Woerdenaar aast weer op goud bij Truckstar Festival
Poetsen tot je een ons weegt

Rik Sneijder

Woerden - Gaat hij het dit weekend op het Truckstar Festival opnieuw voor elkaar krijgen? Woerdenaar Patrick van den Hoeven doet weer mee aan de verkiezing Mooiste Truck van Nederland.
Tussen de lange stoet aan vrachtwagens die langzaam naar het terrein van de TT in Assen bulderen, staan drie wagens van de Woerdenaar. De spanning in het team van Van den Hoeven valt mee. Men weet wat er gaat gebeuren en wat er nog gedaan moet worden. Bovendien, de kans dat zij in de prijzen vallen is zeker aanwezig, hoewel resultaten in het verleden geen garantie geven voor huidig succes.
„Wij zijn afgelopen week begonnen met het opknappen en poetsen van de Scania”, zegt Van der Hoeven, een gezworen liefhebber van het Zweedse merk. „Moet er natuurlijk mooi uitzien. De juryleden letten overal op, we mogen niets over het hoofd zien.” Het is dus poetsen tot je een ons weegt. Hoewel hij met drie wagens aanwezig is, mag er maar eentje meedoen en wel aan de categorie ‘Losgestort vervoer’.

Traditie
Elk jaar rond deze tijd vindt op het terrein van de TT in Assen de verkiezing van de Mooiste Truck van Nederland plaats. Een tot gewoonte geworden traditie die resulteert in heel wat bloed, zweet, tranen en niet te vergeten ‘Assenstress’.
Er doen dit jaar 24 vrachtwagens mee die zijn verdeeld over acht categorieën. Per categorie heeft de organisatie, het vakblad Truckstar, drie deelnemers uitgenodigd om naar de Drentse hoofdstad te komen. Die hebben via het Truckstar Fotojaarboek de meeste stemmen ontvangen. Daarmee hebben zij hun nominatie voor de verkiezing van de Mooiste Truck dus al in de wacht gesleept. De bekendmaking van de top 3 per categorie en de uiteindelijke winnaar is op zondag 30 juli.
Op het terrein in Assen poetst het team vol overgave de laatste vlekjes nog even van de Scania. Deze truck krijgt wel erg veel aandacht en dat terwijl Van den Hoeven thuis in Woerden nog vijf nieuwe beauty’s heeft staan. Van der Hoeven heeft onlangs namelijk zijn vloot uitgebreid met vijf Scania’s.
„Onze medewerkers hebben allemaal meegedacht over de aankopen en mochten ook kiezen”, zegt hij. „Het moesten wel vijf verschillende Scania’s zijn. Ik heb toegewijde medewerkers die van dit soort trucks houden en er ook verstand van hebben. Je moet je mensen koesteren, zo hou je ze in dienst.”
Transportbedrijf annex zand- en grindhandel Patrick van den Hoeven rijdt naast betonmixers vooral zijn eigen producten zoals zand, grind, cement en andere materialen. Het meeste is bestemd voor de bouw.
Tiptop
Van den Hoeven is al van jongs af aan fan van het Zweedse vrachtwagenmerk en sleutelt er graag aan. „Het is gewoon leuk om zo’n wagen helemaal tiptop te maken. Daar gaat veel van mijn vrije tijd inzitten”, vertelt hij. Het heeft bovendien een paar lieve duiten gekost. Met een auto zo uit de fabriek maak je op het Star-truck Festival geen schijn van kans, zegt hij.
De prijzenpakket uit Woerden eindigde vorig jaar in Assen met zijn Scania op de tweede plek. Toen deden er 24 truckers mee. Van den Hoeven won wél de eerste plek in een van de subcategorieën. Dat was de categorie Huif/Gesloten Vervoer.
Vijfjaar geleden hengelde de transporteur diverse prijzen binnen. In 2018 werd hij derde bij de verkiezing "Mooiste truck van Nederland.' Hij was toen kampioen in de categorie "Losgestort vervoer". Hij won met zijn Scania S730. Ook behaalde hij nog het brons bij 'Voertuigen met opbouw'. 

