Meije - In het kerkje Onze Lieve Vrouw Geboorte aan de Meije bevindt zich een bijzonder historisch monument, een Maarschalkerweerd orgel. In 2006 is een groepje enthousiaste parochianen gestart met het inzamelen van gelden om dit monument een noodzakelijke grote opknapbeurt te geven. Parochianen en de Stichting behoud cultureel erfgoed Meije Zegveld zijn trots dat de restauratie volledig is gelukt.
Het bijzondere orgel is in 1896 vervaardigd door de Utrechtse orgelmaker Michael Maarschalkerweerd (1838-1915). Het orgel werd gebouwd volgens de tekeningen en technische aanleg van het vorige, door brand verwoeste orgel uit 1887, en is daarom in technisch opzicht ouder dan het bouwjaar doet vermoeden. Het orgel is in de loop der jaren vrijwel ongewijzigd gebleven en zodoende een zeldzaam en fraai voorbeeld van de kleinere instrumenten van de firma Maarschalkerweerd uit de late negentiende eeuw. De echte kenners zeggen zelfs dat dit exemplaar mooier en warmer is qua klank dat het Maarschalkerweerd orgel dat in het Amsterdams concertgebouw staat.
In een periode van tien jaar is door de initiatiefnemers zo'n vijftigduizend euro ingezameld. Grofweg de helft van de totaal benodigde middelen. Hiermee zijn de windvoorziening, de mechanieken en de klaviatuur al gerestaureerd. In 2016 is de Stichting Behoud cultureel erfgoed Meije-Zegveld opgericht om ook het tweede gedeelte van de restauratie te realiseren.
Deze nieuwe aanpak middels een stichting was noodzakelijk om ook bij de grote landelijke goede doelen fondsen te kunnen aankloppen. Ruim twee jaar verder kan de stichting met enige trots melden dat de volledige restauratie van het orgel een feit is. Om dit te vieren is er op zondag 11 november om 14.00 uur een feestelijk concert onder leiding van organist Geerten Liefting, kerk van OLV Geboorte aan Meije 137.
Niemand lijkt nog te geloven in vrede aan De Meije. De ene rechtzaak volgt de andere op. Het blijft ruzie tussen De Blauwe Meije en de buren.
Rik Sneijder
De Meije/Utrecht - De hele dag hebben rechters, advocaten en belanghebbenden gisteren in de rechtbank van Utrecht gesproken over ruim tien lopende geschillen. Het ziet er niet naar uit dat deze zaak ook echt de laatste zal zijn. Dat betekent dat de vrede met deze zaak allerminst is getekend. Toch zeggen de strijdende partijen graag in alle rust verder te willen gaan.
De kwestie De Blauwe Meije is redelijk gecompliceerd. Er is een ondernemend stel, Rebecca de Boer en haar partner Juerd van der Burgt, dat op deze buitenplaats aan het riviertje De Meije kleine horeca heeft, gecombineerd met bed&breakfast, een galerie en een terras.
Er zijn ook buurtbewoners, de juriste Yvonne van den Heerik en haar partner Bas Uijterlinde, die er voor hun rust verblijven en zich storen aan de bedrijvigheid. Daarnaast zijn er vergunningen al dan niet terecht verleend door de gemeente Woerden en - ook dat nog - de gemeente Nieuwkoop. De Blauwe Meije ligt namelijk op zowel Niewkoops als op Woerdens grondgebied en dus in de provincies Utrecht en Zuid-Holland.
Uitdragerij
De vete loopt al bijna acht jaar. „Voor ons is het belangrijk om de rust terug te krijgen en te kunnen ondernemen", zei Rebecca de Boer bij aanvang van de zitting gisterochtend. „Wij krijgen alleen maar te maken met handhaving.
Wat anderen is toegestaan, kan bij ons niet. De aanstichters van deze jaren durende zaak zijn bekend."
Zij doelt op Van den Heerik en Uijterlinde. Deze laatste zei bij aanvang eveneens naar rust te verlangen: „Wij ondervinden jarenlange overlast. Het gebied ziet er uit als een uitdragerij en er is een kakofonie aan herrie." De voorzitter van de rechtbank vat het onderkoeld samen: „Kortom, u heeft last van elkaar."
