Ruud F. Witte
De Meije - Een tienjarig bestaan met een dun grijs randje. De Raad van State heeft deze week bepaald dat het terras van De Blauwe Meije niet langer open mag zijn dan van 12.00 tot 19.00 uur. Eigenaren Rebecca de Boer en Juerd van der Burgt zijn er echter de mensen niet naar om zich uit het veld te laten slaan. „We vieren ons jubileum, alleen wel binnen de lijntjes."
De Boer zegt dat na met een glimlach, maar het moet haar en haar man zwaar vallen dat na meer dan drie jaar procederen de Raad van State heeft bepaald dat hun terras op basis van de huidige vergunning niet langer open mag zijn dan van het middaguur tot zeven uur in de avond.
„Bij de aanvraag jaren geleden zijn we uitgegaan van 08.00 tot 23.00 uur. Niet dat we 's morgens vroeg al gasten verwachtten of feesten willen tot 's avonds laat. Maar als er hier een cursus wordt gege-ven, wil de cursusleider vooraf spullen opbouwen en een kopje koffie drinken. En als om 22.00 uur de laatste cursisten vertrokken zijn, wil hij op het terras nog even uitblazen", zegt de Boer. „En ook dat ene kopje thee valt onder de vergunning. Het is anders gelopen. „Bij de afgifte van de vergunning in 2016 ontdekten we dat de tijden ineens ingeperkt waren. Niemand bij de gemeente Nieuwkoop kon ons vertellen waarom dat was", zegt Van der Burgt. „Nog steeds niet."
Ingewikkeld
Om het nog ingewikkelder te maken: De Blauwe Meije omvat twee terrassen. Een aan de achterzijde van het complex en een kleintje bij de entree aan Meije 300. „Het terras achter ons bedrijf ligt op grondgebied van de gemeente Nieuwkoop, dat aan de weg op grondgebied van Woerden. Van der Burgt: „Woerden volgt de vergunning van Nieuwkoop. Zolang die gemeente niets wijzigt, doet zij het ook niet. Dat betekent, zeker in de zomer, dat het 's morgens vanaf de weg lijkt alsof we nog gesloten zijn."
Van al die problemen was geen sprake toen de twee tien jaar geleden vanuit het noorden van het land in De Meije neerstreken. „Rebecca had daar haar eigen organisatiebureau en ik gaf commerciële trainingen. We zochten een plek meer centraal in het land en in een landelijke omgeving. In een rustige omgeving kom je bij een cursus of training helemaal tot rust"
Van De Meije hadden de twee destijds nog nooit gehoord. „We keken rond en werden op dit pand gewezen door buurtgenoot Bram van der Vlugt", zegt De Boer. „Er woonde hier een kunstenaar, maar het werd hem allemaal te zwaar."
De Boer en Van der Burgt werden verliefd op de plek en hebben, ondanks de vele rechtszaken die een buurtbewoner heeft aangespannen de afgelopen jaren, nog geen moment spijt. „Dit is onze ultieme droom. We zien dat onze aanpak van bedrijfstrainingen en cursusen in een rustige omgeving werkt. Als hier 's morgens een grijzepakkenbrigade neerstrijkt, zie je ze uit hun auto's stappen met de telefoon nog in de hand. Eenmaal op ons terrein, met weids uitzicht op de polder, zie je dat ze op slag veranderen. Ze komen direct volledig tot rust." „Tot 2015 dacht iedereen dat de terrassen op grondgebied van Woerden lagen. Het terras achter bij onze tuin, bleek echter bij Nieuwkoop te horen. En dus moest een nieuwe vergunning worden aangevraagd." En nu weer, want het echtpaar wil die ruimere tijden uit bedrijfseconomisch oogpunt.
