijken op www.art-fasylity.nl of bellen met 752275.
Aanstaande zaterdag wordt in Zegveld voor het derde achtereenvolgende jaar de Verenigingen-markt gehouden. Allerlei artikelen zoals sieraden, boerenkaas, speelgoed, noten, koek, snoep, bloemen en planten worden te koop aangeboden. Voor de kinderen is er voor de Milandhof een rommelmarkt, knuffelhoek met kleine huisdieren en kan er een ritje met een ponykar door het dorp gemaakt worden. De markt begint om 10.00 tot 15.00 uur.
ZEGVELD - De Culturele Stichting Zegveld wil de komende tijd meer gaan doen rond het verdwenen dorpje Mi. Eerder deze maan leverde een grondscan van een terrein langs de Oude Meije waarschijnlijk resten van het dorp op.
De grondradarscan die in opdracht van de Culturele Stichting Zegveld is uitgevoerd, heeft verrassende resultaten opgeleverd. De scan heeft naast de proefboerderij aan de Oude Meije tussen 1 tot 5 meter diep, een vierkant van 8 bij 8 meter kunnen traceren dat door mensenhanden gemaakt moet zijn. Aan het begin van de Oude Meije heeft de scan mogelijk de Sint Maartensdijk gevonden. Volgens Chris Verheul van de Culturele Stichting Zegveld volgt er nog nader onderzoek. "Binnenkort gaan archeologen de grove scan overleggen en zal op de gevonden locaties nader onderzoek plaatsvinden."
Lange geschiedenis
Mi is al lang een gezochte grootheid. Het zou de bewoningskern van het Oude Miland zijn geweest, waarover Zegvelder C.J. van Doorn in 1940 zijn proefschrift schreef. Dit ontginningsgebied kende nog weinig bewoning. De dorpen Zegveld en Kamerik bestonden nog niet toen Mi er al wel was. Er moet zelfs een kerkje hebben gestaan en er is sprake van een Sint Maartenskerkhof.
Het dorpje werd al vermeld in een akte van 1131 en schijnt de eerste bewoonde locatie te zijn geweest in het gebied rond Zegveld. Rond 1200 is het dorpje verlaten of verwoest en zijn de bewoners naar Zegveld en Nieuwkoop getrokken. Het kerkje van Mi, de St. Maartenskerk is daarbij of daarna verloren gegaan. In de eeuwen erna is de locatie echter op kaarten steevast aangemerkt als St. Maartens kerkhof.
Tijdens de ruilverkaveling die in Zegveld in de jaren vijftig en zestig werd uitgevoerd, zijn mogelijk resten van Mi verloren gegaan. Verhalen doen in Zegveld de ronde dat een spoor van balkjes werd gevonden. Dit zou de Maartensdijk geweest kunnen zijn, een pad door het verder nog onontgonnen moeras.
ZEGVELD - Onder de noemer Pimp het Potlood konden liefhebbers meedoen aan een kleur- en ontwerpwedstrijd van de Culturele Stichting Zegveld. Met 73 inzendingen overtrof het aantal deelnemers de stoutse verwachtingen van de organisatoren. De kleurplaat van dit jaar was speciaal gemaakt door Sary van der Kooij. Er waren zes prijzen voor de wedstrijden. De winnaars van de kleurwedstrijd zijn: Daan Muijt van 4 jaar, Elsina van der Knaap van 6 jaar en Ghyslaine Burggraaf van 8 jaar. De drie uiteindelijke winnaars van Pimp het Potlood zijn: Jory Koot van 8 jaar, Celissa Muller van 10 jaar en Tanja van Oostrum uit groep 8.
ZEGVELD - De Culturele Stichting Zegveld (CSZ) hield zaterdag voor de eerste keer een recreatieve dag. In Zegveld en omgeving konden belangstellenden op zoek naar cultuur en historie. Op diverse manieren kwam dit tot uiting. "Ruim honderd mensen hebben een routebeschrijving afgehaald," aldus één van de organisatoren. Daar is de organisatie deze eerste keer, zeker vanwege het Pinksterweekend en de slechte weervoorspellingen tevreden mee.
Beelden, een natuurtuin, een palingkwekerij, het ooievaarsdorp, Lusthof de Haeck en het mystieke dorpje Mi maakten onder andere deel uit van deze dag. De organisatie heeft het idee dat velen de hele route hebben gefietst, anderen zullen keuzes hebben gemaakt wat betreft hun interesse. "Het idee om deze dag te houden is ontstaan uit het boerderijenboek 'Zegvelds Erfgoed'." r moet meer zijn dan alleen dat was de mening van de stichting. "Al verder kijkend kwam een aantal dingen naar boven en alles bij elkaar is deze dag daar uit voort gekomen," aldus een van de organisatoren.
Handen ineen
Midden tussen enorme groene weiden ligt Zegveld, als onderdeel van het Groene Hart. Diverse stichtingen hebben de handen ineen geslagen om dit gebied niet verloren te laten gaan. Daar is Reen Stevens het helemaal mee eens. "Met mijn hobby fotografie wil ik laten zien hoe mooi het gebied nog is waar wij wonen," zegt hij. Toch bespeurt hij rondom zijn eigen woning ook de veranderingen. "Kijk, deze foto heb ik vanuit mijn huis gemaakt. Prachtig om te zien toch?" Vragend kijkt hij mij aan. "Onderaan de foto is een stukje van een hek te zien. Daaraan kun je wel zien hoe dichtbij het eigenlijk is?" Een andere bezienswaardigheid die Zegveld rijk is, is de proefboerderij aan de Oude Meije. Deze is uniek in zijn soort. Niet omdat er maar een in ons land is. "In ons land zijn er meerdere maar deze is de enige ter wereld die op veengrond is gebouwd," aldus Karel van Houwelingen, onderzoekscoördinator. "Sinds ongeveer vijftig jaar doen wij hier onderzoek in opdracht van LTO Nederland. Wij doen ontwateringsonderzoek en proberen duurzame landbouw en agrarisch natuurbeheer te integreren." De laatste zes jaar werken zij samen met de Wageningse Universiteit. De Zeveldse proefboerderij is een 'Bedrijf met een hoofdletter. Het biedt werk aan ruim vijf fulltime krachten. "De ene helft runt het boerenbedrijf en de andere helft houdt zich bezig met het organiseren van excursies, het doen van onderzoek en het bijwonen van vergaderingen," aldus Van Houwelingen. Voor kinderen was de proefboerderij eveneens leerzaam. In een stal was in het kort aangegeven hoe de ontwikkeling van een kalfje tot een koe verloopt. Zij konden zelfs een glas melk krijgen. "Ik lust geen melk," zei een jongetje. Zijn moeder zorgde ervoor dat ze er wat cacao aan toevoegde zodat hij in ieder geval melk binnenkreeg.