De rechter moest zich gisteren het hoofd breken over ruim tien aangespannen kwesties. Een groot deel ging over verzoeken tot handhaving van bijvoorbeeld langdurig verblijf in de B&B, het geven van workshops en meetings, de drank-en horecavergunning en het afsluiten van een parkeerterrein door De Boer.
Omgekeerd waren er ook aantijgingen. De Boer hekelt het plan voor een campercamping met twaalf plekken achter het huis van Van den Heerik en Uijterlinde. De gemeente Woerden is hier onder voorwaarde mee akkoord. De Boer dus niet en vindt dat de gemeente er nooit mee akkoord had mogen gaan. De Boer wijst op de verkeersveiligheid en op de aantasting van het landschappelijke karakter. Een jurist van de gemeente stelt dat er een verkeersonderzoek aan de goedkeuring is voorafgegaan. „Daaruit blijkt dat De Meije deze extra verkeersbewegingen makkelijk aankan."
Buiten proporties
Van den Heerik: „Er geldt geen breedtebeperking op De Meije. Campers mogen er gewoon rijden Als iedereen zich aan de verkeersregels houdt, is er niets aan de hand." De rechtbank gaat er zes weken over nadenken en komt dan met een uitspraak. Datzelfde geldt voor alle andere zaken. Zoals die van De Boer tegen Gedeputeerde Zaken van Utrecht. De provincie heeft De Blauwe Meije een dwangsom van 5000 euro op gelegd voor iedere keer dat er een bord wordt geplaatst. „Ik moet toch kunnen laten zijn dat wij geopend zijn?", verzucht De Boer. Zelfs een tekst op een pompoen aan de wegkant, moest worden weggehaald. „Het is buiten proporties. Wat bij anderen verderop wel mag, wordt bij ons niet toegestaan. Zelfs een vlaggetje aan het hek om aan te geven dat wij glasvezel willen, moest verdwijnen."
Er is op die verordening, dat er aan De Meije geen borden langs de weg mogen staan, geen ontheffing mogelijk. Dat stelt de jurist van de provincie Utrecht. Het blijft met andere woorden onrustig aan het pitoreske polderweggetje De Meije. Eigenlijk moeten alle partijen om de tafel gaan zitten. Daarvoor pleit de Woerdense Edith de Groot. „Er zijn over en weer fouten gemaakt. De gemeente Woerden heeft blunders gemaakt. Nu is het tijd voor duidelijkheid en rust."
Beeld van de maand oktober
Beeld van de maand oktober 2018. De Voet, Middenweg/Molenweg Zegveld. 2007.
Kunstenaar. Boldizsar Szmrecsanyi, 'Boldi' (Budapest 1970).
ZEGVELD - Een van de kunstwerken dat op het symposium 'Sitting Art' in 2007 tot stand kwam is de Voet. Het symposium was georganiseerd door de Rotary Woerden. Kunstenaars uit Europese landen die onlangs toegetreden waren tot Europa namen hieraan deel en maakten kunstwerken waarop gezeten kon worden. Eerder hebben wij al De Engel, het Oor en het Sprookjesbed besproken. Ook op de Voet zou je kunnen zitten. Het is gemaakt door de Hongaarse kunstenaar Boldi. Hij maakt vrij grote kunstwerken in steen en brons, meestal abstract en zeer expressionistisch weergegeven in de vorm van mensfiguren of vogels. Zijn inspiratie haalt hij uit de harmonie van het alledaagse leven. Boldi heeft veel internationale bekendheid en zijn werk is overal in de wereld te vinden. In Nederland is hij minder bekend.
Door de geschiedenis heen is de voet in de beeldhouwkunst altijd een belangrijk onderdeel geweest. De stereotypische beelden van mannen uit de archaïsche periode staan met de ene voet voor de andere. Het linkerbeen staat dan een bé-tje naar voren. Bij de Grieken en later de Romeinen stonden de beelden overwegend in contrapost. De rug is licht gekromd, het lichaam krijgt een soort S-vorm en een been, het standbeen, staat met de voet op de grond, het andere been, het speelbeen is licht naar buiten gedraaid zodat ook een deel van de voetzool te zien is.