Voorlopig richten Van der Burgt en De Boer zich op het tienjarig bestaan van De Blauwe Meije, met tal van exposities van kunstenaars en lezingen over vogels. „En we genieten van de nieuwe vibe die hier in de buurt hangt. Er zijn nieuwe mensen komen wonen met wie we een goed contact hebben. Die komen steeds vaker hierheen. Het borrelt van de creativiteit. Dat is ook voor onszelf fijn. Door ons werk en door al die rechtszaken zijn we eigenlijk nooit toegekomen aan integreren in De Meije. Nu wel. Rebecca en ik zijn hier zelfs allebei gaan tennissen."
DEN HAAG/ZEGVELD - Bas Uijterlinde, bewoner van de Meije in Zegveld, klaagt er ten onrechte over dat hij wordt bespied door de beveiligingscamera's van Buitenplaats De Blauwe Meije. Dit heeft de Raad van State gisteren beslist.
Uijterlinde stapte vorige maand naar de hoogste bestuursrechter in een strijd tegen de Autoriteit Persoonsgegevens (AP). Die is gaan kijken bij het horecabedrijf van uitbaatster Rebecca de Boer. De AP concludeerde dat de camera's niet meer van de openbare weg in beeld brengen dan noodzakelijk. De Raad van State zegt dat dit mag. Alleen personen die dichtbij de grens van het perceel van De Blauwe Meije lopen, komen volledig in beeld. Volgens de Raad van State mogen burgers op die manier hun eigendommen beschermen. De Autoriteit Persoonsgegevens moet aan Uijterlinde wel zo'n 2500 euro proceskosten vergoeden omdat het verslag van het bezoek van de privacywaakhond niet aan hem was toegestuurd.
Camperplekken
De Raad van State besliste ook dat Uijterlinde aan de Meije een camperplaats mag aanleggen voor twaalf campers. De Boer is daar tegen en wilde dat de Raad van State de vergunning die Uijterlinde van Woerden heeft gekregen zou vernietigen. De campers zouden voor te veel gevaar zorgen op de dijk.
In een derde uitspraak bepaalde de Raad van State dat het terras van De Blauwe Meije, dat in de gemeente Woerden ligt, niet langer open mag zijn dan van 12.00 tot 19.00 uur. Het grootste deel van het terras ligt in de gemeente Nieuwkoop. Woerden, dat ruimere openingstijden kent, vond het handig in dit geval aan te sluiten bij de openingstijden van de buurgemeente.
In een vierde zaak heeft de hoogste bestuursrechter het beroep van De Boer tegen twee dwangsommen verworpen waarmee de provincie Utrecht heeft gedreigd. De dwangsommen met een maximum van 5000 euro zijn opgelegd omdat bij de Blauwe Meije een spandoek met reclame aan de schuur hing. Dat wil de provincie niet hebben.
ZEGVELD - Vanwege de vondst van een hennepplantage heeft de gemeente Woerden een bedrijfspand aan de Hoofdweg in Zegveld gesloten. De sluiting ging in op woensdag 19 februari en geldt voor de duur van zes maanden.
De hennepplantage werd eind vorig jaar ontdekt na een melding via Meld Misdaad Anoniem. De aanwezigheid van een hennepplantage levert onwenselijke en gevaarlijke situaties opleveren in de omgeving. Zo is er een verhoogd risico op brand en overvallen door rivaliserende criminelen (rip deals). Om de veiligheid van mensen in de omgeving van het pand te waarborgen en de openbare orde te herstellen is besloten tot een tijdelijke sluiting. Drugsproductie is een vorm van ondermijnende criminaliteit. Daarbij maken criminelen uit de onderwereld gebruik van diensten van de bovenwereld. Ondermijnende criminaliteit is in Nederland een diepgeworteld probleem. Daarin vormt de gemeente Woerden helaas geen uitzondering. Burgemeester Victor Molkenboer: "Veilig samenleven voor onze inwoners en eerlijk zaken doen voor ondernemers moet vanzelfsprekend zijn in de gemeente. Ondermijnende criminaliteit past daar niet bij en is onacceptabel. Daarom is het tegengaan van ondermijnende criminaliteit, zoals drugsproductie, in onze gemeente een prioriteit."