Overgang
Werd vroeger op een boerderij gewerkt met paarden, tegenwoordig zijn het tractoren. De overgang van paard en wagen naar tractoren weet Jits Coljé aan de Bosweg zich nog goed te herinneren. "Ik was acht jaar toen wij thuis een tractor kregen. Prachtig vond ik dat. Voorzichtig hielp ik mijn vader wel eens. Ja, ook op de trekker," aldus Coljé. Trekkers intrigeerden hem zo dat hij vijfendertig jaar geleden aan het verzamelen is geslagen. In een grote stal staan ruim veertig oude tractoren opgesteld. "Ik heb meerdere merken, maar de Belarus is wel mijn oogappel." Veerteen heeft hij er. "Het is een Russisch merk. In Nederland is het niet zo populair. Mensen hebben liever de bekendere merken als John Deere." In het midden van de stal staat een 'ontmantelde' trekker. "Deze werd als lesmateriaal op een landbouwhogeschool in Frankrijk gebruikt," zo vervolgt de trotse verzamelaar. De oudste tractor die tot zijn verzameling behoort is een Deutz uit 1934. "Kijk, hier zit nog een slinger. Daarmee moest je hem aanslingeren."
Lusthof
Richting het zonneveer dat vanaf de Hollandse Kade vaart rijdt men in een prachtig natuurgebied. Het grenst aan Lusthof de Haeck, een moerasbos op verende veengrond. Wie denkt dat hij bamboe alleen in het buitenland tegen kan komen, heeft het mis. In dit natuurgebiedje staan zowel rododendrons, elzen, berken als bamboe. Vanwege de kunstenroute in Nieuwkoop was besloten het zonneveer tussen de Hollandse Kade en Noorden een week eerder te laten varen. Deelnemers van de Culturele Sporendag van Zegveld konden daar eveneens gebruik van maken. "Dit zonneveer is totaal anders dan fluisterboten. Je hoort echt helemaal niets," aldus de bestuurder van de pont. Zeven jaar geleden is deze gaan varen. Het is een beleving op zich deze pont. Volledig geluidloos en toch redelijk snel beweegt hij door het water. "Dit veer vaart volledig op de zonnecollectoren op het dak. Voor de zekerheid heb ik altijd twee batterijen aan boord voor het geval de apparatuur het begeeft. Daarmee kom ik in ieder geval weer aan de kant. Destijds is men begonnen met dit zonneveer om te laten zien dat er meer mogelijk is met duurzame energie."
Mysterie
Een mysterie alom. Uit verhalen en geschriften is men te weten gekomen dat er omstreeks 1131 een kerkje heeft gestaan in de polder van Zegvelderbroek. In het dorpje Mi stond een klein kerkje. Na verwoesting of het afbreken van de kerk bleef een meertje zichtbaar op diverse kaarten. De Culturele Stichting Zegveld (CSZ) heeft speciaal voor de cultuurhistorische fietstocht grondscans laten uitvoeren. "Natuurlijk zijn we erg benieuwd of er nog meer ontdekt gaat worden. Het is echter grond van agrariërs waarop wij onderzoek moeten laten doen en zij moeten wel toestemming geven", aldus een lid van CSZ. Er waren scans gemaakt op een, twee, drie en vier meter diepte. Hiervan waren afbeeldingen opgehangen. Eveneens lagen er een aantal overzichtskaarten van verschillende jaren. Een van de deelneemsters aan deze fietstocht is erg geïnteresseerd in oude dingen. "Het heeft wel iets. Is het waar of niet? Maar ik denk dat er zeker wel iets geweest zal zijn." Een andere mevrouw fietst een deel van de route met haar dochters. "Puur geschiedenis en zo dichtbij huis. Echt leuk om te bekijken."
Markt
Aan de Molenweg werd bij de familie Van Ingen een Goede Doelen-markt georganiseerd. "Alles wat hier verkocht wordt komt ten goede aan de hulp voor Roemenië. Dit is nu de zestiende keer dat we deze markt houden," volgens organisator Leen van Ingen. Van historie kan nog niet gesproken worden. "Het kwam toevallig zo uit dat deze markt samenviel met de culturele sporen dag." Terwijl van Ingen rondkijkt heeft hij wel het idee dat er vanwege de fietstocht wat extra aanloop is. Aan het eind van de dag bleek dat er op het resultaat ook niets aan te merken viel.
Auteur: Agnes Boelhouwer
Foto: Alex de Kuijper
Dat blijkt uit de resultaten van de grondradarscan die twee weken geleden op de locatie is uitgevoerd.
De ingehuurde experts zijn er 100% zeker van dat er overblijfselen van een of meerdere bouwsels in de grond zitten. Chris Verheul van de Culturele Stichting Zegveld (CSZ): ,,Dat kan de kerk zijn, maar ook een bijgebouw of een weg.''
De resultaten van de scans waren zaterdag te bewonderen op grote borden. Ze staan langs de route van de fietstocht over oude boerderijen, die ook door de CSZ wordt georganiseerd. ,,Dat het bestaan van Mi nu is bewezen, geeft een extra dimensie aan de tocht,'' zegt Verheul tevreden.
Over het dorpje Mi zijn nog veel vraagtekens. Waarschijnlijk woonde hier de eerste mensen in het gebied rondom Zegveld. Rond 1200 verlieten de inwoners het dorpje, de reden is onduidelijk. Op oude kaarten is alleen de kerk, de Sint-Maartenskerk afgebeeld. De rest is in nevelen gehuld.
Honderden jaren is de grond waar vroeger de Oude Meije liep alleen gebruikt als weiland. De ongebruikelijke hoge dichtheid van de bodem die de geavanceerde scanner constateerde, duidt dan ook vrijwel zeker op resten uit Mi.
Dat deze overblijfselen opgegraven gaan worden, geeft Verheul weinig kans. ,,We gaan met de omwonenden en landeigenaren om de tafel zitten, maar ik denk niet dat ze zitten te wachten op gegraaf in hun grond.''
CSZ wil ook met de gemeente Woerden overleggen over eventuele vervolgstappen. Een optie zou aankoop van de grond door de gemeente zijn, maar dat kost veel geld. ,,We willen wel op korte termijn een boekje maken over Mi. Er is al veel over geschreven, maar dat is erg versnipperd'', aldus Verheul.
De onderzoeksresultaten verbazen Verheul niet. ,,Het is eerder een bevestiging van de eerdere vermoedens.''
Voor een leek zijn de afgebeelde doorsneden van de bodem niet gemakkelijk te begrijpen. Zo zijn er geen rechthoekige contouren van bijvoorbeeld gebouwen zichtbaar. Verkleuringen geven de hoge dichtheid aan. Verheul: ,,We combineren deze gegevens met herinneringen van de oud-bewoners hier. Er is namelijk met de ruilverkaveling, zo'n veertig jaar geleden, hier het een en ander veranderd.''