Naast het esthetische hebben voeten vooral praktische betekenis in de beeldhouwkunst:
het draagt de gehele massa die daarboven zit. Voor voldoende stabiliteit hebben klassieke beelden aan de achterkant vaak een extra steun, meestal in de vorm van een boomstronk. Dat zie je bijvoorbeeld bij de David van Michelangelo uit 1503.
Voeten in verhouding
Een voet moet ook in verhouding staan tot de rest van het lichaam. Dat is mooi te zien bij de fragmenten van het reuzengrote beeld van Constantijn de Grote, Romeins keizer van 308 tot 337 AD. Zijn standbeeld 'Colossifs' was 12 meter hoog, zijn hoofd 2,5 meter en zijn voeten ruim 2.00 meter. De fragmenten zijn te zijn in Palazzo dei Conservatori in Rome. De verhouding van een voet is ongeveer 1 op 6 tot 7. De voet van Boldi heeft een afmeting van 1.90 meter lang, 90 cm hoog en 1 meter breed. Als Boldi niet alleen een voet maar ook het lichaam en het hoofd het gemaakt, was het ook bijna 12 meter hoog geweest. Daar kon men dan zeker niet op zitten.
Het kunstwerk is gemaakt van witachtig Dolomiet, een fijnkorrelige kalksteen dat veelal voorkomt in Tirol. In de natuur komen ook de kleuren rood en groen voor. Dolomiet is een middelharde steen met een hardheid van 4.5-5. Boldi heeft De Voet op een zeer eenvoudig manier weergegeven, als een gesloten blok. Slechts aan de tenen is te zien dat het een voet is: er is geen enkel of hak, wel een lichte vorm dat de voetzool voorstelt en de verhoging die de wreef suggereert. Alleen de tenen en de nagels zijn uitgewerkt. Boldi lijkt daarmee te verwijzen naar oude Egyptische beelden, ook daar zijn de
tenen door inkepingen aangegeven. In tegenstelling tot de eerder genoemde beelden van Sitting Art is De Voet geen echt zitbeeld geworden omdat het te laag en te klein is.
Het beeld heeft in Zegveld een prima plek gekregen. Daarom is het toch wel jammer dat de kunstenaar het beeld zo weinig fantasievol en vooral klein heeft weergegeven. Het beeld heeft om met enkele passende spreekwoorden te eindigen weinig voeten in de aarde en Boldi heeft zich met dit kunstwerk toch wel enigszins snel uit de voeten gemaakt.
KUNST IN DE OPENBARE RUIMTE
Het KIOR-team van het Stadsmuseum Woerden beheert circa vijftig kunstwerken in de openbare ruimte van Woerden, Harmeien, Zegveld en Kamerik. Iedere maand
wordt een van de werken onder de aandacht gebracht.
Gijs Kool
Zegveld - Onderzoek op de Proefboerderij wijst uit dat het kruid smalle weegbree de redding van weilanden in droge zomers kan zijn.
Wie leerde het niet tijdens de biologieles in groep drie? De bermen van de weg staan vol met smalle en brede weegbree: een kruidachtige plant met vettige bladeren en een wit bloemetje.
Onderzoekers van het Louis Bolk Instituut zaaiden vorig jaar smalle weegbree tussen het gras in hun weilanden omdat ze benieuwd waren naar hoe het kruid zich zou houden in droge periodes. Ze vielen met de neus in de boter want prompt kwam daar de zomer der zomers: weinig regen en heel veel zon. De velden, vol met smalle weegbree, tierden welig in de warme zomerzon.
Antibiotisch
En wat blijkt: weilanden met smalle weegbree hadden qua opbrengst niets te lijden onder de droogte. Voor koeien heeft het kruid ook voordelen: er zitten antibiotische stoffen in en meer mineralen in vergelijking met standaard gras wat goed is voor de diergezondheid.