MEIJE - Heeft u dat ook regelmatig? U ziet een prachtige vogel maar weet niet welke het is. Bas Bijl uit de Meije (actief in de uilenwerkgroep) helpt u uit de brand met een boeiende lezing. Hij combineert kennis met mooie verhalen en prachtige plaatjes van veel voorkomende vogels in de Meije en de regio Heeft u zin in een gezellige en leerzame avond? Kom dan donderdag 5 maart om 20.00 uur naar café De Halve Maan. De koffie staat klaar vanaf 19.30 uur. De entree is gratis. De consumpties zijn voor eigen rekening.
Jurgen Rupschus
Toen in Zegveld - Het was een koude dag op maandag 21 februari 1944. Veel inwoners van Zegveld zagen op deze dag hoe een Amerikaanse bommenwerper over het dorp vloog. De tweede motor was uitgevallen en twee bemanningsleden wisten het vliegtuig maar net met een parachute te verlaten. Kort daarna stortte de bommenwerper neer in een weiland. Acht andere bemanningsleden kwamen hierbij om.
ZEGVELD - Op diezelfde maandag stapten in de ochtend de tien mannen in de B-17 bommenwerper met de naam San Antonio Rose. Dat deden ze Horham, een klein plekje aan de oostkust van Engeland. Ze hadden als missie om een vliegtuigfabriek in Braunschweig in het midden van Duitsland te bombarderen.
De tien mannen hadden zich in 1942 vrijwillig aangemeld voor een opleiding bij de luchtmacht. Zij wilden zich inzetten voor het verdedigen van vaderland en vrijheid. Zij kwamen voor het eerst samen in Rapid City, Verenigde Staten voor een training van drie maanden. Hierdoor werd het een goed op elkaar ingespeeld team. In de Tweede Wereldoorlog had het team veel succes tijdens vijf missies waar de mannen doelen in Frankrijk en Duitsland bombardeerden.
Op weg naar het doel in Braunschweig kreeg de bemanning te maken met Duits afweergeschut. Doordat ze hoog bleven vliegen wisten ze aan die granaten te ontsnappen. Maar net voordat ze hun doel bereikten, werd één van de vier motoren geraakt. Piloot Morris Marks gaf zijn crew twee opties: het vliegtuig verlaten met de parachute of doorvliegen naar het doel. Dat werd de laatste optie en ze gooiden even later de bommen op de fabriek. Door de schade moest de bommenwerper langzamer vliegen en daardoor verloren de mannen de andere vliegtuigen uit het oog. Ze stonden er op dat moment helemaal alleen voor.
In de wolken hoopten de mannen zich te verschuilen voor de Duitse jachtvliegtuigen. Doordat ze hadden geleerd om op de instrumenten te vliegen hadden ze geen zicht nodig, maar boven Nederland wa-ren de wolken helemaal weg. Al snel was de B-17 omsingeld door Duitse vliegtuigen. Ze vochten nog terug, maar de Duitsers waren in de meerderheid. De San Antonio Rose werd doorzeefd met kogels. Het toestel was onbestuurbaar geworden. En net buiten het dorp Zegveld (richting Meije) stortte de bommenwerper neer in een weiland. Flankschutter Barclay Glover en boordwerktuigkundige Charles Barnthson gebruikten de parachute, maar voor de andere mannen was het te laat. Barclay en Charles gingen naar de boerderij van Cornelis Bol. Cornelis haalde dorpsdokter Roskott om ze te verzorgen. Maar de Duitsers kregen er lucht van en arresteerden de mannen even later. De Amerikanen werden krijgsgevangenen. Ook de boer en dokter werden opgepakt. De twee Zegvelders hebben vier maanden gevangen gezeten, onder andere in Kamp Amersfoort. Terwijl ze de Amerikanen alleen maar probeerden te helpen.