Verheul komt zo steeds een stapje verder met het ontrafelen van het mysterie van Mi. ,,Het is een stukje van een puzzel. We lossen het steeds verder op.''
Auteur: Mathijs Steinberger
Hengelsportvereniging Zegveld houdt op zaterdag 26 mei de jaarlijkse viswedstrijd voor jeugd tot en met 15 jaar. De wedstrijd begint om 14.30 uur met een introductie in de Milandhof. Voor aas wordt gezorgd. Neem wel een emmer of een leefnet mee.
DOOR JAN VAN ES
Zegveld - Het aanzien van Zegveld is door de ruilverkaveling drastisch veranderd. Een van de consequenties was de bouw van tal van nieuwe boerderijen. En conform de ideeën van de jaren zestig werd dat zeer eenvormige nieuwbouw.
Waar de bouwkunst van de jaren vijftig geleidelijk aan herwaardering toe is, blijft die voor de jaren zestig nog even uit. De eenheidsworst die in deze periode van Temeuzen tot Uithuizen over het land is uitgesmeerd kan nog altijd weinig architec-tuurhistorici boeien. Dat kan nog komen, want nog niet zo lang geleden werden de bouwwerken van de jaren vijftig afgedaan als de architectonische builenpest. Dus misschien staan we over een paar jaar te zwijmelen aan de Dwarsweg in Zegveld, een van de wegen die in het kader van de ruilverkaveling werd aangelegd. Die ruilverkaveling was felbevochten en vanuit economische optiek hard nodig. Al in 1939 werd vanuit Zegveld gepleit voor een andere inrichting van het gebied. Landelijk Zegveld, tussen de Grecht en de Meije was niet ontsloten voor het verkeer. De enige doorgaande route ging over de Hoofdweg, langs de nog niet gedempte wetering en dan via de Molenweg en de Hazekade naar de Meije. Boe-
ren die hun bedrijf in het uitgestrekte polderland hadden, moesten vaak allerlei toeren uithalen om hun landerijen te bereiken. De vlet was een veelgebruikt vervoermiddel. Romantisch naar huidige maatstaven, maar wie er in de jaren rond de Tweede Wereldoorlog een rendabel agrarisch bestaan wilde opbouwen, moest iets idealistisch hebben. Geen wonder dat in de eerste naoorlogse jaren een aantal boeren richting Canada en Australië trok om daar beter uit de voeten te kunnen.
Het ruilverkavelingsidee uit 1939 was in de oorlog nog wel verder ontwikkeld, maar uiteindelijk op niets uitgedraaid. Pas in 1957 kwam er weer schot in de zaak. Vanaf dat moment ging
het snel. Het gebied werd herverkaveld, de waterhuishouding aangepast en er zouden nieuwe doorgaande wegen komen. Al in 1959 werd begonnen met de nieuwe Milandweg. In 1969 was het karwei klaar, inclusief de nieuwe boerderijen. Die zien er allemaal hetzelfde uit en zijn daarom goed te herkennen als ruilverkavelingsbouwwerken. Wie nu de ruilverkaveling bekijkt, ontkomt niet aan de conclusie dat wel heel veel vernietigd is: landschap en waterlopen zijn opgeofferd aan een betere agrarische infrastructuur, die intussen ook al verouderd is. Zegveld had nu beter gescoord met het oude landschap, dat met kleine aanpassingen een massa recreanten had getrokken.
Bouwkunst
Monumenten van de twintigste eeuw vormen het thema van de open monumentendag 2007. In (de gemeente) Woerden zijn op die achtste september allerlei gebouwen geopend. In een langlopende serie besteedt de Woerdense Courant aandacht aan de bouwkunst van de vorige eeuw. Die eeuw nemen we een beetje ruim, zodat ook gebouwen uit het laatste kwart van de negentiende eeuw aan bod kunnen komen.
Ze worden ook enigszins gegroepeerd en dat betekent dat de maand mei gewijd is aan agrarische bouwkunst. Deze serie komt tot stand in samenwerking met het Streekarchief Rijnstreek en de Stichting Open Monumentendag Woerden.
HARRIE VAN OPSTAL
In het pand van voormalig garagebedrijf Loenen aan de Hoofdweg bij Zegveld is sinds kort volop bedrijvigheid. Na een leegstand van een jaar of tien zijn vrijwel alle ruimten in het grote complex in korte tijd met succes ingevuld.
Makelaar Heemskerk uit Noordwijkerhout heeft de vroegere showroom aan de kant van de Hoofdweg verdeeld in vier bedrijfsruimten. De kleinere bedrijfsruimten achter de voormalige showroom waren al een poos in gebruik. De vleugel aan de zijde van de Hoofdweg bleef echter leeg. Eens in de zoveel tijd werd de billboard van de ene makelaar weggehaald en verscheen een exemplaar van een andere bemiddelaar. 'In de afgelopen paar weken hebben vier ondernemers hun nieuwe stek gekocht in het complex: 3D-printbedrijf Duoteq, het dak-timmerbedrijf van Bas Balvert uit de Meije, een aannemer en 'de sinaasappelman' uit Woerden, alias Willem de Jong.
Voor de leek is het een doorsnee weiland ten noorden van Zegveld. Maar schijn bedriegt; wie beter kijkt, ziet kleine oneffenheden en bollingen in de grasvlakte.
Hier heeft in de vroege middeleeuwen mogelijk het dorpje Mi gestaan. Op oude kaarten is alleen de kerk afgebeeld. Na 1200 zou het dorpje verlaten zijn, maar er is nog veel niet duidelijk. Waar heeft het dorpje gestaan? Hoe groot was het? Waarom zijn de bewoners weggetrokken?
Door wind en regen rijdt een quad met een zogenoemde grondradar. De radar scant de bodem op dichtheid, de gespecialiseerde bestuurder bepaalt de positie met behulp van gps.
Een grote bodemdichtheid kan wijzen op funderingen van vergane gebouwen. Zo moet stapje voor stapje meer duidelijk worden over de geschiedenis van Mi. Het zoeken naar het verleden en de mogelijke onopgeloste mysteries die het verbergt: steeds meer mensen trekt het aan.
Elke regio heeft zo zijn eigen mysterie. In Gouda is het de Oostpolder in Schieland, waar nu bedrijventerrein Gouwestroom staat. Voor de veenontginning, rond de elfde eeuw, stond hier een huisterp. Deze opgeworpen hulp was noodzakelijk als bescherming tegen het water uit de Hollandse IJssel en de Gouwe. In de regio Alphen stonden ooit de nu verdwenen dorpjes Schoof en Jacobswoude. Met dezelfde moderne radartechnieken werden recent de stadsmuren in Delft en de Domtoren in Utrecht onderzocht. Kortom: de plaatselijke geschiedenis kan op veel belangstelling rekenen.