Volgens Nick van Eekeren van het Louis Bolk Instituut, dat dit onderzoek doet op de Proefboerderij in Zegveld, zijn er meer voordelen voor boeren die smalle weegbree willen zaaien in hun weiland. „Het levert een besparing van de voerkosten op", vertelt Van Eekeren. „Smalle weegbree produceert onder droogte beter dan Engels raaigras. Boeren die in de toekomst een mix van smalle weegbree en gras zaaien, hebben een goede opbrengst ook tijdens droogte." Smalle weegbree is al langere tijd het onderwerp van onderzoeken. In Nieuw-Zeeland wordt het kruidje zelfs al veredeld om de beste versie van het plantje te creëren. „Het mooie aan weegbree is dat het naast een antibiotische stof die de koe meer weerstand geeft, ook minder stikstof nodig heeft om te groeien, dus is er minder mest nodig."
Tot en met september werd door de onderzoekers vier keer gemaaid. De opbrengst was door de smalle weegbree vijfentwintig procent hoger en dat schept hoge verwachtingen voor de zomers die in Ne-derland droger en warmer gaan worden. Volgens Van Eekeren stonden weilanden vroeger veel voller met weegbree. „In de jaren '50 en '60 kwam het in Nederland voor op vijftig tot zestig procent van de weidepercelen."
Koper
De mineralensamenstelling van smalle weegbree is beter dan die van gras. „Gras in Nederland bevat eigenlijk te weinig koper en selenium voor een koe. Dat geven boeren extra. In smalle weegbree zit iets meer koper. Niet voldoende maar wel meer dan in gras." Het verschil is overigens niet heel groot. Waarom dit hele verhaal over smalle en niet over de breedbladige weegbree gaat? Dat komt volgens Van Eekeren omdat deze brede weegbree alleen op heel harde ondergrond voorkomt. „Waar tractoren vaak rijden, alleen daar groeit de brede weegbree."
Dat de smalle weegbree ook een bloemetje heeft waar de bijen op afkomen, is indirect ook een voordeel voor weidevogels. „Weidevogels eten bijen, dus kunnen ze komen eten." Nog een voordeel: het kruid bloeit het hele jaar. Niet meer alleen in de bermen, waarschijnlijk ook snel weer in de wei.
WOERDEN - Nee, u kijkt hier niet naar een schilderij van Vincent van Gogh, maar naar een échte Luuk de Rooij. Veertien kunstenaars van het Zegveldse dagbestedingsproject Atelier de Schuur exposeren in Het Baken in Woerden. Zaterdag 6 oktober waren de enthousiaste kunstenaars zelf aanwezig om bezoekers te ontvangen en te vertellen over hun werk. Heeft u het gemist? Geen probleem, op zaterdag 27 oktober zijn zij nogmaals aanwezig bij de expositie.
ZEGVELD - Voor het overgrote deel gaat het om sociale huurwoningen, vooral bedoeld voor bewoners die hulp nodig hebben. Er komt dan ook een grote lift en de galerijen zijn breed. De gemeenteraad van Woerden en GroenWest moeten nog wel met de financiële voorstellen instemmen. Omwonenden en overige inwoners van Zegveld kunnen dit najaar meer informatie tegemoet zien.
Zorg aan huis
In Zegveld zijn er te weinig goedkope, gelijkvloerse woningen, zo blijkt onder andere uit de Woonvisie. Karin Verdooren, directeur-bestuurder van GroenWest, is blij met deze ontwikkeling: "Ons nieuw-bouwplan voor de locatie De Pionier kan dit tekort aanvullen, waarbij zorg aan huis mogelijk is. Het is een mooie ontwikkeling voor Zegveld."
Ook Tymon de Weger, wethouder bouwen en wonen, is positief: "Zegveld wacht al lang op de komst van dit soort woningen, de behoefte is groot. Erg fijn dus dat er nu overeenstemming is tussen alle betrokkenen. Hopelijk kunnen we snel volgende stappen gaan zetten om de plannen te realiseren."
Yelle Tieleman
Zegveld/Utrecht - De Utrechtse ggz-instelling Altrecht is een intern onderzoek begonnen na publicaties in deze krant over het tragische overlijden van de 31-jarige Suzanne Zwarts uit Zegveld.