Bron: AD Woerden 29 juli 2023

Natuurmonumenten legt claim neer ba blokkeren werkplek

Joke’s protestactie kost 10.000 euro

Dennis l’Ami

De Meije - In tientallen jaren sparen Joke Moree en haar man een klein paradijsje bij elkaar, met een geweldig uitzicht op de polder in De Meije. Tot voor kort. Omdat Natuurmonumenten hier moeras wil creëren, vreest Moree nu de vrachtwagens die langs haar huis denderen tijdens de werkzaamheden.

„Kijk, hier leefden otters. Dan kwamen ze onder het oude bruggetje even zitten, voor ze weer verder gingen. Maar die komen nu niet meer." Joke Moree (78) vertelt graag over de plek waar ze decen-nialang van de omgeving genoot, samen met haar vorig jaar overleden man. Maar dat genieten is nu wel over.
Onder haar gezellige, oude huis is niet geheid en dat was nooit een probleem. Ook het paadje dat dwars door haar tuin loopt en voorheen door een boer werd gebruikt om op zijn land te komen was dat niet. Totdat ze in december hoort dat er een brug wordt aangelegd door Natuurmonumenten, die ook het paadje inmiddels in bezit heeft, naar nieuw moerasgebied.
Hevige regenval
Grote zware betonnen brugdelen, een damwand, vrachtwagens die af en aan rijden op 1,5 meter van haar huis: Moree vreest verzakkingen, scheuren of lekkages. „We hebben hier al eens 10 centimeter water binnen gehad na hevige regenval.”
En terwijl ze wachtte op meer informatie die haar gerust zou stellen, viel maanden later opeens een tweede brief in de bus. Op 28 maart - volgens haar in een open envelop - ‘s middags om 16.30. „Ze zouden de volgende dag al beginnen met de bouwwerkzaamheden, schreven ze. Ik raakte in paniek en dacht, ik moet iets doen. Anders raak ik alles kwijt. Toen heb ik mijn auto op het paadje gezet.”
Als de bouwvakkers de volgende morgen verschijnen, treffen ze de auto van Moree op hun weg. Ze vragen haar het voertuig weg te halen, maar de strijdbare Moree weigert. „Ik was zelfs in staat om mezelf aan het hek vast te ketenen, zoals die jongeren van Extinction Rebellion tegenwoordig doen. Maar daar ben ik dan misschien toch wel wat te oud voor.”
Het akkefietje krijgt een flinke staart: omdat de werkzaamheden met een dag vertraagd worden, volgt een juridische procedure die Moree op haar oude dag kan missen als kiespijn. „Er ligt nu een schadeclaim van bijna 10.000 euro. Dat kan ik nooit betalen.”
Gevraagd naar hoe het zit met die claim, zegt een woordvoerder van Natuurmonumenten dat die er inderdaad ligt.
„Een aannemer voor niets laten komen kost geld. En voor de duidelijkheid: de werkzaamheden die we op dit moment uitvoeren vinden op ons eigen grondgebie plaats. We betreuren de gang van zaken, want we willen er echt uitkomen met mevrouw Moree.” Wat betekent dat precies in de praktijk? De woordvoerder:,,We hebben verschillende pogingen ondernomen om met haar in contact te treden, maar de communicatie verliep moeizaam.”
Moderne eisen
Toch blijft Natuurmonumenten bij het standpunt dat dit de enige weg is om daar te komen. „En dus moesten we de brug op die plaats aanleggen. Wat ik nog wel wil vermelden: we kregen vrij laat van de gemeente en het waterschap te horen dat er een grotere brug moet komen, die aan moderne eisen voldoet. Daarom vielen deze werkzaamheden haar misschien wat rauw op haar dak.”
De woordvoerder sluit af met te zeggen dat Natuurmonumenten nog altijd hoopt er uit te komen met Moree. Inmiddels verloopt het contact via advocaten. Voor Moee rest weinig anders dan afwachten. De werkzaamheden zijn begonnen. „Je hebt gewoon het gevoel dat ze over je heen denderen.”

Bron: AD Woerden 20 juli 2023

Invoer water Nieuwkoopse Plassen moet soelaas bieden
Uniek blauwgrasland dreigt verloren te gaan

René Cazander

De Meije - Tussen de De Meije en Woerdense Verlaat ligt een bijzonder stuk natuur: 23 hectare aan blauwgrasland. Uniek en een van de grootste blauwgraslanden in West-Nederland.
Maar hoelang nog?