Arjan 't Riet werkt bij Groene Hart Archieven en promoveerde op een onderzoek waarin het verdronken dorpje Schoot bij Nieuwveen en Zevenhoven figureert. "Een verdwenen dorp of nederzetting heeft iets mysterieus."
"Dat de inwoners vroeger zijn gevlucht voor een oorlog of voor het water spreekt nu tot de verbeelding. Het gaat om leed, het dramatische karakter, al je bezittingen kwijtraken."
Volgens de historicus had het bovendien weinig gescheeld of Nieuwveen en Zevenhoven waren ook door het wassende water, ontstaan door veenafgravingen, verzwolgen.
"Het is razend interessant om te zien wat we met het landschap hebben gedaan," zegt Johan Koester. Hij is consulent geschiedenis bij het Erfgoedhuis Zuid-Holland in Delft en adviseert de 130 historische verenigingen op terreinen zoals onderzoek en fondsenwerving. "De bewustwording voor de geschiedenis is groot, kijk maar naar de populariteit van de boeken van Geert Mak en geschiedenisprogramma's op televisie."
De verklaring: "Hoe meer schaalvergroting in Europees verband, hoe groter de interesse in de plaatselijke geschiedenis bij mensen opleeft," aldus Koester.
"Je ziet het ook aan de retro-bouwstijl met landhuisachtige gebouwen, waarin de geschiedenis terugkeert." Met de potten en pannen die we uit de grond opdiepen, hebben onze voorouders geleefd, verklaart Peter Peters van de amateur-archeologenvereniging Golda uit Gouda. "Het gaat ons om de mens, we willen er alles over weten." Het speuren naar het plaatselijke verleden omschrijft Chris Verheul van de Culturele Stichting Zegveld, dat het onderzoek naar Mi op touw zette, als het 'Atlantis-gevoel'. "Het is zo'n boeiend verhaal. Wij willen weten wat hier vroeger is geweest. Als we oude funderingen of overblijfselen vinden, dan zou dat kicken zijn."
Die bewustwording van het verleden mist Koester soms bij gemeentelijke beleidsmakers. "Dit onderwerp hoort bij de afdeling cultuur. Het grote geld zit echter vaak bij ruimtelijke ordening en daar kijken ze vaak niet om naar geschiedenis en archeologie. Bovendien wonen ambtenaren vaak buiten de gemeente waar ze werken. Ze hebben weinig binding met de streek."
In Zegveld wachten ze met spanning de resultaten van het onderzoek af. De radarscanner constateerde op een onverwachte plek een ongebruikelijke dichtheid in de bodem. Chris Verheul: "Mocht dat de locatie van de kerk zijn, dan is dat natuurlijk waanzinnig. In dat geval gaan we de geschiedenis herschrijven."
Tot nu toe
Verdwenen mysterieuze burcht blijft prikkelen
Aandachtig toeschouwer bij de speurtocht naar het verdwenen dorpje Mi in Zegveld was vorige week Hendrik Verweij van het Historisch Genootschap Nieuwkoop en omstreken. Het genootschap zoekt al jaren naar de burcht Ruigenborg die in de polder tussen Nieuwkoop en Aarlanderveen zou hebben gestaan. Verweij: "De burcht of versterkte boerderij, staat op een kaart uit ongeveer 1550. De kaarten uit die tijd waren echter onnauwkeurig, zodat het gebied waar we moeten zoeken, groot is." Verweij zou graag een dag de radarscan onderzoek laten doen. De 2200 euro die dit kost, kan het genootschap echter niet opbrengen. Misschien in de toekomst, met hulp van een sponsor? "Ik hoop het wel. We willen graag weten wat er hier vroeger is gebeurd."
Auteur: Mathijs Steinberger
Foto: Marnix Schmidt
De sponsoren IJ van de 'Rwandasponsor-fietstocht' mogen wel een extra duit in het zakje doen. Want voor de tien jongeren uit Zegveld, Putten en Tholen was het afgelopen zaterdag afzien. Harde wind en regen trotserend fietste de groep van Zegveld naar Putten en weer terug.
De fietstocht met een lengte van 142 km leverde 3500 euro op. De tien jongeren gaan op 20 juli naar Rwanda om daar onderhoudwerkzaamheden aan een technische school te verrichten. De technische school Ceformi in de hoofdstad Kigali leidt straat- en weeskinderen op tot timmerman en naaister. Van de leerlingen is 50 procent wees en veel jongeren hebben traumatische ervaringen opgelopen tijdens de burgeroorlog in 1994. Het studieproject Xplore van het Ministerie van Buitenlandse Zaken steun voor een groot deel, maar zelf dragen de jongeren ook bij. "Henri en Lilian Jansen zijn al 5 jaar nauw betrokken bij de school. Lilian komt uit Zegveld en Henri uit Tholen. Het echtpaar woonde voor hun vertrek naar Afrika in Putten" legt een van de actievoerders Amanda Muis uit Zegveld de totstandkoming van de groep uit.
Het damteam van de basisschool Jorai uit Zegveld heeft zich geplaatst voor het Nederlands Kampioenschap Schooldammen. Afgelopen zaterdag haalde het team een gedeelde ''* derde plaats in Bles-kensgraaf, waar een van de zes halve finales werd gespeeld. Het team dat bestaat uit Jaco Kastelein, Geert van Ingen, Jacco en Arie van der Knaap en Boaz Brak speelt op zaterdag 9 juni in de finale. Waar is nog niet bekend
ZEGVELD - De Culturele Stichting Zegveld organiseert voor kinderen en volwassenen een digitale wedstrijd onder de naam 'Pimp Pietje Potlood'.
De wedstrijd is een onderdeel van de fietsroute 'Culturele Sporen Zegveld' op zaterdag 26 mei. Deelnemers kunnen een foto van de watertoren Pietje Potlood downloaden vanaf www.culturelesporenzegveld.nl en vervolgens digitaal 'pimpen' in bijvoorbeeld het standaard Windows programma 'paint'. Voorbeelden en uitleg zijn ook op deze site te vinden.
Hoe is het om in Zegveld en De Meije te leven of te werken? Wat gaat goed en wat kan beter? Wat verwacht u van de gemeente en wat wilt of kunt u zelf doen? Uw bestuurders willen dit graag horen van de bewoners zelf.