Tentoonstelling restanten
Inmiddels is het alweer 76 jaar geleden dat de B-17 neerstortte in Zegveld. In 2015 werd er een monument onthuld in de sloot langs de Hazekade. Daarop staan alle namen van de bemanningsleden van de San Antonio Rose, zodat we de offers nooit zullen vergeten. Op donderdag 20 en vrijdag 21 februari is er een tentoonstelling in De Milandhof in Zegveld over de neergestorte bommenwerper. Hier zijn res-tanten van de B-17 te zien en ook foto's en documentatie van het vliegtuig. Op donderdag is de tentoonstelling van 13.00 tot 22.00 uur geopend, op vrijdag van 11.00 tot 22.00 uur. De toegang is gratis. Op donderdag is er om 14.30 uur ook nog een boekpresentatie van Jeroen van der Kamp. Hij schreef een boek over de crash in Zegveld. Op www.zegveld.net vind je meer informatie over de tentoonstelling en het programma.
Dit artikel komt van indebuurt.nl/woerden. Meer inspirerende verhalen over Woerden lezen? Ga dan naar de site.
Rik Sneijder
Wat doet die .50 mitrailleur daar met die knoop in de loop? Dat is een replica van het boordgeschut in de boven Zegveld neergeschoten Amerikaanse bommenwerper, op 21 februari precies 76 jaar geleden. Zegvelder Wout Verweij heeft de replica gemaakt en deze is te zien op de tentoonstelling over de B-17-bommenwerper.
De 71-jarige Verweij en de andere tien leden van de B-17 Crew Memorial in Zegveld zijn druk met de organisatie van de tentoonstelling in de Milandhof. Er komen nabestaanden over uit de Verenigde Staten van de inzittenden van het ‘Vliegende Fort’, zoals de bommenwerper toen werd genoemd. ,,Het zijn vrienden geworden van ons”, zegt Verweij: ,,Zij voelen zich vereerd om te komen en wij zijn trots dat zij hierheen komen.”
Er zullen restanten van het neergeschoten vliegtuig te zien zijn. Verder worden documenten en foto’s over het vliegtuig, de vlucht en de bemanning getoond. De tentoonstelling in de polderzaal van Milandhof in Zegveld is op donderdag 20 en vrijdag 21 februari te bezoeken.
Duitse jagers
De B-17, de San Antonius Rose, werd na een vlucht naar Duitsland boven Zegveld aangevallen door Duitse jagers. De bommenwerper was net terug van een aanval op het Duitse Braunschweig waar oorlogstuig werd geproduceerd. De Amerikaan kon niet meer ontsnappen, werd door ongeveer tien Duitse toestellen geraakt en stortte neer in een weiland aan de Molenweg. Twee bemanningsleden wisten op het laatste moment uit het toestel te springen. De andere acht bemanningsleden kwamen om. Er zijn destijds wel meer oorlogsvliegtuigen naar beneden gehaald, maar van de Zegveldse B-17 is behoorlijk veel bewaard gebleven en gereconstrueerd. Dat is mede dankzij een inmiddels zeer deskundige Zegveldse Crew Memorial. ,,Wij doen dit uit respect voor hen. Het is een eerbetoon aan de bevrijders”, zegt Verweij.
Maar, waarom eigenlijk die koddige knoop in de loop van de mitrailleur? Een grapje? ,,Dat moet, anders kreeg ik geen toestemming van de politie om de replica te maken. Natuurlijk kun je er sowieso niet mee schieten”, zegt hij lachend. Niet alleen het wapen heeft hij nagemaakt, ook andere verloren gegane spullen uit de B-17. Bovendien heeft hij een oud startmotortje uit het vliegtuig weer werkend weten te krijgen. ,,Het idee dat de geallieerden dat ding ook hebben aangeraakt, vind ik intrigerend”, zegt hij.