Psychiatrisch patiënte Zwarts overleed in februari 2018 in de gevangenis in Zaanstad, nadat Altrecht haar onder dubieuze omstandigheden de kliniek uit had gewerkt.
Altrecht stuurde de nabestaanden van Zwarts maanden later een excuusbrief. De brief, die in bezit is van deze krant, is opgesteld door geneesheer-directeur Pieter Prins en mede ondertekend door de Raad van Bestuur. In de brief geeft Prins toe dat zijn instelling 'op belangrijke punten niet juist heeft gehandeld'. In september 2017 stak Zwarts in haar kamer een stapel kranten in brand in de hoop dat ze zou stikken. Een toegesnelde beveiliger wist de brand te blussen; van een ontruiming was geen sprake.
Onderstroom
In de excuusbrief geeft Prins toe dat 'een kleine onderstroom van het personeel' al een jaar lang genoeg had van Suzanne en in het brandje een 'mooie kans' zag van haar af te komen.
Daarnaast schrijft Prins dat Altrecht druk uitoefende op een officier van justitie om haar aan te houden.
Bovendien geeft de geneesheer-directeur toe dat er geen volledige medische overdracht heeft plaatsgevonden. Zwarts zat voor haar dood zeven maanden in voorarrest.
De SP stelde via Kamerlid Henk van Gerven vragen aan staatssecretaris Blokhuis. Die schrijft aan de Tweede Kamer dat Altrecht een intern onderzoek is gestart 'naar het verloop van de zorg en het handelen door Altrecht onder leiding van een door een onafhankelijk voorzitter geleide onderzoekscommissie'.
Publicaties
Altrecht-woordvoerder Fieke Vermeulen zegt desgevraagd dat het onderzoek door Altrecht is gestart naar aanleiding van de publicaties in het AD. „Het is een breed onderzoek waarin zowel de menselijke factoren als systemen en procedures worden onderzocht en geanalyseerd. Dit met als doel eventuele verbeteracties vast te kunnen stellen voor de toekomst." Wanneer het onderzoek is afgerond, is nog niet bekend.
Ook de gevangenis in Zaanstad is een onderzoek begonnen naar het overlijden van Zwarts. Dit in opdracht van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd. Zolang dit onderzoek loopt, wil de Inspectie niet reageren. De Inspectie beoordeelt ook de onderzoeksresultaten van Altrecht en sluit niet uit dat er nog aanvullend onderzoek vanuit de Inspectie wordt gedaan.
Staatssecretaris Paul Blokhuis van Volksgezondheid en Welzijn schrijft in zijn brief dat hij geschokt is door het overlijden van Suzanne Zwarts. „Het verhaal van het overlijden van deze jonge vrouw is aangrijpend. Ik leef mee met haar familie en directe omgeving. Het is belangrijk dat de gebeurtenissen goed door de betrokken organisaties worden onderzocht, zodat zij hieruit lering kunnen trekken en herhaling waar mogelijk kan worden voorkomen."
Bodegraven - Vrijdag 5 oktober was het Nationale Ouderendag. Een goede reden voor de leerlingen van de Milandschool om de ouderen eens in het zonnetje te zetten. Dit gebeurde met de activiteit 'jongeren portretteren ouderen.' Het was een mooi moment om op een vrolijke, luchtige en creatieve manier met elkaar in contact te komen. De contacten leverden naast een prachtige tekening ook nog leuke en verrassende gesprekken met elkaar op.
De Meije - Afgelopen zondag traden De Boreftse Zangers in het kader van de Groene Hart Bokkentocht diverse keren op bij eetcafé De Halve Maan. Tijdens deze tocht konden bierliefhebbers in zes cafés Bockbier proeven. Ze werden daarbij per bus van café naar café gebracht. In De Halve Maan werden de deelnemers steeds vergast op vrolijke liedjes van het Bodegraafse koor. Het voltallige koor en combo telt zestig deelnemers. In verband met de beperkte ruimte was een kleinere afvaardiging aanwezig. De sfeer was er niet minder om.