Marjan Haak, Annet van der Woude en Wim Groeneweg zijn de drie wethouders die een dag lang gesprekken aangaan met verschillende vertegenwoordigers van Zegveld en De Meije. Zo is er een gesprek met ouderen, met vertegenwoordigers van verschillende kerken, met mensen uit de gezondheidszorg, met de scholen en kinderopvang, met de (agrarische) ondernemers en met mensen, uit het verenigingsleven. De dag eindigt met een terugblik tijdens een bijeenkomst in de Milandhof waar iedereen, die hierin geïnteresseerd is, van harte welkom is.
Wilt u de wethouders ontmoeten of heeft u iets speciaals te melden?
Kom dan op donderdagmiddag 31 mei naar de Milandhof in Zegveld. De bijeenkomst duurt van 15.45 -16.45 uur.
Zegveld - Zes jeugdige spelers van voetbalvereniging Siveo mogen zich voortaan junior scheidsrechters noemen. Het aantal scheidsrechters is de laatste jaren drastisch aan het verminderen: De KNVB heeft hierop ingespeeld en in 2003 het Masterplan arbitrage opgezet om jonge scheidsrechters enthousiast te maken. Ook bij Siveo is het probleem tijdig onderkend. Het afgelopen seizoen hebben zes jeugdleden de cursus junior scheidsrechter van de KNVB gevolgd. Het certificaat werd door cursusleider Rene Sinke van de KNVB uitgereikt aan Martin Hoogerbrugge, Sven de Boggende, Dirk Jan van Amerongen, Cynthia Verhage, Samantha Voorend en Carola Maaijenburg
ZEGVELD/MEIJE/NIEUWKOOP - De Culturele Stichting Zegveld heeft een geofysisch onderzoek laten uitvoeren van het gebied rond de Oude Meije voor bestudering van het dorpje Mi wat hier tot omstreeks het jaar 1200 gevestigd zou moeten zijn. Een non-destructieve radarscan is vrijdag gemaakt van de bedding van de veenstroom genaamd de Meije tussen Zegveld en Nieuwkoop. Naar aanleiding van de eerste bevindingen kan worden geconcludeerd, dat de locatie van Mi waarschijnlijk iets anders is gelegen dan voorheen is gedacht.
Al sinds eeuwen zijn de mensen uit de regio bezig met de geschiedenis van het dorpje Mi. Dit dorpje werd al vermeld in een akte van 1131 en schijnt de eerste bewoonde locatie te zijn geweest in het gebeid rond Zegveld. Omstreeks 1200 is het dorpje verlaten (of verwoest) en zijn de bewoners naar Zegveld en Nieuwkoop getrokken. Het kerkje van Mi (de Sint Maartenskerk) is daarbij of daarna verloren gegaan. In de eeuwen erna is de locatie echter op kaarten steevast aangemerkt als Sint Maartens kerkhof. Uiteindelijk is van het dorpje alleen de waarschijnlijke locatie van het kerkje middels de vermeldingen op kaarten overgebleven. De scan geeft mogelijk aan dat Mi iets meer naar Woerdense Verlaat is gelegen.
Mysterie
In vrijwel alle literatuur over de historie van deze regio nemen het mysterie van het dorpje Mi en de St. Maartenskerk een prominente plaats in.
In deze verhandelingen blijven echter veel aspecten onbeantwoord. Zo is er geen eenduidigheid over de bouwwijze van de kerk. Een aantal schrijvers spreken van een houten kerk, anderen gaan op basis van de vorm van een meertje ter plekke van de kerk uit van een gemetselde kerk met Romaanse kenmerken. Omstreeks 1970 was Ir. C.J. Schothorst (Wageningen University Research) na onderzoek van scherven op een kavel van de proefboerderij (nabij Oude Meije 26) ervan overtuigd dat de werkelijke locatie van de Sint Maartenskerk afweek van de locatie zoals op kaarten aangegeven. Voordat hij zijn werk kon afronden is Schothorst echter onverwachts overleden. Om het mysterie compleet te maken is er omstreeks 1920 naar verluid bij baggerwerkzaamheden een gouden kelk gevonden in de Oude Meije. Met deze kelk, die sindsdien spoorloos verdwenen is, zouden een aantal vragen rond de geschiedenis van het dorpje Mi beantwoord kunnen worden.
Fietsroute
De Culturele Stichting Zegveld (CSZ) neemt de locatie van het dorpje Mi op in de door haar georganiseerde fietsroute rond Zegveld. De naam van deze fietsroute is Culturele Sporen Zegveld 2007 (CSZ 2007) en zal plaatsvinden op 26 mei. Binnen het project de Venen zijn er tevens concrete plannen voor een vorm van kunstuiting op basis van het mysterie rond het dorpje Mi.
Door middel van de grondradarscan op een aantal cruciale locaties aan de Oude Meije kan het mysterie van het dorpje Mi mogelijk worden ontrafeld. De resultaten van de grondradarscans worden aan de deelnemers van CSZ 2007 getoond. Hierbij wordt gedacht aan een semi-permanente oplossing waarbij een afdruk van de resultaten in A0 formaat worden bevestigd op informatieborden op een aantal locaties in de berm van de Oude Meije. Daarnaast worden de resultaten van de radarscan gebruikt om met ter zake kundige personen de verschillende theorieën rond het dorpje Mi te toetsen. Tevens zijn contacten gelegd met de Stichts-Hollandse Historische Vereniging om de resultaten van de scan te verwerken in een publicatie rond het dorpje Mi.
De grondradarscan is uitgevoerd aan de CSZ 2007 fietsroute. De resultaten worden verwerkt en te zijner tijd getoond middels de genoemde informatieborden. De resultaten van de grondradarscan zullen worden besproken met experts op het gebied van archeologie en de historie van het dorpje Mi.
De resultaten van de radarscan zijn van belang voor het historische besef van alle inwoners van de regio. Praktisch gezien is de scan met een grondradar veruit de meest haalbare methode om de geschiedenis van het dorpje Mi te kunnen herleiden. Vanuit verschillende lagen van de bevolking is al warme belangstelling getoond voor de aan Mi gerelateerde activiteiten van de CSZ.
ZEGVELD - Dat Jan en Ria Beukers een volleybalechtpaar vormen, is niet echt bijzonder. Daar zijn er wel meer van. Wel speciaal is dat alle kinderen, Martijn, Jan, Harm, Arjen, Marije en Anne ook volleyballen. Animo '72 is hun thuishaven, maar wie in de sport hogerop wil komt al snel bij VTC Woerden terecht. Vader Jan is met volleyballen begonnen bij Volko in Kockengen, tot in 1972 in Zegveld : 'Milandhof' werd geopend en al in hetzelfde jaar Animo werd opgericht. Jan Beukers speelde er in het eerste team waarmee hij de eerste klasse bereikte. Als hij vertelt dat hij in dat seizoen maar één set heeft gewonnen, oogst hij weinig lof van zijn kinderen. Hij heeft een aantal jaren in hetzelfde team gespeeld als zoon Martijn, maar recentelijk zijn beiden gestopt. „Het nadeel van een kleine vereniging is dat er wel leden weggaan maar niet bijkomen. Het is een landelijk probleem", zegt Jan die als scheidsrechter in de regiodivisie fluit.