Wat is het geval?
Het ooit drassige gebied bij Woerden is veel te droog geworden. De kwaliteit van dit beschermde stukje zeldzame natuur in het Groene Hart holt achteruit. Decennia lang al. Reden voor eigenaar Staatsbosbeheer maatregelen te nemen. Projectleider Maarten van der Valk: „We hebben de plicht het te behouden en te beschermen.”
Voor Staatsbosbeheer is het blauwgrasland, dat deel uitmaakt van de Schraallanden langs De Meije, een verwaarloosd pareltje. Geroemd vanwege zijn zeldzame vegetatie, zoals de Spaanse ruiter, blauwe knoop en klokjesgentiaan. Die op hun beurt weer van levensbelang zijn voor de moerasparelmoervlinder en gentiaanblauwtje.
Wanneer Van der Valk het gebied inloopt, is direct zichtbaar waar de schoen wringt Hij maakt een klein sprongetje en komt weer terug op de droge grond. „Kijk. Normaal moet het water opspatten omdat de grond drassig is. In de winter en de zomer. Maar dat is al geruime tijd niet meer zo. De grond is op de watertanden na droog. Te droog. Oorspronkelijk was het het grondwaterpeil hier 20 centimeter onder maaiveld. Inmiddels is dat in droge perioden 80 centimeter.”
Oorzaken van de gestage achteruitgang: een te laag grondwaterpeil, verzuring, vermesting en aanvoer van te voedselrijk water. Het gebied is hierdoor in de loop van de jaren helaas minder aantrekkelijk geworden voor flora en fauna. Neem bijvoorbeeld de zilveren maan. Die was jaren geleden nog kind aan huis in de Schraallanden. Maar is hier al jaren niet meer gesignaleerd.
Van der Valk: „In het verleden was de waterstand nog veel hoger. Door ontwatering van de omliggende agrarische gebieden en de bodemdaling, zijn de blauwgraslanden hoger komen te liggen. Hierdoor zakt het grondwater heel erg diep uit en bereikt het gebied niet meer. Water zoekt zijn weg nu eenmaal naar de laagstgelegen gebieden.”
Nieuwkoopse Plassen
Andere grote zorg is dat het water dat het natuurgebied wel bereikt, niet goed is. Regenwater zet te weinig zoden aan de dijk. Dat verdampt snel. De Schraallanden worden met name gevoed door water uit De Meije. Maar ook dat is niet ideaal. Van der Valk: „Dit water is te voedselrijk. Om hier wat aan te doen, hebben we voor een omleiding gezorgd. Het water wordt via riet en lisdodde gefiliterd. Hierdoor wordt het een stuk minder voedselrijk.” Nadeel hiervan is dat het blauwgrasland ook te weinig kalk krijgt.

Dit leidt weer tot verzuring van de grond. Kortom: de van oorsprong natte Schraallanden zijn niet nat meer. Daar wil Staatsbosbeheer samen met Natuurmonumenten, de provincies Utrecht en Zuid-Holland en twee waterschappen iets aan gaan doen. Wat? 
Projectleider Van der Valk:, We zijn al eerder begonnen met de aanleg van een bufferzone rondom het natuurgebied om de waterstanden hoog te houden. Vervolgens zorgen we ervoor dat water uit de Nieuwkoopse Plassen het gebied in komt. Dit water wordt eerst gefilterd. De fosfaten gaan eruit. Het kalk blijft zitten.”
Om het nieuwe water in laten wordt dit najaar een schoonwaterverbinding onder de weg aangelegd. „We zetten dan een kraan open om de sloten te vullen. En kunnen ook nog eens per jaar het maaiveld laten overstromen met schoon water. Dan draaien we de kraan verder open. Dan kan het hele systeem zich vervolgens weer vullen.”