Boer Bol
Verweij kan zich inmiddels makkelijk B-17-deskundige noemen. Veel van de tentoongestelde spullen heeft hij óf zorgvuldig nagemaakt, óf samen op de plek des onheils gevonden. Daar begon hij veertig jaar geleden al mee. In al die jaren heeft hij diverse malen malen de nabestaanden ontmoet. In de oorlogsgraven van het Limburgse Margraten liggen twee van de inzittenden van het getroffen toestel: Rodney Hines en George Amberg. De andere gesneuvelde gesneuvelde bemanningsleden zijn uiteindelijk in de USA herbegraven. De familie Bol heeft eerste hulp verleend aan Charles Barnthson en Barclay Glover en daarna de dorpsdokter Arthur Roskott te hulp geroepen, voor verdere behandeling op zijn praktijk. Kort daarna zijn beide bemanningsleden door de Duitsers opgepakt en krijgsgevangen gemaakt.
ZEGVELD - Op 21 februari 1944 stortte de Amerikaanse B-17 bommenwerper bijgenaamd 'San Antonio Rose' neer in Zegveld. Daarbij kwamen acht bemanningsleden om het leven, terwijl twee bemanningsleden met hun parachute naar beneden wisten te komen. Zij werden door de Duitsers gearresteerd en waren de rest van de oorlog krijgsgevangenen. Uiteraard zorgde de crash voor grote commotie in het dorp, waar velen het luchtgevecht tussen de bommenwerper en de Duitse jachtvliegtuigen met eigen ogen hadden gezien. Op donderdag 20 en vrijdag 21 februari is er in Gasterij de Mi-landhof (Middenweg 2, Zegveld) een tentoonstelling over deze bommenwerper. Er zullen restanten van het verongelukte vliegtuig te zien zijn. Verder worden documenten en foto's over het vliegtuig, de vlucht en de bemanning getoond. Ook zal het boek van de Woerdense historicus Jeroen van der Kamp gepresenteerd worden. Hij deed onderzoek naar het verhaal achter de crash. Op donderdag- en vrijdagavond zal Jeroen van der Kamp een lezing geven over zijn onderzoek naar de crash en de totstandkoming van het boek. Deze lezing begint op beide avonden om 19.30 en duurt een uur. Zeer waarschijnlijk zal er een familielid van radioverbindingsman Harold Cook van de San Antonio Rose uit Amerika overkomen om de expositie te bezoeken. De tentoonstelling is in de polderzaal van De Milandhof en is op donderdag 20 februari geopend van 13.00 tot 22.00 en op vrijdag 21 februari van 11.00 tot 22.00. De toegang is gratis.
ZEGVELD - Op donderdag 20 en vrijdag 21 februari gaat er in Zegveld een bijzondere gebeurtenis plaatsvinden. In Gasterij De Milandhof (Middenweg 2) is er deze twee dagen een expositie te zien over de Amerikaanse B-17 bommenwerper bijgenaamd 'San Antonio Rose', die op 21 februari 1944 in Zegveld is neergestort. Daarbij kwamen acht bemanningsleden om het leven, terwijl twee bemanningsleden met hun parachute naar beneden wisten te komen. Zij werden door de Duitsers gearresteerd en waren de rest van de oorlog krijgsgevangenen. Uiteraard zorgde de crash voor grote commotie in het dorp, waar velen het luchtgevecht tussen de bommenwerper en de Duitse jachtvliegtuigen met eigen ogen hadden gezien. De in Woerden woonachtige historicus Jeroen van der Kamp heeft de afgelopen zeven jaar onderzoek gedaan naar het verhaal achter deze crash. Hij heeft er een boek over geschreven, dat tijdens deze tweedaagse expositie gepresenteerd wordt. Op donderdagmiddag om 14.30 neemt dorpswethouder George Becht het eerste exemplaar in ontvangst. Op donderdag- en vrijdagavond geeft Jeroen van der Kamp een lezing over zijn onderzoek naar de crash en de totstandkoming van het boek. Deze lezing begint op beide avonden om 19.30 en duurt een uur. Zeer waarschijnlijk komt er een familielid van radioverbindingsman Harold Cook van de San Antonio Rose over uit Amerika om de expositie te bezoeken. De tentoonstelling is in de polderzaal van De Milandhof en is op donderdag 20 februari geopend van 13.00 tot 22.00 uur en op vrijdag 21 februari van 11.00 tot 22.00 uur. De toegang is gratis.