In de tijd dat moeder Ria bij Volko speelde is zij nog penningmeester geweest. Toen in Zegveld gespeeld kon worden liet zij zich snel overschrijven naar Animo. „Ik ben er natuurlijk een aantal jaren tussenuit geweest, maar werd steeds probleemloos ingepast. De Volleybal Bond bedacht een goede idee manier om te voorkomen dat Jan moest fluiten als ik moest spelen", herinnert zij zich. Een paar weken geleden heeft zij afscheid genomen van dames één, maar dat wil niet zeggen dat zij stopt: „Volleybal blijft leuk, misschien ga ik bij de recreanten spelen.
Middenaanvaller
De 26-jarige Martijn is weliswaar de oudste van de vier zonen, maar hij heeft het minder ver geschopt dat zijn broers. „Ik ben op mijn zevende gaan volleyballen en heb een half jaar in Woerden gespeeld. Animo heeft maar één team en daarvoor zijn te weinig spelers. Daarom ben ik daar gestopt." Wanneer Martijn vertelt dat hij voor een rol als middenaanvaller te langzaam is, ontlokt dat het nodige commentaar bij de jongere Beukers. Martijn durft nog niet te zeggen bij welke club hij volgend seizoen als buitenaanvaller speelt. Zonder al te overdreven te doen over zijn kwaliteiten denkt hij wel aan een team dat hoger speelt dan Animo, dat zich in de derde klasse handhaafde. Martijn heeft het afgeleerd om commentaar te leveren op het spel van zijn broers: „Ik krijg dan steevast te horen: 'Jij speelt lager, wat weet jij er nu vanaf." Jan Beukers (23) komt inmiddels voor het eerste team van VTC Woerden uit. Het afgelopen seizoen speelde hij daarin met zijn jongere broers Harm en Arjen. „Bij Animo heb ik op alle posities gestaan", weet hij nog. „Toen Harm bij VTC één kwam betekende dat voor mij een extra motivatie, ook al omdat we allebei middenaanvallers zijn." Jan wil aanvankelijk niet veel zeggen over de samenwerking met zijn broers. „Omdat wij met een libero spelen die in het achterveld een middenspeler vervangt, staat er maar één middenman tegelijkertijd in het veld. We reageren weinig op elkaar, maar bij verlies balen we collectief." Toch wil Jan nog wel kwijt dat er tijdens de training meer tijd is voor een onderlinge discussie tussen de drie broers.
Verschillen
Harm (21) heeft zich lang stil gehouden, maar hij benadrukt dat hij de eerste was die in Woerden speelde. „Toen ik 13 jaar was waren de onderlinge verschillen in het jeugdteam van Animo gewoon te groot. Bij VTC Woerden heb ik drie jaar in de jeugd gespeeld, daarna in het tweede en vervolgens naar het eerste. Ik heb het super naar mijn zin." Harm moet toch even nadenken over de vraag of dit dat dankzij of ondanks zijn twee broers is. „Ook dankzij mijn broers, het is een positief gebeuren." Als spelverdeler moet Arjen zijn broers van set-ups voorzien en dat verloopt soepel. „Onze trainer Arwin van Wilgenburg heeft ons geleerd dat we tijdens een wedstrijd geen frustraties moeten opkroppen. Als er iets aan de hand is, moet dat uitgesproken worden. Wij gaan goed met elkaar om", geeft hij als zijn mening.
Tips
Ook Marije heeft inmiddels Zegveld achter zich gelaten en speelt nu bij het derde jeugdteam van VTC Woerden. „Mijn broers geven me vaak tips waar ik iets aan heb", steekt zij de jongens een pluim op de hoed. Aan medailles heeft zij geen gebrek: „In één seizoen spelen we twee competities en we zijn vaak kampioen geworden." Als middenaanvalster krijgt de veertienjarige Marije set-ups van haar zus Anne, die een jaar jonger is. Voor problemen zorgt dat niet. „Ik speel de scorende aanvalster aan", geeft zij haar tactiek bloot. „Vaak is dat Marije." Voor Anne Beukers is het volleybalseizoen nog niet afgelopen. Met het C-team van VTC Woerden doet zij mee aan het Gesloten Clubkampioenschap van Nederland, dat op 2 juni wordt gehouden. De mannelijke volleybaltalenten speelden al jong in het eerste team van VTC, maar zij worden afgetroefd door Marleen van Zelderen. De vriendin van Arjen: „Ik was veertien toen ik mijn debuut maakte in dames één."
Het is duidelijk dat het gezin Beukers aan het volleyballen veel plezier beleeft. „Op het grindveld achter het huis worden verhitte duels gespeeld", geeft vader Beukers een van de geheimen prijs.
„En als we op vakantie gaan, dan staat er zo een net overeind en dan wordt er alleen maar gevolleybald."
ZEGVELD - Geeft de bodem het geheim van het verdwenen dorpje Mi prijs? Vandaag speuren leden van de Culturele Stichting Zegveld (CSZ) langs de Oude Meije naar de eeuwenoude funderingen van gebouwen die in het dorpje hebben gestaan. Ze maken een radarscan van de bodem.
Over Mi is nog erg weinig bekend. Het zou de eerste bewoonde locatie zijn geweest in het gebied rond Zegveld. Rond het jaar 1200 werd het dorpje verlaten. Alleen de Sint-Maartenskerk is op oude kaarten terug te vinden, de rest is duister.
"Het mysterie van Mi bestaat uit drie elementen," licht Chris Verheul van de Culturele Stichting toe. "Waar heeft het dorpje precies gestaan, was de kerk van steen of hout en waarom is het dorp verlaten?"
Verheul hoopt dat radarscans meer duidelijkheid geven. Met een speciaal ingehuurd apparaat wordt de dichtheid van de bodem onderzocht. De bodemscanner kan in één dag tien hectare tot een diepte van drie meter overzien.
Een hogere dichtheid dan het in deze streek alom tegenwoordige veen kan duiden op oude funderingen. Met behulp van gps worden de gegevens verwerkt tot driedimensionale afbeeldingen die op informatieborden in het gebied komen te staan.
Een ander onopgelost mysterie is dat van de gouden kelk. Deze zou in 1920 bij baggerwerkzaamheden zijn gevonden in de Oude Meije, maar is sindsdien spoorloos verdwenen. De kelk zou wellicht meer helderheid kunnen geven over de geschiedenis van Mi, aldus Verheul. "Het gaat ons niet om de kelk, maar om het verhaal."