Bron: AD Woerden 19 juli 2023

De spanning Meijeloopt op

DE MEIJE - Op maandag 28 augustus wordt voor de 56e keer de Meijeloop georganiseerd. Hardlopers van groot tot klein vinden dan hun weg naar De Meije.
Er kunnen drie afstanden gelopen worden: 2 kilometer voor kinderen tot en met 12 jaar en 6,6 en 15 kilometer. De start is om 19.30 uur bij de Hollandse Boerderij aan de Meije 63. Daar is ook de finish.
U kunt zich inschrijven op de dag zelf vanaf 18.30 uur

Bron: Kijk op Bodegraven-Reeuwijk 19 juli 2023

Erop of eronder voor blauwgrasland De Meije

door Eric Roeske

DE MEIJE - Staatsbosbeheer komt in actie om het zeldzame blauwgrasland bij het lintdorp De Meije langs het riviertje met dezelfde naam in de gemeente Woerden te beschermen.
In de 19e eeuw besloeg blauwgrasland in Nederland nog een oppervlakte van tegen de honderdduizend hectare. Inmiddels is daar niet meer dan 90 van over, 23 hectare in het internationale beschermde natuurreservaat van De Meije, het andere deel vooral in de Zuid-Hollandse Krimpenerwaard.
„Het probleem is complex”, legt projectleider Maarten van der Valk uit.
„Maar zeker de moeite waard, want de van nature in het blauwgrasland voorkomende soorten als klokjesgentiaan, blauwe knoop en Spaanse ruiter zijn van levensbelang voor bijvoorbeeld de zeldzame moerasparelmoervlinder en zilveren maan, of voor de hier aangetroffen broedende wulpenparen. En als het eenmaal weg is, is het ook definitief weg.” Het complexe voor het blauwgrasland zit hem vooral in de voorwaarden om te kunnen gedijen. „Het heeft een voedselarme maar kalkrijkere bodem nodig en een hoog waterpeil. Het hoort in de winter vaak onder water te staan en zomers mag het grondwater niet verder dan enkele decimeters zakken.”
De realiteit leert echter dat het grondwaterpeil tot wel tachtig centimeter onder het maaiveld zakt in deze droge zomers. „Vroeger was dit het laagste deel uit de omgeving, en kletsnat. Door ontwatering van de omliggende agrarische gebieden en de bijbehorende bodemverzakking, is dit inmiddels het hoogste deel. Hierdoor stroomt het water uit het natuurgebied weg en treedt verdroging op.” Dit ondanks dat het waterschap het waterpeil echt hoog houdt.
Ook de lange droge perioden, die steeds vaker voorkomen, zijn desastreus. Andere oorzaken van de problematiek liggen volgens Van der Valk ook in de verzuring, vermesting en te voedselrijk water. „De afgelopen 50 tot 70 jaar is het land hier door ontwatering en drooglegging enorm gezakt, waardoor de nabijgelegen Nieuwkoopse Plassen inmiddels minder diep liggen.” Dat gegeven biedt ook kansen, concludeert hij. „Daarom gaan we dit najaar de waterinvoer vanuit De Meije stoppen en een rechtstreekse verbinding aanleggen met de Nieuwkoopse Plassen, onder De Meije door. Zet het kraantje open en het water met de juiste kwaliteit loopt vanzelf het reservaat van blauwgrasland in.”
Bij eventuele zware regenval kan het teveel aan hemelwater ook weer teruggepompt worden. Een andere maatregel is de in 2020 gerealiseerde aankoop van 18 hectare voormalige landbouwgronden rondom het reservaat. „Dat doet dienst als buffer en wellicht kunnen we hier ook een dynamisch moeras ontwikkelen, geschikt voor allerlei rietvogels als de roerdomp, of deels een kruidenrijk grasland, om te kunnen blijven samenwerken met de lokale boeren. „Het is goed om samen met de omgeving zo’n zeldzaam stukje natuur te blijven beschermen en beheren.”

Bron: De Telegraaf 19 juli 2023

Zegveldse prof (14) wint bijna alle polsstokwedstrijden

Zegveld - Z’n laatste overwinning was de tweekamp Polsstokspringen tussen Holland en Friesland. Met een sprong van ruim zeventien meter was Sander Kastelein uit Zegveld met z'n team de beste. Hij is de te kloppen man in deze niet al te grote sport die vooral in Zuid-Holland en Friesland wordt beoefend. „Zeker drie dagen per week ben ik met m’n sport bezig”, zegt Sander Kastelein. Een sloot, een stok, flink wat ruimte en een paar fietsbanden, meer heb je niet nodig om één van de leukste sporten te kunnen doen, zegt Kastelein. Hij is lid van de Polsstokclub Zegveld die zeventig leden telt. Nederland telt twaalf verenigingen.