ZEGVELD - Zegveld wordt iets groter. Maar het valt alleen op doordat het blauwe bord op de Milandweg, dat de bebouwde kom aangeeft, bijna honderd meter opschuift. Reden: ter hoogte van De Haak, op en rond het voormalige complex van tennisvereniging Miland, verrijst Weidz. Beide wegen van het wijkje (woonerf, dus 30 km/uur) komen uit op de Milandweg. De ene is binnen, de andere buiten de bebouwde kom. De gemeente noemt het onwenselijk een 30km-zone te laten aansluiten op een weg waar 60 mag worden gereden. De gemeente maakt zich overigens geen illusie dat de automobilist het gaspedaal straks loslaat bij het binnenrijden van Zegveld. Daarvoor zijn aanpassingen op de weg nodig. En daarvoor is (nog) geen geld.
ZEGVELD - De eerste editie van Zegveld Winter zit erop. Afgelopen zaterdag was het genieten voor jong en oud. Met een bingo als aftrap (buiten aansluiten in de rij om in te schrijven!), een vrolijke kinderdiscotheek met DJ Tjeusto en een feestavond die tijdens de nodige schnitzels en braadworsten op gang kwam met een optreden van Koor Bravour. De bierpullen werden getapt en DJ Tjeusto wist binnen no-time iedereen op de banken te krijgen. Een ongelofelijk gezellig dorpsfeest waar iedereen zich vermaakte. Culturele Stichting Zegveld bedankt alle bezoekers, sponsoren, vrijwilligers en spontane hulpkrachten voor deze mooie dag!
ZEGVELD - De ingrijpende reconstructie van de Slotenbuurt in Zegveld nadert haar voltooiing. Een van de feestelijke momenten die de voltooiing inluiden, is de ingebruikneming van het eveneens opgeknapte speeltuintje voor de kleinste kinderen, vanmiddag. Een van de jongste bewoners van de wijk mag als eerste van de speelvoorzieningen gebruikmaken.
De werkzaamheden in de Slotenbuurt gaan nog even voort, zoals de definitieve bestrating en de verlichting in de Broeksloot en de Korensloot, de beplanting er aan en er worden nog tuinen opgehoogd en een voetbalveldje aangelegd. Naar verwachting zijn de laatste werkzaamheden eind maart afgerond.
De eerste editie van een winters festival kan met 500 bezoekers meer dan geslaagd worden genoemd.
Houten biertafels, Tiroler dirndls en lederhosen, warme winterse gerechten en koude drankjes. Zegveld Wintert is in volle gang. Terwijl het kwik een lentetemperatuur toont van dertien graden en het zonnetje door de wolken prikt, is het tóch lekker winters in de feesttent.
Zegveld Wintert is de koude tegenhanger van Zegveld Zomert dat altijd garant staat voor een mooi feest. De organisatie, Culturele Stichting Zegveld (CSZ), was van mening dat het in de winter wel erg rustig werd in het dorp. „We zijn eens gaan nadenken en kwamen uit op Zegveld Wintert, lekker in apres-skisfeer", vertelt bestuurslid Elbert Stoof.
BEGRIP
Culturele Stichting Zegveld (CSZ) is een begrip in het dorp. De organisatie bestaat sinds 1977 en verzorgt uiteenlopende activiteiten. Onlangs ging een nieuw, tien man sterk bestuur aan de slag. Het evenement Zegveld Zomert staat voor 4 juli op de rol.
„Wij willen altijd voor alle leeftijden een feest vieren, dus zijn we begonnen met een bingo. Daar kwamen niet alleen senioren op af maar eigenlijk alle leeftijden, zo'n tachtig bezoekers."
De aansluitende kinderdisco bleek met bijna honderd springende ukkies ook een hit. De 10-jarige Gijs van Kippersluis en Amy Beiboer (9) vermaken zich kostelijk. „Lekker dansen op Kinderen voor Kinderen en andere leuke liedjes", vertelt Amy. „En er is ook een springkussen en ijs."