Het optimisme over de resultaten is groot. "Na 1200 is er in het gebied achthonderd jaar lang niet gebouwd. De kans is dus klein dat er overblijfselen verloren zijn gegaan door bouwwerkzaamheden."
Volgens de CSZ is de bodem scannen met een grondradar de beste methode om de geschiedenis van Mi boven water te krijgen.
Auteur: Mathijs Steinberger
De organisatie van situaties en leverde vanuit de de feestavond in de Milandhof moest in allerijl vlak voor het begin van het toneelstuk 'Spot uit.....Licht aan' stoelen bijplaatsen. De opkomst van publiek bij het amateurtoneelspel was veel groter dan verwacht en het item, dat onderdeel was van de Zegveldse Vijf Mei viering kon alleen daarom al op voorhand tot een succes worden bestempeld. Het blijspel in drie bedrijven werd door donaties van het VSB Fonds, Gasterij De Milandhof en Stoof Fietsplus voor een lage prijs toegankelijk gemaakt. Jong en oud was dan ook breed vertegenwoordigd. Het toneelstuk verhaalde over het maken van een nieuwe televisiequiz in een studio, waar van alles misloopt. Vlak voor het begin van de 'uitzending' belde één van de deelnemende echtparen af, waardoor er grote paniek ontstond. Deze zorgde voor dolkomische situaties en leverde vanuit de zaal vele malen gelach op.
De inwoners van Zegveld hebben op Bevrijdingsdag weer massaal deelgenomen aan de door de Oranjevereniging georganiseerde activiteiten. bij de mascotterace is er door de kinderen weer heel wat geknutseld. Ongeveer 40 sportievelingen namen deel aan de Zegveldloop. Zegvelder Rick Steenbergen liep het parcours van ruim 3 kilometer het snelst.
Voetbalvereniging Siveo organiseert op zaterdag 2 juni voor de 34e keer een stratenvoetbaltoernooi op haar sportpark aan de Milandweg, 's Morgens is het toernooi voor meisjes en jongens uit Zegveld en De Meije van zes tot en met dertien jaar. 's Middags is de beurt aan sportievelingen vanaf veertien jaar. Traditiegetrouw wordt het Siveofestijn afgesloten met een après-stratenvoetbal met barbecue.
ZEGVELD - De Culturele Stichting Zegveld laat een geofysisch onderzoek uitvoeren van het gebied rond de Oude Meije met als doel gegevens boven water te krijgen van het dorpje Mi dat omstreeks het jaar 1200 daar gevestigd zou moeten zijn. Met een speciale grondradarscan wordt morgen of volgende week vrijdag een groot gebied van de Meije tussen Nieuwkoop en Zegveld gescand. Initiatiefnemer Chris Verheul van de C.S.Z. raakte enigszins geobsedeerd door de mysterie van het dorpje Mi. Het dorpje Mi is onderdeel van de fietsroute die door de C.S.Z. op zaterdag 26 mei wordt georganiseerd.
"Het dorpje Mi werd al vermeld in een akte uit 1131 en schijnt de eerste bewoonde lokatie te zijn geweest in het gebied rond Zegveld" vertelt Chris Verheul. "Rond 1200 is het dorpje verlaten of verwoest en zijn de bewoners naar Zegveld en Nieuwkoop getrokken. Het kerkje van Mi, de St. Maartenskerk is daarbij of daarna verloren gegaan. In de eeuwen erna is de locatie echter op kaarten steevast aangemerkt als St. Maartenskerkhof. Uiteindelijk is van het dorpje alleen de waarschijnlijke locatie van het kerkje middels de vermeldingen op kaarten overgebleven.
Veel aspecten zijn nog onbeantwoord. Zo is er onduidelijkheid over de bouwwijze van de kerk. In literatuur over de historie wordt geschreven over een houten kerk, anderen gaan op basis van de vorm van een meertje ter plekke uit van een gemetselde kerk met Romaanse kenmerken. Mogelijk dat de radarscan deze vragen kan beantwoorden" aldus Chris.
De mogelijke resultaten van de grondradarscan worden besproken met experts op het gebied van archeologie en de historie van het dorpje Mi en vervolgens aan de deelnemers van de fietstocht op zaterdag 26 mei getoond.
Ter plekke zal polderwachter Marcel Blekendaal de bevindingen presenteren.
ZEGVELD - Sary van der Kooij uit Zegveld heeft speciaal voor de fietstocht Culturele Sporen Zegveld op zaterdag 26 mei een unieke kleurplaat getekend.
De onderwijzeres van basisschool Jorai tekende in een landschap karakteristieke kenmerken van Zegveld en de Meije, zoals onder andere ooievaars, watertoren Pietje Potlood en de Milandhof.
De kleurplaat wordt op de scholen in Zegveld en de Meije uitgedeeld. Deelnemers aan de fietstocht van buiten het dorp kunnen de kleurplaat downloaden vanaf www.culturelesporenzegveld.nl.
De kleurplaten die voor 26 mei bij Chris Verheul, Broeksloot 10 in Zegveld zijn ingeleverd worden gescand en op de site geplaatst.
Alle deelnemers die de kleurplaat voor half 12 op zaterdag 26 mei inleveren krijgen een consumptie.
Voor de 4 mooiste inzendingen zijn cadeaubonnen van 15 euro beschikbaar.
Zegveld - Het dorpshart van Zegveld moet een nieuwe impuls krijgen. Dat in het kader van het verbeteren van de leefbaarheid van de kleine kernen binnen de gemeente. Woerden heeft hiervoor een bijdrage van 130.000 euro van de provincie Utrecht gekregen, op voorwaarde dat de gemeente zelf ook nog eens zo'n bedrag investeert.
Vraag is nu waaraan dat geld moet worden besteed. Uit de mogelijkheden wordt waarschijnlijk de servicewinkel gekozen. Dat project staat al een tijdje op de planning, maar is nog niet tot uitvoering gekomen.
Het idee is om in deze servicewinkel een aantal functies, variërend van de bank tot postkantoor, welzijnszaken, woningbouwvereniging en gemeentelijke dienstverlening onder één dak te brengen. Zegveld is geleidelijk te klein geworden om dergelijke instellingen apart te huisvesten, maar zowel gemeente, dorpsplatform als inwoners hechten er wel aan. Bovendien dragen deze voorzieningen bij tot het op peil houden van de leefbaarheid. Een tweede project is het omvormen van dorpshuis Milandhof tot een nog sterkere spil in het hart van Zegveld. Hoe dat precies tot stand moet komen, wordt nader onderzocht. Duidelijk is wel dat gemeentebestuur en de stichting Milandhof daarover nader in gesprek moeten. En duidelijk is ook dat de beschikbare €260.000,-- hiervoor niet voldoende is. Vandaar dat de prioriteit voorlopig bij de servicewinkel ligt. Zodra meer geld beschikbaar is, komt ook de Milandhof weer in beeld.