Bron: AD Woeden 14 juli 2023

Wandelwol uit De Meije

Vanuit een kraampje onder watertoren ‘Pietje Potlood’ in De Meije verkoopt schapenhouder Petra Haring plukjes schapenwol. Die stop je tussen de tenen of rond de voet om blaren te voorkomen en te genezen.

Stop een plukje tussen je tenen en je hebt nergens last van

Nooit meer blaren dankzij de wandelwol van boerin Petra

Rik Sneijder

Zegveld/Woerden - Met een wolletje tussen de tenen kan er bijna niets meer gebeuren. De Nijmeegse Vierdaagse komt eraan, de wandelvakanties beginnen; het betekent werk aan de winkel voor de Zegveldse schapen-houdster Petra Haring. Zij maakt wandelwol.

Een aantal van de ruim honderd schapen die in de wei langs de Bode graafse Meije lopen, is al ontdaan van hun wolletje. Een deel van de vachten gebruikt Petra Haring voor ‘wandelwol’. Van het andere, grootste deel maakt zij decoratieve wollen kunstwerken. Wandelwol? Ja, een natuurlijk alternatief voor blarenpleisters.
De schapenhoudster heeft een kraampje aan de Bodegraafse Meije, naast de watertoren Pietje Potlood. Op een dag kreeg zij van een kennis het verzoek om wat pas geschoren en nog vette schapenwol te bewaren. „Hij is een wandelaar en gebruikt wol om ervoor te zorgen dat hij geen blaren krijgt. Hij stopt die tussen z’n tenen, sokken eroverheen en schoenen aan. Heeft-ie nergens last van.”
Het is de Zegveldse nadien opgevallen dat veel geoefende wandelaars wol als natuurvriendelijke blarenpleisters in hun sokken stoppen of meenemen tijdens de wandeling. „Ik wist dat helemaal niet en ben mij er in gaan verdiepen. Het blijkt echt te helpen.”
Kraampje
De schapenhoudster heeft de schapen voor het vlees. Voor de opbrengst van de wolverkoop hoeft zij het niet te doen. Die levert niet veel op. Zij heeft nu, met haar kraampje aan de Meije, wél een inkomstenbron gevonden. Met de Nijmeegse Vierdaagse in aantocht zit de loop er straks goed in, verwacht zij.
„Mijn broer is invalide en heeft last van doorligplekken gehad. Hij vroeg mij wat wol mee te nemen.
In no time waren zijn vervelende wonden hersteld. Het verlicht echt”, vertelt zij. Om een zakje wandelwol te krijgen, moet Petra Haring wel flink aan de slag. Zij verkoopt de blarenwol voor 3,50 euro per zak.
Zij kan niet alle wol gebruiken. Soms zit er zaagsel in de vacht of vindt ze resten van uitwerpselen. Ook takjes moeten eruit. Zij gebruikt de wol die het dichtst op de huid zit, omdat daar het meeste wolvet van het schaap zit. Het gaat juist om die vettige wol. „Sommige schapen hebben een droge huid en dan heb je dus geen wandelwol. Die moet vettig zijn.” Dat vet in de wol heet lanoline.
Wandelwol absorbeert transpiratievocht en ventileert. Hierdoor zorgt het voor warme voeten in de winter en koele voeten in de zomer, vertelt Haring. „Het werkt bij een schaap precies hetzelfde. Op warme zomerdagen zorgt de wol voor een isolerende laag. Een geschoren schaap heeft meer kans om te verbranden in de zon.”
Het wolvet heeft bij het schaap nog meer functies. Het zorgt voor verbinding van de wolvezels, waardoor de vacht een dicht geheel wordt en het schaap bestand is tegen weersinvloeden. Ook beschermt het vet in de wol de huid van het schaap tegen bacteriëne en schimmels en tegen uitdroging.
Schaatsers
Lanoline is eigenlijk hetzelfde als wolvet, zegt Els van Maurik, pedicure bij Pedi Cure & Care in Woerden. Zij kent het gebruik van schapenwol om blaren tegen te gaan. „Het wordt vaak gebruikt door fervente wandelaars of schaatsers." Zij kan het iedereen aanraden. „De schapenwol in je sokken haalt de druk op je voet en tenen weg en geeft op die manier verlichting”, legt de Woerdense uit. „De wol neemt bovendien vocht op, dus de kans dat je blaren krijgt, wordt ook minder. Het vet in de wol maakt bovendien de huid zacht. Het is een natuurproduct dat echt werkt.”