Nadat de jongelui hun feestje hebben gehad, is het de beurt aan de volwassenen. Aan de gereserveerde biertafels, opgesteld in lange rijen, ontmoeten de Zegvelders elkaar. Het team van De Milandhof serveert smakelijke broodjes braadworst, hamburger, schnitzels, goulash- en kippensoep en pannenkoeken.
Onder de bezoekers ook de vriendinnen Chantal Wisseloo, Bianca Uittenbogaard, Marjan de Bruijn, Esther van de Hoef en Petra Woerde. „Een heerlijk feest, je komt iedereen weer tegen", vertelt Woerde. „En heel gezellig natuurlijk. Volgend jaar weer!"
De kans dat er in 2021 daadwerkelijk weer een Zegveld Wintert op het programma van CSZ staat, is groot. „We begonnen met een kleine tent, maar omdat er zoveel tafels werden gereserveerd, moest er een grotere tent komen", vertelt organisator Stoof. „Dan kom je al snel op zo'n 350 bezoekers." Hij organiseert het feest samen met negen medebestuursleden en een aantal vrijwilligers. Voor vrijwilliger Sander van 't Hof, beter bekend onder zijn alias 'Nek', een feest om te mogen doen. „Het is hard aanpoten achter de bar maar enorm gezellig. Het is net een Zegveldse reünie."
Koor Bravour zorgt voor extra sfeer met twee optredens waarbij luidkeels wordt meegezongen. Ondertussen stroomt het bier bijna continu uit de tap bij de 'bierstube' en gaan de lekkernijen als warme broodjes aver de toonbank bij het 'schnitzel paradies'. Een lekker winters feest dat zichzelf al bij de eerste editie bewijst.
Adri Klinkenberg
De Meije - Een bewoner van De Meije in Zegveld zegt dat beveiligingscamera's van buitenplaats De Blauwe Meije de openbare weg in beeld brengen en dat hij zelfs op zijn eigen terrein wordt bespied door uitbaatster Rebecca de Boer en haar partner.
„Niet alleen ik, maar meerdere omwonenden", zei Bas Uijterlinde afgelopen week bij de Raad van State. Hij heeft de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) hierover voor de Raad van State gesleept. Maar die heeft zijn bezwaren afgewezen. Er zijn geen harde regels voor cameragebruik aan de gevels van woningen of bedrijfspanden, zegt een woordvoerster van de privacy-waakhond. Een klein stukje van de weg mag, als het noodzakelijk is, zegt de AP, dat wel ter plaatse is gaan kijken.
Onbekenden hebben eieren naar de camera's gegooid. De Raad van State moet uitmaken of de camera's bij De Blauwe Meije strijdig zijn met de privacywetgeving. Het bedrijf zelf vindt uiteraard van niet. De beelden worden na twee weken gewist. Bij De Blauwe Meije wordt het publiek met stickers gewaarschuwd dat camerabeelden worden opgenomen. Dit alles bij elkaar vindt de privacywaakhond voldoende.
De Raad van State behandelde vorige week nog drie andere zaken die te maken hebben met de stroeve relatie tussen het recreatiebedrijf van De Boer en buurtbewoner Uijterlinde. Zo maakt De Boer op haar beurt bezwaar tegen de camperplaats die Uijterlinde mag gaan aanleggen op zijn terrein. Volgens haar wordt het levensgevaarlijk als onervaren camperrijders met hun gevaartes over de smalle dijk rijden naar de parkeerplaats van Uijterlinde. Daar mogen van de gemeente twaalf campers staan. De camperplaats is nog niet aangelegd.
De Raad van State moet ook een beslissing nemen over de openingstijden van het terras van De Blauwe Meije en over een dwangsom die aan het bedrijf is opgelegd. Uijterlinde en De Boer liggen al jaren met elkaar overhoop. Uitspraken van de Raad van State volgen over enkele weken.