De Zegveldse leden van Passage komen op de laatste bijeenkomst van het seizoen, op dinsdag 8 mei, alles te weten over het drinkwater. Spreker is dhr. Eerkens van Vitens. In het laatste gedeelte van de bijeenkomst wordt het seizoen feestelijk af-gelsoten. Hoe dat precies gebeurt is nog een verrassing. De avond begint om 19.45 uur in Gasterij Milandhof.
Zegveld - De dodenherdenking vindt plaats bij het monument aan de Middenweg.
18.00 uur Vlaggen halfstok
19.45 uur Klokluiden
19.50 uur Bijeenkomst bij het monument. Stemmige muziek door muziekvereniging 'Kunst na Arbeid"
19.59 uur Trompettist blaast 'The Last Post"
20.00 uur Twee minuten stilte 20.02 uur Trompetsignaal, Hijsen van de vlag, Kranslegging Declamatie. Vervolgens is er gelegenheid voor het Leggen van bloemen bij het monument door de aanwezigen Afsluitend zingen van het Wilhelmus
Zegveld - In Zegveld wordt zaterdag gefeest ter gelegenheid van bevrijdingsdag. In het dorp zijn diverse activiteiten, 's Morgens om 10.30 uur is er op de Molenweg een mascotterace. De jeugdvoorstelling Stamp-pot begint om 14.30 uur in de Milandhof en om 16.30 uur is de start van de Zegveldloop. 's Avonds is er vanaf 20.00 uur toneel in de Milandhof
DOOR JOLANDA VAN TOt
Zegveld -' Spot uit.....Iicht aan' heet het blijspel dat op Bevrijdingsdag in de Milandhof wordt opgevoerd. Naar mate de datum van 5 mei nadert, stijgt de spanning bij de toneelgroep en wordt er steeds vaker gerepeteerd. Een echte naam heeft de toneelgroep niet, maar al heel wat jaartjes voert de groep op Bevrijdingsdag een blijspel op. "Er gaat ontzettend veel tijd in zitten" vertelt een van de hoofdrolspelers Arie de Groot "Al in januari beginnen we met het leren van de tekst en vervolgens een keer in de week repeteren. Maar daar sta je niet lang bij stil, de lol die we met elkaar hebben compenseert dat ruimschoots. Morgen wordt het toneel met alle decors die daarbij horen opgebouwd en volgt de generale repetitie. Vervolgens is er de grote dag en het verbaasd ons telkens weer dat zoveel mensen er op af komen. Als je een half uur voor aanvang ' zo'n 500 a 600 mensen ziet binnen komen voelt dat geweldig" aldus Arie de Groot. Met de crew meegerekend bestaat de toneelclub uit 20 personen. Het blijspel speelt zich af in een t.v. studio. Daar vinden de eerste opnames plaats van een nieuwe televisiequiz waaraan 3 echtparen deelnemen. Alles lijkt van een leien dakje te gaan totdat vlak voor de uitzending een van de echtparen afbelt....tenminste...! Het blijspel begint om 20.00 uur in de Milandhof
Woerden/Regio – De bermen in het buitengebied van de gemeente Woerden moeten niet op de schop. Als onderhoud nodig is moet het bestaande beeld en de bestaande openheid worden bewaakt.
Dat stellen de fracties van CDA, D66 en Inwonersbelangen in de Woerdense gemeenteraad in een gezamenlijk initiatiefvoorstel. De drie fractie, samen goed voor veertien van de negenentwintig zetels, willen met dit initiatief een nieuwe wending geven aan het gemeentelijk bermenbeleid.
Over dat beleid is de laatste maanden veel commotie ontstaan, toen in Zegveld enige honderden bomen dreigden te verdwijnen als gevolg van de nieuwe richtlijnen.
De partijen willen met hun voorstel de angel uit het bestaande bermenbeleid halen. Dát gaat uit van het ideaalbeeld dat het buitengebied van de gemeente weer teruggebracht moet worden naar de openheid die honderden jaren geleden bestond. Toen waren er minder laan- en wegbomen dan nu.
Tijdens de behandeling in de raadscommissie was daarop al veel kritiek. De actie onder Zegvelders om massale bomenkap tegen te houden, illustreert dat ook de bevolking niet voetstoots achter de nieuwe regels is gaan staan.
Nader overleg
Naast het handhaven van de bestaande openheid en het bestaande beeld, willen de drie fracties met hun bemenvoorstel ook de verschillen tussen de diverse landschapstypen behouden.
Zo moet het open veenweidegebied zich onderscheiden van de beslotenheid van de stroomruggen (langs de Oude Rijn of de Meije).
Bovendien moeten grondgebruikers in het buitengebied gestimuleerd worden streekeigen beplanting neer te zetten.
Als er tenslotte toch grote veranderingen in bermen nodig zijn, moet daarover meer dan tot dusverre met betrokkenen worden overlegd. Dat kan door gesprekken met bewoners en dorpsplatforms. En tijdens die gesprekken moeten de plannen nog niet zo zijn dichtgetimmerd, dat aanpassingen niet meer haalbaar zijn.
De gemeente moet altijd eerst met burgers overleggen voordat er bomen worden gekapt. Bovendien mogen bomen alleen op een natuurlijk moment worden gekapt.
Dat willen het CDA, Inwonersbelangen en D66 naar aanleiding van een grootschalig protest over bomenkap in Zegveld in januari van dit jaar. De drie partijen vinden dat de gemeente eerst met een voorstel naar de burgers moet stappen. Daarin moet verantwoord worden waarom de bomen weg moeten en wat de alternatieven zijn. De bomen mogen alleen op een natuurlijk moment gekapt worden. Dat houdt in dat de boom ziek moet zijn, dreigt om te vallen of bijvoorbeeld leidingen in de grond beschadigt. En de gemeente moet dan duidelijk maken wat er voor de gekapte bomen in de plaats komt.
De partijen willen ook dat boeren rondom hun erven ‘landschappelijke streekeigen beplanting’ aanbrengen. Cok Hoogerbrugge van het CDA verwacht dat vrijwel de gehele gemeenteraad het initiatiefvoorstel zal steunen. Het dorpsplatform Zegveld ziet dit voorstel als een bevestiging van de afspraken die gemaakt zijn met de gemeente. Voorzitter Paul Vonk: “Het is een goede zaak dat wij in een vroeg stadium bij de plannen worden betrokken. We zijn hier erg blij mee.”
In januari van dit jaar ontstond onder de Zegveldse inwoners groot protest tegen grootschalige bomenkap. De gemeente wilde meer dan vierhonderd bomen, voornamelijk populieren, verwijderen om de openheid van het landschap te bewaren.