Bron: AD Woerden 15 juli 2023

Aanrijding in Zegveld

ZEGVELD - Op een fietspad van de Hoofdweg in Zegveld zijn dinsdagavond een scooterrijder en een wielrenner met elkaar in botsing gekomen. Meerdere omstanders schoten te hulp. Hulpdiensten kwamen massaal ter plaatse, waaronder een traumahelikopter vanwege de ernst van de letsel. Een persoon is met onbekende verwondingen naar het ziekenhuis gebracht. Omdat er bloed op het fietspad lag heeft de brandweer het fietspad schoongespoten.

Bron: Het Kontakt 13 juli 2023

Holland verslaat Friesland

De Hollandse polsstokverspringers versloegen zaterdag in Zegveld de Friezen in de jaarlijkse tweekamp.

Wim Kroone

ZEGVELD/REGIO - In totaal gingen 48 springers verdeeld over vijf categorieën de strijd met elkaar aan. Het verschil was 11,29 meter in het voordeel van Holland. Alleen in de meisjescategorie (-30 cm) wonnen de Friezen. De Hollandse mannen pakten de meeste meters: 5.99. Een hoofdrol was weggelegd voor Reinier Overbeek.
Toen de zege al binnen was, toonde de Benschopper met een sprong van 20.74 meter de suprematie van Holland aan. De klassementsleider in de Hollandse wedstrijdenreeks was ontspannen aan de tweekamp begonnen. "Nu stond het teambelang voorop,” vertelde Reinier Overbeek na afloop. "De meeste Hollandse springers behaalden hun niveau, waardoor ik in mijn laatste poging heel relaxed was en een perfecte sprong kon maken. Ik hoop deze lijn door te trekken richting Hollands kampioenschap en de nationale titelstrijd. Ik maak van de zomer nog een uitstapje naar de Zwarte Cross, maar voor de rest is mijn vizier gericht op het springen.”
Bij de vrouwen liet Fabiënne Overbeek zien in elke wedstrijd mee te kunnen doen om de prijzen. Haar 15.30 meter was de op een-na-beste sprong in deze categorie. Alleen nationaal kampioen Tessa Kramer (15.97 meter) overtrof haar. Kramer, die Friese roots heeft en in Amersfoort woont, maakte dit seizoen de overstap naar de Hollandse Bond om minder reiskilometers te maken.
De junioren, met drie talenten uit Montfoort, bleven de Friezen nipt voor. Hidde van Dam (19.19 meter) en Guus Hoogland (18.36 meter) deden wat ze moesten doen. Harmen Timmerarends, die zich op het nippertje plaatste voor de tweekamp, sprong een gat in de lucht, toen op het scorebord na zijn vierde poging een afstand van 18.17 meter verscheen. "Ik heb mijn plicht gedaan,” verzuchtte Timmerarends. "Mijn eerste drie sprongen gingen niet best. Ik voelde best druk, want er werd toch wel iets van mij verwacht.”
Bij de jongens verdeelden de Polsbroekenaren Harmen Bogaard en Ferran Houdijk dit seizoen de prijzen. Met 18.42 respectievelijk 17.23 meter deed het duo een flinke duit in de zak voor de voordelige marge van ruim vier meter. ‘Thuisspringers’ Sander en Ariën Kastelein (Zegveld) deden het prima met sprongen van respectievelijk 16,32 meter en 15,85 meter. De Hollandse meisjes maakten er een spannende strijd van. In de breedte is deze categorie, dankzij de wintertrainingen flink gegroeid. Isabel Over-beek uit Benschop viel met 13,53 meter positief op.

Bron: Het Kontakt 6 juli 2023